Σπονδυλική σύντηξη

Ο ιατρικός όρος Σπονδυλική σύντηξη περιγράφει ένα χειρουργική σπονδυλική σκλήρυνση. Σε αυτή τη χειρουργική επέμβαση, δύο σπόνδυλοι ενισχύονται μεταξύ τους. Η προκύπτουσα απώλεια κίνησης παραμένει μόνιμη και δεν μπορεί να αντιστραφεί.

Τι είναι η σπονδυλική σύντηξη;

Η σπονδυλοδεσία είναι μια επεμβατική μορφή θεραπείας για ορισμένες μορφές σοβαρού πόνου στην πλάτη και αλλαγών στη σπονδυλική στήλη. Η χειρουργική σκλήρυνση της σπονδυλικής στήλης πραγματοποιείται μερικώς ή πλήρως, ανάλογα με την ένδειξη. Η έκταση της ενίσχυσης καθορίζει την μεταγενέστερη κινητικότητα μεταξύ των σπονδύλων. Δεδομένου ότι πολλά σπονδυλικά σώματα συνδέονται με τη βοήθεια πλακών ή βιδών κατά τη διάρκεια της σπονδυλικής σύντηξης, αυτά δεν μπορούν πλέον να εκτελούν την κοινή λειτουργία τους.

Η σπονδυλική σκλήρυνση είναι μια πολύ περίπλοκη και μεγάλη λειτουργία στο πίσω μέρος. Μετά τη διαδικασία, δεν είναι πλέον δυνατή η βελτίωση της στατικής του σώματος. Λόγω του ανεπανόρθωτου αποτελέσματος, αυτή η μορφή θεραπείας αντιπροσωπεύει συχνά την τελευταία ευκαιρία του ασθενούς να βελτιώσει τα συμπτώματα. Επομένως, σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις, μια ενισχυτική επέμβαση πραγματοποιείται μόνο εάν ούτε τα συντηρητικά μέτρα θεραπείας όπως η φυσιοθεραπεία, η χειροκίνητη θεραπεία, η κατάρτιση μυών ή η προπόνηση στην πλάτη, ούτε άλλα μέτρα όπως οι ενέσεις και τα φάρμακα δεν θα μπορούσαν να επιφέρουν μια αποδεκτή βελτίωση των συμπτωμάτων.

Λειτουργία, αποτέλεσμα και στόχοι

Η σπονδυλική σύντηξη πραγματοποιείται λόγω σοβαρών σπονδυλικών παθήσεων. Το ενισχυτικό μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε περίπτωση έντονης σκολίωσης ή σοβαρών τραυματισμών της σπονδυλικής στήλης μετά από ατύχημα, καθώς και σε περίπτωση σοβαρής βλάβης των δομών των οστών. Ακόμα και σε περίπτωση σπονδυλικού κατάγματος, η σκλήρυνση φέρνει ξανά τους σπονδύλους.

Η σπονδυλική σύντηξη διασφαλίζει ότι διατηρείται η σταθερότητα της σπονδυλικής στήλης. Επιπλέον, σημαντικές δομές όπως ο νωτιαίος μυελός και η αορτή προστατεύονται. Η απειλή των εσωτερικών οργάνων μπορεί επίσης να αποφευχθεί με την ενίσχυση. Με αυτόν τον τρόπο, δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο διαταραχές του πόνου αλλά και νευρολογικά ελλείμματα.

Η χειρουργική σκλήρυνση της σπονδυλικής στήλης πραγματοποιείται πάντα υπό γενική αναισθησία. Μόνο εάν δεν χρειάζεται να εισαχθούν εμφυτεύματα μπορεί να γίνει η σπονδυλοδεσία με ελάχιστα επεμβατικό τρόπο. Αυτή η μέθοδος διασφαλίζει ότι τόσο το δέρμα όσο και οι μαλακοί ιστοί τραυματίζονται ελάχιστα κατά την πρόσβαση. Η χρήση των ειδικών οργάνων ελέγχεται μέσω διαδικασιών απεικόνισης κατά τη διάρκεια της λειτουργίας.

Η ίδια η επεμβατική χειρουργική τεχνική πραγματοποιείται από την πλάτη, με τους ώμους της πλάτης να ωθούνται στο πλάι. Αυτή η πρόσβαση επιτρέπει στον χειρουργό να έχει πρόσβαση στα σπονδυλικά σώματα που πρόκειται να ενισχυθούν. Οι βίδες τιτανίου χρησιμοποιούνται εδώ, οι οποίες συνδέονται με διαμήκεις ράβδους. Η αφαίρεση των οστών γίνεται όταν οι ρίζες των νεύρων συρρικνωθούν από τους σπονδύλους. Προκειμένου να διατηρηθεί η οστική ενίσχυση, οι δομές των οστών συνδέονται με τις λεγόμενες εγκάρσιες διαδικασίες. Η οστική μάζα που απαιτείται για αυτό λαμβάνεται από το πίσω μέρος του λαγόνιου λοφίου. Σε ορισμένους ασθενείς είναι απαραίτητο να τοποθετούνται μεταλλικά κύπελλα στον σπονδυλικό χώρο όπου ο μεσοσπονδύλιος δίσκος βρίσκεται σε επαφή με το οστό. Και οι δύο βίδες και οι ράβδοι προκαλούν τελικά τα οστά να μεγαλώνουν μαζί μόνιμα. Η επακόλουθη απομάκρυνση μετάλλων μπορεί σε μεγάλο βαθμό να παραλειφθεί.

Η διάρκεια της επέμβασης εξαρτάται από την έκταση της δυσκαμψίας της σπονδυλικής στήλης. Εάν η διαδικασία για μια ελάχιστα επεμβατική αλληλοσύνδεση είναι μερικές φορές λιγότερο από μία ώρα, μια μακρά σπονδυλοδεσία μπορεί να διαρκέσει έως και αρκετές ώρες. Σήμερα, ο στόχος της ενίσχυσης επιτυγχάνεται σε πάνω από το 95% όλων των περιπτώσεων. Χρησιμοποιώντας τις πιο σύγχρονες χειρουργικές τεχνικές όπως η τοποθέτηση των οστών και η στερέωση των βιδών, μπορεί σχεδόν πάντα να διασφαλιστεί μια επιτυχής σύντηξη των σπονδύλων.

Μπορείτε να βρείτε το φάρμακό σας εδώ

Κίνδυνοι, παρενέργειες & κίνδυνοι

Δεδομένου ότι η σπονδυλική σύντηξη είναι στις περισσότερες περιπτώσεις μια πολύ μεγάλη διαδικασία, υπάρχουν κίνδυνοι για το καρδιαγγειακό σύστημα από τη μία πλευρά. Από την άλλη πλευρά, η μόλυνση τραύματος εμφανίζεται σε περίπου το ένα τοις εκατό αυτών που έχουν υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση. Κατ 'αρχήν, οι επιπλοκές είναι σπάνιες. Παρ 'όλα αυτά, μπορεί να εμφανιστούν τραυματισμοί νεύρων, καθώς στις περισσότερες περιπτώσεις οι περιορισμένες νευρικές ίνες πρέπει να εκτίθενται ως μέρος μιας διαδικασίας ενίσχυσης.

Η βλάβη στα νεύρα του νωτιαίου μυελού μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες: είναι πιθανές οι αισθητηριακές διαταραχές και η εξασθένιση των κινητικών δεξιοτήτων. Ωστόσο, οι βίδες που χρησιμοποιούνται σπάνια επηρεάζουν τις νευρικές ρίζες. Εάν συμβεί βλάβη, το νεύρο συνήθως ανακάμπτει εντελώς μετά από λίγο. Ωστόσο, εξακολουθεί να υπάρχει ελάχιστος κίνδυνος μόνιμης αδυναμίας ποδιών ή ποδιών. Μπορεί να αποκλειστεί ο κίνδυνος παράλυσης ολόκληρου του σώματος. Είναι σχεδόν αδύνατο για τους ασθενείς να περιορίζονται σε αναπηρικό καροτσάκι μετά από μια σύντηξη της σπονδυλικής στήλης στην πλάτη.

Συμβαίνει ότι οι σπόνδυλοι δεν μεγαλώνουν αρκετά μαζί. Οι βίδες μπορούν στη συνέχεια να χαλαρώσουν και να προκαλέσουν ξανά πόνο. Ειδικότερα, οι καπνιστές είναι πιο πιθανό να επηρεαστούν από αυτήν την επιπλοκή. Επιπλέον, είναι πιθανό να προκληθεί βλάβη στο εμφύτευμα όπως θραύση υλικού κατά τη διάρκεια ή μετά τη σκλήρυνση. Για να διορθώσετε αυτά τα προβλήματα, η σπονδυλική στήλη πρέπει να ενεργοποιηθεί ξανά. Δεδομένου ότι οι ασθενείς που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση επιτρέπεται να κινηθούν ανεπαρκώς μόνο εντός των πρώτων οκτώ εβδομάδων μετά την επέμβαση, αυξάνεται ο κίνδυνος εμφάνισης θρόμβωσης. Μια λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος μπορεί επίσης να συμβεί όταν χρησιμοποιείται ο απαραίτητος καθετήρας ούρων.

Μετά την επέμβαση, οι ασθενείς συχνά παραπονιούνται για πόνο στην πλάτη. Αυτά προκαλούνται από την ίδια τη διαδικασία, καθώς οι δομές των ιστών είναι κατεστραμμένες. Επιπλέον, υπάρχει δυσάρεστος πόνος επούλωσης πληγών. Με μια σπονδυλική σύντηξη, ο χειρουργός κάνει μια πολύ μεγάλη τομή. Εάν η ουλή θεραπεύεται άσχημα, μπορεί να εμφανιστούν συμφύσεις ή αναπτύξεις. Αυτά μπορεί να προκαλέσουν δυσφορία μακροπρόθεσμα. Αυτό διαφέρει με μια ελάχιστα επεμβατική διαδικασία, στην οποία εμφανίζονται μόνο μικρές πληγές.