Θεραπεία αερολύματος

Ακόμη και οι γιατροί της αρχαιότητας γνώριζαν ότι η αναπνοή σε ιατρικά αποτελεσματικές ουσίες βοηθά τους ασθενείς με αναπνευστικά προβλήματα. Στη σύγχρονη ιατρική, η εισπνοή με συσκευή αερολύματος είναι μια κοινή μορφή θεραπείας. Όλες οι συσκευές εισπνοής λειτουργούν με την ίδια αρχή.

Τι είναι η θεραπεία με αεροζόλ;

Στο Θεραπεία αερολύματος ο ασθενής εισπνέει σωματίδια υγρής ή στερεάς δραστικής ουσίας, τα οποία εξάγονται με τυπικό τρόπο. Για να μπείτε στην κατώτερη αναπνευστική οδό, τα σωματίδια πρέπει να είναι μικρότερα από 10 μικρά. Ωστόσο, μόνο σωματίδια μικρότερα από 3 μικρά φτάνουν στις κυψελίδες. Αυτές οι τιμές ισχύουν για ασθενείς με υγιείς πνεύμονες. Οι πνεύμονες που δεν τροφοδοτούνται σωστά με αίμα, όπως συμβαίνει με ορισμένες ασθένειες των πνευμόνων, δεν μπορούν γενικά να αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά από το φάρμακο.

Προκειμένου να επιτευχθεί το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, το φάρμακο πρέπει να εισέλθει στους αεραγωγούς όσο το δυνατόν περισσότερο σε ολόκληρη τη δόση. Ο τρόπος με τον οποίο διανέμεται στους αεραγωγούς του ασθενούς εξαρτάται από διάφορους παράγοντες: το μέγεθος, το σχήμα, η πυκνότητα και το ηλεκτρικό φορτίο των σωματιδίων και το τυπικό πρότυπο αναπνοής του ασθενούς (ροή αναπνοής και αναπνοή σε όγκο) καθορίζουν τον τρόπο άφιξης του φαρμάκου. Επιπλέον, το αεροζόλ πρέπει επίσης να προσαρμόζεται στις ατομικές ιδιότητες των πνευμόνων και των άλλων αναπνευστικών οργάνων του ασθενούς.

Η θεραπεία με αεροζόλ προσφέρει στους πάσχοντες πολλά πλεονεκτήματα: Στην περίπτωση ασθενειών που σχετίζονται με οξεία αναπνευστική δυσχέρεια, το δραστικό συστατικό έκτακτης ανάγκης φτάνει αμέσως εκεί που πρέπει να βοηθήσει. Η μεγαλύτερη περιοχή απορρόφησης εξασφαλίζει ταχύτερη αποτελεσματικότητα. Επιπλέον, ο χρήστης της θεραπείας με αεροζόλ χρειάζεται μόνο περίπου 10% της κατά τα άλλα απαιτούμενης δόσης, γεγονός που μειώνει περαιτέρω τις πιθανές παρενέργειες.

Λειτουργία, αποτέλεσμα και στόχοι

Το φάρμακο που μεταφέρεται με το αεροζόλ χρησιμοποιείται για την τοπική και συστηματική θεραπεία αναπνευστικών παθήσεων που σχετίζονται με υπερέκκριση, κατακράτηση έκκρισης, με οίδημα και φλεγμονή του βλεννογόνου ή με σπασμούς των βρογχικών μυών. Οι πιο συχνά χρησιμοποιούμενοι παράγοντες είναι τα γλυκοκορτικοειδή, τα βήτα-2 συμπαθομιμητικά και τα αντιβιοτικά. Η θεραπεία με αεροζόλ ενδείκνυται για βρογχικό άσθμα, οξεία και χρόνια βρογχίτιδα, ΧΑΠ (χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια) και κυστική ίνωση.

Δεδομένου ότι υπάρχουν τέσσερα διαφορετικά συστήματα εφαρμογής αερολύματος και καθένα από αυτά έχει πλεονεκτήματα αλλά και αδυναμίες, ο ιατρός που συνταγογραφεί θα πρέπει σίγουρα να προσαρμόσει το σύστημα που θα χρησιμοποιηθεί στις ειδικές απαιτήσεις του ασθενούς του. Δύο από τα συστήματα είναι επίσης κατάλληλα για χρήση εν κινήσει (μετρημένα αερολύματα με προωθητικό αέριο και αερολύματα σκόνης). Τα άλλα δύο (ακροφύσια και νεφελοποιητής υπερήχων) μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο στο σπίτι του ασθενούς. Οι εισπνευστήρες μετρούμενης δόσης (MDI) συνταγογραφούνται συνήθως ως φάρμακα έκτακτης ανάγκης για το άσθμα και τη ΧΑΠ. Με αυτά, το φάρμακο ψεκάζεται στους αεραγωγούς χρησιμοποιώντας ένα προωθητικό. Το σύστημα εισπνοής έχει το μειονέκτημα ότι περίπου 10% της δόσης χάνεται για τεχνικούς λόγους. Επιπλέον, το 50% του δραστικού συστατικού παραμένει συνήθως στο στόμα και δεν μπορεί να εισπνευστεί.

Οι εισπνευστήρες σκόνης (DPI) είναι εξίσου αποτελεσματικοί με τα αερολύματα MDI. Η προϋπόθεση για χρήση είναι ότι ο ασθενής έχει όγκο αναπνευστικής ροής τουλάχιστον 30, ακόμη καλύτερα 60 λίτρα ανά λεπτό. Τα συστήματα νεφελοποιητή είναι ιδανικά για ασθενείς με κακή λειτουργία των πνευμόνων. Υπάρχουν εκνεφωτές jet και νεφελοποιητές υπερήχων. Με τους εκνεφωτές ακροφυσίων, το διάλυμα ή το εναιώρημα του φαρμάκου εκτοξεύεται μέσω ενός ακροφυσίου στο άκρο του επιστομίου. Ο ρυθμός ροής μειώνεται σε αυτό, έτσι ώστε ο ασθενής να λαμβάνει πιο δραστικό συστατικό ανά εφάπαξ δόση.

Τα νεφελοποιητικά είναι ευκολότερα στη χρήση, επειδή ο ασθενής δεν χρειάζεται να χρησιμοποιεί ειδικές τεχνικές αναπνοής και τα δραστικά φαρμακευτικά συστατικά κατανέμονται καλύτερα στους πνεύμονες. Με νεφελοποιητές, επίσης, ο ασθενής πρέπει να κρατήσει το επιστόμιο σφιχτά με τα χείλη του. Πρέπει επίσης να κρατάει τη μάσκα αναπνοής σφιχτά κατά τη χρήση. Με υπερηχητικούς νεφελοποιητές, το φάρμακο διανέμεται με υπερήχους.

Κίνδυνοι, παρενέργειες & κίνδυνοι

Όταν χρησιμοποιείται σωστά, η θεραπεία με αεροζόλ δεν εμφανίζει παρενέργειες, εκτός εάν το φάρμακο που συνταγογραφείται από τον γιατρό δεν είναι ανεκτό από τον ασθενή ή εάν η δόση είναι πολύ υψηλή. Στην περίπτωση βρεφών και μικρών παιδιών, μπορεί να συμβεί σε μεμονωμένες περιπτώσεις που ο μικρός ασθενής αρχίζει να φωνάζει ή να κλαίει. Μην χρησιμοποιείτε την εφαρμογή ενώ είναι τόσο ενθουσιασμένος.

Εάν το παιδί απορρίψει τη μάσκα, ο θεράπων γονέας την κρατά περίπου 1 cm μακριά από το στόμα και τη μύτη. Οι παιδιατρικοί ασθενείς χρειάζονται νεφελοποιητές που ψεκάζουν πολύ μικρές σταγόνες. Για παιδιά κάτω των 3 ετών, τα αερολύματα και οι νεφελοποιητές μετρούμενης δόσης (και τα δύο με μάσκα) είναι κατάλληλα, από την ηλικία των 3 ετών μπορούν να χρησιμοποιήσουν ένα διαχωριστικό με επιστόμιο. Οι ασθενείς ηλικίας μεταξύ 3 και 6 ετών χρησιμοποιούν νεφελοποιητές με επιστόμιο. Ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει εισπνευστήρες ξηρής σκόνης σε παιδιά ηλικίας άνω των 6 ετών. Είναι σημαντικό οι νεαροί ασθενείς να τρώνε ή να πίνουν κάτι μετά από κάθε χρήση για να αποτρέψουν την εναπόθεση κορτικοστεροειδών ή αντιβιοτικών στο στόμα. Για μεγαλύτερα παιδιά και ενήλικες ασθενείς, αρκεί να ξεπλένετε το στόμα τους αμέσως μετά.

Συνιστάται επίσης να πλένετε το πρόσωπό σας μετά από εισπνοή. Η μεγάλη υγιεινή είναι ιδιαίτερα σημαντική όταν χρησιμοποιείτε νεφελοποιητές. Αυτό ισχύει για το διάλυμα που πρέπει να προετοιμάσει ο ασθενής καθώς και για την ίδια τη συσκευή. Οποιοδήποτε υπόλοιπο διάλυμα στο δοχείο πρέπει να απορρίπτεται μετά από κάθε χρήση. Μετά από αυτό, όλα τα μέρη του νεφελοποιητή θα πρέπει να καθαρίζονται καλά. Πρέπει επίσης να απολυμανθεί μία φορά την ημέρα. Όλα τα μέρη εκτός από τον εύκαμπτο σωλήνα πρέπει να στεγνώσουν στον αέρα και μπορούν να επανασυναρμολογηθούν μόνο όταν είναι εντελώς στεγνά.