Συνηθισμένο δάγκωμα διαβόλων

Το Λουλούδι της Χρονιάς 2015 επιλέχθηκε πρόσφατα από το Ίδρυμα Διατήρησης Φύσης του Αμβούργου: Dem Συνηθισμένο δάγκωμα διαβόλων θα λάβει αυτή την τιμή φέτος. Ίσως ένας από τους λόγους ήταν ότι πολλά απειλούμενα είδη πεταλούδας αγαπούν πάρα πολύ το νέκταρ του, ή οι κάμπιές τους το χρησιμοποιούν ως πηγή τροφής. Ως μπουμπούκι, που μοιάζει με τη δομή ενός βατόμουρου, η ταξιανθία στη συνέχεια λάμπει πλούσια και ογκώδης σε όλη της την ομορφιά.

Εμφάνιση και καλλιέργεια του κοινού δαγκώματος του διαβόλου

Το κοινό δάγκωμα του διαβόλου είναι ένα λεγόμενο ποώδες φυτό, έως και 80 άνθη βρίσκονται σε σφαιρική ταξιανθία, το οποίο έχει πολλά άλλα μικρά κεφάλια σε αυτό. Απο Συνηθισμένο δάγκωμα διαβόλων με το λατινικό όνομα Succisa pratensis γίνεται επίσης εύκολο Devil Root ή Δαγκώματα διαβόλων ή απλά ονομάζεται δάγκωμα. Ανήκει στην οικογένεια αγιοκλημάτων και έχει ανατεθεί στην καρδιακή οικογένεια αυτής της οικογένειας. Το λουλούδι οφείλει το όνομά του στο μοναδικό ρίζωμα που ρέει στο κάτω μέρος και στη συνέχεια μοιάζει να έχει δαγκωθεί. Οι ρίζες προεξέχουν συχνά έως 50 εκατοστά στο έδαφος.

Το κοινό δάγκωμα του διαβόλου είναι ένα λεγόμενο ποώδες φυτό, έως και 80 άνθη βρίσκονται σε σφαιρική ταξιανθία, το οποίο έχει πολλά άλλα μικρά κεφάλια σε αυτό. Το χρώμα των λουλουδιών θυμίζει κενταύριο και λάμπει σε μωβ και μπλε. Οι εξωτερικοί κάλυκες βρίσκονται κάτω από τα μεμονωμένα άνθη, εξαντλούνται σε μυτερά άκρα. Το λουλούδι στην ταξιανθία μοιάζει να έχει "εκραγεί". Το κοινό δάγκωμα του διαβόλου ανήκει στον αέρα και τα ζώα. Όταν ωριμάσει ο καρπός, που φτάνει από τον Αύγουστο, οι κινήσεις του ανέμου και τα ζώα μπορούν να εξαπλώσουν τον καρπό.

Τα μυρμήγκια έχουν επίσης το μερίδιό τους σε αυτήν τη μορφή εξάπλωσης. Το φυτό είναι ένα γυναικοδιακό λουλούδι, οπότε δείχνει εν μέρει καθαρά θηλυκά και μερικώς ερμαφρόδιτα λουλούδια. Αυτό προορίζεται για την προώθηση της διασταυρούμενης επικονίασης, η οποία αναλαμβάνεται από τις μέλισσες, τις πεταλούδες και μερικά άλλα πτερωτά πουλιά.

Το κοινό δάγκωμα του διαβόλου είναι ένα πραγματικό κοσμοπολίτικο: μπορεί να βρεθεί σχεδόν παντού στον κόσμο. Προτιμά το λιβάδι και τα λιβάδια που έχουν υγρά και υγρά εδάφη. Είναι στον κόκκινο κατάλογο σε ορισμένες ομοσπονδιακές πολιτείες και ως εκ τούτου είναι ένα από τα είδη που απειλούνται με εξαφάνιση

Εφέ & εφαρμογή

Με μέτρια βρογχίτιδα, βραχνάδα, βήχα και ακόμη και πνευμονικές παθήσεις, ένα τσάι με το συνηθισμένο δάγκωμα του διαβόλου θα πρέπει να είναι το φάρμακο επιλογής. Για το σκοπό αυτό, το τσάι που παρασκευάζεται με μέλι υψηλής ποιότητας πίνεται αργά με μία γουλιά αρκετές φορές όλη την ημέρα. Για την προετοιμασία χρειάζεστε το καθαρισμένο και αποξηραμένο βότανο και απλώς ρίξτε ζεστό νερό πάνω του. Στη συνέχεια, αφήστε το να βυθιστεί για τουλάχιστον δέκα λεπτά και τραβήξτε το προσεκτικά.

Το τσάι μπορεί να καταναλωθεί αμέσως. Απαιτείται λίγο περισσότερη υπομονή για έγχυση ή βάμμα. Χρειάζεστε ένα σφραγισμένο βάζο στο οποίο τοποθετούνται τα καθαρισμένα βότανα. Αφού ρίξετε υψηλό ποσοστό schnapps πάνω στο φαρμακευτικό φυτό, θα πρέπει να καλυφθεί καλά. Τοποθετήστε το κλειστό βάζο σε ένα ζεστό, ηλιόλουστο μέρος και αφήστε το να βυθιστεί για τουλάχιστον δέκα ημέρες.

Μια έγχυση με ξύδι φρούτων είναι επίσης δυνατή: Αυτό έχει ένα επιπλέον ηρεμιστικό αποτέλεσμα στο στομάχι και τα έντερα και μπορεί να είναι πολύ αποτελεσματικό στη θεραπεία της διάρροιας και της δυσκοιλιότητας. Και οι δύο εγχύσεις είναι κατάλληλες για εσωτερική και εξωτερική χρήση.

Σημασία για την υγεία, τη θεραπεία και την πρόληψη

Όπως υποδηλώνει το όνομά του, το κοινό δάγκωμα του διαβόλου έχει μια απόκρυφη, προληπτική πλευρά. Ο διάβολος λέγεται ότι είχε δαγκώσει το ρίζωμα με θυμό (εξ ου και το σχήμα του) όταν η Παναγία πήρε τη δύναμή του. Αυτή η δεισιδαιμονία χρονολογείται από τον 14ο αιώνα και μέχρι σήμερα διασφαλίζει ότι οι άνθρωποι φορούν τη ρίζα γύρω από το λαιμό τους για να προστατευθούν από το κακό. Ακόμη και τα βοοειδή υπόστεγα στα νότια κλίματα προστατεύονται μερικές φορές από τις «κακές επιρροές» από τις ρίζες.

Έναν αιώνα αργότερα, βρέθηκαν τα πρώτα σοβαρά αρχεία της αποτελεσματικότητας του δαγκώματος του κοινού διαβόλου, όπως η προστασία από την πανούκλα και τα ρίγη. Ωστόσο, ποτέ δεν βρέθηκε μια αποτελεσματική θεραπεία κατά της πανούκλας, έτσι ώστε σχεδόν όλα τα φαρμακευτικά φυτά χρησιμοποιήθηκαν και δοκιμάστηκαν για αυτήν την κλινική εικόνα. Το δάγκωμα του κοινού διαβόλου χρησιμοποιήθηκε ιδιαίτερα για πλύσιμο αίματος, δηλαδή για νεφρικά προβλήματα και αδυναμίες όλων των ειδών. Παλαιότερα ονομάζονταν επίσης ασθένειες της πέτρας.

Συγκεκριμένα, οι τανίνες και οι πικρές ουσίες, οι γλυκοσίδες και οι σαπωνίνες του φυτού πρέπει να συμβάλλουν στον καθαρισμό και τη σταθεροποίηση της κυκλοφορίας του αίματος. Έχει ήδη αποδειχθεί σε βρογχίτιδα και άλλες ασθένειες των αεραγωγών. Δεδομένου ότι καμία από αυτές τις ενδείξεις δεν μπορούσε ποτέ να αποδειχθεί, δεν χρησιμοποιείται καν στη φυτοθεραπεία. Στην ομοιοπαθητική, το δάγκωμα του κοινού διαβόλου χρησιμοποιείται κυρίως για εξωτερική εφαρμογή σε πληγές και έλκη και χρησιμοποιείται για χρόνιες δερματικές παθήσεις, χρησιμοποιείται επίσης σε ορισμένα φάρμακα.

Υπάρχει ένα όμορφο παραμύθι για το συνηθισμένο δάγκωμα του διαβόλου. Διαβάζει «Πώς το δάγκωμα του διαβόλου έχασε τη θεραπευτική του δύναμη» και αφορά ένα κορίτσι που συνάπτει σύμφωνο με τον διάβολο για να σώσει τον πατέρα της από ασθένεια. Υπόσχεται στον διάβολο την ψυχή της και αφού την πρόδωσε τα φαρμακευτικά βότανα για τον πατέρα και θεραπεύει, μεταδίδει τις γνώσεις της σε πολλούς άλλους άπορους. Ο διάβολος είναι θυμωμένος για αυτό και αφαιρεί την όρασή της. Από τώρα και στο εξής κανείς δεν θα μπορούσε να θεραπευτεί με το δάγκωμα του κοινού διαβόλου.