Φάση εξώθησης

ο Φάση εξώθησης η συστολή ακολουθεί από τη φάση έντασης. Στη φάση εκτόξευσης, ο όγκος της διαδρομής αντλείται στην αορτή. Ο όρος είναι συνώνυμος με τη φάση εξαγωγής του συστολίου Φάση αποβολής μεταχειρισμένος. Τα ελαττώματα της καρδιακής βαλβίδας, όπως η παλινδρόμηση τρικυψίας, μπορούν να διαταράξουν τη φάση εξώθησης και να αλλάξουν παθολογικά την καρδιά.

Ποια είναι η φάση εξώθησης;

Η καρδιά είναι ένας μυς του οποίου η συστολή είναι ζωτικής σημασίας. Το κοίλο όργανο είναι το κέντρο της κυκλοφορίας του αίματος. Σε αυτό το πλαίσιο, η φάση εκροής της συστολής της καρδιάς χρησιμεύει για την εξαγωγή αίματος από τον κόλπο της καρδιάς στον θάλαμο ή μεταφέρει αίμα από τον καρδιακό θάλαμο στο αγγειακό σύστημα.

Η συστολή συσχετίζεται έτσι με το ρυθμό παράδοσης. Μεταξύ δύο συστολών υπάρχει μια διαστολική, δηλαδή μια φάση χαλάρωσης. Η συστολή αποτελείται από μια φάση έντασης και μια φάση απέλασης, η οποία καθεμία ακολουθεί τη συστολή του μυός. Κατά τη διάρκεια της φάσης εξώθησης, η καρδιά αντλεί περίπου 80 χιλιοστόλιτρα αίματος στην αορτή. Αναφέρεται επίσης ο όγκος του εγκεφαλικού επεισοδίου.

Οι συστολές παραμένουν σταθερές στη διάρκεια τους παρά τις αλλαγές στον καρδιακό ρυθμό και είναι περίπου 300 χιλιοστά του δευτερολέπτου σε ενήλικες. Η φάση εξαγωγής αντιπροσωπεύει περίπου 200 χιλιοστά του δευτερολέπτου. Πριν από τη φάση έντασης, υπάρχει αίμα στους θαλάμους και τα φύλλα και τα πτερύγια του θαλάμου κλείνουν. Η συστολή της καρδιάς προκαλεί αύξηση της πίεσης. Στη φάση εξώθησης, η πίεση των θαλάμων είναι υψηλότερη από αυτήν της πνευμονικής αρτηρίας και της αορτής. Ως αποτέλεσμα, η τσέπη ανοίγει ανοιχτά και το αίμα ρέει έξω στα μεγάλα αγγεία.

Λειτουργία & εργασία

Κατά τη διάρκεια της διαστολής, ο καρδιακός μυς χαλαρώνεται και το αίμα ρέει στο κοίλο όργανο. Η συστολή της καρδιάς πιέζει το αίμα από τους θαλάμους της καρδιάς και το μεταφέρει στο αγγειακό σύστημα. Το systole αποτελείται από πολλά μέρη. Μια σχετικά σύντομη και μηχανική φάση έντασης του καρδιακού μυός ακολουθείται από τη μακρόχρονη φάση εκροής του αίματος. Σε ηρεμία, η φάση εξώθησης της συστολής διαρκεί περίπου 200 χιλιοστά του δευτερολέπτου. Η τσέπη της καρδιάς ανοίγει στην αρχή της φάσης εξώθησης. Για να ανοίξουν καθόλου, απαιτείται χαμηλότερη πίεση στην αριστερή κοιλία από ό, τι στην αορτή. Η πίεση της δεξιάς κοιλίας, από την άλλη πλευρά, πρέπει να υπερβαίνει την πίεση της πνευμονικής αρτηρίας.

Μόλις ανοίξουν οι θάλαμοι, ρέει αίμα. Ο στόχος της ροής του αίματος είναι η αορτή και ο πνευμονικός κορμός. Όσο περισσότερο ρέει αίμα, τόσο μεγαλύτερη είναι η πίεση στις μεμονωμένες κοιλίες της καρδιάς. Η κοιλιακή ακτίνα μειώνεται και το πάχος του τοιχώματος αυξάνεται. Αυτή η σχέση είναι επίσης γνωστή ως νόμος του Laplace, ο οποίος προκαλεί την πίεση στις κοιλίες να συνεχίζει να αυξάνεται.

Ένα μεγάλο ποσοστό του συνολικού όγκου εγκεφαλικού επεισοδίου εκτοξεύεται από την καρδιά με υψηλή ταχύτητα. Οι μετρήσεις εντός της αορτής δείχνουν περιστασιακά ρυθμούς ροής αίματος περίπου 500 χιλιοστόλιτρα ανά δευτερόλεπτο.

Μετά τη φάση εξώθησης, η πίεση στις κοιλίες της καρδιάς μειώνεται σημαντικά. Μόλις η πίεση στις κοιλίες είναι χαμηλότερη από την αορτή, οι βαλβίδες τσέπης της καρδιάς κλείνουν ξανά και η φάση εξαγωγής της συστολής τελειώνει.

Μετά τη φάση εξώθησης, υπάρχει ένας υπολειπόμενος όγκος περίπου 40 χιλιοστόλιτρα στην αριστερή κοιλία. Αυτός ο υπολειπόμενος όγκος ονομάζεται επίσης τελικός συστολικός όγκος. Το ποσοστό εξώθησης είναι πάνω από 60 τοις εκατό.

Ασθένειες και παθήσεις

Διάφορες ασθένειες της καρδιάς έχουν καταστροφική επίδραση στη φάση εξώθησης της συστολής. Για παράδειγμα, η τριχωτή παλινδρόμηση χαρακτηρίζεται από μια ροή αίματος κατά τη διάρκεια της φάσης εξώθησης. Πρόκειται για διαρροή στην τρικυμμένη βαλβίδα που προκαλεί το αίμα να ρέει πίσω στο δεξιό κόλπο κατά τη διάρκεια της φάσης εξώθησης. Η εμφάνιση είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα ελαττώματα της βαλβίδας στον άνθρωπο.

Οι ασθένειες βαλβίδων αυτού του τύπου είναι συνήθως αποτέλεσμα άλλων ασθενειών. Για παράδειγμα, οι αθλητές και οι νέοι ασθενείς με διαρροή συχνά πάσχουν από διευρυμένη καρδιά. Η διόγκωση προκαλείται από υψηλή φυσική πίεση, η οποία σχετίζεται με την επέκταση του δακτυλίου της βαλβίδας. Επειδή τα πανιά διαστέλλονται κατά τη διάρκεια της προπόνησης, για παράδειγμα, το πτερύγιο δεν κλείνει πλέον εντελώς. Αυτή η διαρροή οδηγεί σε χαμηλό επίπεδο παλινδρόμησης tricuspid, το οποίο στην περίπτωση αυτή παραμένει συχνά χωρίς καμία παθολογική αξία.

Σε περίπτωση σοβαρής ανεπάρκειας τρικυψίας με αξία ασθένειας, υπάρχουν ανοίγματα παλινδρόμησης άνω των 40 mm². Ο όγκος παλινδρόμησης είναι συνήθως πάνω από 60 χιλιοστόλιτρα. Αυτό το φαινόμενο μπορεί να έχει απειλητικές για τη ζωή συνέπειες. Στη φάση εξαγωγής, το ελάττωμα της βαλβίδας προκαλεί σημαντική αύξηση της πίεσης στον κόλπο της καρδιάς. Αυτή η αύξηση της πίεσης μεταδίδεται στη φλέβα και μπορεί να προκαλέσει ηπατική συμφόρηση και τελικά φλεβική συμφόρηση. Λόγω της μεγάλης επιστροφής αίματος, η ικανότητα εκτόξευσης της καρδιάς στην πνευμονική αρτηρία είναι ανεπαρκής και τα όργανα τροφοδοτούνται ανεπαρκώς με αίμα. Εάν η παλινδρόμηση της τρικυμπλής βαλβίδας αναπτυχθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, εμφανίζονται μηχανισμοί αντιστάθμισης που επηρεάζουν την καρδιά και τις ανοδικές φλέβες. Η επίμονη πίεση στον κόλπο προκαλεί διόγκωση του κόλπου. Ως μέρος αυτού, ο κολπικός όγκος αυξάνεται έως ότου αυξηθεί σε τέσσερις φορές ο όγκος του.

Αλλαγές πραγματοποιούνται επίσης στη φλεβική κάβα ή στο συκώτι. Το φορτίο μεγάλου όγκου μεγεθύνει τη δεξιά κοιλία. Με αυτήν τη διεύρυνση, είτε ο όγκος εγκεφαλικού επεισοδίου αυξάνεται μέσω του μηχανισμού Frank Starling ή δημιουργείται μια κυκλοφορία στην οποία η επέκταση της κοιλίας διαταράσσει τη γεωμετρία της βαλβίδας και έτσι αυξάνει την ανεπάρκεια. Άλλα ελαττώματα της καρδιακής βαλβίδας μπορούν επίσης να προκαλέσουν παρόμοια αποτελέσματα στη φάση εξαγωγής της συστολής.