Tinea corporis

Οπως και Tinea corporis είναι μια μυκητιασική λοίμωξη του δέρματος στο σώμα, συμπεριλαμβανομένων των άκρων χωρίς τα χέρια και τα πόδια. Η λοίμωξη εμφανίζεται μέσω νηματοειδών μυκήτων και συνοδεύεται συμπτωματικά από ερυθρότητα του δέρματος ή φλύκταινες με σοβαρό κνησμό. Περισσότεροι από 30 τύποι νηματώδους μύκητα είναι γνωστό ότι προκαλούν tinea corporis σε ανθρώπους.

Τι είναι το tinea corporis;

Tinea corporis είναι μια μυκητιακή ασθένεια του δέρματος του σώματος, η οποία περιλαμβάνει επίσης τα άκρα χωρίς χέρια και πόδια. Η τοπική ερυθρότητα του δέρματος ή ακόμη και οι φλύκταινες που είναι γεμάτες με υγρό ιστού ή πύον είναι συμπτωματικές. Οι μολυσμένες περιοχές του δέρματος συνήθως προκαλούν σοβαρό κνησμό.

Το Tinea corporis είναι μια από τις πιο κοινές δερματικές παθήσεις που μπορεί να ακολουθήσουν μια ήπια ή οξεία πορεία ανάλογα με το παθογόνο και τη φύση του ανοσοποιητικού συστήματος. Σε πολλές περιπτώσεις, η λοίμωξη είναι χρόνια και τα συμπτώματα είναι ήπια. Οι μύκητες του δέρματος, επίσης γνωστοί ως δερματοφύτα, ζουν αερόβια και ετεροτροφικά, πράγμα που σημαίνει ότι ο μεταβολισμός τους εξαρτάται από το οξυγόνο και τις οργανικές ουσίες για τη διατροφή.

Ένα κοινό χαρακτηριστικό των μυκήτων του δέρματος είναι η ικανότητά τους να διασπώνται και να μεταβολίζουν την κερατίνη από τα νεκρά κύτταρα του δέρματος. Έχουν το ένζυμο κερατινάση, το οποίο κατ 'αρχήν επιτρέπει επίσης τη διάσπαση άλλων πρωτεϊνών όπως το κολλαγόνο και η ελαστίνη. Τα δερματόφυτα, τα οποία μπορεί να είναι μολυσματικά για τον άνθρωπο, μπορούν να χωριστούν σε ανθρωποφιλικά, ζωοφιλικά και γεωφιλικά παθογόνα σύμφωνα με τις «προτιμήσεις» τους.

Ενώ τα ανθρωπόφιλα είδη ειδικεύονται στη μόλυνση του ανθρώπινου δέρματος, τα ζωοφιλικά είδη μολύνουν ζώα, συμπεριλαμβανομένων των κατοικίδιων ζώων. Ωστόσο, τα ζωοφιλικά δερματόφυτα μπορούν επίσης να επηρεάσουν τους ανθρώπους. Τα γεωφιλικά είδη εμφανίζονται σχεδόν παντού στο έδαφος και είναι μόνο παθολογικά για τον άνθρωπο σε εξαιρετικές περιπτώσεις.

αιτίες

Το Tinea corporis προκαλείται από παθογόνους νηματοειδείς μύκητες, οι οποίοι καταμετρώνται μεταξύ των δερματικών μυκήτων ή των δερματοφυτών. Είναι γνωστοί περισσότεροι από 30 τύποι μυκήτων νημάτων που μπορούν να οδηγήσουν σε τυπικές μυκητιασικές λοιμώξεις στο ανθρώπινο δέρμα. Δεδομένου ότι οι παθογόνοι μύκητες του δέρματος ή τα σπόρια τους είναι σχεδόν πανταχού παρόντες, μια λοίμωξη που οδηγεί στην ανάπτυξη του tinea corporis ευνοείται από ένα εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα.

Για παράδειγμα, ο σακχαρώδης διαβήτης, ένα ανοσοποιητικό σύστημα εξασθενημένο από τον ιό HIV ή τεχνητά κατασταλμένο από φάρμακα για την καταστολή αντιδράσεων απόρριψης, αντιπροσωπεύει αυξημένους παράγοντες κινδύνου. Η ασθένεια μπορεί να μεταδοθεί μέσω άμεσης επαφής με το δέρμα ή μέσω επαφής με κοινόχρηστα αντικείμενα όπως πετσέτες ή πετσέτες, καθώς και μέσω επιφανειών στην υγειονομική περιοχή.

Οι κοινόχρηστοι χώροι σάουνας ή οι πισίνες είναι επίσης συχνές πηγές μόλυνσης, καθώς οι μύκητες του δέρματος προτιμούν τη ζεστασιά και την υγρασία. Οι λοιμώξεις είναι επομένως ιδιαίτερα επίμονες σε περιοχές του σώματος που είναι συνήθως ζεστές και υγρές, για παράδειγμα μεταξύ των δακτύλων. Μία λοίμωξη με ζωοφιλικά δερματόφυτα μπορεί επίσης να συμβεί μέσω άμεσης φυσικής επαφής με μολυσμένα κατοικίδια ζώα, όπως σκύλους, γάτες ή χάμστερ.

Συμπτώματα, ασθένειες και σημεία

Τα συμπτώματα της tinea corporis είναι μικρά, στρογγυλά σημεία στο δέρμα με διάμετρο από ένα έως δύο εκατοστά. Χαρακτηριστικό, αλλά όχι υποχρεωτικό, είναι η έμφαση στις άκρες των κηλίδων και μια αίσθηση φαγούρας που μπορεί να είναι σοβαρή. Στην περίπτωση βαθύτερων λοιμώξεων, μπορεί επίσης να εμφανιστούν συμπτώματα φλεγμονής.

Στην περίπτωση λοιμώξεων με ανθρωποφιλικά δερματόφυτα προσαρμοσμένα στον άνθρωπο, τα συμπτώματα που εμφανίζονται είναι συνήθως αδύναμα, έτσι ώστε να παρατηρούνται ελάχιστα και να εμφανιστεί μια χρόνια μυκητιακή δερματική ασθένεια λόγω μη θεραπείας. Οι βαθύτερες μυκητιασικές λοιμώξεις μπορούν επίσης να συνοδεύονται από επώδυνες φλεγμονώδεις αντιδράσεις.

Μια ειδική μορφή είναι το λεγόμενο tinea corporis gladiatorum, επίσης γνωστό ως mat burn, το οποίο επηρεάζει κυρίως αθλητές πολεμικών τεχνών που ασκούν το άθλημά τους σε πατάκια δαπέδου και που μπορούν να πάρουν μικρότερες εκδορές όταν ρίχνονται ή πέφτουν στο χαλί, στο οποίο ορισμένοι μύκητες νήματος διεισδύουν και προκαλούν το κάψιμο του χαλάκι.

Διάγνωση & πορεία της νόσου

Τα τυπικά συμπτώματα, συμπεριλαμβανομένου του κνησμού, που φαίνεται να υποδηλώνουν tinea corporis μπορεί να προκληθούν από άλλες αιτίες όπως ψωρίαση, ξηρό έκζεμα και άλλα. Προκειμένου να αποφευχθεί η σύγχυση της αιτίας, ένα επίχρισμα της πληγείσας περιοχής του δέρματος εξετάζεται με ένα μικροσκόπιο φωτός.

Εάν είναι απαραίτητο να προσδιοριστεί ο ακριβής τύπος νηματώδους μύκητα, μπορεί να δημιουργηθεί καλλιέργεια με το επίχρισμα του δέρματος σε διάφορα θρεπτικά μέσα. Ωστόσο, η διαδικασία μπορεί να διαρκέσει αρκετές εβδομάδες για να ολοκληρωθεί. Μια εξέταση που χρησιμοποιεί το φως ξύλου, επίσης γνωστό ως μαύρο φως, μπορεί επίσης να παρέχει πληροφορίες.

Το μαύρο φως στην περιοχή υπεριώδους ακτινοβολίας με μήκος κύματος έως και 365 νανόμετρα προκαλεί στις περιοχές του δέρματος που έχουν μολυνθεί με ορισμένα δερματοφύτα να λάμπουν πράσινο-κίτρινο. Είναι επίσης δυνατή μια γενετική εξέταση του μυκητιακού DNA για τον ακριβή προσδιορισμό του τύπου του μύκητα.

Επιπλοκές

Εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, το tinea corporis μπορεί να προκαλέσει αρκετούς σοβαρούς ερεθισμούς του δέρματος. Υπάρχει έντονος πόνος, κνησμός και ερυθρότητα, που οι πάσχοντες βρίσκουν εξαιρετικά άβολα. Περιστασιακά εμφανίζεται αιμορραγία. Επιπλέον, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας σχηματίζονται οδυνηρές φουσκάλες και φλύκταινες, οι οποίες μπορούν να φλεγμονώσουν. Καθώς η διαδικασία προχωρά, η μυκητιακή λοίμωξη εξαπλώνεται σε άλλες περιοχές του σώματος.

Το αποτέλεσμα είναι κλίμακες, βλατίδες και μερικές φορές οδυνηρά αποστήματα. Το Tinea corporis μπορεί επίσης να έχει ψυχολογικές επιπτώσεις μακροπρόθεσμα. Τα άρρωστα άτομα συχνά υποφέρουν από συμπλέγματα κατωτερότητας και καταθλιπτικές διαθέσεις. Η θεραπεία με αντιμυκητιασικά μπορεί να προκαλέσει ανεπιθύμητες ενέργειες όπως ναυτία, έμετο ή πονοκέφαλο. Πυρετός και ρίγη, καθώς και νεφρική και ηπατική βλάβη μπορεί επίσης να συμβεί σε σπάνιες περιπτώσεις.

Σε έγκυες γυναίκες και μητέρες που θηλάζουν, το παρασκεύασμα μπορεί να βλάψει το παιδί. Επιπλέον, μπορεί να εμφανιστούν αλλεργίες ή δυσανεξίες που απαιτούν περαιτέρω θεραπεία. Ακόμα και η ακατάλληλη χρήση σπιτιού και φυσικών θεραπειών μπορεί να προκαλέσει δυσφορία και υπό ορισμένες συνθήκες επιδεινώνει τα tinea corporis. Επομένως, συνιστάται να συζητήσετε τη θεραπεία μιας μυκητιασικής δερματικής λοίμωξης με τον οικογενειακό σας γιατρό ή έναν ειδικό πριν.

Πότε πρέπει να πάτε στο γιατρό;

Με το tinea corporis, το προσβεβλημένο άτομο εξαρτάται σε κάθε περίπτωση από ιατρική εξέταση και θεραπεία. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να αποφευχθεί η περαιτέρω επιδείνωση των συμπτωμάτων και μπορεί να προκύψουν περαιτέρω επιπλοκές εάν δεν αντιμετωπιστεί η ασθένεια. Επομένως, στην περίπτωση του tinea corporis, θα πρέπει να επικοινωνήσετε με έναν γιατρό μόλις εμφανιστούν τα πρώτα συμπτώματα ή παράπονα. Κατά κανόνα, η αυτοθεραπεία δεν μπορεί να συμβεί με αυτήν την ασθένεια.

Στην περίπτωση του tinea corporis, ο γιατρός θα πρέπει να συμβουλευτεί εάν ο ενδιαφερόμενος πάσχει από σοβαρό κνησμό του δέρματος. Στις περισσότερες περιπτώσεις, το δέρμα καλύπτεται με κηλίδες, τα οποία μπορούν επίσης να οδηγήσουν σε μόλυνση ή φλεγμονή στο ίδιο το δέρμα. Εάν εμφανιστούν αυτά τα συμπτώματα, ο ενδιαφερόμενος πρέπει σίγουρα να συμβουλευτεί έναν γιατρό. Κατά κανόνα, η tinea corporis οδηγεί επίσης σε σημαντική μείωση της αισθητικής, η οποία μπορεί επίσης να οδηγήσει σε ψυχολογικές διαταραχές ή κατάθλιψη. Σε αυτήν την περίπτωση θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν ψυχολόγο. Τα συμπτώματα της tinea corporis αντιμετωπίζονται από δερματολόγο.

Θεραπεία & Θεραπεία

Κατ 'αρχήν, διατίθενται τοπικά και συστηματικά και ένας συνδυασμός και των δύο τύπων θεραπείας για τη θεραπεία του tinea corporis. Η τοπική θεραπεία περιλαμβάνει την τοπική καταπολέμηση της μυκητιασικής λοίμωξης με αντιμυκητιασικές κρέμες ή αλοιφές, βάμματα ή σκόνες. Τα περισσότερα αντιμυκητιακά στοχεύουν στην αναστολή της εργοστερόλης, η οποία είναι ένα σημαντικό και απαραίτητο συστατικό των κυτταρικών μεμβρανών των μυκήτων.

Εάν η τοπική θεραπεία δεν λειτουργεί επειδή επηρεάζονται πολλά μέρη του σώματος, είναι επίσης δυνατή η συστηματική θεραπεία μέσω της στοματικής πρόσληψης ορισμένων φαρμάκων με αντιμυκητιασικούς παράγοντες. Ωστόσο, πρέπει να ληφθούν υπόψη οι αλληλεπιδράσεις με άλλα φάρμακα και οι πιθανές παρενέργειες. Κατ 'αρχήν, οι θεραπείες θα πρέπει να συνεχιστούν τρεις έως τέσσερις εβδομάδες μετά την υποχώρηση των συμπτωμάτων, προκειμένου να αποφευχθεί η εκδήλωση της μυκητιασικής λοίμωξης (υποτροπή).

πρόληψη

Η πιο σημαντική πρόληψη για την αποφυγή tinea corporis είναι ένα άθικτο ανοσοποιητικό σύστημα. Εάν το ανοσοποιητικό σύστημα δεν μπορεί να λειτουργήσει βέλτιστα λόγω άλλων ασθενειών ή λόγω τεχνητής ανοσοκαταστολής ή λόγω δυσμενών συνθηκών διαβίωσης, τυπικές πηγές μόλυνσης όπως δημόσια λουτρά και σάουνες πρέπει να εισάγονται μόνο με σαγιονάρες και να στεγνώνουν καλά μετά το ντους. Αναπνέει ρούχα είναι επίσης ένα προληπτικό μέτρο. Οι πετσέτες και τα υφάσματα πρέπει να πλένονται στους 90 βαθμούς για να σκοτώνουν με ασφάλεια τυχόν μύκητες και σπόρια.

Μετέπειτα φροντίδα

Στις περισσότερες περιπτώσεις tinea corporis, εκείνοι που έχουν πληγεί έχουν περιορισμένα ή πολύ λίγα διαθέσιμα άμεσα μέτρα παρακολούθησης. Για το λόγο αυτό, ο ενδιαφερόμενος πρέπει να συμβουλευτεί έναν γιατρό σε πρώιμο στάδιο προκειμένου να αποφευχθεί η εμφάνιση άλλων επιπλοκών και παραπόνων. Δεν υπάρχει επίσης ανεξάρτητη θεραπεία, έτσι ώστε να συμβουλευτείτε έναν γιατρό στα πρώτα σημεία και συμπτώματα της νόσου.

Οι περισσότεροι πάσχοντες συνήθως πρέπει να λαμβάνουν διάφορα φάρμακα για την ανακούφιση ή τον περιορισμό των συμπτωμάτων. Πρέπει πάντα να λαμβάνεται μέριμνα ώστε να διασφαλίζεται ότι λαμβάνεται τακτικά και ότι η δοσολογία είναι σωστή. Σε περίπτωση αβεβαιότητας ή ερωτήσεων, πρέπει πρώτα να ζητείται η γνώμη του γιατρού.

Θα πρέπει επίσης να επικοινωνήσετε με τον γιατρό εάν υπάρχουν αλλαγές ή δυσφορία στο δέρμα. Το προσδόκιμο ζωής του ενδιαφερομένου συνήθως δεν μειώνεται. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η επαφή με άλλους ασθενείς με τη νόσο μπορεί επίσης να είναι χρήσιμη, καθώς αυτό οδηγεί σε ανταλλαγή πληροφοριών.

Μπορείτε να το κάνετε μόνοι σας

Εκτός από τη θεραπεία με τα ναρκωτικά, εκείνοι που επηρεάζονται μπορούν να χρησιμοποιήσουν άλλες απλές θεραπείες στο σπίτι για να βοηθήσουν: Η κύρια προτεραιότητα εδώ είναι να διατηρήσετε τις πληγείσες περιοχές του δέρματος στεγνές, προκειμένου να αποτρέψετε τη διάδοση του μύκητα. Εκτός από την επαρκή παροχή αέρα για το δέρμα, οι μολυσμένες περιοχές μπορούν να κονιοποιηθούν με θεραπευτική γη ή σκόνη ψησίματος. Ωστόσο, λόγω των πρόσθετων ουσιών περιποίησης και λαδιών που περιέχονται, οι συμβατικές σκόνες καλλυντικών και οι βρεφικές σκόνες δεν συνιστώνται εδώ.

Το ξίδι μηλίτη της Apple χρησιμοποιείται εδώ και πολύ καιρό ως παλιό φάρμακο για μυκητιασικές λοιμώξεις. Εκείνοι που επηρεάζονται μπορούν να χτυπήσουν τις πληγείσες περιοχές αρκετές φορές την ημέρα με μια μπάλα από βαμβάκι εμποτισμένη με ξύδι μηλίτη μήλου. Το έλαιο τσαγιού και το αυστραλιανό μέλι μανουκά χρησιμοποιούνται με παρόμοιο τρόπο. Όπως το ξίδι μηλίτη μήλου, αυτά τα προϊόντα λέγεται επίσης ότι έχουν αντιμυκητιασικό, δηλαδή μυκητοκτόνο αποτέλεσμα. Ωστόσο, όλα αυτά τα κεφάλαια δεν πρέπει να χρησιμοποιηθούν εάν μια αντιμυκητιακή αλοιφή εφαρμόζεται ταυτόχρονα στο δέρμα.

Επαναλαμβανόμενες, υγρές, ζεστές κομπρέσες που έχουν εμποτιστεί σε φασκόμηλο ή χαμομήλι συνιστώνται ως θεραπείες στο σπίτι. Τα εκχυλίσματα από φασκόμηλο και χαμομήλι λέγεται ότι έχουν απολυμαντικό και μυκητοκτόνο αποτέλεσμα. Ωστόσο, δεδομένου ότι το σκοτεινό, υγρό περιβάλλον κάτω από τη συμπίεση παρέχει ιδανικές συνθήκες ανάπτυξης για μανιτάρια, πρέπει να χρησιμοποιηθούν και άλλες μορφές αυτοθεραπείας.