Θεραπεία συμπεριφοράς

ο Θεραπεία συμπεριφοράς Εκτός από την ψυχανάλυση, δηλώνει μια άλλη μεγάλη ομάδα επιλογών θεραπείας στον τομέα της ψυχοθεραπείας. Αναπτύχθηκε από έννοιες που βασίζονται στη θεωρία της μάθησης γύρω στη δεκαετία του 1940, αλλά δεν έχει ειδικό ιδρυτή.

Τι είναι η θεραπεία συμπεριφοράς;

Σε αντίθεση με άλλα μοντέλα θεραπείας, η συμπεριφορική θεραπευτική ιδέα βασίζεται έντονα σε ερευνητικά αποτελέσματα από ιατρικούς, ψυχολογικούς, βιολογικούς και κοινωνιολογικούς τομείς. Η έρευνα στον τομέα της θεωρίας της μάθησης είναι σημαντική.

Οι προσπάθειες με τρεις διαφορετικές προσεγγίσεις Θεραπεία συμπεριφοράςνα αλλάξει ψυχικές διαταραχές καθώς και διαταραχές συμπεριφοράς μέσω ειδικών τεχνικών. Υποθέτει ότι κάθε συμπεριφορά μαθαίνεται και ως εκ τούτου δεν έχει μάθει ξανά ή μπορεί να αντικατασταθεί από νέα πρότυπα συμπεριφοράς.

Χρησιμοποιούνται τρεις πρότυπες προσεγγίσεις:

Αντιμετώπιση / αντιπαράθεση, λειτουργική ρύθμιση και η γνωστική προσέγγιση. Με μια προσέγγιση προσανατολισμένη στο πρόβλημα και στοχοθετημένη, η θεραπεία συμπεριφοράς προσπαθεί να επιφέρει μια αλλαγή στη συμπεριφορά που ταιριάζει στην προσωπικότητα και έτσι μπορεί να επιμείνει μόνιμα. Παθολογικά και διαταραγμένα πρότυπα συμπεριφοράς θεραπεύονται με επιτυχία με αυτόν τον τρόπο.

Λειτουργία, αποτέλεσμα και στόχοι

Από το Θεραπεία συμπεριφοράς δεν γνωρίζει σαφώς καθορισμένη διαδικασία, προσφέρει διαφορετικά μοντέλα και τεχνικές και ως εκ τούτου είναι κατάλληλο για μια ποικιλία συμπεριφορικών και ψυχικών διαταραχών. Ωστόσο, έχει ιδιαίτερη σημασία για τις ακόλουθες ασθένειες: άγχος και διαταραχές πανικού, διατροφικές διαταραχές, κατάθλιψη, κατάχρηση ουσιών και ψυχοσωματικές ασθένειες. Όλες οι ασθένειες βασίζονται σε μια διαταραγμένη συμπεριφορά.

Μια ανάλυση συμπεριφοράς πραγματοποιείται στην αρχή της θεραπείας. Ως μέρος αυτής της ανάλυσης, τα σφάλματα εντοπίζονται και οι στόχοι τίθενται. Η πορεία της θεραπείας πραγματοποιείται συνήθως σε φάσεις και ο ασθενής πρέπει να εργαστεί ενεργά και, συνεπώς, να αναλάβει προσωπική ευθύνη.

Ο στόχος της θεραπείας είναι είτε να εγκαταλείψετε ή να αλλάξετε ανεπιθύμητη συμπεριφορά, είτε να δημιουργήσετε μια επιθυμητή συμπεριφορά, όπως η αυτοπεποίθηση. Πολλοί στόχοι μπορούν επίσης να επιλυθούν παράλληλα.

Αυτοί οι στόχοι μπορούν να επιτευχθούν μέσω διαφορετικών προσεγγίσεων. Ο αποφασιστικός παράγοντας εδώ είναι η προσωπικότητα του ασθενούς, επειδή η ανθρώπινη συμπεριφορά νοείται ως ένα σύστημα που λειτουργεί και επικοινωνεί σε διαφορετικά επίπεδα: γνωστική, φυσιολογική, συναισθηματική και συμπεριφορική. Υπάρχουν συνεχείς αλληλεπιδράσεις και αλληλεπιδράσεις, αλληλεπικαλύψεις και εντάσεις μεταξύ αυτών των επιπέδων, γι 'αυτό ένα επίπεδο δεν μπορεί να προβληθεί μεμονωμένα.

Μια αλλαγή στη συμπεριφορά προκαλεί πάντα μια αντίδραση και αλλαγή στα άλλα επίπεδα. Για αυτόν τον λόγο, ο αυτοέλεγχος των ασθενών αποτελεί ουσιαστικό μέρος της θεραπείας. Μαθαίνει να ελέγχει τον εαυτό του και τη συμπεριφορά του και να το εμβαθύνει μέσω της συνεχούς εκπαίδευσης, ώστε να γίνει ανεξάρτητη συμπεριφορά και η παλιά, ανεπιθύμητη συμπεριφορά να υπερτίθεται ή να αντικαθίσταται.

Αυτός ο τύπος τροποποίησης συμπεριφοράς μπορεί να γίνει σταδιακά για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα ή μέσω άμεσης αντιπαράθεσης, μιας μεθόδου που χρησιμοποιείται συχνά για διαταραχές άγχους.

Ποια προσέγγιση επιλέγεται εξαρτάται από την προσωπικότητα και την κατάσταση του ασθενούς και πάντα επεξεργάζεται μαζί με τον ασθενή. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούν να αποφευχθούν πιθανές υπερβολικές απαιτήσεις. Εκτός από τις συμβατικές μεθόδους, η συμπεριφορική θεραπεία χρησιμοποιεί επίσης τεχνικές από τους τομείς χαλάρωσης, ύπνωσης και παιχνιδιού ρόλων. Το εύρος των δυνατοτήτων τις καθιστά ξεχωριστές εφαρμόσιμες.

Φάρμακα χωρίς συνταγή για νευρικές διαταραχές

Λάβετε πληροφορίες εδώ:

Κίνδυνοι & κίνδυνοι

ΕΝΑ Θεραπεία συμπεριφοράς φυσικά δεν αποτελεί εγγύηση για μια επιτυχημένη θεραπεία. Δεδομένου ότι πρόκειται για μια βραχυπρόθεσμη θεραπευτική προσέγγιση, δεν είναι κατάλληλη για βαθιές και σοβαρές ψυχικές διαταραχές, όπως αυτές που εμφανίζονται συχνά μετά από μακροχρόνιο και σοβαρό τραύμα.

Προϋποθέτει επίσης μια ορισμένη ψυχολογική σταθερότητα και απαιτεί ενεργή συνεργασία εκ μέρους του ασθενούς, η οποία σε σοβαρά σχιζοειδείς ασθενείς είναι δυνατή μόνο μέσω της χρήσης ναρκωτικών.

Η συμπεριφορική θεραπεία είναι ακατάλληλη για διαταραχές που απαιτούν εκτεταμένη και εντατική επεξεργασία προηγούμενων συμβάντων. Μπορεί να γίνει σημαντικό αργότερα, αλλά δεν χρησιμοποιείται για επεξεργασία. Εάν η θεραπεία συμπεριφοράς ξεκινά εδώ πολύ νωρίς και το τραύμα δεν αντιμετωπιστεί επαρκώς, σοβαρές δυσκολίες μπορεί να εμφανιστούν αργότερα.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, η μαθησιακή επιτυχία μέσω της θεραπείας συμπεριφοράς είναι ως επί το πλείστον άσχετη. Για ορισμένες ομάδες ασθενών, η θεραπεία είναι δυνατή μόνο με χρήση ναρκωτικών, όπως σε σοβαρή κατάθλιψη. Είναι σημαντικό οι αλλαγές συμπεριφοράς να διατηρηθούν ακόμη και μετά τη διακοπή της φαρμακευτικής αγωγής. Είναι σημαντικό να σταθμιστεί προσεκτικά εάν η θεραπεία συμπεριφοράς μπορεί να συμβάλει στην επιτυχία της θεραπείας ή σε άλλη μορφή που ταιριάζει καλύτερα στην προσωπικότητα και τη διαταραχή.