Παρά όλες τις πληροφορίες, πολλές γυναίκες αποφεύγουν να πάνε στον γυναικολόγο, κάτι που είναι απαραίτητο για το δικό τους συμφέρον. Ακόμα και πολλές μητέρες δυστυχώς δεν βλέπουν τους απαραίτητους ελέγχους μετά τον τοκετό και, λόγω απροσεξίας ή ψευδούς ντροπής, χάνουν την υποχρεωτική εξέταση παρακολούθησης. Εάν, ωστόσο, η κόρη παραπονιέται για κοιλιακά παράπονα ή έχει κολπική εκκρίσεις σε νεαρή ηλικία, τότε, δυστυχώς, ο φόβος για επίσκεψη σε γιατρό συνήθως κερδίζει, επειδή οι μητέρες πιστεύουν, βάσει παρωχημένων ιδεών, ότι πρέπει να ντρέπονται για το παιδί τους.
Δεν υπάρχει ντροπή στον γυναικολόγο
Ίσως μερικοί απ 'αυτούς αναγκάζουν τον εαυτό τους να κάνουν μια επαίσχυντη ερώτηση στην ιατρική διαβούλευση σχετικά με το τι σημαίνει αυτό ή αν πρέπει να γίνει κάτι γι' αυτό. Αλλά δεν μπορούμε να βοηθήσουμε με αυτόν τον τρόπο. Όπως πριν από οποιαδήποτε θεραπεία, ο γιατρός πρέπει να κάνει τη διάγνωση και οι αιτίες της νόσου πρέπει να διερευνηθούν. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για την απόρριψη από τον κόλπο (φθόριο), η οποία δεν είναι μια αυτόνομη κλινική εικόνα, αν και μας απασχολεί εδώ και πολύ καιρό οι γυναικολόγοι και εμφανίζεται σε περισσότερο από το 50% των ασθενών μας. Υπάρχουν πολλές αιτίες για την εμφάνιση φθορίου, και είναι επιτακτική ανάγκη να ανακαλυφθεί η συγκεκριμένη από τις πολλές πιθανές προελεύσεις.
Αυτό δείχνει ήδη ότι καμία καθολική θεραπεία δεν μπορεί και δεν πρέπει να συνταγογραφείται κατά της απόρριψης, ότι κάθε θεραπεία πρέπει να προσαρμόζεται στις ατομικές συνθήκες του κάθε ασθενούς. Αυτό ισχύει όχι μόνο για τον ενήλικα, αλλά και για το παιδί. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η στάση ότι δεν μπορείτε να πάρετε ένα παιδί στον γυναικολόγο είναι εντελώς αβάσιμη. Ακόμα κι αν η απαλλαγή ενός παιδιού είναι σε πολλές περιπτώσεις μια καθημερινή υπόθεση που δεν πρέπει να αξιολογηθεί ως ιδιαίτερα τραγική, πρέπει να εξεταστεί ιατρικά και να αντιμετωπιστεί νωρίς, σοβαρά και με συνέπεια.
Κολπικές παθήσεις σε παιδιά και εφήβους
Ακόμα και στο νεογέννητο κορίτσι, παρατηρούμε συχνά μια λευκή γλοιώδη έκκριση στην εξωτερική περιοχή των γεννητικών οργάνων τις πρώτες ημέρες, παρόμοια με μια μάζα που μοιάζει με ζελέ που μοιάζει με την κολπική απόρριψη τα τελευταία χρόνια.
Πρόκειται για μια ελαφριά, φυσική φλεγμονή με απόρριψη των καλύτερων επιφανειακών κυττάρων στο τέλος της επίδρασης της μητρικής ορμόνης, η οποία μπορεί επίσης να προκαλέσει αραιή αιμορραγία από τον κόλπο του παιδιού ή την επένδυση της μήτρας μέχρι το τέλος της πρώτης εβδομάδας της ζωής. Το πραγματικό φθόριο που εμφανίζεται στα βρέφη και αργότερα είναι μια αυξημένη έκκριση υγρού από την περιοχή μπροστά από την κολπική είσοδο (αιδοίο), από τον κολπικό βλεννογόνο ή από μέρη της μήτρας.
Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι ο κολπικός βλεννογόνος δεν είναι ποτέ στεγνός και περιέχει μικρόβια από τον ύμνο (υμένα) στον εξωτερικό τράχηλο και τους κολπικούς θόλους ακόμη και σε υγιή κατάσταση. Μια ζώνη στην πραγματικότητα χωρίς μικρόβια ξεκινά μόνο από τον τράχηλο προς τα πάνω, εφόσον καμία ασθένεια ή εγκυμοσύνη δεν έχει αλλάξει την ισορροπία των κολπικών εκκρίσεων.
Η παρουσία κολπικών βακτηρίων δεν είναι καθόλου παθολογική. Αυτά τα μικρόβια, που ονομάζονται επίσης «βακτήρια Döderlein» μετά την ανακάλυψη και το σχήμα τους, ανήκουν στα βακτήρια γαλακτικού οξέος που παράγουν γαλακτικό οξύ ζύμωσης από τα συστατικά αμύλου των κυττάρων που αποσυντίθενται. Ωστόσο, το άμυλο, τα κολπικά βακτήρια και το γαλακτικό οξύ, μαζί με την έκκριση υγρού, σχηματίζουν την κανονική κολπική έκκριση, στην οποία τα περισσότερα ξένα βακτήρια εξαφανίζονται. Επομένως, ορθώς μιλάμε για έναν ανατομικό και λειτουργικό προστατευτικό μηχανισμό του κόλπου ως αποτέλεσμα του συνεχούς αυτοκαθαρισμού. Κάθε μετατόπιση αυτής της βακτηριακής χλωρίδας οδηγεί σε παθολογικά συμπτώματα και ως εκ τούτου στην απόρριψη.
Μέχρι τα πρώτα χρόνια μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, πριν από την εκτεταμένη χρήση αντιβιοτικών, η κολπική φλεγμονή που προκλήθηκε από γονόρροια (γονόρροια) ήταν στο προσκήνιο των παιδικών ασθενειών του φθορίου σε βρέφη και νήπια. Όπως η γονόρροια φλεγμονή των ματιών στα βρέφη, μπορεί να αναπτυχθεί κατά τη διάρκεια του τοκετού όταν μια γυναίκα πάσχει από μια απαρατήρητη, χωρίς θεραπεία γονόρροια.
Αυτή η φλεγμονή σπάνια παρατηρείται αμέσως στα νεογνά και συνήθως εμφανίζεται μόνο μετά από περίπου δύο έως τρεις εβδομάδες, συχνά όχι έως ότου είναι δύο ετών. Μερικές φορές είναι δυνατή η άμεση μετάδοση της λοίμωξης με τη χρήση των ίδιων σφουγγαριών μπάνιου, του ίδιου νερού μπάνιου ή των κοινών πετσετών χεριών, αν και αυτή η διαδρομή είναι λιγότερο συχνή. Σε νέα κατάσταση, η διάγνωση αυτής της ασθένειας μπορεί συχνά να γίνει από τον γιατρό με γυμνό μάτι, ακόμη και πριν εντοπιστούν τα τυπικά παθογόνα, οι γονόκοκκοι στο εργαστήριο.
Τα μεγάλα χείλη είναι κοκκινωμένα και καλύπτονται με κρεμώδες, κίτρινο-πράσινο πύον. στη συνέχεια στο πλυντήριο του μικρού κοριτσιού βρίσκει κίτρινο δέρας. Εάν αυτή η φλεγμονή γίνει απαρατήρητη και χωρίς θεραπεία, γίνεται χρόνια. η εκφόρτιση υποχωρεί και τελικά είναι σχεδόν αισθητή. Είναι επίσης τυπικό ότι, πριν από την εφηβεία, η κολπική βλεννογόνος μεμβράνη του παιδιού αντιδρά ιδιαίτερα συχνά με φλεγμονώδη τρόπο, ενώ σε ενήλικες γυναίκες είναι κυρίως η ουρηθρική, η μήτρα και ο ορθός βλεννογόνος μεμβράνη που επηρεάζεται και ο ίδιος ο κόλπος παραμένει ευαίσθητος.
Μια άλλη συνηθισμένη, παθολογική διαταραχή είναι η λεγόμενη απλή αιδοιολίτιδα, μια «απλή» κολπική φλεγμονή στην οποία παρατηρείται μόνο μια μικρή ποσότητα υδαρής-γλοιώδους απόρριψης. Ακόμη και η φλεγμονή είναι σχεδόν εμφανής, και συγκεκριμένα το άνοιγμα της ουρήθρας και η βλεννογόνος μεμβράνη δεν εμπλέκονται στην ερυθρότητα. Αυτό είναι συχνά ένα συνοδευτικό σύμπτωμα μιας έμφυτης, αυξημένης ευερεθιστότητας του δέρματος και των βλεννογόνων, έτσι ώστε το έκζεμα ή η φαγούρα λειχήνες στο υπόλοιπο σώμα, κυρίως στις πτυχές της βουβωνικής χώρας, να εμφανίζονται ταυτόχρονα. Σε αυτήν την περίπτωση, μια κυρίως φυτική διατροφή που συνταγογραφείται από τον γιατρό θα μειώσει τις διαταραχές.
Το πυώδες φθόριο μπορεί επίσης να εμφανιστεί μετά από οξείες μολυσματικές ασθένειες όπως η διφθερίτιδα, η ιλαρά, η ευλογιά, ο τυφοειδής, η ανεμοβλογιά ή το τριαντάφυλλο. Ωστόσο, μόλις η ασθένεια θεραπευτεί, υποχωρεί ξανά. Όπου υπάρχουν επίσης τοπικά ερεθιστικά αίτια, για παράδειγμα σκουλήκια, κακή υγιεινή, ξύσιμο ή αυνανισμός με ακάθαρτα χέρια, η κολπική απόρριψη είναι πιο συχνή και πιο αισθητή.
Τα ξένα σώματα στον κόλπο προωθούν επίσης φαινόμενα αυτού του είδους. Το βρίσκουμε ακόμη και σε κορίτσια δύο έως τριών ετών των οποίων η περιέργεια για το σώμα τους είναι πολύ μεγάλη και που όχι μόνο εξαφανίζουν μικρά αντικείμενα στη μύτη και τα αυτιά ενώ παίζουν. Σχεδόν τα δύο τρίτα των περιπτώσεων φθορίου στα παιδιά είναι λοιμώξεις των κολπικών εκκρίσεων που προκαλούνται από «καθημερινά» μικρόβια, τα οποία είναι ως επί το πλείστον αβλαβή και μπορούν να καταπολεμηθούν σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Τέλος, το ήπιο φθόριο εφηβείας μπορεί να εμφανιστεί σε μεγαλύτερα κορίτσια, το οποίο συνήθως είναι επίσης αβλαβές. Επειδή άλλες ασθένειες μπορεί να κρύβονται πίσω από την απόρριψη, για παράδειγμα ουρογεννητική φυματίωση, εάν υπάρχουν σημάδια φθορίου, θα πρέπει να συμβουλευτείτε αμέσως έναν ειδικό.
Κανένας κίνδυνος για κορίτσια στον γυναικολόγο
Μπορούμε να εξαλείψουμε τους φόβους ότι η γυναικολογική εξέταση δεν είναι ακόμη εύλογη για ένα παιδί, επειδή δεν μπορεί να διεξαχθεί αρκετά ήπια και θα οδηγήσει σε τραυματισμό του ύμνου. Για τα νήπια και τα νήπια, αρκεί ένα δείγμα αυτιού για να πραγματοποιήσει μια συγκεκριμένη αξιολόγηση του κολπικού βλεννογόνου, συμπεριλαμβανομένης της αφαίρεσης των εκκρίσεων.
Η εξέταση από τον πρωκτό είναι επίσης απαλά δυνατή στα παιδιά, γεγονός που καθιστά δυνατό να προσδιοριστεί εάν τα όργανα της μικρής λεκάνης είναι σωστά. Επιπλέον, ο γυναικολόγος διαθέτει πολύ μικρούς ειδικούς καθρέφτες για την εξέταση παιδιών, τα οποία είναι ακίνδυνα και αφήνουν τον ύμνο άθικτο όταν το κορίτσι είναι χαλαρό και ήρεμο.
Από την άλλη πλευρά, ωστόσο, μπορεί να τεθεί το ερώτημα τι μπορεί να βλάψει περισσότερο το παιδί: μια ασθένεια που έχει καθυστερήσει με τον κίνδυνο φλεγμονής που εκτείνεται στους σάλπιγγες και συνεπώς αργότερα χωρίς παιδιά ή έναν πιθανώς όχι πλέον συντηρημένο ύμνο, ο οποίος σήμερα δεν είναι πλέον απαραίτητη προϋπόθεση για έναν Ο γάμος μπορεί να κάνει.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, μια πολύ απλή θεραπεία ανακουφίζει το κορίτσι από τις δυσάρεστες ασθένειές της, για τις οποίες ο γυναικολόγος μπορεί επίσης να ζητήσει βοήθεια από τη μητέρα. Είτε, για παράδειγμα, η εφαρμογή εξωτερικών αλοιφών, ιατρικών λουτρών, η λήψη ορισμένων φαρμάκων ή η ενστάλαξη ορισμένων διαλυμάτων στον κόλπο, πρέπει να συνταγογραφείται από έναν ειδικό σύμφωνα με την αντίστοιχη ασθένεια.
Σε γενικές γραμμές, οι ίδιες αρχές ισχύουν για τα βρεφικά υγρά όπως και για τις ενήλικες γυναίκες: έγκαιρη θεραπεία, ακριβής συμμόρφωση με ιατρικές συμβουλές και έγκαιρη επανέκδοση κατά την ώρα της διαβούλευσης. Με αυτόν τον τρόπο τα κορίτσια μπορούν να απελευθερωθούν από το καθόλου ενοχλητικό πόνο.
