Χυμοτρυψίνη Β ανήκει στα πεπτικά ένζυμα. Παράγεται από το πάγκρεας και παίζει σημαντικό ρόλο στην πέψη των πρωτεϊνών.
Τι είναι η χυμοτρυψίνη Β;
Η χυμοτρυψίνη Β είναι ένα πεπτικό ένζυμο και ανήκει στις πρωτεάσες σερίνης. Οι πρωτεάσες σερίνης με τη σειρά τους είναι μια υποομάδα των πεπτιδασών. Οι πεπτιδάσες είναι ένζυμα που μπορούν να διαλύσουν τις πρωτεΐνες.
Οι πρωτεάσες σερίνης χαρακτηρίζονται από το γεγονός ότι έχουν τη σερίνη αμινοξέων στο ενεργό κέντρο τους. Άλλα πεπτικά ένζυμα που ανήκουν στις πρωτεάσες σερίνης είναι η τρυψίνη, η ελαστάση και η πλασμίνη. Η χυμοτρυψίνη Β είναι πολύ παρόμοια στη χημική της σύνθεση με την τρυψίνη. Ωστόσο, η επίδραση των δύο πεπτικών ενζύμων είναι ελαφρώς διαφορετική.
Λειτουργία, εφέ & εργασίες
Η χυμοτρυψίνη παρασκευάζεται στο πάγκρεας. Για να μην πέσει το πάγκρεας με αυτό το ένζυμο, σχηματίζεται αρχικά με τη μορφή του ανενεργού χυμοτρυψινογόνου. Ενεργοποιείται στο λεπτό έντερο από το χημικά παρόμοιο πεπτικό ένζυμο τρυψίνη.
Η τρυψίνη απελευθερώνεται επίσης στο λεπτό έντερο σε ανενεργή μορφή. Ενεργοποιείται εκεί από μια εντεροκινάση και μπορεί τελικά να ενεργοποιήσει επίσης τη χυμοτρυψίνη Β. Η χυμοτρυψίνη Β, μαζί με πολλά άλλα πεπτικά ένζυμα, απελευθερώνεται στο λεπτό έντερο σε παγκρεατικές εκκρίσεις. Το πάγκρεας παράγει περίπου ενάμισι λίτρα αυτής της έκκρισης την ημέρα. Είναι έντονα αλκαλικό επειδή υποτίθεται ότι εξουδετερώνει το χυμό, το οποίο είναι πολύ όξινο μετά την ανάμειξη με το γαστρικό χυμό. Τα πεπτικά ένζυμα του παγκρέατος δεν μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους όταν το pH είναι όξινο.
Η έκκριση του παγκρεατικού χυμού και συνεπώς επίσης η έκκριση της χυμοτρυψίνης Β διεγείρεται κυρίως από τις ορμόνες χολοκυστοκινίνη και εκκριτική. Η χοληκυστοκίνη και η εκκριτίνη απελευθερώνονται από τα κύτταρα του λεπτού εντέρου μόλις έρθουν σε επαφή με όξινο χυμό. Οι ορμόνες γλυκαγόνη, σωματοστατίνη, πεπτίδιο ΥΥ και το παγκρεατικό πολυπεπτίδιο, από την άλλη πλευρά, αναστέλλουν την απελευθέρωση παγκρεατικών εκκρίσεων συμπεριλαμβανομένων των ορμονών του. Λιγότερη χυμοτρυψίνη Β εκκρίνεται επίσης υπό την επίδραση του συμπαθητικού νευρικού συστήματος.
Η χυμοτρυψίνη Β απεκκρίνεται στα κόπρανα. Οι τιμές για το πεπτικό ένζυμο, επομένως, μετρώνται επίσης στα κόπρανα. Για χυμοτρυψίνη σε κόπρανα, ισχύει τιμή αναφοράς> 6 U / g κόπρανα για ενήλικες. Η τιμή της χυμοτρυψίνης παρέχει πληροφορίες σχετικά με τη λειτουργία του παγκρέατος. Η αυξημένη απέκκριση της χυμοτρυψίνης δεν έχει καμία νόσο. Μια μειωμένη τιμή μπορεί να υποδηλώνει λειτουργική αδυναμία του παγκρέατος.
Εκπαίδευση, εμφάνιση, ιδιότητες και βέλτιστες τιμές
Η χυμοτρυψίνη Β έχει ως στόχο τη διάσπαση των πρωτεϊνών στο λεπτό έντερο. Το ένζυμο λειτουργεί πιο αποτελεσματικά κάτω από βασικές συνθήκες. Το πεπτικό ένζυμο πεψίνη αρχίζει ήδη να διαλύει τις πρωτεΐνες στο στομάχι. Εδώ οι πρωτεΐνες χωρίζονται σε πεπτίδια.
Στο λεπτό έντερο, η διάσπαση των πρωτεϊνών συνεχίζεται στη συνέχεια με τη χυμοτρυψίνη Β, μεταξύ άλλων. Οι ήδη συντομευμένες πρωτεΐνες αλυσίδες χωρίζονται σε μεμονωμένα αμινοξέα από το πεπτικό ένζυμο. Σε αυτήν τη μορφή, τα συστατικά των μικρών πρωτεϊνών μπορούν να απορροφηθούν από την εντερική βλεννογόνο μεμβράνη και να φτάσουν στο ήπαρ μέσω του αίματος. Εκεί υποβάλλονται σε περαιτέρω επεξεργασία. Σε αντίθεση με την τρυψίνη, η χυμοτρυψίνη Β έχει επίσης αποτέλεσμα πήξης του γάλακτος.
Ασθένειες & Διαταραχές
Η ανεπάρκεια στη χυμοτρυψίνη Β σχετίζεται συνήθως με ανεπάρκεια σε όλα τα παγκρεατικά ένζυμα. Αυτή η ανεπάρκεια είναι συνήθως αποτέλεσμα παγκρεατικής διαταραχής. Αυτό αναφέρεται επίσης ως εξωκρινή παγκρεατική ανεπάρκεια (EPI).
Η ασθένεια μπορεί να έχει διάφορες αιτίες. Στα παιδιά, η πιο κοινή αιτία είναι η κυστική ίνωση. Πρόκειται για μια συγγενή κληρονομική ασθένεια που χαρακτηρίζεται από παχιά εκκρίσεις σε διάφορα όργανα. Εκτός από τους πνεύμονες, αυτό περιλαμβάνει επίσης το πάγκρεας. Σε ενήλικες, το EPI είναι συνήθως αποτέλεσμα σοβαρής φλεγμονής του παγκρέατος (παγκρεατίτιδα). Η οξεία παγκρεατίτιδα με καταστροφή ιστών προκαλείται συνήθως από χολόλιθους ή μολύνσεις από ιούς. Η χρόνια παγκρεατίτιδα συνήθως προκύπτει από κατάχρηση αλκοόλ. Ωστόσο, άλλες γενετικές ή ιδιοπαθή ασθένειες μπορούν επίσης να προκαλέσουν ανεπάρκεια του παγκρέατος.
Ως αποτέλεσμα, το πάγκρεας μπορεί να παράγει μόνο τα ένζυμα ή τους προδρόμους των ενζύμων όπως το τρυψινογόνο ή το χυμοτρυψινογόνο σε περιορισμένο βαθμό. Εάν αυτά τα ένζυμα λείπουν τώρα στον πεπτικό σωλήνα, οι πρωτεΐνες δεν μπορούν πλέον να διαλυθούν και, ως εκ τούτου, δεν μπορούν πλέον να απορροφηθούν από τον εντερικό βλεννογόνο. Αυτή η πεπτική διαταραχή είναι επίσης γνωστή ως δυσπεψία. Αυτό βάζει επίσης πίεση στον εντερικό βλεννογόνο. Οι βίλες της εντερικής ατροφίας και φλεγμονής αναπτύσσονται. Συχνά υπάρχει και εσφαλμένος αποικισμός του εντέρου με επιβλαβή βακτήρια.
Η ασθένεια εκδηλώνεται με χρόνια απώλεια βάρους. Η φυσιολογική αύξηση βάρους δεν εμφανίζεται στα παιδιά. Ακόμη και η αυξημένη πρόσληψη τροφής δεν μπορεί να σταματήσει την απώλεια βάρους ή να οδηγήσει σε αύξηση βάρους. Το σκαμνί όσων επηρεάζονται είναι αρκετά ελαφρύ, μυρίζει άσχημα και είναι ογκώδες. Στην ιατρική ορολογία, αυτό αναφέρεται ως steatorrhea, ένα λιπαρό κόπρανα. Ωστόσο, μπορεί να εμφανιστεί διάρροια. Εάν απορροφηθεί πολύ λίγη βιταμίνη Κ μέσω του εντερικού βλεννογόνου, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένη τάση για αιμορραγία. Το τεστ εκκριματίνης-παγκρεοζυμίνης θα πρέπει κανονικά να χρησιμοποιείται εάν υπάρχει υποψία παγκρεατικής ανεπάρκειας. Ωστόσο, δεδομένου ότι αυτό είναι πολύ περίπλοκο, η συγκέντρωση των ενζύμων ελαστάση και χυμοτρυψίνη στα κόπρανα συνήθως προσδιορίζεται χρησιμοποιώντας μια δοκιμή διλαυρικής φλουορεσκεΐνης.
Η οξεία παγκρεατίτιδα προκαλεί την αυτοπεποίθηση του παγκρέατος (αυτοπεποίθηση). Η χυμοτρυψίνη Β εμπλέκεται επίσης εδώ. Η απόφραξη του παγκρεατικού πόρου με χολόλιθους οδηγεί σε καθυστέρηση παγκρεατικών χυμών και εκκρίσεων από το λεπτό έντερο. Η κονβερτάση, η οποία ενεργοποιεί το τρυψινογόνο, περιέχεται στην έκκριση του λεπτού εντέρου. Μόλις ενεργοποιηθεί, η τρυψίνη ενεργοποιεί και τα άλλα πεπτικά ένζυμα. Τα πεπτικά ένζυμα αρχίζουν να λειτουργούν μέσα στο πάγκρεας και διαλύουν λίπη, υδατάνθρακες και πρωτεΐνες. Αλλά αυτά είναι τα λίπη, οι υδατάνθρακες και οι πρωτεΐνες που συνθέτουν το πάγκρεας. Αυτό οδηγεί σε σοβαρή φλεγμονή.
