Οστεοαρθρίτιδα ισχίου

Πολλοί άνθρωποι θα υποφέρουν από δυσφορία στο ισχίο από τη ζωή τους Οστεοαρθρίτιδα ισχίου. Αυτό περιορίζει σημαντικά την ποιότητα ζωής τους. Τα αποτελέσματα που προκύπτουν επηρεάζουν επίσης σημαντικά την απόδοση μιας επαγγελματικής εργασίας. Αυτό προκαλεί επίσης σημαντική οικονομική ζημία.

Τι είναι η οστεοαρθρίτιδα του ισχίου;

Η αρθροπάθεια του ισχίου είναι μια ασθένεια της άρθρωσης του ισχίου στην οποία το στρώμα του χόνδρου μεταξύ της κοτύλης και της μηριαίας κεφαλής εμφανίζει σημάδια φθοράς. Η φθορά σχετίζεται κυρίως με την ηλικία. Αλλά μπορεί επίσης να συμβεί λόγω τραυματισμού ή ασθένειας. Ως προστατευτικό στρώμα επιχρίσματος, ο ιστός του χόνδρου εμποδίζει τα οστά να τρίβονται μεταξύ τους οδυνηρά και να αλέθονται στη διαδικασία.

Η μάζα του χόνδρου είναι ένας ελαστικός συνδετικός ιστός που έχει ιδιότητα αποθήκευσης νερού. Η φυσική διαδικασία γήρανσης μειώνει την ελαστικότητα και την αποθήκευση νερού. Ανάλογες με τις ορατές αλλαγές στο δέρμα που προκαλούνται από το σχηματισμό ρυτίδων, υπάρχει επίσης μια αλλαγή στο σώμα. Ο αρθρικός χόνδρος γίνεται μικρότερος και τραχύτερος. Η απώλεια ύψους χόνδρου προκαλεί επίσης μείωση της ικανότητας απορρόφησης.

Η πρόοδος αυτής της εκφυλιστικής διαδικασίας ανάπτυξης προκαλεί λειτουργικό περιορισμό της άρθρωσης του ισχίου. Επιπλέον, υπάρχει αυξανόμενος πόνος όταν φορτώνεται η προσβεβλημένη άρθρωση. Η διάρκεια και η ένταση του πόνου μπορεί να ποικίλλει. Τα συμπτώματα μπορεί ακόμη και να υποχωρήσουν προσωρινά πριν υποτροπιάσει ο πόνος, ο οποίος στη συνέχεια εμφανίζεται τη νύχτα ακόμη και χωρίς άγχος.

αιτίες

Η αιτία της αρθρώσεως του ισχίου μπορεί να είναι διαφόρων τύπων και δεν μπορεί πάντα να διαγνωστεί σαφώς. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η φυσική διαδικασία γήρανσης είναι η αιτία της νόσου. Οι κληρονομικοί παράγοντες όπως οι συγγενείς παραμορφώσεις μπορούν να επιταχύνουν αυτήν τη διαδικασία.

Επιπλέον, ασθένειες όπως ρευματισμοί, ουρική αρθρίτιδα, βακτηριακές λοιμώξεις καθώς και νέκρωση μηριαίας κεφαλής και οστεοπόρωση μπορεί να είναι η αιτία της κοξάρθρωσης. Τα ατυχήματα μπορούν επίσης να οδηγήσουν σε οστεοαρθρίτιδα ισχίου. Ένα πυελικό κάταγμα ή ένα κάταγμα του μηριαίου λαιμού με βλάβη στις αρθρώσεις μπορεί να προκαλέσει την έναρξη της νόσου. Αυτό αλλάζει τη φυσική στατική της άρθρωσης και προκαλεί μεγαλύτερη πίεση στον χόνδρο.

Τα φάρμακα μπορούν επίσης να είναι υπεύθυνα για την οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του ισχίου. Η επίμονη, μονόπλευρη υπερφόρτωση της άρθρωσης του ισχίου μπορεί να προάγει την αρθροπάθεια του ισχίου για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Σημαντική, μακροχρόνια παχυσαρκία οδηγεί επίσης σε αυτό το φαινόμενο υπερφόρτωσης. Μια άλλη αιτία της οστεοαρθρίτιδας του ισχίου μπορεί να είναι η έλλειψη άσκησης, η οποία οδηγεί σε κακή ροή αίματος στον χόνδρο. Η παραγωγή επιχρίσματος χόνδρου μειώνεται με διαταραχή του παθητικού μεταβολισμού.

Συμπτώματα, ασθένειες και σημεία

Η οστεοαρθρίτιδα του ισχίου ξεκινά με σχεδόν μη εμφανή συμπτώματα. Στην αρχή υπάρχει ελαφρύς πόνος, ο οποίος είναι ιδιαίτερα αισθητός από εκείνους που επηρεάζονται κατά τη διάρκεια της άσκησης. Μετά από λίγο, ο πόνος εμφανίζεται ακόμη και όταν ο ασθενής ξεκουράζεται. Δραστηριότητες όπως το να βγείτε από το αυτοκίνητο ή να ανεβείτε σκάλες γίνονται όλο και πιο δύσκολες και τελικά δεν είναι πλέον καθόλου δυνατές.

Στη συνέχεια, οι αρθρώσεις βλάπτουν ακόμη και σε ξεκούραση και τη νύχτα και ο πόνος συχνά ακτινοβολεί στα γόνατα και στην πλάτη. Η αρθροπάθεια των αρθρώσεων του ισχίου εκδηλώνεται κυρίως ως αρχικός πόνος στην περιοχή του ισχίου, ο οποίος υποχωρεί μετά από μερικά βήματα. Στο προχωρημένο στάδιο, εμφανίζονται πόνοι στις αρθρώσεις, πόνος στη βουβωνική χώρα και πόνος σε ηρεμία.

Η κινητικότητα των μηρών περιορίζεται σοβαρά - συχνά τα πόδια μπορούν να λυγίσουν, να τεντωθούν ή να απλωθούν μόνο με μεγάλη προσπάθεια. Εξωτερικά, η οστεοαρθρίτιδα του ισχίου μπορεί να παρατηρηθεί στο αργό βάδισμα, συχνά κουνώντας το βάδισμα. Εκείνοι που επηρεάζονται κινούνται πολύ πιο αργά από το συνηθισμένο και πρέπει επίσης να κάνουν τακτικά διαλείμματα.

Σε μεμονωμένες περιπτώσεις, η οστεοαρθρίτιδα του ισχίου μπορεί να εκδηλωθεί ως ερυθρότητα και οίδημα στην περιοχή του ισχίου. Εκτός από τα σωματικά συμπτώματα, συνήθως εμφανίζονται ψυχολογικά παράπονα όπως αυξημένη ευερεθιστότητα ή καταθλιπτική διάθεση.

Διάγνωση & πορεία

Περιορισμοί στη λειτουργία του ισχίου, που συχνά συνοδεύονται από επώδυνες αισθήσεις στο πόδι, την πλάτη ή τους γλουτούς, υποδηλώνουν ότι έχει ξεκινήσει η αρθροπάθεια του ισχίου. Εάν υπάρχει υποψία οστεοαρθρίτιδας, διεξάγεται πρώτα μια λεπτομερής εξέταση του τρόπου ζωής και του προηγούμενου ιστορικού του ασθενούς για να ανακαλυφθούν πιθανοί κληρονομικοί παράγοντες, υπερφόρτωση, τραυματισμοί ή διατροφικά λάθη.

Αυτό ακολουθείται από φυσική εξέταση για τον προσδιορισμό της κινητικότητας του ισχίου. Οι υπάρχουσες εσφαλμένες ευθυγραμμίσεις στην άρθρωση και το πρήξιμο της κάψουλας μπορούν ήδη να γίνουν αισθητές. Με τη βοήθεια στοχοθετημένων τεχνικών εξέτασης, μπορεί επίσης να προσδιοριστεί ειδικά ο πόνος που εξαρτάται από την κίνηση. Περισσότερες πληροφορίες μπορούν να ληφθούν από μεθόδους εξέτασης απεικόνισης. Οι ακτίνες Χ παρέχουν μια ενημερωτική αναπαράσταση της άρθρωσης του ισχίου σε διάφορα επίπεδα.

Η ανίχνευση αλλαγών στον αρθρικό χώρο είναι μια σαφής ένδειξη της φθοράς του χόνδρου. Επιπλέον, μια υπερηχογραφική εξέταση για την υποστήριξη της οπτικοποίησης των μαλακών ιστών μπορεί να είναι χρήσιμη για τη διαπίστωση της διάγνωσης. Η απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού ή η αρθροσκόπηση ισχίου χρησιμοποιώντας έναν μικρό ανιχνευτή κάμερας παρέχει συγκεκριμένες, ακριβείς πληροφορίες σχετικά με την κατανομή και τη ζωτικότητα του αρθρικού χόνδρου.

Πρέπει να πραγματοποιηθεί εξέταση αίματος για να προσδιοριστεί εάν μια βακτηριακή λοίμωξη θα μπορούσε να είναι η αιτία της αρθροπάθειας του ισχίου. Εάν η οστεοαρθρίτιδα του ισχίου προκαλεί πόνο κατά την εκκίνηση, για παράδειγμα μετά το ξύπνημα το πρωί ή μετά το κάθισμα για μεγάλο χρονικό διάστημα, αυτός ο πόνος και η δυσκαμψία συνήθως εξαφανίζονται μετά από κάποια κίνηση.

Εάν προχωρήσει η ασθένεια, μπορούν να καλυφθούν μόνο μικρότερες αποστάσεις. Μπορεί επίσης να υπάρχει αδρανές περπάτημα. Ο πόνος εμφανίζεται όλο και πιο συχνά καθώς ο πόνος γίνεται υπερβολικά και τελικά εμφανίζεται επίσης σε κατάσταση ανάπαυσης. Καθώς η φθορά του χόνδρου εξελίσσεται, εμφανίζεται τελικά δυσκαμψία στο ισχίο.

Επιπλοκές

Η οστεοαρθρίτιδα του ισχίου προκαλεί πόνο και περιορίζει την κίνηση του ασθενούς. Η ποιότητα ζωής μειώνεται σημαντικά από την ασθένεια και η καθημερινή ζωή του ατόμου που προσβάλλεται γίνεται πιο δύσκολη. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ορισμένες δραστηριότητες ή η δική σας εργασία δεν μπορούν πλέον να εκτελεστούν. Αυτοί οι περιορισμοί συχνά οδηγούν σε ψυχική ασθένεια ή κατάθλιψη.

Η οστεοαρθρίτιδα του ισχίου προκαλεί κυρίως πόνο στους γοφούς και τις αρθρώσεις. Αυτός ο πόνος μπορεί επίσης να εξαπλωθεί σε άλλες περιοχές του σώματος και έτσι να οδηγήσει σε πόνο στην πλάτη, για παράδειγμα. Δεν είναι ασυνήθιστο για τους ασθενείς να υποφέρουν από διαταραχές βάδισης και σοβαρούς περιορισμούς στην καθημερινή ζωή. Μερικοί πάσχοντες χρειάζονται βοήθεια περπατήματος ή εξαρτώνται από άλλα άτομα στην καθημερινή τους ζωή εάν αυτό περιορίζεται από οστεοαρθρίτιδα ισχίου.

Επιπλέον, ο πόνος μπορεί επίσης να εμφανιστεί τη νύχτα με τη μορφή πόνου ανάπαυσης και να οδηγήσει σε προβλήματα ύπνου. Η αρθροπάθεια του ισχίου μπορεί να αντιμετωπιστεί με διάφορους τρόπους και τα συμπτώματα μπορούν να ανακουφιστούν. Δεν υπάρχουν περαιτέρω επιπλοκές. Κατά κανόνα, η θεραπεία είναι αιτιώδης, έτσι ώστε οι ασθενείς που είναι υπέρβαροι, για παράδειγμα, πρέπει να τη μειώσουν πρώτα. Μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν προσθέσεις. Το προσδόκιμο ζωής δεν μειώνεται από αυτήν την ασθένεια.

Πότε πρέπει να πάτε στο γιατρό;

Εάν παρατηρήσετε πόνο στο ισχίο ή στις αρθρώσεις που αυξάνεται με την πάροδο του χρόνου, μπορεί να οφείλεται στην οστεοαρθρίτιδα του ισχίου. Θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν γιατρό όταν εμφανιστούν για πρώτη φορά τα συμπτώματα. Εάν εμφανιστούν διαταραχές βάδισης ή άλλοι περιορισμοί κίνησης, μπορεί να υποτεθεί μια σοβαρή ασθένεια, η οποία πρέπει να διευκρινιστεί αμέσως. Ο ενδιαφερόμενος πρέπει να μιλήσει γρήγορα στον οικογενειακό γιατρό και να συμβουλευτεί έναν ορθοπεδικό χειρουργό για περαιτέρω διευκρινίσεις.

Εάν υπάρχει πόνος ακόμη και με ελαφριά σωματική άσκηση, πρέπει να συμβουλευτείτε γιατρό την ίδια ημέρα. Οι ασθενείς που πάσχουν από ρευματισμούς, ουρική αρθρίτιδα ή οστεοπόρωση είναι ιδιαίτερα επιρρεπείς σε ανάπτυξη οστεοαρθρίτιδας ισχίου. Ομοίως, άτομα που είχαν σοβαρή βακτηριακή λοίμωξη ή που υποφέρουν από νέκρωση της μηριαίας κεφαλής. Η φαρμακευτική αγωγή, η έλλειψη άσκησης και ένας γενικά ανθυγιεινός τρόπος ζωής είναι επίσης πιθανά αίτια της νόσου. Όποιος ανήκει σε αυτές τις ομάδες κινδύνου πρέπει να δει αμέσως έναν γιατρό με τα συμπτώματα που αναφέρονται. Σε περίπτωση αμφιβολίας, μπορείτε να επικοινωνήσετε πρώτα με την ιατρική υπηρεσία έκτακτης ανάγκης.

Γιατροί & θεραπευτές στην περιοχή σας

Θεραπεία & Θεραπεία

Η οστεοαρθρίτιδα του ισχίου μπορεί να αντιμετωπιστεί με θεραπεία συντήρησης των αρθρώσεων ή αντικατάσταση των αρθρώσεων, ανάλογα με τα ευρήματα του ασθενούς. Στην περίπτωση της θεραπείας συντήρησης των αρθρώσεων, η προηγούμενη φθορά του χόνδρου πρέπει να μειωθεί σημαντικά. Επιπλέον, πρέπει να επιτευχθεί αναγέννηση των επιφανειών των αρθρώσεων και ανάπτυξη χόνδρου.

Εάν ο ασθενής είναι σημαντικά υπέρβαρος, συνιστάται πάντα η δίαιτα και η μετάβαση σε μια ισορροπημένη διατροφή. Σε περίπτωση μονόπλευρης, μόνιμης υπερφόρτωσης της άρθρωσης του ισχίου ή ανεπαρκούς κίνησης, πρέπει επίσης να γίνουν διορθώσεις συμπεριφοράς. Εάν το φάρμακο που έχετε πάρει έχει προκαλέσει την οστεοαρθρίτιδα, πρέπει να σταματήσετε. Από την άλλη πλευρά, η λήψη ανακουφιστικών και αντιφλεγμονωδών φαρμάκων μπορεί να είναι χρήσιμη και καταπραϋντική.

Τεχνικά μέτρα όπως ορθοπεδικά παπούτσια, πατερίτσες ή επίδεσμοι μπορούν επίσης να είναι ευεργετικά για τη θεραπεία της νόσου αλλάζοντας το φορτίο και την κακή ευθυγράμμιση. Τα μέτρα φυσικής θεραπείας όπως η θερμική ή κρύα θεραπεία και η φυσιοθεραπεία μπορούν επίσης να έχουν υποστηρικτικό αποτέλεσμα. Η θεραπεία με ένεση με υαλουρονικό οξύ μπορεί να είναι αποτελεσματική για την προσωρινή ανακούφιση των συμπτωμάτων.

Σε προχωρημένο στάδιο της νόσου, μόνο χειρουργικά μέτρα μπορούν να βοηθήσουν. Περιορισμένη βλάβη του χόνδρου μπορεί συχνά να αποκατασταθεί με αρθροσκόπηση ισχίου. Τα σπασμένα κομμάτια του χόνδρου αφαιρούνται έτσι ώστε να μην μπορούν να προκαλέσουν περαιτέρω τριβή. Επιπλέον, ο τραχύς, σχισμένος χόνδρος λειαίνεται. Αυτό ηρεμεί την αρθρική μεμβράνη και τα προβλήματα του ισχίου υποχωρούν. Εάν η καταστροφή των αρθρώσεων είναι πιο προχωρημένη, η άρθρωση αντικαθίσταται από προσθέσεις ισχίου ως μέρος μιας επέμβασης. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν προσθέσεις τσιμέντου ή τσιμέντου.

πρόληψη

Μπορούν να ληφθούν ορισμένα προληπτικά μέτρα για την αντιμετώπιση των αιτίων. Η μείωση του σωματικού βάρους κατά πέντε κιλά μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο οστεοαρθρίτιδας κατά σχεδόν 50 τοις εκατό σε ένα σοβαρά υπέρβαρο άτομο.

Η διατροφή πρέπει να είναι υψηλή σε πράσινα λαχανικά και χαμηλή σε κόκκινο κρέας. Τα δηλητήρια ευχαρίστησης πρέπει να αποφεύγονται εντελώς. Ένα λογικό φορτίο στην άρθρωση του ισχίου κατά την εργασία και κατά τη διάρκεια του αθλητισμού καθώς και στοχευμένες γυμναστικές ασκήσεις ή κολύμβηση είναι λογικά μέτρα πρόληψης. Πρέπει να αποφεύγεται η κακή στάση του σώματος και η υπερβολική πίεση. Τυπικοί περιορισμοί στην κίνηση και τον πόνο πρέπει να σημειωθούν νωρίς και να εξεταστούν από γιατρό.

Ειδικά στα γηρατειά, πολλοί άνθρωποι πάσχουν από αρθροπάθεια ισχίου, στην οποία φθείρεται το στρώμα του χόνδρου. Αυτό οδηγεί σε οδυνηρούς περιορισμούς στην κίνηση. Εάν αυτή η διαδικασία ανάπτυξης δεν μπορεί να σταματήσει, θα βοηθήσει μόνο μια κοινή αντικατάσταση.

Μετέπειτα φροντίδα

Στην περίπτωση της οστεοαρθρίτιδας του ισχίου, απαιτείται πρώτα ολοκληρωμένη ιατρική θεραπεία. Η παρακολούθηση φροντίδας περιλαμβάνει τακτικές επισκέψεις σε γιατρό. Ο υπεύθυνος ειδικός θα εξετάσει πρώτα τους γοφούς και θα μιλήσει με τον ασθενή. Αυτό του επιτρέπει να πάρει μια ιδέα για την εξέλιξη της νόσου και, εάν είναι απαραίτητο, να λάβει περαιτέρω μέτρα. Το φάρμακο πρέπει συχνά να προσαρμόζεται ή να αρχίζει άλλη επέμβαση.

Η μακροχρόνια θεραπεία είναι επομένως απαραίτητη για τις χρόνιες ασθένειες. Τα μεμονωμένα συμπτώματα όπως ο πόνος κατά την έναρξη ή ο τυπικός πόνος στις αρθρώσεις και στη βουβωνική χώρα απαιτούν εκτεταμένη παρακολούθηση. Ο επίμονος πόνος μπορεί να ανακουφιστεί μέσω φυσικής θεραπείας ή απλούστερων μέτρων όπως ο βελονισμός και το μασάζ.

Αυτές οι πρακτικές χρησιμεύουν ως υποστήριξη όταν έχουν εξαντληθεί οι επιλογές συντηρητικής θεραπείας. Εάν η ασθένεια εξελίσσεται αρνητικά με επίμονες δυσκολίες στο περπάτημα και κακή στάση του σώματος, πρέπει να γίνουν κατάλληλες προετοιμασίες.Ο ασθενής χρειάζεται βοηθήματα όπως πατερίτσες και συχνά συμβαίνει ότι η εργασία πρέπει να αλλάξει και να γίνουν αλλαγές στο νοικοκυριό.

Ο υπεύθυνος ορθοπεδικός χειρουργός ή οικογενειακός γιατρός θα φροντίσει την οστεοαρθρίτιδα του ισχίου. Μετά από χειρουργική επέμβαση, θα πρέπει επίσης να συμβουλευτείτε τον θεράποντα χειρουργό. Κατ 'αρχάς, ένας γιατρός πρέπει να επισκέπτεται κάθε δύο εβδομάδες. Εάν δεν εντοπίσει επιπλοκές, τα ραντεβού μπορούν να μειωθούν σε κάθε μήνα, στη συνέχεια σε κάθε τρεις μήνες και τελικά σε κάθε έξι μήνες.

Μπορείτε να το κάνετε μόνοι σας

Για την αποφυγή πρόσθετου πόνου ή σοβαρής εξέλιξης της νόσου, πρέπει να αποφεύγεται η υπερφόρτωση και η υπερβολική πίεση του σκελετικού συστήματος. Η μεταφορά ή ανύψωση βαρέων αντικειμένων πρέπει να αποφεύγεται. Όταν πρόκειται για παπούτσια, βεβαιωθείτε ότι δεν έχουν ψηλά τακούνια ή ότι είναι πολύ σφιχτά. Μια άκαμπτη στάση για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν είναι επίσης ευεργετική για την υγεία. Η εξισορρόπηση των κινήσεων και η διόρθωση των μονόπλευρων θέσεων του σώματος βοηθούν στην ανακούφιση της δυσφορίας. Οι γοφοί, η λεκάνη και η πλάτη πρέπει να προστατεύονται επαρκώς από τις επιπτώσεις του κρυολογήματος και της εκκένωσης.

Όσοι επηρεάζονται πρέπει να παρατηρούν και να τηρούν το δικό τους όριο στρες στην περίπτωση της οστεοαρθρίτιδας. Οι αθλητικές δραστηριότητες πρέπει να προσανατολιστούν προς αυτήν την κατεύθυνση, αλλά εάν είναι δυνατόν, δεν σταματούν εντελώς. Το σωματικό βάρος πρέπει να διατηρείται στο φυσιολογικό εύρος. Μια υγιεινή και ισορροπημένη διατροφή βοηθά στην ενίσχυση του σκελετού και στη σταθεροποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος. Για δραστηριότητες ενώ κάθεστε, βεβαιωθείτε ότι κάθεστε σε εργονομική θέση. Ταυτόχρονα, η υγιεινή του ύπνου πρέπει να βελτιστοποιηθεί για έναν ισορροπημένο νυχτερινό ύπνο. Το σώμα χρειάζεται αρκετές φάσεις ανάπαυσης και ανάκτησης, οι οποίες πρέπει να ενσωματωθούν σταθερά στην καθημερινή ζωή.

Με επιλεγμένες ασκήσεις φυσικοθεραπείας, το σκελετικό σύστημα μπορεί να υποστηριχθεί και τα συμπτώματα να ανακουφιστούν. Οι εκπαιδευτικές μονάδες πρέπει να εκτελούνται τακτικά και όπως καθορίζεται από εκπαιδευμένο προσωπικό.