Διαταραχή μετατραυματικού στρες (PTSD)

ΕΝΑ διαταραχή μετατραυματικού στρες μπορεί να ακολουθήσει τραυματικές εμπειρίες, όπως ο θάνατος ενός μέλους της οικογένειας ή ένα σοβαρό ατύχημα, και στη συνέχεια συνήθως ξεκινά πολύ γρήγορα μετά την εμπειρία. Οι θεραπείες είναι διαφορετικές.

Τι είναι η διαταραχή του μετατραυματικού στρες;

Μετά από ένα τραυματικό συμβάν, θα πρέπει πάντα να μιλάτε σε έναν θεραπευτή ή σε άλλο άτομο που εμπιστεύεστε. Εάν αντιμετωπίσετε αυξημένο άγχος, αισθήματα αδιαφορίας και άλλα σημάδια PTSD μετά το συμβάν, επισκεφθείτε έναν γιατρό.
© VadimGuzhva - stock.adobe.com

ο διαταραχή μετατραυματικού στρες είναι μια ψυχική διαταραχή που μπορεί να συμβεί σε ένα άτομο ως αποτέλεσμα μιας τραυματικής κατάστασης. Ως τραυματική κατάσταση νοείται μια κατάσταση στην οποία κινδυνεύει η υγεία ή η ζωή του ίδιου του ατόμου ή ενός ατόμου που βρίσκεται κοντά τους.

Η διαταραχή του μετατραυματικού στρες μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία και συνήθως ξεκινά αμέσως μετά από μια τραυματική κατάσταση. Δεν συμβαίνει συχνά ότι ένα άτομο δεν έχει μεμονωμένη διαταραχή μετατραυματικού στρες, αλλά και άλλα ψυχολογικά προβλήματα που εμφανίζονται εκτός από μια διαταραχή μετατραυματικού στρες (όπως κατάθλιψη ή άγχος).

Η διαταραχή του μετατραυματικού στρες εκδηλώνεται, για παράδειγμα, στην τραυματική κατάσταση που βιώνει επανειλημμένα ο ενδιαφερόμενος σε σκέψεις ή όνειρα (αυτό είναι επίσης γνωστό ως αναδρομή στο παρελθόν). Οι διαταραχές του ύπνου και τα συναισθήματα απειλής (π.χ. απειλητική ή ασκούμενη βία από άλλα άτομα) είναι επίσης μεταξύ των συμπτωμάτων που μπορεί να φέρει μια μετατραυματική διαταραχή στρες.

αιτίες

Η άμεση αιτία του α διαταραχή μετατραυματικού στρες αναπτύχθηκε είναι η συμμετοχή σε μια τραυματική κατάσταση. Η τραυματική κατάσταση που προκαλεί διαταραχή μετατραυματικού στρες μπορεί είτε να είχε βιώσει άμεσα από το άτομο είτε το εν λόγω άτομο ήταν παρατηρητής της κατάστασης.

Αντίστοιχες τραυματικές καταστάσεις μπορεί να είναι εμπειρίες πολέμου ή τρομοκρατικών επιθέσεων, σοβαρών ατυχημάτων, βιασμού, ομηρίας ή ακόμη και ενός μηνύματος για τον απροσδόκητο θάνατο ενός αγαπημένου προσώπου.

Επιστημονικές μελέτες δείχνουν επίσης ότι η διαταραχή του μετατραυματικού στρες είναι πιο συχνή σε άτομα που είχαν προβλήματα ψυχικής υγείας πριν από μια τραυματική κατάσταση, που έλαβαν λίγη κοινωνική υποστήριξη ή που είχαν αρνητικές εμπειρίες στην παιδική ηλικία.

Συμπτώματα, ασθένειες και σημεία

Η διαταραχή του μετατραυματικού στρες μπορεί να συμβεί λίγο μετά από μια τραυματική εμπειρία, αλλά και με σημαντική καθυστέρηση. Το αγχωτικό γεγονός επαναλαμβάνεται συνεχώς σε εφιάλτες και ξαφνικά αποσπάσματα σκέψης (αναδρομές), οι καταθλιπτικές αναμνήσεις δεν μπορούν να ελεγχθούν και σε μεγάλο βαθμό καθορίζουν τη σκέψη και το συναίσθημα.

Μερική αμνησία, στην οποία σημαντικές λεπτομέρειες του τραύματος καταστέλλονται από τη συνείδηση, είναι επίσης δυνατή. Οι ασθενείς υποφέρουν από μεγάλο φόβο και αδυναμία, αλλά δεν μπορούν να μιλήσουν γι 'αυτό. Ο σωματικός πόνος γίνεται αισθητός τόσο έντονα όσο στην τραυματική κατάσταση.

Προκειμένου να προστατευθούν, αυτοί που επηρεάζονται αποφεύγουν όλες τις καταστάσεις που θα μπορούσαν να θυμίσουν την εμπειρία, γίνονται αδιάφοροι για το περιβάλλον τους και τους συνανθρώπους τους και γίνονται συναισθηματικά βαρετοί. Η διαταραχή του μετατραυματικού στρες επηρεάζει επίσης το αυτόνομο νευρικό σύστημα: Τα σημάδια της αγενούς υπερδιέγερσης μπορεί να είναι προβλήματα ύπνου και παραμονής ύπνου, αυξημένη ευερεθιστότητα, δυσκολία συγκέντρωσης και υπερβολική νευρικότητα.

Πολλοί ασθενείς χάνουν την εμπιστοσύνη στον εαυτό τους και τους άλλους, και τα συναισθήματα ενοχής και ντροπής μπορούν να αυξηθούν σε αυτό-μίσος. Στην καθημερινή ζωή, το PTSD οδηγεί σε τεράστιους περιορισμούς που μπορούν να οδηγήσουν σε απώλεια θέσεων εργασίας και κοινωνική απομόνωση. Η διαταραχή μετά το τραυματικό στρες συνοδεύεται συχνά από εθισμούς, κατάθλιψη ή άλλες ψυχικές ασθένειες και τα υπάρχοντα σωματικά παράπονα μπορεί να επιδεινωθούν μαζικά.

Μάθημα & διάγνωση

Στην ιατρική υπάρχουν διαφορετικά εγχειρίδια που ορίζουν κριτήρια σύμφωνα με τα οποία α διαταραχή μετατραυματικού στρες έχει διαγνωστεί. Οι προϋποθέσεις για τη διάγνωση μιας διαταραχής μετατραυματικού στρες είναι, για παράδειγμα, ότι ένα άτομο έχει αντιμετωπίσει μια τραυματική εμπειρία και αντιδρά σε αυτό με μεγάλο φόβο, τρόμο ή αδυναμία.

Περαιτέρω κριτήρια που μπορούν να δείξουν μια διαταραχή μετατραυματικού στρες είναι η επίμονη αναβίωση της τραυματικής κατάστασης, η αποφυγή θεμάτων που επηρεάζουν την τραυματική κατάσταση, η μειωμένη συναισθηματική ανταπόκριση ή η αυξημένη νευρικότητα. Για παράδειγμα, άτομα που έχουν διαταραχή μετατραυματικού στρες έχουν παρατηρήσει αυξημένο άγχος, προβλήματα ύπνου, δυσκολία συγκέντρωσης ή αυξημένη ευερεθιστότητα.

Ενώ η διαταραχή του μετατραυματικού στρες εμφανίζεται συνήθως αμέσως μετά από μια τραυματική κατάσταση, σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί επίσης να εμφανιστεί με χρονική καθυστέρηση.

Επιπλοκές

Ο κίνδυνος επιπλοκών που σχετίζονται με διαταραχή μετατραυματικού στρες αυξάνει όσο περισσότερο δεν λαμβάνεται η θεραπεία και εξαρτάται από τις συνθήκες του ατόμου και την ικανότητά του να ζητά βοήθεια. Η υψηλή συννοσηρότητα του PTSD παίζει επίσης ρόλο εδώ.

Στην περίπτωση μιας χρόνιας πορείας PTSD, για παράδειγμα, υπάρχει αυξημένη κατάχρηση ουσιών, ειδικά αλκοόλ ή μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων. Αυτή η έναρξη εθιστικής συμπεριφοράς έχει ως αποτέλεσμα ότι, μετά από λίγο, τα σωματικά συμπτώματα προστίθενται στα ψυχολογικά συμπτώματα, τα οποία μπορούν να εντείνουν περαιτέρω τους φόβους αυτών που επηρεάζονται.

Επιπλέον, τα σωματικά συμπτώματα που προκύπτουν από τη συνεχή εγρήγορση του σώματος μπορούν να οδηγήσουν σε αυξημένη βλάβη στο καρδιαγγειακό σύστημα, την πέψη και άλλες χρόνιες ασθένειες. Συνολικά, η ευαισθησία σε ασθένειες είναι υψηλότερη. Τα θύματα ατυχημάτων με PTSD έχουν, κατά μέσο όρο, μεγαλύτερη παραμονή στο νοσοκομείο και μεγαλύτερο κίνδυνο επιπλοκών που σχετίζονται με τραυματισμούς.

Οι εμφανιζόμενες αλλαγές κατάθλιψης και προσωπικότητας συχνά οδηγούν σε κοινωνικές επιπλοκές που εκφράζονται σε απομόνωση ή υπερβολική επιθετικότητα. Η τάση για αυτοτραυματισμό αυξάνεται, η οποία μπορεί να επεκταθεί σε αυτοκτονία. Οι ψυχολογικές διαταραχές που εμφανίζονται, ειδικά οι διαταραχές άγχους και οι διαταραχές της προσωπικότητας, είναι συχνά ένας λόγος για παρατεταμένη θεραπεία.

Πότε πρέπει να πάτε στο γιατρό;

Μετά από ένα τραυματικό συμβάν, θα πρέπει πάντα να μιλάτε σε έναν θεραπευτή ή σε άλλο άτομο που εμπιστεύεστε. Εάν αντιμετωπίσετε αυξημένο άγχος, αισθήματα αδιαφορίας και άλλα σημάδια PTSD μετά το συμβάν, επισκεφθείτε έναν γιατρό. Τα παράπονα μπορούν να μειωθούν με την υποστήριξη ενός εμπειρογνώμονα με την αντιμετώπιση και την αντιμετώπιση του ενεργοποιητικού γεγονότος. Μετά από ένα τραύμα ή μια αγχωτική φάση της ζωής, οι επαγγελματικές συμβουλές θα πρέπει να λαμβάνονται από νωρίς, επειδή όσο νωρίτερα αντιμετωπίζεται μια μετατραυματική διαταραχή στρες, τόσο καλύτερες είναι οι πιθανότητες ανάρρωσης.

Άτομα που εμφανίζουν συμπτώματα PTSD μετά από σοβαρό ατύχημα ή βίαιο έγκλημα πρέπει να μιλήσουν αμέσως σε ψυχολόγο. Άλλα πρόσωπα επαφής είναι ο οικογενειακός γιατρός, ψυχοθεραπευτής ή τηλεφωνική συμβουλευτική. Εάν ένα παιδί εμφανίζει συμπτώματα διαταραχής μετατραυματικού στρες, ο παιδίατρος ή ένας ψυχολόγος παιδιού και εφήβου θα πρέπει να επικοινωνήσουν πρώτα. Ο ειδικός μπορεί να βοηθήσει στον εντοπισμό της αιτίας, να υποστηρίξει το άτομο που έχει πληγεί για να αντιμετωπίσει το τραύμα και, εάν είναι απαραίτητο, να συνταγογραφήσει ένα κατάλληλο φάρμακο για την καταπολέμηση των συμπτωμάτων.

Θεραπεία & Θεραπεία

Υπάρχουν πολλές διαφορετικές θεραπευτικές προσεγγίσεις που μπορούν να ακολουθήσουν διαταραχή μετατραυματικού στρες αντιμετωπίζεται. Για παράδειγμα, υπάρχει αυτό που είναι γνωστό ως γνωστική συμπεριφορική θεραπεία για την καταπολέμηση της μετατραυματικής διαταραχής του στρες. Για παράδειγμα, η διαχείριση του φόβου χρησιμοποιείται ως μέρος αυτού του ψυχοθεραπευτικού μέτρου.

Επιπλέον, υπάρχουν πολλές άλλες έννοιες ψυχοθεραπείας στην ψυχολογία που έχουν σχεδιαστεί ειδικά για την καταπολέμηση της μετατραυματικής διαταραχής του στρες.

Μια άλλη μέθοδος που χρησιμοποιείται για την καταπολέμηση της μετατραυματικής διαταραχής του στρες είναι αυτή που είναι γνωστή ως EMDR (Παραισθητοποίηση και επανεπεξεργασία οφθαλμικής κίνησης). Αυτή η μέθοδος βασίζεται, μεταξύ άλλων, σε έναν συνδυασμό αντιμετώπισης του ατόμου που επηρεάζεται από τα ερεθίσματα που έχουν προκαλέσει διαταραχή μετατραυματικού στρες και πολύ γρήγορες κινήσεις των ματιών. Ο συνδυασμός πρέπει να μπορεί να ανακουφίσει τη σοβαρότητα της ψυχικής ασθένειας.

Η φαρμακοθεραπεία (δηλαδή η θεραπεία με φάρμακα) διαθέτει επίσης προϊόντα διαθέσιμα που χρησιμοποιούνται κατά της διαταραχής του μετατραυματικού στρες. Για παράδειγμα, η κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή θα πρέπει να μειώσει τους φόβους που συνοδεύουν τη διαταραχή του μετατραυματικού στρες ή να ανακουφίσει τα καταθλιπτικά συμπτώματα που μπορεί επίσης να φέρει η ασθένεια.

Μπορείτε να βρείτε το φάρμακό σας εδώ

➔ Φάρμακα για την ηρεμία και την ενίσχυση των νεύρων

πρόληψη

Επειδή οι τραυματικές καταστάσεις είναι αυτές διαταραχή μετατραυματικού στρες αιτία, είναι σπάνια προβλέψιμες και συνήθως δεν υπόκεινται στον έλεγχο του ατόμου που επηρεάζεται, είναι πολύ δύσκολο να ληφθούν προληπτικά μέτρα κατά της διαταραχής του μετατραυματικού στρες. Ωστόσο, μπορεί να είναι πολύ σημαντικό να παρέχεται θεραπευτική φροντίδα αμέσως μετά από μια τραυματική κατάσταση προκειμένου να είναι σε θέση να αποτρέψει μια πιθανή διαταραχή μετατραυματικού στρες.

Η διαταραχή του μετατραυματικού στρες μπορεί να αντιμετωπιστεί επιτυχώς εάν ο ενδιαφερόμενος πάει σε θεραπεία. Αν και τα συμπτώματα επουλώνονται σε περίπου 50 τοις εκατό των ασθενών χωρίς επαγγελματική βοήθεια, συνιστάται ψυχοθεραπευτική φροντίδα. Στην περίπτωση PTSD που δεν έχει υποστεί αγωγή, αυτό που έχει βιώσει δεν μπορεί να υποβληθεί σε πλήρη επεξεργασία · οι προγνώσεις για το μέλλον είναι χειρότερες σε αυτήν την περίπτωση.

Μετέπειτα φροντίδα

Η θεραπεία μετά την φροντίδα αφορά κυρίως το μέλλον. Η παρακολούθηση της PTSD είναι χρήσιμη από την άποψη της πρόληψης και του μελλοντικού σχεδιασμού για τον ασθενή. Το άρρωστο άτομο ενισχύεται στην ψυχική του κατάσταση, ώστε το μελλοντικό άγχος να μην προκαλεί ένα δεύτερο επεισόδιο ασθένειας.

Θα πρέπει να αποφεύγεται μια χρόνια πορεία της νόσου · υπάρχει κίνδυνος εκδήλωσης στο ένα τρίτο περίπου των ασθενών. Σε αυτές τις περιπτώσεις, υποφέρουν από τα συμπτώματα εδώ και χρόνια. Η παρακολούθηση πρέπει να είναι απαραίτητη για να μπορέσει ο ασθενής να συμβιβαστεί με το τι έχει συμβεί και να αποκαταστήσει την ποιότητα ζωής του. Είναι χρήσιμο ώστε ο ενδιαφερόμενος να μπορεί να ελέγχει τα συναισθήματά του όταν θυμίζει τα αγχωτικά γεγονότα.

Ταυτόχρονα, οι κοινωνικές του δεξιότητες πρέπει να σταθεροποιηθούν και η επανένταξή τους στο οικείο περιβάλλον του πρέπει να πραγματοποιηθεί υπό την επίβλεψη. Εάν ο ασθενής έχει δυσκολίες επανένταξης παρά την παραμονή στο νοσοκομείο ή υποφέρει από απροσδόκητη υποτροπή, η υποστήριξη παρακολούθησης δεν είναι μόνο σκόπιμη, αλλά απαραίτητη.

Μπορείτε να το κάνετε μόνοι σας

Οι ασθενείς με διαταραχή μετατραυματικού στρες μπορούν να μάθουν μέτρα έκτακτης ανάγκης που μπορούν να κάνουν την καθημερινή τους ζωή σημαντικά ευκολότερη. Μπορεί επίσης να υποστηρίξει τη διαδικασία επούλωσης.

Οι πληροφορίες για τη δική σας κλινική εικόνα είναι πολύ σημαντικές, αυτό πρέπει να γίνει διαβάζοντας κατάλληλα βιβλία ή οδηγούς. Η ανταλλαγή με άλλα άτομα που επηρεάζονται, καλύτερα στις ομάδες αυτοβοήθειας, βοηθά στη μείωση του ίδιου του πόνου. Επιπλέον, συνιστάται να κάνετε εκτεταμένη άσκηση. Επειδή ο αθλητισμός όλων των ειδών βοηθά ιδιαίτερα στις διαταραχές του ύπνου και το άγχος, οι οποίες συμβαίνουν συχνά σε διαταραχές μετατραυματικού στρες. Είναι επίσης πολύ χρήσιμο να βελτιώσετε την ποιότητα του ύπνου σας. Σε ειδικά ομαδικά σεμινάρια, μπορούν να μαθευτούν διαδικασίες για να διευκολύνεται ο ύπνος και η παραμονή.

Οι ασθενείς με διαταραχή μετατραυματικού στρες πρέπει να αποφεύγουν κάθε είδους εθιστική ουσία στην καθημερινή τους ζωή, καθώς αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε επιδείνωση της κλινικής εικόνας. Τα νόμιμα φάρμακα, όπως το αλκοόλ ή η νικοτίνη, μπορούν επίσης να έχουν αρνητική επίδραση στην καθυστέρηση της διαδικασίας επούλωσης.

Είναι λογικό για τους πάσχοντες από PTSD να εμπλέκουν τη δική τους οικογένεια και, εάν είναι δυνατόν, φίλους και γνωστούς στη διαδικασία της νόσου. Αυτό απαιτεί συχνά πολλές επεξηγηματικές συζητήσεις. Οι ασθενείς με διαταραχή μετατραυματικού στρες πρέπει να μάθουν να είναι προσεκτικοί και προσεκτικοί για τον κόσμο μακροπρόθεσμα, γιατί με αυτόν τον τρόπο συχνά ανακαλύπτονται εντελώς νέα χαρακτηριστικά στον εαυτό του. Θα ήταν επίσης ιδανικό να αφήσετε τη δική σας δημιουργικότητα ελεύθερη, για παράδειγμα με ένα νέο καλλιτεχνικό χόμπι.