Κοιλιακη αορτη

Οπως και Κοιλιακη αορτη είναι το κατερχόμενο τμήμα της αρτηρίας του σώματος κάτω από τη θωρακική αορτή.

Η κοιλιακή αορτή ξεκινά στο επίπεδο της διάφραγμας διάτρησης και εκτείνεται στον κλάδο στις δύο μεγάλες πυελικές αρτηρίες στο επίπεδο του τέταρτου οσφυϊκού σπονδύλου. Οι δύο μεγαλύτερες νεφρικές αρτηρίες και ένας μεγάλος αριθμός μικρότερων αρτηριών διαχωρίζονται από την κοιλιακή αορτή, η οποία παίρνει μέρος της λειτουργίας Windkessel της αορτής, για να τροφοδοτήσει τα εσωτερικά όργανα και την περιφέρεια στην λεκάνη απορροής.

Τι είναι η κοιλιακή αορτή;

Η κοιλιακή αορτή είναι ένα τμήμα της κατερχόμενης μεγάλης σωματικής αρτηρίας (αορτή κατεβάζει). Ξεκινά στο κάτω άκρο της λεγόμενης θωρακικής αορτής (αορτή θωρακική) στο άνοιγμα μέσω του διαφράγματος (hiatus aorticus), στο επίπεδο του δωδέκατου θωρακικού σπονδύλου.

Η κοιλιακή αρτηρία τελειώνει στο επίπεδο του τέταρτου οσφυϊκού σπονδύλου κατά τη διακλάδωση της κοιλιακής αορτής (Bifurcatio aortae) στις δύο πυελικές αρτηρίες (Arteriae iliacae communes). Συνολικά, η κοιλιακή αορτή σχηματίζει μια ανατομική και λειτουργική μονάδα με τα άλλα μέρη της αρτηρίας. Στο πρώτο τρίτο, οι δύο μεγάλες νεφρικές αρτηρίες (arteriae renales) διακλαδίζονται, έτσι ώστε στην περίπτωση της κοιλιακής αορτής να γίνεται διάκριση μεταξύ του τμήματος παραπάνω (υπερφυσική) και κάτω (υπέρυθρης) του κλάδου των νεφρικών αρτηριών. Εκτός από τις δύο νεφρικές αρτηρίες, πολλές άλλες αρτηρίες διαχωρίζονται από την κοιλιακή αρτηρία για να τροφοδοτήσουν τα εσωτερικά όργανα και τις περιφερειακές περιοχές.

Ανατομία & δομή

Ακριβώς κάτω από τη διέλευση μέσω του διαφράγματος, δύο σχετικά λεπτά κλαδιά διακλαδίζονται από την κοιλιακή αορτή για να τροφοδοτήσουν τις περιοχές του κάτω διαφράγματος.

Ο κοινός αρτηριακός κορμός (truncus celiacus) ανεβαίνει περίπου στο ίδιο ύψος προς το μπροστινό μέρος της κοιλιάς και αμέσως μετά χωρίζεται σε τρεις αρτηρίες για να τροφοδοτήσει τη σπλήνα, το συκώτι και το στομάχι. Στην περαιτέρω πορεία της κοιλιακής αορτής, περαιτέρω ζευγαρωμένες ή μη ζευγαρωμένες αρτηρίες διαχωρίζονται για να τροφοδοτήσουν τα έντερα ή τις περιφερικές περιοχές. Τα μεγαλύτερα ζευγαρωμένα κλαδιά σχηματίζονται από τις δύο νεφρικές αρτηρίες (arteria renalis dexter και sinister).

Όπως και με τις άλλες μεγάλες αρτηρίες, η κοιλιακή αορτή έχει επίσης δομή τοιχώματος τριών στρωμάτων. Το εσωτερικό στρώμα, το tunica intima ή απλά ονομάζεται intima, αποτελείται από ενδοθηλιακά κύτταρα που αλληλοσυνδέονται το ένα με το άλλο και σχηματίζουν ένα πλακώδες επιθήλιο μιας στρώσης. Στο εξωτερικό υπάρχει ένα λεπτό στρώμα συνδετικού ιστού που διαχωρίζει το εσωτερικό από το μεσαίο στρώμα, το μέσο tunica ή το μέσο. Αποτελείται από κύτταρα λείου μυός, τα οποία συνήθως περιβάλλονται από αίμα και μερικές φορές επίσης από λεμφικά αγγεία σε σπείρα.

Επιπλέον, ελαστικές ίνες, κολλαγόνο και κύτταρα συνδετικού ιστού βρίσκονται στα μέσα, τα οποία σηματοδοτούν το όριο στο εξωτερικό στρώμα τοιχώματος, το tunica adventitia. Το tunica Adventitia ή Adventitia σχηματίζεται από ένα σχετικά παχύ στρώμα κυττάρων συνδετικού ιστού, τα οποία ενισχύονται από κολλαγόνες και ελαστικές ίνες. Το εξωτερικό τοίχωμα της κοιλιακής αορτής στεγάζει τα αγγειακά συστήματα που είναι απαραίτητα για τη μεταβολική παροχή και διάθεση της κοιλιακής αρτηρίας και των νευρικών ινών που ελέγχουν τον αυλό της κοιλιακής αρτηρίας.

Λειτουργία & εργασίες

Ως μέρος της μεγάλης αρτηρίας του σώματος, η λειτουργία και οι εργασίες της κοιλιακής αορτής είναι σύμφωνες με αυτές της αορτής στο σύνολό της. Η εστίαση είναι σε δύο βασικά καθήκοντα, εξομάλυνση των κορυφών της αρτηριακής πίεσης και διανομή του πλούσιου σε οξυγόνο αρτηριακού αίματος σε όλα τα όργανα και τους ιστούς. Η εξομάλυνση των κορυφών της συστολικής αρτηριακής πίεσης που προκαλείται από τη συστολή των καρδιακών θαλάμων διασφαλίζεται από την ελαστικότητα ή την ελαστικότητα των αορτικών τοιχωμάτων σε συνδυασμό με την ελεγχόμενη συσταλτικότητά τους.

Η διατήρηση της διαστολικής «υπολειμματικής πίεσης» όταν οι καρδιακοί θάλαμοι χαλαρώνουν κατά τη διάρκεια της διαστολής είναι ιδιαίτερα σημαντική. Μια ελάχιστη διαστολική αρτηριακή πίεση διασφαλίζει ότι οι μικρές αρτηρίες, οι αρτηρίες και τα αρτηριακά τριχοειδή παρέχονται με συνεχή ροή αίματος και δεν καταρρέουν ανεπανόρθωτα και κολλάνε μεταξύ τους. Η ικανότητα εξομάλυνσης των κορυφών της αρτηριακής πίεσης αναφέρεται συχνά ως η λειτουργία Windkessel, επειδή το αορτικό τοίχωμα συστέλλεται ξανά κατά τη διάρκεια της κοιλιακής διαστολής και διασφαλίζει ότι η αρτηριακή πίεση διατηρείται μειώνοντας τον αυλό.

Είναι μια διαδικασία που είναι εν μέρει παθητική, αλλά περιέχει επίσης ενεργά στοιχεία μέσω ορμονικά ελεγχόμενων συστολών των αγγειακών μυών. Το δεύτερο καθήκον της κοιλιακής αορτής, η κατανομή του πλούσιου σε οξυγόνο αρτηριακού αίματος σε όργανα και ιστούς, πραγματοποιείται παθητικά μέσω αρτηριών διακλάδωσης. Οι διαστάσεις τους προσαρμόζονται κάθε μία στις απαιτήσεις.

Ασθένειες

Τα πιο συνηθισμένα παράπονα σε σχέση με την κοιλιακή αορτή προκαλούνται από αλλαγές στην ελαστικότητα του τοιχώματος του αγγείου ή από τοπική στένωση ή διεύρυνση της διατομής της κοιλιακής αρτηρίας. Η μείωση της ελαστικότητας του αορτικού τοιχώματος, επίσης γνωστή ως αρτηριοσκλήρωση, είναι το αποτέλεσμα των εναποθέσεων (πλακών) διαφόρων ουσιών στο αρτηριακό τοίχωμα.

Όταν οι πλάκες φτάσουν σε ένα ορισμένο μέγεθος, προεξέχουν στον αυλό των φλεβών. Εκτός από τη σκλήρυνση του αορτικού τοιχώματος, οδηγούν στη συνέχεια σε τοπική συμφόρηση στην αρτηρία, η οποία μπορεί να εξελιχθεί σε ολική απόφραξη, το έμφραγμα. Σε πιο σπάνιες περιπτώσεις, ένα επικίνδυνο εξόγκωμα, το ανεύρυσμα, μπορεί να σχηματιστεί στην κοιλιακή αορτή, η οποία μπορεί να έχει πολύ διαφορετικές αιτίες. Στα αρχικά στάδια προκαλεί σχεδόν καθόλου συμπτώματα, έτσι ώστε τέτοια ανευρύσματα να ανακαλύπτονται κατά τύχη. Ο κίνδυνος έγκειται στην πιθανή ρήξη, μια ρήξη του ανευρύσματος, η οποία συνοδεύεται από βίαιη εσωτερική αιμορραγία.

Ένα άλλο πρόβλημα μπορεί να προκύψει όταν το εσωτερικό τοίχωμα της αορτής σπάσει, επειδή η ρήξη μπορεί να οδηγήσει σε αιμορραγία μεταξύ του εσωτερικού και του μέσου, έτσι ώστε να εμφανιστεί μια αορτική τομή, ένας διαχωρισμός μεταξύ του εσωτερικού και του μέσου (aneurysm dissecans aortae). Σε σπάνιες περιπτώσεις, η αορτή μπορεί να επηρεαστεί από γενετικά ελαττώματα. Οι αυτοάνοσες ασθένειες όπως η αρτηρίτιδα του Takayasu είναι επίσης γνωστό ότι σχετίζονται με την κοιλιακή αορτή.