Το φάρμακο Ροξιθρομυκίνη ανήκει στα αντιβιοτικά μακρολιδίου. Χρησιμοποιείται για τη θεραπεία διαφόρων βακτηριακών λοιμώξεων.
Τι είναι η ροξιθρομυκίνη;
Η ροξιθρομυκίνη χρησιμοποιείται ως αντιβιοτικό για την καταπολέμηση βακτηριακών λοιμώξεων. Αυτές περιλαμβάνουν κυρίως ασθένειες της ανώτερης αναπνευστικής οδού. Η ροξιθρομυκίνη ανήκει στην ομάδα των γλυκοσίδων και είναι μακρολίδιο. Τα αντιβιοτικά της μακρολιδίου είναι παρόμοια στην επίδρασή τους με την πενικιλλίνη και θεωρούνται καλά ανεκτά. Για το λόγο αυτό, είναι μια εξαιρετική εναλλακτική λύση σε περίπτωση αλλεργίας στην πενικιλίνη. Τα μακρολίδια χρησιμοποιούνται επίσης συχνά στην παιδιατρική.
Η ανάπτυξη της ροξιθρομυκίνης πραγματοποιήθηκε τη δεκαετία του 1980 από τη γερμανική φαρμακευτική εταιρεία Hoechst AG. Το δραστικό συστατικό θεωρήθηκε περαιτέρω ανάπτυξη του μακρολιδίου αντιβιοτικού ερυθρομυκίνης. Λόγω χημικών αλλαγών, η ροξιθρομυκίνη εμφανίζει λιγότερες αλληλεπιδράσεις και δρα ευρύτερα κατά των βακτηρίων από άλλα αντιβιοτικά. Το μακρολίδιο κυκλοφόρησε στην αγορά το 1987. Μετά τη λήξη της προστασίας των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, ξεκίνησαν διάφορα γενόσημα.
Η ροξιθρομυκίνη μπορεί να ληφθεί από το φαρμακείο, αλλά απαιτεί συνταγή.
Φαρμακολογική επίδραση στο σώμα και τα όργανα
Όπως τα κύτταρα των ανθρώπων και των ζώων, τα κύτταρα των βακτηρίων είναι επίσης προικισμένα με γενετικό υλικό. Αυτό το DNA δρα ως σχεδιάγραμμα για τις πρωτεΐνες, οι οποίες πραγματοποιούν πολλές σημαντικές δραστηριότητες εντός του κυττάρου. Η ροξιθρομυκίνη έχει την ιδιότητα να έχει ανασταλτική δράση στα ριβοσώματα. Αυτά είναι κυτταρικά σύμπλοκα στα οποία το DNA μεταφράζεται σε πρωτεΐνες. Αυτή η διαδικασία εμποδίζει την ανάπτυξη και τον πολλαπλασιασμό των βακτηρίων.
Υπάρχουν μεγάλες διαφορές μεταξύ των ριβοσωμάτων των βακτηρίων και των ανθρώπων. Αυτό έχει το πλεονέκτημα ότι τα βακτήρια μπορούν να απενεργοποιηθούν με ακρίβεια από τη ροξιθρομυκίνη. Επιπλέον, το αντιβιοτικό μακρολίδης έχει σχετικά λίγες παρενέργειες.
Εάν ο ασθενής έχει πάρει τη ροξιθρομυκίνη, τα δύο τρίτα του δραστικού συστατικού περνούν μέσα από τα έντερα στο αίμα. Μετά από δύο ώρες, εμφανίζεται το μέγιστο επίπεδο αντιβιοτικών στο σώμα. Το δέρμα, οι πνεύμονες και η ουροποιητική οδός είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα στη ροξιθρομυκίνη. Επιπλέον, το φάρμακο μπορεί να συσσωρευτεί στα ανοσοκύτταρα. Αυτά φτάνουν στο σημείο της βακτηριακής μόλυνσης μέσω της κυκλοφορίας του αίματος.
Ιατρική εφαρμογή & χρήση για θεραπεία & πρόληψη
Η ροξιθρομυκίνη χορηγείται κατά διαφόρων βακτηριακών λοιμώξεων καθώς επίσης και έναντι ασθενειών για τις οποίες ευθύνονται οι στρεπτόκοκκοι. Αυτές είναι κυρίως ασθένειες της αναπνευστικής οδού ή της περιοχής του αυτιού, της μύτης και του λαιμού, όπως αμυγδαλίτιδα, φλεγμονή του λαιμού, κρυολογήματα που σχετίζονται με βλέννα, κοκκύτη, οξεία ή χρόνια βρογχίτιδα και πνευμονία.
Η ροξιθρομυκίνη μπορεί επίσης να χορηγηθεί για τη θεραπεία της φλεγμονής της ουροδόχου κύστης ή του κόλπου εάν αυτά προκαλούνται από τύπους βακτηρίων όπως το μυκόπλασμα ή τα χλαμύδια. Το αντιβιοτικό μακρολιδίου είναι επίσης κατάλληλο για τη θεραπεία φλεγμονής μαλακών ιστών ή δερματικών λοιμώξεων. Αυτά περιλαμβάνουν ένα. Πόνος στο τριαντάφυλλο, impetigo contagiosa, φλεγμονή των ωοθυλακίων ή εξάνθημα στο πύον.
Η ροξιθρομυκίνη λαμβάνεται σε μορφή δισκίου. Η δοσολογία και η διάρκεια της θεραπείας εξαρτώνται από τον τύπο και την έκταση της νόσου. Η ευαισθησία του μικροβίου παίζει επίσης σημαντικό ρόλο. Η συνήθης δόση είναι 150 χιλιοστόγραμμα ροξιθρομυκίνης δύο φορές την ημέρα. Ο ασθενής το παίρνει κάθε 12 ώρες πριν από τα γεύματα, έτσι ώστε η συνολική ημερήσια δόση να είναι 300 χιλιοστόγραμμα. Μια μικρότερη ποσότητα δίνεται σε παιδιά που ζυγίζουν λιγότερο από 40 κιλά και σε ασθενείς με ηπατικά προβλήματα.
Η πρόσληψη ροξιθρομυκίνης υπόκειται σε χρονικό όριο και συνήθως διαρκεί 5 έως 14 ημέρες. Η θεραπεία πρέπει να τερματιστεί πλήρως. Αυτό ισχύει επίσης εάν τα συμπτώματα υποχωρήσουν, διαφορετικά η ασθένεια απειλεί να υποτροπιάσει.
Κίνδυνοι και παρενέργειες
Ανεπιθύμητες παρενέργειες από τη λήψη ροξιθρομυκίνης εμφανίζονται σε 1 έως 10 στους 100 ασθενείς. Αυτά περιλαμβάνουν πονοκέφαλο, ζάλη, ναυτία, ναυτία, έμετο, διάρροια, πόνο στο στομάχι, καθώς και πρήξιμο και ερυθρότητα στο δέρμα. Ένας στους 100 ανθρώπους έχει επίσης κνησμό, αντιδράσεις υπερευαισθησίας ή αύξηση των λευκών αιμοσφαιρίων (λευκά αιμοσφαίρια).
Επειδή η ροξιθρομυκίνη σκοτώνει επίσης τα βακτήρια με θετική επίδραση, υπάρχει περιστασιακός κίνδυνος υπερμόλυνσης με ζύμες. Αυτό συμβαίνει κυρίως στη βλεννογόνο του στόματος ή του κόλπου. Καταστρέφοντας τα βακτήρια, ο μύκητας έχει ευκολότερο χρόνο εξάπλωσης.
Άλλες σπάνιες ανεπιθύμητες ενέργειες είναι οίδημα των αρθρώσεων, της γλώσσας ή του λάρυγγα, πυρετός, κνίδωση, αισθήματα αδυναμίας, αναπνευστικά προβλήματα, εμβοές, συμφόρηση των χοληφόρων, ίκτερος, διαταραχές της οσμής, διαταραχές της γεύσης, φλεγμονή του παγκρέατος, κράμπες ή το σύνδρομο Stevens-Johnson στην περιοχή του Δυνατόν. Στη χειρότερη περίπτωση, υπάρχει κίνδυνος απειλητικού για τη ζωή αναφυλακτικού σοκ.
Η ροξιθρομυκίνη δεν πρέπει να χρησιμοποιείται καθόλου εάν ο ασθενής είναι υπερευαίσθητος στο δραστικό συστατικό ή άλλα αντιβιοτικά μακρολιδίου. Το προϊόν δεν είναι επίσης κατάλληλο για παιδιά που ζυγίζουν λιγότερο από 40 κιλά.
Επιπλέον, πρέπει να ληφθεί μέριμνα ώστε η ροξιθρομυκίνη να μην λαμβάνεται μαζί με διυδροεργοταμίνη ή εργοταμίνη. Αυτό δημιουργεί τον κίνδυνο σοβαρής στένωσης των αιμοφόρων αγγείων. Επιπλέον, η από κοινού χορήγηση του μακρολιδίου με αστεμιζόλη, πιμοζίδη, τερφεναδίνη και σιζαπρίδη απειλεί τις απειλητικές για τη ζωή καρδιακές αρρυθμίες.
Η ροξιθρομυκίνη θεωρείται επίσης ακατάλληλη για άτομα με χαμηλά επίπεδα μαγνησίου ή καλίου στο αίμα. Απειλούνται επίσης με καρδιακές αρρυθμίες.
Απαιτείται προσεκτική στάθμιση μεταξύ των κινδύνων και των οφελών της ροξιθρομυκίνης σε περίπτωση ηπατικής δυσλειτουργίας. Το ίδιο ισχύει και για τη χρήση της μακρολίδης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού. Η αβλαβής δράση του παράγοντα δεν μπορούσε να αποδειχθεί σε αυτές τις φάσεις. Επίσης, η ροξιθρομυκίνη μπορεί να περάσει στο μητρικό γάλα, με αυτόν τον τρόπο το αντιβιοτικό μεταφέρεται στο μωρό.
