Ένα από τα πιο κοινά παράπονα προκαλείται από ασθένειες της χοληδόχου κύστης και της χοληφόρου οδού. Γενικά, περισσότερες γυναίκες υποφέρουν από αυτές τις καταστάσεις από τους άνδρες. Ο πρώτος πόνος εμφανίζεται συνήθως κατά τη διάρκεια ή λίγο μετά την εγκυμοσύνη. Σε αυτήν την περίπτωση, ο περιορισμένος χώρος και το υψηλό μεταβολικό στρες στο ήπαρ παίζουν ουσιαστικό ρόλο. Συχνά είναι επίσης φλεγμονή που εμφανίζεται λόγω της βακτηριακής προσβολής της χοληδόχου κύστης ή μιας ιογενούς νόσου του ήπατος (ηπατίτιδα επιδημία).
Διαταραχές της χολής και της χοληδόχου κύστης
Ο σχηματισμός λίθων στη χοληδόχο κύστη προκαλεί επίσης σοβαρό πόνο. Τα ζωντανά όντα, που ονομάζονται ιατρικά λάμπλια, τα οποία ζουν ως παράσιτα στη χοληδόχο κύστη, μπορούν επίσης να προκαλέσουν σημαντική ενόχληση.
Με την ανίχνευση του λεπτού εντέρου με τη βοήθεια ενός λεπτού ελαστικού σωλήνα, μπορεί κανείς να προσδιορίσει εάν τα βακτήρια ή τα παράσιτα περιέχονται στη χολή και εάν υπάρχει η αντανακλαστική δραστηριότητα της χοληδόχου κύστης. Πολλοί ασθενείς φοβούνται αυτήν την εξέταση, αλλά ο φόβος είναι αβάσιμος, καθώς το αντανακλαστικό gag μπορεί εύκολα να ξεπεραστεί με τη βοήθεια ενός έμπειρου γιατρού.
Υπάρχουν επίσης θεραπείες που μπορούν να ελαχιστοποιήσουν το αντανακλαστικό gag. Αυτή η διάγνωση είναι πολύ σημαντική για τον γιατρό, επειδή πρέπει να εντοπίσει με ακρίβεια τις αιτίες της νόσου, προκειμένου να είναι σε θέση να δημιουργήσει κατάλληλη θεραπεία και δίαιτα.
Όταν η χοληδόχος κύστη είναι άρρωστη, η απελευθέρωση χυμών χολής στο δωδεκαδάκτυλο μειώνεται. Ο χυμός χολής είναι απολύτως απαραίτητος για τη σωστή πέψη, επειδή η χολή γαλακτωματοποιεί τα λίπη και με αυτόν τον τρόπο διευκολύνει τη δράση των δραστικών ουσιών (ζυμών) στο έντερο.
Η χημική διάσπαση των λιπών λαμβάνει χώρα, η οποία σε αυτή τη μορφή απορροφάται από το εντερικό τοίχωμα (απορρόφηση). Εάν υπάρχει πολύ μικρή χολή στο λεπτό έντερο λόγω ασθένειας της χοληδόχου κύστης, η πέψη του λίπους πρέπει να διαταραχθεί.
Αυτό εξηγεί την αποστροφή στα λίπη, τα οποία έχουν διπλό μειονέκτημα για τον χοληφόρο ασθενή. Προκαλούν πόνο στο ευαίσθητο όργανο και υπερφορτώνουν το έντερο με ουσίες που δεν μπορούν να πάρουν λόγω της κακής απορρόφησης.
Συχνά αναπτύσσεται βίαια διάρροια ή δυσκοιλιότητα κατά τη διάρκεια μιας χοληφόρου νόσου, η οποία μπορεί να εναλλάσσεται η μία με την άλλη. Όπως έχει ήδη αναφερθεί, η δίαιτα για τους πολίτες ασθενείς εξαρτάται από την αντίστοιχη διάγνωση. Είναι επομένως απαραίτητο να συμβουλευτείτε το γιατρό για οποιαδήποτε χολική νόσο.
Ο κολικός των χοληφόρων είναι ένα πολύ κοινό φαινόμενο. Πρόκειται για επιθέσεις πόνου που βασίζονται σε μια βίαιη σπασμωδική κατάσταση στον αγωγό της χοληδόχου κύστης. Σε μια τέτοια περίπτωση, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να ακινητοποιήσετε πλήρως το άρρωστο όργανο.
Αυτό σημαίνει την αποφυγή λιπών και πρωτεϊνών, που επίσης ερεθίζουν τη χοληδόχο κύστη, καθώς και το λάχανο, τα φασόλια, τις φακές και τα κρεμμύδια λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς τους σε κυτταρίνη και αιθέρια έλαια. Μετά από έναν κολικό, δεν πρέπει να τρώτε τίποτα για τις πρώτες τρεις ημέρες εάν είναι δυνατόν, αλλά πίνετε μόνο ερεθιστικά ανακουφιστικά υγρά όπως το τσάι.
Διατροφή & διατροφή για τη νόσο της χοληδόχου κύστης
Το τσάι μέντας, χωρίς ζάχαρη ή αναμεμιγμένο με γλυκόζη, έχει ιδιαίτερα ευεργετική δράση. Μετά από μία ή δύο ημέρες χωρίς στερεά τροφή, μπορείτε να ξεκινήσετε με μια διατροφή που αποτελείται κυρίως από υδατάνθρακες, δηλαδή άμυλα.
Τα αλεύρια βρώμης και ολικής αλέσεως σε μορφή σούπας και κουάκερ είναι ιδιαίτερα κατάλληλα για αυτό. Δεν είναι απαραίτητο να χρησιμοποιείτε μόνο λευκό αλεύρι ή λευκό ψωμί, παξιμάδια και παρόμοια ήπια τρόφιμα, αντίθετα, πρέπει να επισημανθεί ξανά και ξανά ότι οι απαιτήσεις βιταμινών και ανόργανων συστατικών του σώματος πρέπει να ικανοποιούνται στη διατροφή.
Μετά από μερικές ημέρες, γάλα και ακατέργαστο βούτυρο μπορούν να προστεθούν σε αυτές τις σούπες σε μικρές ποσότητες. Μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη διατροφή των διχοτόμων ασθενών από τις προτάσεις μας για τη δημιουργία μόνιμης διατροφής παρακάτω.
Χώνευση λίπους
Μια ακόμη παρατήρηση σχετικά με την πέψη του λίπους. Το ακατέργαστο βούτυρο και τα έλαια μπορούν να υποστούν επεξεργασία πολύ εύκολα από τους χυμούς χολής. Είναι επίσης φορείς βιταμίνης Α και άλλες βιταμίνες που έχουν ευεργετική επίδραση στη λειτουργία των ηπατικών κυττάρων. Το βούτυρο είναι ακόμη πιο πλούσιο σε βιταμίνες το καλοκαίρι από ό, τι το χειμώνα. Η κακή ανοχή των άλλων ζωικών λιπών μπορεί να εξηγηθεί από το σημείο τήξης τους. Τα λίπη λαρδιού και κρέατος είναι τα πιο δύσκολα ανεκτά.
Πολλοί ασθενείς δεν είναι σαφείς σχετικά με την ανοχή των αυγών. Το ωμό ή χτυπημένο αυγό είναι σχετικά εύκολο να αφομοιωθεί. Ωστόσο, η πεπτικότητα μειώνεται σημαντικά με το μαγείρεμα ή το τηγάνισμα. Επιπλέον, ο κρόκος ασκεί έντονη επίδραση στην αντανακλαστική δράση της χοληδόχου κύστης και μπορεί έτσι να προκαλέσει σοβαρό κολικό. Συνιστάται να ανακατεύετε το ωμό αυγό στο φαγητό. Ωστόσο, συνιστάται να αποφεύγετε εντελώς τα αυγά κατά τη διάρκεια των περιόδων κατάσχεσης της ασθένειας.
Γενικά, πρέπει να ειπωθεί ότι η πεπτικότητα των τροφίμων εξαρτάται από την παρασκευή. Οι πάσχοντες από χολή δεν επιτρέπεται να τρώνε οτιδήποτε βγαίνει από το ταψί. Το τηγάνισμα αλλάζει χημικά τα λίπη και καθιστά την προκύπτουσα κρούστα ιδιαίτερα δύσκολη στην πέψη.
Αυτές οι διατροφικές αρχές ισχύουν επίσης μετά από χολική χειρουργική επέμβαση. Σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να τρώτε συχνά μικρότερα γεύματα, να τρώτε αργά και να μασάτε καλά. Τα μεμονωμένα πιάτα πρέπει να κοπούν και να χωριστούν κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας, επειδή η ευεξία του ασθενούς εξαρτάται κυρίως από την τεχνολογία της κουζίνας και τον τρόπο που τρώει.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ
Μετά από μια επέμβαση υπάρχει η πιθανότητα χαλάρωσης της διατροφής μετά από αρχικά αυστηρή πειθαρχία. Όλοι οι διφορούμενοι πάσχοντες προειδοποιούνται για υπερβολική κατανάλωση. Η όρεξη και η πραγματική πείνα είναι μια μεγάλη διαφορά.
Προτάσεις για μια χολική διατροφή:
1. Πρωινό:
Τσάι μέντας. Επίσης ελαφρύ μαύρο τσάι, με λίγο λεμόνι ή γάλα, ζαχαρωμένο. Τραγανό ψωμί, παλιό ψωμί ολικής αλέσεως, καρυκεύματα ανάμεικτο ψωμί ή μπαγιάτικα ψωμάκια. Λίγο φρέσκο βούτυρο, μέλι, ζελέ, λευκό τυρί.
2. Πρωινό: Τσάι μέντας. Νιφάδες βρώμης, μαγειρεμένες ή ως μούσλι (μουλιάστε μια κουταλιά της σούπας νιφάδες βρώμης το προηγούμενο βράδυ σε τρεις κουταλιές κρύου νερού, ρίξτε λίγο γάλα το πρωί, προσθέστε ζάχαρη ή γλυκάνετε με μέλι, προσθέστε μερικά τριμμένα μήλα, ανακατέψτε με μια κουταλιά της σούπας χυμό λεμονιού εάν είναι απαραίτητο).
Μεσημεριανό και βραδινό:
Σούπες λαχανικών (χωρίς φακές, μπιζέλι, σούπες φασολιών), απολιπανμένοι ζωμοί κρέατος.
Σάρκα: Καλοψημένο άπαχο βόειο κρέας, μοσχάρι ή κοτόπουλο, επίσης ψητό, όχι τηγανητό. Άπαχο ψάρι, στον ατμό ή στη σχάρα.
Λαχανικά: Καρότα, σπανάκι, αποφλοιωμένες ντομάτες, μαύρο αλάτι, σπαράγγια, κουνουπίδι, τρυφερά λαχανάκια Βρυξελλών και γογγύλι. Τρυφερή πράσινη σαλάτα ή κάρδαμο, παρασκευασμένο με ηλιέλαιο. Πουρέ πατάτας ή πατάτες βραστές. Όλα τα ζυμαρικά.
Καρπός: Κομπόστα από μήλα, αχλάδια, σμέουρα, βατόμουρα, φράουλες, βατόμουρα. Ωμά φρούτα: τριμμένα, εύθρυπτα μήλα, μπανάνες, γκρέιπφρουτ, πολύ μαλακά, ώριμα αχλάδια, πορτοκάλια, κτυπημένες φράουλες και σμέουρα.
Φάτε το απόγευμα σαν πρωινό. Πριν πάτε για ύπνο, συνιστούμε πάλι ζεστό, δυνατό τσάι μέντας.
.jpg)
