Αντιφλεγμονώδη φάρμακα χρησιμεύει για την ανακούφιση του πόνου σε ρευματικές ασθένειες. Αυτά τα φάρμακα και φαρμακευτικά προϊόντα χρησιμοποιούνται κυρίως για αντιφλεγμονώδεις σκοπούς και για ασθένειες των αρθρώσεων.
Τι είναι τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα;
Αντιφλεγμονώδη φάρμακα είναι παυσίπονα που έχουν αντιφλεγμονώδη και αναλγητικά αποτελέσματα στις ρευματικές παθήσεις. Χρησιμεύουν στη μείωση των συμπτωμάτων του ρευματισμού, αλλά δεν επηρεάζουν τις αιτίες και την περαιτέρω ανάπτυξη της φλεγμονώδους νόσου που επηρεάζει τις αρθρώσεις.
Επιπλέον, τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα είναι αποτελεσματικά μόνο κατά της φλεγμονώδους, αλλά όχι κατά της εκφυλιστικής ρευματικής νόσου. Τα αντιρευματικά φάρμακα χρησιμοποιούνται κυρίως για ρευματικές ασθένειες, αλλά είναι επίσης αποτελεσματικά για φλεγμονή και πόνο που προκαλείται από άλλες ασθένειες και για πυρετό.
Η ρευματική νόσος βασίζεται σε ένα δυσλειτουργικό ανοσοποιητικό σύστημα που προσβάλλει αρθρώσεις και ιστούς. Επί του παρόντος δεν είναι δυνατή η θεραπεία ασθενών με ρευματισμούς. Ο θεραπευτικός στόχος είναι επομένως η ανακούφιση των συμπτωμάτων, π.χ. Β. Λαμβάνοντας αντιφλεγμονώδη φάρμακα και αποφεύγοντας περαιτέρω βλάβη στις αρθρώσεις.
Εφαρμογή, εφέ & χρήση
Η θεραπεία των πασχόντων από ρευματισμούς δεν πρέπει να περιορίζεται στη χορήγηση Αντιφλεγμονώδη φάρμακα περιορίζω. Ειδικά στην περίπτωση της πιο κοινής αρθρίτιδας που προκαλείται από ρευματισμούς, εντατική συνεργασία μεταξύ του ρευματολόγου και του z. Β. Φυσιοθεραπευτές και ορθοπεδικοί χειρουργοί απαιτούνται για να εξασφαλίσουν την καλύτερη δυνατή θεραπεία. Ως έσχατη λύση, είναι δυνατά χειρουργικά μέτρα όπως η αφαίρεση των βλεννογόνων των αρθρώσεων και η χρήση προσθετικών αρθρώσεων.
Η χρήση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων παρέχει στους ασθενείς γρήγορη ανακούφιση από τον πόνο, έτσι ώστε η ικανότητά τους να κινούνται γρήγορα. Σε αντίθεση με τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, τα στεροειδή παρασκευάσματα περιέχουν κορτιζόνη, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικές παρενέργειες. Τα αντιρευματικά φάρμακα που περιέχουν κορτιζόνη πρέπει συνεπώς να χρησιμοποιούνται πάντα ως δευτερεύοντα και όσο το δυνατόν πιο προσεκτικά.
Τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα που περιέχουν κορτιζόνη μπορούν να εγχυθούν απευθείας στις αρθρώσεις ή να ληφθούν σε μορφή δισκίου. Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα χρησιμοποιούνται για αρθρίτιδα, φλεγμονή των σπονδύλων και ουρική αρθρίτιδα. Χρησιμοποιούνται επίσης για την οστεοαρθρίτιδα (ασθένεια που προκαλείται από υπερβολικές αρθρώσεις) και ρευματισμούς μαλακών ιστών (επώδυνη νόσος των μυών και του μυοσκελετικού συστήματος).
Ένας συνδυασμός διαφορετικών φαρμάκων δίνεται συχνά στη ρευματοειδή αρθρίτιδα. Εκτός από τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, τα παρασκευάσματα κορτιζόνης και τα φυτικά ενεργά συστατικά, αυτό περιλαμβάνει επίσης τα λεγόμενα βασικά φάρμακα, τα οποία όχι μόνο ανακουφίζουν τον πόνο, αλλά και μειώνουν τη δραστηριότητα της νόσου. Ωστόσο, ο ακριβής τρόπος δράσης αυτών των βασικών φαρμάκων που συμπληρώνουν τα αντιρευματικά φάρμακα δεν είναι ακόμη γνωστός.
Φυτικά, φυσικά & φαρμακευτικά αντιφλεγμονώδη φάρμακα
Εντός της ομάδας Αντιφλεγμονώδη φάρμακα τα παρασκευάσματα μπορούν να διαφοροποιηθούν ανάλογα με την υλική τους δομή:
Τα χημικά-φαρμακευτικά αντιφλεγμονώδη φάρμακα περιλαμβάνουν τις αναλγητικές και αντιφλεγμονώδεις ενώσεις προπιονικού οξέος όπως. Β. Η ιβουπροφαίνη, η οποία χρησιμοποιείται ως παυσίπονο χωρίς οπιοειδή για ήπιο έως μέτριο πόνο.
Οι ενώσεις οξικού οξέος όπως Β. Το Aceclofenac έχει ισχυρά αντιφλεγμονώδη αποτελέσματα, αλλά είναι λιγότερο κατάλληλα ως ανακουφιστικά. Το λεγομενοΕκλεκτικοί αναστολείς κυκλοοξυγενάσης-2 που αναστέλλουν μόνο ένα συγκεκριμένο ένζυμο και έτσι διαφέρουν στον τρόπο δράσης τους από άλλα αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
Προκειμένου να μειωθεί η κατανάλωση χημικώς παραγόμενων αντιφλεγμονωδών φαρμάκων, χρησιμοποιούνται συχνά φυτικά δραστικά συστατικά. Οι κόνδυλοι του νυχιού του διαβόλου είναι στην αφρικανική ιατρική. ένα. χρησιμοποιείται για τη θεραπεία του πόνου και του πυρετού. Στην πραγματικότητα, ένα αντι-αρθριτικό, αντιφλεγμονώδες και αναλγητικό αποτέλεσμα αυτού του φυτού έχει αποδειχθεί φαρμακολογικά.
Τα εκχυλίσματα του Devil's claw ανέστειλαν τη διάσπαση του χόνδρου των αρθρώσεων. Η υποβάθμιση της προσταγλανδίνης που βρέθηκε ως παρενέργεια των χημικά παραγόμενων αντιφλεγμονωδών φαρμάκων δεν εμφανίστηκε κατά τη χρήση του νυχιού του διαβόλου. Η χρήση του νυχιού του διαβόλου είναι ιδιαίτερα κατάλληλη για χρόνιες ασθένειες, καθώς το πλήρες αποτέλεσμα λαμβάνει χώρα μόνο μετά από τρεις εβδομάδες χρήσης. Οι ρίζες του φυτού wallwort έχουν παρόμοια αποτελέσματα.
Τα σαλικυλικά βασίζονται σε σαλικυλικό οξύ, το οποίο εξάγεται από φλοιό ιτιάς. Επειδή μερικές φορές είναι ανεκτά ανεκτές, μερικές φορές συνιστάται να τρίβονται φάρμακα με βάση το σαλικυλικό οξύ, δηλαδή να χρησιμοποιούνται μόνο εξωτερικά. Η πιο γνωστή υπόθεση σαλικυλικού οξέος είναι το ακετυλοσαλικυλικό οξύ, το οποίο, εκτός από τη μείωση της φλεγμονής, έχει επίσης ανακούφιση από τον πόνο και μείωση του πυρετού.
Ως ομοιοπαθητικά αντιφλεγμονώδη φάρμακα, φαρμακευτικά βότανα μπορούν να βρεθούν π.χ. Β. Ως τσάι, αλλά και ως φάκελος, ξεπλύνετε, μπανιέρα ή σε μορφή αλοιφής. Τα ομοιοπαθητικά αντιφλεγμονώδη φάρμακα περιλαμβάνουν ένα. Αιθέρια έλαια, άλατα Schüssler, λουλούδια Bach και θεραπείες σύμφωνα με τον Hildegard von Bingen.
Κίνδυνοι και παρενέργειες
Όταν χρησιμοποιείτε μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, μπορεί να εμφανιστούν κρίσεις άσθματος λόγω βρογχικής συστολής, καθώς αυτά τα φάρμακα αναστέλλουν την παραγωγή προσταγλανδινών, οι οποίες έχουν βρογχοδιασταλτική δράση.
Οι πιθανές ανεπιθύμητες ενέργειες των μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων στα αιμοφόρα αγγεία και την καρδιά είναι ακόμη υπό έρευνα. Υποτίθεται, ωστόσο, ότι ο ρευματισμός ήδη συμβάλλει σε δευτερογενή συμπτώματα στην καρδιαγγειακή περιοχή.
Οι εκλεκτικοί αναστολείς της κυκλοοξυγενάσης-2 εμφανίζουν λιγότερες παρενέργειες στους γαστρικούς βλεννογόνους, την απέκκριση του νερού και την πήξη του αίματος. Ωστόσο, θεωρείται ότι ο κίνδυνος εμφράγματος του μυοκαρδίου αυξάνεται, ειδικά όταν το παρασκεύασμα χρησιμοποιείται για πρώτη φορά.
Τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα που περιέχουν κορτιζόνη μπορεί να προκαλέσουν παρενέργειες όπως Β. Μυϊκή αδυναμία, οστεοπόρωση, γλαύκωμα (αύξηση της ενδοφθάλμιας πίεσης), θόλωση του φακού (καταρράκτης), διαβήτης, ανοσολογική αδυναμία και γενικά αυξημένος κίνδυνος μόλυνσης.
Το ακετυλοσαλικυλικό οξύ, που προέρχεται από το φλοιό ιτιάς, πιστεύεται ότι αυξάνει τον κίνδυνο γαστρικής αιμορραγίας λόγω της επιρροής του στην πήξη του αίματος. Αντίθετα, το νύχι του διαβόλου και το wallwort είναι καλά ανεκτά και, σε αντίθεση με τα χημικά-φαρμακευτικά αντιφλεγμονώδη φάρμακα, δεν αναφέρονται παρενέργειες.
