Δυσσεχία

Στο Δυσσεχία Είναι μια διαταραχή αφόδευσης που οφείλεται σε διαταραχή συντονισμού του πρωκτικού σφιγκτήρα. Αν και οι ασθενείς αισθάνονται την επιθυμία να αφοδεύσουν, έχουν προβλήματα αφόδευσης. Η κύρια αιτία της διαταραχής του μυϊκού συντονισμού καθορίζει τη θεραπεία.

Τι είναι η δυσχεσία;

Κατά τη διάρκεια της αφόδευσης, η πίεση εντός του ορθού αυξάνεται και ο εξωτερικός μυς του σφιγκτήρα χαλαρώνει ταυτόχρονα. Η μείωση της ορθικής συστολής ή η αύξηση του τόνου του σφιγκτήρα διαταράσσουν αυτή τη διαδικασία και προκαλούν δυσχαιμία.
© nmfotograf - stock.adobe.com

Ο πρωκτικός σφιγκτήρας ή ο σφιγκτήρας είναι ένας μυς σε σχήμα δακτυλίου που σφραγίζει εντελώς το έντερο. Η εμπρός και πίσω ροή του χωνευμένου φαγητού εμποδίζεται από τον μυ. Ο σφιγκτήρας αποτελείται από λείους μυς και επομένως είναι προσβάσιμος μόνο σε εθελοντική δραστηριότητα σε μικρά μέρη.

Ωστόσο, όπως κάθε άλλος μυς, ο πρωκτικός σφιγκτήρας μπορεί να επηρεαστεί από τον συντονισμό. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι διαταραχές συντονισμού των μυών συνοδεύονται από μια συντονιστική αδυναμία ολόκληρων των μυών του πυελικού εδάφους. Η λεγόμενη δυσχεσία είναι μια διαταραχή συντονισμού του πρωκτικού σφιγκτήρα που οδηγεί σε δυσκολίες στην αφόδευση.

Εκείνοι που επηρεάζονται αισθάνονται την επιθυμία να αφοδεύσουν, αλλά δεν μπορούν να αδειάσουν τακτικά λόγω της συντονιστικής διαταραχής του μυός. Η πρωταρχική αιτία της αδυναμίας αφόδευσης στη δυσχεσία μπορεί να σχετίζεται με διάφορες ασθένειες. Επομένως, η δυσχεσία είναι μόνο ένα σύμπτωμα και όχι η ίδια η κύρια ασθένεια.

αιτίες

Κατά τη διάρκεια της αφόδευσης, η πίεση εντός του ορθού αυξάνεται και ο εξωτερικός μυς του σφιγκτήρα χαλαρώνει ταυτόχρονα. Η μείωση της ορθικής συστολής ή η αύξηση του τόνου του σφιγκτήρα διαταράσσουν αυτή τη διαδικασία και προκαλούν δυσχαιμία. Το φαινόμενο βασίζεται συχνά σε μια προηγούμενη πρόπτωση του ορθού, δηλαδή στην εγκοπή του ορθικού τοιχώματος που έλαβε χώρα στο παρελθόν.

Το φαινόμενο μπορεί επίσης να δείξει ένα ευρύτερο φάσμα ασθενειών, όπως η νόσος του Hirschsprung ή το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου. Η δυσλειτουργία συμβαίνει εξίσου συχνά στο πλαίσιο των αιμορροΐδων, των πρωκτικών ρωγμών ή του κλύσματος. Σε μεμονωμένες περιπτώσεις, τα συμπτώματα της δυσχετίας εμφανίζονται επίσης στις γυναίκες ανάλογα με τον κύκλο.

Σε αυτήν την περίπτωση, η αιτία ενδομητρίωσης μεταξύ του κόλπου και του ορθού είναι συνήθως η αιτία. Τα γενικά προβλήματα του πυελικού εδάφους συνήθως δεν αποτελούν αιτία δυσχετίας, αλλά μπορούν να συνοδεύσουν το φαινόμενο. Σε πολλές περιπτώσεις, οι ασθενείς με δυσσεξία είναι επίσης εκείνοι που συχνά καταστέλλουν το κενού τους. Επιπλέον, η διαταραχή κενού έχει παρατηρηθεί συχνά σε ασθενείς που έχουν λάβει τακτικά κλύσμα στο παρελθόν.

Μπορείτε να βρείτε το φάρμακό σας εδώ

➔ Φάρμακα για δυσκοιλιότητα και εντερικά προβλήματα

Συμπτώματα, ασθένειες και σημεία

Ασθενείς με δυσχεσία παρουσιάζουν περισσότερο ή λιγότερο πόνο κατά την αφόδευση. Η ποιότητα του κόπρανα εναλλάσσεται μεταξύ διάρροιας και δυσκοιλιότητας. Εκείνοι που επηρεάζονται συχνά αντιμετωπίζουν σοβαρό μετεωρισμό. Μερικές φορές οι σπασμοί εμφανίζονται στον σφιγκτήρα. Σε ιδιαίτερα σοβαρές περιπτώσεις, η επιθυμία για κόπρανα προκαλεί πόνο, ο οποίος στη συνέχεια αναφέρεται ως tenesmen.

Σε μεμονωμένες περιπτώσεις, υπάρχει επίσης ναυτία, δηλαδή αίσθημα ναυτίας από το γαστρεντερικό σωλήνα που συνοδεύεται από ναυτία. Σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις, οι μύες του πυελικού εδάφους επηρεάζονται από τη διαταραχή συντονισμού του πρωκτικού σφιγκτήρα. Όλα τα άλλα συνοδευτικά συμπτώματα της δυσχετίας εξαρτώνται από την κύρια αιτία σε κάθε περίπτωση. Αυτό ισχύει επίσης για την πορεία των συμπτωμάτων.

Στην περίπτωση αιτιώδους ενδομητρίωσης μεταξύ του κόλπου και του ορθού, για παράδειγμα, τα συμπτώματα δεν παραμένουν, αλλά είναι κυκλικά και αλλάζουν κατά τη διάρκεια του γυναικείου κύκλου. Σε μεμονωμένες περιπτώσεις, οι ασθενείς με δυσχεσία πάσχουν επίσης από ορθοκέλη ή εντεροκύτταρο. Ωστόσο, αυτό το φαινόμενο δεν είναι ούτε δεσμευτικό διαγνωστικό κριτήριο ούτε είναι αιτιωδώς σημαντικό.

διάγνωση

Για τη διάγνωση της δυσχετίας, γίνεται μια εξέταση της πυελικής περιοχής και του ορθού για να διευκρινιστεί η υπέρταση των πυελικών μυών και των πρωκτικών μυών. Ο γιατρός βρίσκει συνήθως τα πρώτα σημάδια δυσχαζίας στην αναισθησία, για παράδειγμα μια κολπική ορθική κολπική ή μια ασθένεια όπως η νόσος του Hirschsprung.

Εκτός από τον έλεγχο του τόνου των μυών στην πυελική περιοχή, ο γιατρός συνήθως διατάζει την πρωκτογραφία αφόδευσης για να επιβεβαιώσει τη διάγνωση της δυσχετίας. Η ανόρθωση της μανομετρίας ή η αποβολή με μπαλόνι μπορούν επίσης να βοηθήσουν στην επιβεβαίωση της διάγνωσης. Η διάγνωση αποδίδεται σε μια πρωτοπαθή νόσο. Η πρόγνωση για τον ασθενή εξαρτάται από αυτήν την κύρια αιτία.

Επιπλοκές

Η δυσλειτουργία συνήθως έχει πολύ δυσάρεστα συμπτώματα και επιπλοκές. Ακόμα κι αν το προσβεβλημένο άτομο αισθάνεται την επιθυμία να αδειάσει το έντερο, η διαταραχή του εμποδίζει την άμεση μετακίνηση του σφιγκτήρα. Αυτή η διαταραχή μπορεί να οδηγήσει όχι μόνο στη σωματική, αλλά και στη σοβαρή ψυχολογική κατάθλιψη. Τις περισσότερες φορές, εμφανίζεται φούσκωμα και διάρροια.

Ο μυς του σφιγκτήρα πονάει μετά από κάθε κίνηση του εντέρου. Αυτός ο πόνος συνήθως αυξάνεται όταν το άτομο πρέπει να πάει στην τουαλέτα λόγω της αυξημένης διάρροιας. Οι επιπλοκές εμφανίζονται κυρίως όταν οι άνθρωποι χρησιμοποιούν καθαρτικά πιο συχνά.

Αυτά τα φάρμακα μπορούν να προκαλέσουν εθιστική συμπεριφορά και είναι σχετικά ανθυγιεινά για το ανθρώπινο σώμα. Πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Κατά κανόνα, η θεραπεία βασίζεται στην υποκείμενη ασθένεια. Χειρουργική επέμβαση μπορεί επίσης να πραγματοποιηθεί για την εξάλειψη των επιπλοκών του σφιγκτήρα μυ.

Σε περίπτωση που υπάρχουν ψυχολογικά παράπονα λόγω της δυσχετίας, μπορείτε να συμβουλευτείτε ψυχολόγο ταυτόχρονα. Συχνά εμφανίζονται άγχος ή κρίσεις πανικού. Αυτά μπορούν συνήθως να αντιμετωπιστούν σχετικά καλά. Η ασθένεια δεν μειώνει το προσδόκιμο ζωής.

Πότε πρέπει να πάτε στο γιατρό;

Εάν αντιμετωπίσετε επαναλαμβανόμενη δυσφορία κατά τη διάρκεια των κινήσεων του εντέρου, θα πρέπει να συμβουλευτείτε τον οικογενειακό σας γιατρό ή έναν γαστρεντερολόγο Τα τυπικά σημάδια της δυσχετίας - συμπεριλαμβανομένου του σοβαρού αερίου, της διάρροιας, της δυσκοιλιότητας και του πόνου - απαιτούν πάντα ιατρική διευκρίνιση. Διαφορετικά, μπορεί να προκύψουν περαιτέρω επιπλοκές, οι οποίες συνήθως συνδέονται με μια ταχεία μείωση της ποιότητας ζωής για τους πάσχοντες. Επομένως, τα πρώτα σημάδια της δυσχετίας θα πρέπει να οδηγούν στον γιατρό.

Εάν η διάρροια προκαλεί αυξανόμενο πόνο κατά τη διάρκεια των κινήσεων του εντέρου, αυτό πρέπει να αντιμετωπιστεί αμέσως από έναν γαστρεντερολόγο. Οι ασθενείς με υπάρχουσα γαστρεντερική νόσο, καθώς και οι ηλικιωμένοι και τα βρέφη, θα πρέπει να επισκεφθούν αμέσως έναν γιατρό ή έναν παιδίατρο με δυσεξία.

Για να αποκλειστεί μια σοβαρή πορεία της νόσου, η διαταραχή της αφόδευσης πρέπει να αντιμετωπιστεί πλήρως. Εν συνεχεία υποδεικνύεται καλή μετά τη φροντίδα. Εάν η δυσχεσία συνοδεύεται από ψυχολογικά προβλήματα, μπορεί να ζητηθεί η γνώμη ψυχολόγου. Το άγχος και οι κρίσεις πανικού που εμφανίζονται συχνά είναι τόσο προβληματικά όσο η ίδια η ασθένεια εάν αντιμετωπιστεί γρήγορα.

Γιατροί & θεραπευτές στην περιοχή σας

Θεραπεία & Θεραπεία

Οι ασθενείς συχνά χρησιμοποιούν καθαρτικά για τη συμπτωματική θεραπεία της δυσχετίας. Όχι μόνο τα καθαρτικά είναι εθιστικά, αλλά η χρήση στη δυσσεχία δεν είναι ικανοποιητική και σε καμία περίπτωση δεν εξαλείφει την κύρια αιτία. Προκειμένου να θεραπευτεί μακροχρόνια η δυσχεσία, πρέπει να εξαλειφθεί η αιτία των συμπτωμάτων. Μια αιτιώδης θεραπεία προτιμάται σαφώς από τη συμπτωματική θεραπεία.

Επομένως, η θεραπεία ασθενών με δυσχεσία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την κύρια αιτία. Στην περίπτωση εκτεταμένης ορθοκολπικής ενδομητρίωσης, για παράδειγμα, υπάρχουν επεμβατικές διαδικασίες για την εξάλειψη της αιτίας. Σε αυτήν την περίπτωση, οι λειτουργίες πρέπει πάντα να λαμβάνονται υπόψη προκειμένου να παρέχουν μόνιμη ανακούφιση. Η χειρουργική επέμβαση είναι επίσης συνήθως η θεραπεία επιλογής για ασθενείς με νόσο του Hirschsprung.

Οι συμπτωματικές θεραπευτικές επιλογές για ασθενείς με δυσσεχία συνήθως ισοδυναμούν με βιοανάδραση, ανεξάρτητα από την ασθένεια. Με αυτήν τη μέθοδο, μπορούν να επιτευχθούν τουλάχιστον βραχυπρόθεσμες βελτιώσεις στα συμπτώματα. Στο παρελθόν, η πειραματική χορήγηση καθαρτικών δοκιμάστηκε επίσης για συμπτωματική θεραπεία. Ωστόσο, αυτή η προσέγγιση θα μπορούσε να επιτύχει σημαντικά λιγότερες βελτιώσεις από τη μέθοδο βιοανάδρασης.

Προοπτικές και προβλέψεις

Η πρόγνωση της δυσχετίας εξαρτάται από την αιτιώδη νόσο. Εάν τα συμπτώματα συνδέονται με τον γυναικείο κύκλο, η αυθόρμητη επούλωση συμβαίνει πάντα μέσα σε λίγες ημέρες. Με την απουσία εμμηνορροϊκής αιμορραγίας στην εμμηνόπαυση, η μόνιμη επούλωση και η ελευθερία από τα συμπτώματα καθιερώνονται στην περαιτέρω πορεία.

Η πρόγνωση είναι λιγότερο ευνοϊκή για χρόνια ή ψυχολογικά αίτια. Χωρίς θεραπεία, εμφανίζονται συχνά συμπτώματα που διαρκούν αρκετά χρόνια, τα οποία συνήθως μεταβάλλονται και κυμαίνονται στην ένταση. Εάν η θεραπεία χρησιμοποιείται για μια υποκείμενη ψυχική ασθένεια, η διαδικασία επούλωσης μπορεί να διαρκέσει αρκετούς μήνες έως χρόνια. Σε πολλές περιπτώσεις, η ανακούφιση των συμπτωμάτων παρατηρείται όταν ο ασθενής είναι έτοιμος να εργαστεί για τα συναισθηματικά του ζητήματα και να επιφέρει αλλαγή.

Για να το υποστηρίξει αυτό, το άτομο που επηρεάζεται μπορεί να έχει θετική επίδραση στην ανάπτυξη της υγείας του μέσω της βέλτιστης και υγιούς πρόσληψης τροφής. Οι ρύποι όπως το αλκοόλ και η νικοτίνη θα πρέπει να αποφεύγονται καθώς και ιδιαίτερα λιπαρά ή επιβλαβή τρόφιμα.

Σε ασθένειες όπως αιμορροΐδες ή πρόπτωση, μια καλή πρόγνωση της δυσχετίας χορηγείται μετά από ιατρική περίθαλψη ή χειρουργική επέμβαση. Μετά τη διαδικασία επούλωσης του τραύματος, τα συμπτώματα υποχωρούν και η κίνηση του εντέρου μπορεί να συνεχίσει τη φυσική του δραστηριότητα.

Μπορείτε να βρείτε το φάρμακό σας εδώ

➔ Φάρμακα για δυσκοιλιότητα και εντερικά προβλήματα

πρόληψη

Η δυσλειτουργία μπορεί να προληφθεί μόνο με μέτρο. Ένα προληπτικό μέτρο συνίσταται, για παράδειγμα, στην αφόδευση το συντομότερο δυνατό μετά την παρόρμηση για αφόδευση. Επιπλέον, πρέπει να τηρούνται όλα τα προληπτικά μέτρα για την προφύλαξη από πρωτογενείς ασθένειες, όπως αιμορροΐδες και πρόπτωση του ορθού, προκειμένου να μην αναπτυχθεί δυσχερία στο μέλλον.

Μετέπειτα φροντίδα

Στην περίπτωση της δυσχετίας, ο ενδιαφερόμενος εξαρτάται κυρίως από μια ολοκληρωμένη και, κυρίως, από μια έγκαιρη διάγνωση, έτσι ώστε τα συμπτώματα να μην επιδεινωθούν περαιτέρω ή να εμφανιστούν άλλες επιπλοκές. Κατά κανόνα, η αυτοθεραπεία δεν μπορεί να συμβεί, επομένως η θεραπεία από γιατρό είναι απαραίτητη για αυτήν την ασθένεια. Το εάν η ασθένεια μπορεί να αντιμετωπιστεί εύκολα εξαρτάται κυρίως από την ακριβή υποκείμενη ασθένεια, έτσι ώστε γενικά να μην γίνονται γενικές προβλέψεις.

Συνήθως, η δυσχεσία μπορεί να αντιμετωπιστεί με τη βοήθεια καθαρτικών. Ωστόσο, θα πρέπει να τηρείται μια μέγιστη δόση. Εάν τα συμπτώματα της δυσχετίας παραμείνουν, πρέπει να συμβουλευτείτε γιατρό σε κάθε περίπτωση, διότι διαφορετικά η μόνιμη χρήση του καθαρτικού μπορεί να προκαλέσει βλάβη. Σε ορισμένες περιπτώσεις, είναι επίσης απαραίτητες χειρουργικές επεμβάσεις, οι οποίες μπορούν να ανακουφίσουν μόνιμα τα συμπτώματα.

Μετά από μια τέτοια επέμβαση, το άτομο που επηρεάζεται εξαρτάται σίγουρα από την ανάπαυση στο κρεβάτι. Πρέπει να αποφύγετε την άσκηση ή άλλες σωματικές και αγχωτικές δραστηριότητες. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η δυσσεχία δεν έχει αρνητικό αντίκτυπο στο προσδόκιμο ζωής του ατόμου.

Μπορείτε να το κάνετε μόνοι σας

Η δυσλειτουργία μπορεί να έχει μια μεγάλη ποικιλία αιτιών. Το τι μπορεί να κάνει ο ασθενής για να βελτιώσει την κατάστασή του εξαρτάται από το τι προκάλεσε τη διαταραχή. Όποιος ανακαλύπτει τα πρώτα σημάδια της αφόδευσης πρέπει σίγουρα να συμβουλευτεί αμέσως έναν γιατρό. Σε καμία περίπτωση η ασθένεια δεν πρέπει να αντιμετωπιστεί από μόνη της, καθώς η ανεπαρκής θεραπεία μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικές επιπλοκές.

Εάν η δυσλειτουργία οφείλεται σε σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, η τροφική δυσανεξία μπορεί να είναι η αιτία. Ο ασθενής θα πρέπει στη συνέχεια να κάνει ένα τεστ αλλεργίας και επίσης να διατηρήσει ένα ημερολόγιο τροφίμων. Σε διάστημα αρκετών εβδομάδων μπορεί να προσδιοριστεί εάν οι προσβολές του ευερέθιστου εντέρου είναι κοντά στην κατανάλωση ορισμένων τροφίμων.

Εάν το ευερέθιστο έντερο και η επακόλουθη δυσχεσία εναλλάσσονται με διάρροια και δυσκοιλιότητα, αυτό μπορεί επίσης να επηρεαστεί θετικά από μια κατάλληλη δίαιτα. Ενώ ο ασθενής έχει δυσκοιλιότητα, πρέπει να καταναλώνονται ελαφριά καθαρτικά τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες. Αυτά περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, σπόρους ψύλλων ή αποξηραμένα φρούτα. Αν ο ασθενής πάσχει από διάρροια, από την άλλη πλευρά, ενδείκνυται μια ελαφρώς δυσκοιλιότητα. Αυτό το αποτέλεσμα μπορεί να επιτευχθεί πολύ καλά με τις μπανάνες.

Η δυσλειτουργία συχνά σχετίζεται με αέρια και οξείες κράμπες. Σε αυτές τις περιπτώσεις, ένα μπουκάλι ζεστό νερό που τοποθετείται στο στομάχι μπορεί να βοηθήσει. Ένα απαλό, κυκλικό μασάζ γύρω από τον ομφαλό παρέχει επίσης ανακούφιση σε πολλούς ασθενείς.