Βρόχος ελέγχου Brokken-Wiersinga-Prummel

Απο Βρόχος ελέγχου Brokken-Wiersinga-Prummel είναι εντός του θυροτροπικού βρόχου ελέγχου ένας ενεργοποιημένος βρόχος ανατροφοδότησης από το TSH στον δικό του σχηματισμό. Ο σχηματισμός TSH περιορίζεται με τη βοήθεια αυτού του κυκλώματος ελέγχου. Είναι σημαντικό για την ερμηνεία του επιπέδου TSH στη νόσο του Graves.

Τι είναι ο βρόχος ελέγχου Brokken-Wiersinga-Prummel;

Το κύκλωμα ελέγχου Brokken-Wiersinga-Prummel είναι ένας μηχανισμός ανατροφοδότησης εξαιρετικά μικρού μεγέθους για το επίπεδο TSH στην δική του έκδοση TSH. Όσο περισσότερο απελευθερώνεται TSH, τόσο περισσότερο αναστέλλεται ο σχηματισμός TSH. Ωστόσο, είναι ένας βρόχος ελέγχου κατάντη εντός του θυροτροπικού κύριου βρόχου ελέγχου.

Η TSH είναι μια πρωτεϊνογενής ορμόνη που ονομάζεται θυροτροπίνη. Η θυροτροπίνη παράγεται στην υπόφυση και ελέγχει το σχηματισμό θυρεοειδικών ορμονών θυροξίνη (Τ4) και τριιωδοθυρονίνη (Τ3). Οι δύο ορμόνες διεγείρουν το μεταβολισμό. Εάν η συγκέντρωσή τους είναι πολύ υψηλή, οδηγεί σε υπερθυρεοειδισμό (υπερδραστήρια θυρεοειδή) με επιταχυνόμενες μεταβολικές διεργασίες, αίσθημα παλμών, εφίδρωση, τρόμο, διάρροια και απώλεια βάρους.

Στην αντίθετη περίπτωση, υπάρχει ένας ανενεργός θυρεοειδής (υποθυρεοειδισμός) με την επιβράδυνση όλων των μεταβολικών διεργασιών και την αύξηση βάρους. Ο κύριος βρόχος ελέγχου έχει ως αποτέλεσμα ότι όταν αυξάνεται η συγκέντρωση Τ3 και Τ4, η απελευθέρωση θυροτροπίνης μειώνεται μέσω αρνητικής ανάδρασης.

Εκτός από τον κύριο βρόχο ελέγχου θυροτροπικού, υπάρχουν και άλλοι δευτερεύοντες βρόχοι ελέγχου. Αυτό περιλαμβάνει το βρόχο ελέγχου Brokken-Wiersinga-Prummel ως μηχανισμό ανάδρασης υπεραπορρόφησης, ο οποίος περιορίζει επίσης τη σύνθεση TSH.

Λειτουργία & εργασία

Η βιολογική σημασία του βρόχου ελέγχου Brokken-Wiersinga-Prummel είναι κατά πάσα πιθανότητα να αποτρέψει την υπερβολική απελευθέρωση TSH. Εξασφαλίζει μια παλμό που μοιάζει με διακύμανση στο επίπεδο TSH.Συνολικά, οι διεργασίες εντός του θυροτροπικού βρόχου ελέγχου είναι περίπλοκες και, λόγω της πολυπλοκότητάς τους, απαιτούν αρκετούς βρόχους ελέγχου κατάντη. Εκτός από τον μηχανισμό ανατροφοδότησης υπέρ της βραχέος, υπάρχει επίσης η μακρά ανατροφοδότηση των θυρεοειδικών ορμονών σχετικά με την απελευθέρωση TRH (ορμόνη απελευθέρωσης θυροτροπίνης) και κυκλώματα ελέγχου για την προσαρμογή της δέσμευσης των πρωτεϊνών πλάσματος των Τ3 και Τ4.

Επιπλέον, το επίπεδο TSH συνδέεται με τη δραστικότητα των δειωδινάσης, οι οποίες μετατρέπουν το ανενεργό Τ4 σε ενεργοποιημένο Τ3. Ο κύριος βρόχος ελέγχου θυροτροπικού περιλαμβάνει επίσης τη δραστηριότητα της TRH (ορμόνη απελευθέρωσης θυροτροπίνης). Η ορμόνη απελευθέρωσης θυροτροπίνης απελευθερώνεται στον υποθάλαμο και ρυθμίζει το σχηματισμό TSH. Με τη βοήθεια αυτής της ορμόνης, ο υποθάλαμος παράγει το σημείο ρύθμισης που καθορίζει για τις θυρεοειδικές ορμόνες. Για να γίνει αυτό, καθορίζει συνεχώς την πραγματική τιμή. Το σημείο ρύθμισης πρέπει να βρίσκεται σε λογική σχέση με τις αντίστοιχες φυσιολογικές συνθήκες.

Όταν αυξάνεται η ανάγκη για θυρεοειδικές ορμόνες, διεγείρεται η παραγωγή TRH, η οποία με τη σειρά της διεγείρει την παραγωγή TSH. Τα αυξημένα επίπεδα TSH παράγουν περισσότερες από τις θυρεοειδικές ορμόνες T4 και T3. Οι δεϊωδινάσες πρέπει να ενεργοποιηθούν για να προκαλέσουν μετατροπή από T4 σε T3.

Επιπλέον, η πρόσληψη ιωδίου ρυθμίζεται από TSH. Ωστόσο, υπόκειται επίσης στη δική του ρύθμιση που εξαρτάται από το ιώδιο. Το Τ4 δίνει την πιο σημαντική ανατροφοδότηση για τη σύνθεση του TSH. Το Τ3 λειτουργεί μόνο έμμεσα με δέσμευση σε υποδοχέα θυροτροπίνης ή υποδοχέα TRH.

Η έκκριση της TSH επηρεάζεται έτσι από το TRH, τις θυρεοειδικές ορμόνες και επίσης από τη σωματοστατίνη. Επιπλέον, τα νευροφυσιολογικά σήματα επηρεάζουν επίσης το σχηματισμό TSH. Μέσω του μεταγενέστερου κυκλώματος ελέγχου Brokken-Wiersinga-Prummel, η συγκέντρωση TSH περιορίζεται επίσης από τη δική της απελευθέρωση TSH. Αυτό πιθανότατα γίνεται μέσω της πεπτιδικής ορμόνης θυρεοειδούς ερεθουλίνης.

Η λειτουργία αυτής της ορμόνης είναι προς το παρόν άγνωστη. Όπως το TSH, προσδένεται στον υποδοχέα TSH και φαίνεται να έχει παρόμοιο αποτέλεσμα. Μπορεί επομένως να διαδραματίσει ρόλο διαμεσολάβησης στον βρόχο ελέγχου Brokken-Wiersinga-Prummel. Ωστόσο, αυτές οι πολύπλοκες σχέσεις δεν επιτρέπουν μια απλή συσχέτιση μεταξύ των συγκεντρώσεων της TSH και των θυρεοειδικών ορμονών.

Ασθένειες και παθήσεις

Η περίπλοκη σχέση γίνεται ιδιαίτερα σαφής στη θεραπεία του υπερθυρεοειδισμού και του υπερθυρεοειδισμού. Ένας ανενεργός θυρεοειδής (υποθυρεοειδισμός) μπορεί να προκληθεί από διάφορες αιτίες, όπως καταστροφή του θυρεοειδούς ιστού, έλλειψη θυρεοειδούς, έλλειψη TSH λόγω υποφύσης ή έλλειψη TRH λόγω υποθάλαμου. Ένας υπερδραστικός θυρεοειδής (υπερθυρεοειδισμός) μπορεί να προκύψει από αυτοάνοσες ασθένειες του θυρεοειδούς, από όγκους που παράγουν TSH ή από περίσσεια TRH. Αυτές οι ασθένειες οδηγούν στο γεγονός ότι το κύκλωμα ελέγχου του θυρεοειδούς δεν μπορεί πλέον να λειτουργεί σωστά.

Η σημασία του βρόχου ελέγχου Brokken-Wiersinga-Prummel είναι ιδιαίτερα εμφανής στη λεγόμενη νόσο του Graves. Εδώ η σχέση μεταξύ των συγκεντρώσεων της TSH και των θυρεοειδικών ορμονών δεν αντιστοιχεί πλέον. Η νόσος του Graves χαρακτηρίζεται από υπερδραστήριο θυρεοειδή λόγω αυτοανοσολογικών αντιδράσεων. Ως μέρος αυτής της ασθένειας, το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στους υποδοχείς για TSH στα θυλάκια των θυρεοειδών αδένων. Αυτά είναι αντισώματα του τύπου IgG που συνδέονται με τον υποδοχέα TSH. Αυτά τα αυτοαντισώματα διεγείρουν μόνιμα τους υποδοχείς και έτσι μιμούνται τις φυσικές επιδράσεις της TSH. Η μόνιμη διέγερση οδηγεί επίσης στον μόνιμο σχηματισμό θυρεοειδικών ορμονών. Ένα ερέθισμα ανάπτυξης ξεκινά από τον θυρεοειδή ιστό έτσι ώστε να μεγαλώνει όσο μεγαλώνει (βρογχοκήλη).

Το υπάρχον TSH δεν είναι πλέον αποτελεσματικό επειδή δεν μπορεί να συνδεθεί με τους υποδοχείς. Λόγω των αυξημένων επιπέδων των θυρεοειδικών ορμονών, η συγκέντρωση της TSH γίνεται ακόμη χαμηλότερη. Αυτό το αποτέλεσμα ενισχύεται επίσης από το γεγονός ότι τα αυτοαντισώματα δρουν επίσης άμεσα στην υπόφυση και έτσι εμποδίζουν την απελευθέρωση του TSH. Παρά τη χαμηλή συγκέντρωση TSH, η νόσος του Graves είναι υπερθυρεοειδής. Τα αντισώματα επιτίθενται επίσης στους αναδρομικούς μυς των ματιών, έτσι ώστε τα μάτια να προεξέχουν. Διαγνωστικά, μπορούν να προσδιοριστούν αυξημένες τιμές για τις θυρεοειδικές ορμόνες Τ3 και Τ4 και κατασταλμένες τιμές για TSH. Αυτός ο συσχετισμός είναι χαρακτηριστικός της νόσου του Graves.

Συνήθως υπάρχει σύνδεση μεταξύ αυξημένων επιπέδων θυρεοειδούς και αυξημένων επιπέδων TSH.