περιέργεια

περιέργεια χαρακτηρίζεται από την επιθυμία για κάτι νέο και θεωρείται βασικό ανθρώπινο χαρακτηριστικό. Το κίνητρο και η οδήγηση εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την περιέργεια, καθώς ο άνθρωπος λαμβάνει ανατροφοδότηση από το σύστημα ανταμοιβής του ίδιου του σώματος όταν ικανοποιείται η περιέργειά του. Στην περίπτωση της άνοιας, για παράδειγμα, η μειωμένη περιέργεια μπορεί να οδηγήσει σε συμπτωματική απώλεια κινήτρων.

Ποια είναι η περιέργεια;

Η περιέργεια είναι μια επιθυμία σαν ερέθισμα να ανακαλύψει νέα πράγματα. Συγκεκριμένα, η περιέργεια συχνά εξισώνεται με την επιθυμία να ανακαλύψει τι έχει κρυφτεί στο παρελθόν. Ο Έλληνας φιλόσοφος Πλάτων χαρακτήρισε την περιέργεια ως την αρχή όλων. Άνθρωποι όπως ο Γαλιλαίος έκριναν την ιδιοκτησία ως την πιο ισχυρή μηχανή επίλυσης προβλημάτων και ο Αϊνστάιν απέδωσε το ταλέντο του για ανακάλυψη στην περιέργεια.

Η περιέργεια έχει παίξει έναν από τους πιο αποφασιστικούς ρόλους στην ανάπτυξη του ανθρώπινου είδους. Κατά συνέπεια, η περιέργεια αποτελεί βασικό ανθρώπινο γνώρισμα και πιστεύεται ότι είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά χαρακτηριστικά της ανθρώπινης προσωπικότητας.

Η νευρολογία γνωρίζει εδώ και πολύ καιρό ότι ο μετωπιαίος λοβός του εγκεφάλου παίζει ρόλο στα χαρακτηριστικά του χαρακτήρα. Ως χαρακτηριστικό γνώρισμα, η περιέργεια πρέπει επίσης να βρεθεί στον μετωπιαίο λοβό. Ωστόσο, σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες, οι επιστήμονες δεν υποθέτουν πλέον ότι η περιέργεια έχει μόνιμη θέση στον εγκέφαλο. Αντίθετα, ο ιατρικός-νευρολογικός ορισμός της περιέργειας αναφέρεται τώρα σε ένα ολόκληρο δίκτυο του είδους που καθορίζει τον ανθρώπινο εγκέφαλο.

Λειτουργία & εργασία

Όπως ανακάλυψε το Πανεπιστήμιο της Βόννης, οι περίεργοι άνθρωποι έχουν έναν καλύτερο δικτυακό εγκέφαλο. Οι μεμονωμένες συνδέσεις στον εγκέφαλο των συμμετεχόντων της μελέτης συσχετίστηκαν σημαντικά με το βαθμό περιέργειάς τους και τη συμπεριφορά περιέργειάς τους.

Στη μελέτη, η περιέργεια για τη σύνδεση μεταξύ του ιππόκαμπου και του ραβδωτού σώματος ήταν ιδιαίτερα καθοριστική. Το ραβδωτό σώμα στεγάζει το σύστημα ανταμοιβής του ίδιου του σώματος και έτσι αντιστοιχεί στο μέρος του εγκεφάλου που ενθαρρύνει τους ανθρώπους να ενεργούν, παρέχει κίνητρα και προκαλεί ενδιαφέρον για δράση. Ο ιππόκαμπος, από την άλλη πλευρά, στεγάζει κυρίως λειτουργίες μνήμης και επίσης απελευθερώνει ουσίες αγγελιοφόρου που επηρεάζουν το σύστημα ανταμοιβής. Όσο ισχυρότερη είναι η σύνδεση μεταξύ του ραβδωτού σώματος και του ιππόκαμπου, τόσο πιο πιθανό είναι οι άνθρωποι να θέλουν να δοκιμάσουν νέα πράγματα.

Η βασική σύνδεση μεταξύ των δύο περιοχών είναι πιθανώς έμφυτη, αλλά ωριμάζει πλήρως μόνο τους πρώτους μήνες ή χρόνια της ζωής. Σε αυτό το πλαίσιο, οι παρορμήσεις που λαμβάνει το μικρό παιδί από το περιβάλλον του είναι πιθανό να είναι καθοριστικές. Τέτοιες παρορμήσεις προκαλούν προσοχή και θα μπορούσαν να ευθύνονται για το γεγονός ότι η σύνδεση μεταξύ του ραβδωτού και του ιππόκαμπου ενισχύεται σε μεγάλο βαθμό. Αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει τους διαφορετικούς βαθμούς περιέργειας που έχουν βασικά οι άνθρωποι.

Η περιέργεια έχει θετική επίδραση στους ανθρώπους με πολλούς τρόπους. Όσο πιο περίεργο είναι ένα άτομο, τόσο πιο ανοιχτό είναι σε νέα πράγματα. Μαθαίνει πιο εύκολα, είναι πιο ευτυχισμένος και βρίσκει εύκολο να λύσει προβλήματα.

Δεδομένου ότι οι αγγελιοφόρες ουσίες όπως η ντοπαμίνη δημιουργούν ένα ισχυρό αίσθημα ευτυχίας μέσω του συστήματος ανταμοιβής του ραβδωτού σώματος όταν ικανοποιείται η περιέργεια, η περιέργεια είναι μία από τις πιο σημαντικές κινήσεις και κίνητρα. Η περιέργεια, σύμφωνα με το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, σας κάνει πραγματικά υψηλούς με κάποιους τρόπους. Έτσι, ένα άτομο του οποίου η περιέργεια κάποτε ικανοποιήθηκε μπορεί ακόμη και να γίνει κάπως εθισμένο στο αίσθημα της ικανοποιημένης περιέργειας. Η ικανοποίηση της περιέργειας σε κάνει τελικά όλο και πιο περίεργο.

Μπορείτε να βρείτε το φάρμακό σας εδώ

Ασθένειες και παθήσεις

Τα άτομα με παθολογικά μειωμένη περιέργεια υποφέρουν κυρίως από αδιαφορία. Νιώθουν λιγότερο κίνητρα για δράση ή για να ζήσουν τη ζωή τους. Διαφορετικές ασθένειες μπορούν να ελαχιστοποιήσουν την περιέργεια. Οι φυσικές αιτίες είναι, για παράδειγμα, η άνοια. Μόλις οι διασυνδέσεις μεταξύ του ραβδωτού και του ιππόκαμπου διαλύονται στο πλαίσιο της άνοιας, η περιέργεια του ασθενούς μειώνεται γρήγορα και συμβαίνει απώλεια κινήτρων.

Η ζημιά σε αυτό το εγκεφαλικό δίκτυο μπορεί επίσης να συμβεί στο πλαίσιο άλλων ασθενειών. Σε αυτό το πλαίσιο, θα πρέπει να αναφερθούν εγκεφαλικά καθώς και εγκεφαλική αιμορραγία λόγω τραύματος, βακτηριακής φλεγμονής, όγκων, αυτοανοσολογικής φλεγμονής, συγγενών εγκεφαλικών δυσπλασιών ή εγκεφαλικής υποξίας.

Εκτός από αυτές τις αιτίες, μειωμένη περιέργεια με συμπτωματική απώλεια κινήτρων μπορεί να συμβεί στο πλαίσιο της κατάθλιψης, των νόσων της σχιζοφρένειας ή της διακοπής. Το Stupor είναι ίσως το πιο ριζοσπαστικό παράδειγμα: είναι μια κατάσταση ακαμψίας που βιώνουν οι ασθενείς όταν έχουν πλήρη συνείδηση. Το φαινόμενο οφείλεται συχνά σε σοβαρή κατάθλιψη ή σχιζοφρένεια.

Δεδομένου ότι ορισμένα φάρμακα και φάρμακα δρουν στο σύστημα ανταμοιβής στο ραβδωτό σώμα, η περιέργεια και τα κίνητρα ενός ατόμου μπορούν επίσης να μειωθούν όταν παίρνουν φάρμακα ή έχουν εθισμούς. Οι ορμόνες έχουν επίσης επιρροή σε διαφορετικές διεργασίες εντός του εγκεφάλου. Οι ορμονικές διαταραχές που προκαλούνται από ασθένειες του θυρεοειδούς αδένα ή άλλων αδενικών οργάνων μπορούν επίσης να επηρεάσουν την περιέργεια ενός ατόμου.

Οι παθολογικές αλλαγές στην περιέργεια και τα κίνητρα πρέπει πάντα να διακρίνονται από τη φυσιολογικά χαμηλή περιέργεια. Όπως σημειώθηκε παραπάνω, η περιέργεια πιθανότατα δημιουργείται μέσω παρορμήσεων κατά τη διάρκεια της πρώιμης παιδικής ηλικίας. Αυτό σημαίνει ότι το επίπεδο διαφέρει από άτομο σε άτομο χωρίς παθολογική αξία, ανάλογα με τις παρορμήσεις προσοχής που βιώνουν.

Αντίθετα, όσοι εκτίθενται σε στέρηση με την έννοια της κοινωνικής φτώχειας στην πρώιμη παιδική ηλικία βιώνουν μια παθολογική μείωση της περιέργειας. Σε καταστάσεις στέρησης, οι έφηβοι δεν λαμβάνουν επαρκή προσοχή και έτσι δεν έχουν αρκετές παρορμήσεις που θα επέτρεπαν μια φυσιολογική ανάπτυξη του εγκεφάλου.