ΕΝΑ Κάταγμα στο βραχίονα είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα κατάγματα οστών και αντιπροσωπεύει περίπου κάθε πέμπτο κάταγμα οστού που αντιμετωπίζεται στη Γερμανία. Αλλά λόγω της συχνότητάς του, οι μέθοδοι θεραπείας είναι πλέον πολύ ώριμες και ρουτίνες.
Τι είναι το κάταγμα του αντιβράχιου;
ΕΝΑ Κάταγμα στο βραχίονα συμβαίνει όταν ένα από τα δύο οστά του αντιβράχιου, δηλαδή είτε η ulna είτε η ακτίνα (ακτίνα), διακόπτεται από εξωτερικές επιδράσεις. Εάν είναι απαραίτητο, και τα δύο οστά του αντιβραχίου μπορούν να σπάσουν ταυτόχρονα. Το ulna, το οποίο βρίσκεται στο πλάι του μικρού δακτύλου, σπάει πολύ πιο συχνά επειδή, σε αντίθεση με το αντίστοιχο του στην πλευρά του αντίχειρα, είναι πολύ πιο ασταθές.
Τόσο η ulna όσο και η ακτίνα ανήκουν στα σωληνοειδή οστά. Αυτό σημαίνει ότι διασχίζονται από μια συνεχή μυελική κοιλότητα, η οποία είναι γεμάτη με μυελό των οστών. Στην ιατρική, ένα κάταγμα αντιβράχιου είναι γνωστό ως απώτατη ακτίνα ή κάταγμα ulna.
αιτίες
Στις περισσότερες περιπτώσεις η αιτία είναι για μία Κάταγμα στο βραχίονα μια πτώση στην οποία ο ενδιαφερόμενος προσπαθεί να απορροφηθεί από το τεντωμένο χέρι και έτσι επίσης στο αντιβράχιο και με αυτόν τον τρόπο μετατοπίζει ένα μεγάλο μέρος του σωματικού του βάρους στα στενά αντιβράχια.
Αυτά δεν μπορούν πλέον να αντέξουν τη μαζική και ξαφνική πίεση και απλώς να υποχωρήσουν. Ένας μεγάλος αριθμός διακοπών συμβαίνουν κατά την άσκηση αθλητικών δραστηριοτήτων που συχνά περιλαμβάνουν πτώσεις, όπως ποδόσφαιρο ή ποδηλασία.
Επιπλέον, τα άτομα με σοβαρές ασθένειες των οστών, όπως η οστική απώλεια (οστεοπόρωση), είναι πιο επιρρεπή σε κατάγματα και επομένως σε κάταγμα στο αντιβράχιο.
Συμπτώματα, ασθένειες και σημεία
Ένα κάταγμα του αντιβράχιου σχετίζεται με συμπτώματα που είναι σαφή και τυπικά. Ένα κάταγμα συνδέεται πάντα με σοβαρό πόνο, ο οποίος δεν μπορεί να ακουστεί μόνο απευθείας στο διάλειμμα. Σε ιδιαίτερα κακές περιπτώσεις, αυτός ο σοβαρός πόνος μπορεί να εξαπλωθεί σε όλο το σώμα. Σε πολλές περιπτώσεις, υπάρχει επίσης έντονη διόγκωση, η οποία φαίνεται άμεσα στο τιμολόγιο.
Φυσικά, με ένα υπάρχον κάταγμα, ολόκληρη η ακολουθία κινήσεων διαταράσσεται σημαντικά. Ακόμη και μικρές κινήσεις του αντιβραχίου προκαλούν έντονο πόνο. Ακόμα και σε ηρεμία, αυτός ο πόνος επιμένει. Εάν υπάρχει ανοιχτό κάταγμα, το κάταγμα μπορεί να φανεί με γυμνό μάτι.
Συχνά υπάρχει μια ακουστική κρίση των οστών. Εάν αφήσετε ένα τέτοιο κάταγμα χωρίς θεραπεία από γιατρό, διατρέχετε μεγάλο κίνδυνο. Το κάταγμα μπορεί να αναπτυχθεί σωστά, προκαλώντας μόνιμη βλάβη. Ωστόσο, εάν αποφασίσετε να αναζητήσετε ιατρική περίθαλψη, τα συμπτώματα θα βελτιωθούν γρήγορα και σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα.
Ένα κάταγμα του αντιβραχίου συνήθως συνδέεται πάντα με σαφή συμπτώματα, τα οποία συχνά μπορούν να διαγνωστούν από τον ενδιαφερόμενο. Η επίσκεψη στο γιατρό είναι απαραίτητη για τη βελτίωση των συμπτωμάτων.
Διάγνωση & πορεία
Διάγνωση ενός Κήλη βραχίονα Βρίσκεται συνήθως γρήγορα και μερικές φορές μπορεί να τεθεί από τον ενδιαφερόμενο, καθώς στις περισσότερες περιπτώσεις το σπασμένο οστό γίνεται σαφώς ορατό με τη μορφή ενός μεγάλου, κυρίως έντονα διογκωμένου εξογκώματος στην περιοχή του αντιβραχίου.
Επιπλέον, υπάρχει μια κακή ευθυγράμμιση του καρπού, η οποία συνδέεται με τα οστά του αντιβραχίου μέσω των καρπιαίων οστών. Ωστόσο, είναι απαραίτητη μια ακτινογραφία του προσβεβλημένου αντιβράχιου και του καρπού, αφενός για την ακριβή εκτίμηση της σοβαρότητας και αφετέρου για να εντοπιστεί η ακριβής θέση του κατάγματος και να επιβεβαιωθεί ότι υπάρχει καθόλου.
Ένα κάταγμα στο αντιβράχιο προκαλεί συνήθως σοβαρό πόνο και περιορίζει σοβαρά τις κινητικές ικανότητες του αντιβραχίου και του χεριού. Π.χ. Η περιστροφή του αντιβραχίου και η κάμψη και το τέντωμα του χεριού είναι σχεδόν αδύνατες.
Επιπλοκές
Ένα κάταγμα του αντιβράχιου σχετίζεται επίσης φυσικά με επιπλοκές που μπορεί να εμφανιστούν αργότερα στη διαδικασία επούλωσης. Σε γενικές γραμμές, ένα κάταγμα του αντιβράχιου πρέπει σίγουρα να αντιμετωπιστεί από γιατρό. Ένα κάταγμα στο αντιβράχιο αντιμετωπίζεται συνήθως χειρουργικά πρώτα. Ακόμη και κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας επέμβασης, μπορεί να προκύψουν επιπλοκές όταν ισιώσετε το σπασμένο οστό.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, το κάταγμα πρέπει να στερεωθεί με μεταλλική πλάκα ή πολλές βίδες, έτσι ώστε το κάταγμα να μπορεί να αναπτυχθεί αργά και σταθερά. Κανονικά, ένα κάταγμα αντιβράχιου ενισχύεται με ένα καστ καθώς συνεχίζεται η διαδικασία επούλωσης. Ένα τέτοιο γύψο του Παρισιού χρησιμοποιείται για σταθεροποίηση, έτσι ώστε το σπασμένο οστό να παραμένει βέλτιστα προστατευμένο από πιθανά φορτία.
Ωστόσο, εάν ασκήσετε πίεση στο χέρι σας κατά τη διάρκεια της διαδικασίας επούλωσης, πρέπει να περιμένετε καθυστερημένο ή μεγαλύτερο χρόνο επούλωσης. Υπό ορισμένες συνθήκες, το πρόσφατα συντηγμένο οστό μπορεί να σπάσει ξανά, έτσι ώστε η διαδικασία επούλωσης να αρχίσει ξανά. Η μόνιμη ανάπαυση βοηθά στην αποφυγή πιθανών επιπλοκών.
Εάν εμφανιστεί ανεξήγητος και μακροχρόνιος πόνος, θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν γιατρό το συντομότερο δυνατό. Με αυτόν τον τρόπο, σοβαρές επιπλοκές μπορούν να αποφευχθούν ή να εντοπιστούν και να αντιμετωπιστούν σε πρώιμο στάδιο.
Πότε πρέπει να πάτε στο γιατρό;
Σε περίπτωση σπασμένου αντιβραχίου, ο γιατρός πρέπει να συμβουλευτεί αμέσως. Εάν αισθανθείτε έντονο πόνο, πρήξιμο και αδυναμία μετακίνησης του αντιβράχιου σας μετά από ατύχημα ή πτώση, αυτό μπορεί να οφείλεται σε κάταγμα. Αμέσως μετά τον τραυματισμό, η πληγείσα περιοχή πρέπει να κρυώσει. Ένας γιατρός έκτακτης ανάγκης πρέπει να ενημερώνεται για την πορεία του ατυχήματος, ώστε να μπορεί να ξεκινήσει αμέσως η κατάλληλη θεραπεία. Εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, το κάταγμα μπορεί να επιδεινωθεί και να προκαλέσει περαιτέρω ενόχληση. Σε γενικές γραμμές, ένας γιατρός θα πρέπει να συμβουλευτεί το συντομότερο δυνατό μετά από ένα διάλειμμα.
Ο γιατρός μπορεί να ξεκαθαρίσει το κάταγμα μέσω εξέτασης και, εάν είναι απαραίτητο, να συμβουλευτεί έναν κατάλληλο ειδικό. Εάν ένα κάταγμα στο αντιβράχιο που έχει ήδη αντιμετωπιστεί εξακολουθεί να προκαλεί πόνο ή άλλα συμπτώματα, ο γιατρός πρέπει να ενημερωθεί. Απαιτείται επίσης ιατρική συμβουλή σε περίπτωση αιμορραγίας ή πρήξιμο. Το κάταγμα του αντιβράχιου αντιμετωπίζεται στο νοσοκομείο. Ο οικογενειακός γιατρός ή ένας ορθοπεδικός χειρουργός μπορεί να κάνει την πρώτη διάγνωση. Άτομα με επαναλαμβανόμενα κατάγματα στο αντιβράχιο πρέπει να πάνε σε ειδική κλινική για εξέταση. Μπορεί να έχετε οστεοπόρωση ή κάποια άλλη οστική νόσο που χρειάζεται θεραπεία.
Θεραπεία & Θεραπεία
σε περίπτωση Κήλη βραχίονα η χειρουργική επέμβαση είναι συνήθως αναπόφευκτη. Επιπλέον, η θέση του κατάγματος καθορίζει τόσο τη μορφή θεραπείας όσο και τη διάρκεια της αναγέννησης. Εάν υπάρχει κάταγμα κοντά στον άξονα, δηλαδή κατά τη μετάβαση από το αντιβράχιο στον αγκώνα και τον άνω βραχίονα, το οστό πρέπει πρώτα να ισιώσει (να μειωθεί), δηλ. επέστρεψε στη φυσική του θέση.
Στη συνέχεια, το κόκαλο στερεώνεται με τη βοήθεια βιδών και πλακών, τα οποία είναι κυρίως κατασκευασμένα από τιτάνιο ή χειρουργικό χάλυβα. Αυτή η μορφή θεραπείας εξαλείφει την ανάγκη να φοράτε γύψο μετά και απαιτεί μόνο προστατευτικό νάρθηκα. Στην περίπτωση καταγμάτων κοντά στον καρπό, ωστόσο, το οστό συχνά ισιώνεται μόνο και στη συνέχεια ακινητοποιείται με γύψο για κάποιο χρονικό διάστημα, έτσι ώστε να μπορεί να μεγαλώσει μαζί.
Δεν είναι ασυνήθιστο το κάταγμα του αντιβραχίου να καταλήγει σε συνοδευτικά κατάγματα άλλων τμημάτων του βραχίονα, όπως οι αρθρώσεις και οι σύνδεσμοι. Αυτά πρέπει στη συνέχεια να παρέχονται ξεχωριστά.
Για να εξουδετερώσετε ένα σπασμένο αντιβράχιο, συνιστάται να αποφεύγετε τα αθλήματα που συχνά περιλαμβάνουν πτώσεις. Σε αντίθεση με άλλα οστά, η κόλπος και η ακτίνα δεν μπορούν να προστατευτούν από κρούσεις και τραυματισμούς με διάφορα προστατευτικά.
πρόληψη
ΕΝΑ Κάταγμα στο βραχίονα συνέβη γρήγορα, αλλά ευτυχώς επίσης θεραπεύεται γρήγορα, καθώς η διάγνωση μπορεί να γίνει γρήγορα και οι μέθοδοι θεραπείας είναι πολύ αποτελεσματικές. Αυτό σημαίνει ότι μπορείτε να ξεκινήσετε να κάνετε σπορ ξανά λίγο μετά το ατύχημα - το οποίο συμβαίνει συνήθως κατά τη διάρκεια του αθλητισμού.
Μετέπειτα φροντίδα
Συνιστάται η παρακολούθηση της κήλης του αντιβραχίου μετά από συντηρητική και χειρουργική θεραπεία. Επειδή οι σκληρές βίδες τιτανίου μπορούν να σκίσουν από το οστό, εφαρμόζεται ένα γύψο του Παρισιού για την ακινητοποίηση του λειτουργούμενου βραχίονα. Το ειδικό υλικό επιδέσμου σκληραίνει μετά από λίγα λεπτά και παρέχει ένα συμπαγές πλαίσιο γύρω από το οστό, ώστε να μπορεί να επουλωθεί ανενόχλητα.
Συνήθως χρειάζονται περίπου έξι εβδομάδες για να ολοκληρωθεί η οστεοσύνθεση. Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα δάχτυλα μπορούν να κινούνται ελεύθερα παρά το γύψο, πράγμα που σημαίνει ότι ο περιορισμός είναι μικρότερος. Αμέσως μετά την επέμβαση, συνιστάται να παραμείνετε στο νοσοκομείο για δύο ακόμη ημέρες, επειδή είναι πιθανός ο μετεγχειρητικός πόνος.
Μετά από περίπου δέκα έως δεκατέσσερις ημέρες, ο γιατρός αφαιρεί ξανά τα χειρουργικά νήματα. Ενώ ο ασθενής βρίσκεται ακόμη στην κλινική, πραγματοποιείται προφύλαξη από θρόμβωση. Αφού φύγετε από το νοσοκομείο, συνήθως δεν είναι πλέον απαραίτητο. Για τη θεραπεία του πόνου, το άτομο που επηρεάζεται λαμβάνει ανακουφιστικά και αποσυμφορητικά φάρμακα.
Προκειμένου να ελεγχθεί η διαδικασία επούλωσης του προσβεβλημένου αντιβράχιου, πραγματοποιείται κλινική εξέταση και λαμβάνονται ακτίνες Χ. Οι φυσικοθεραπευτικές ή εργαστηριακές θεραπείες βοηθούν στην αποκατάσταση της κινητικότητας του αντιβράχιου. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα μετά από μια μακρά περίοδο ακινητοποίησης του βραχίονα στο καστ. Οι μύες και οι αρθρώσεις μπορούν να κινητοποιηθούν ξανά απαλά με απλές ασκήσεις.
Μπορείτε να το κάνετε μόνοι σας
Το κάταγμα του αντιβράχιου θεραπεύεται συνήθως γρήγορα, υπό την προϋπόθεση ότι αντιμετωπίζεται νωρίς και ο ασθενής συμμορφώνεται με τις οδηγίες του γιατρού. Η ξεκούραση και η χαλάρωση συμβάλλουν στην ανάκαμψη.
Αφού το κάταγμα έχει επουλωθεί, μπορείτε αργά να αρχίσετε ξανά την άσκηση. Οι πάσχοντες μπορούν να χρησιμοποιούν φυσιοθεραπεία ή άλλα μέτρα για την επιτάχυνση της θεραπείας των μυών. Ένα κάταγμα μπορεί επίσης να αντιμετωπιστεί με μασάζ ή θερμικές και κρύες θεραπείες. Οι θερμές και κρύες κομπρέσες θεωρούνται ιδιαίτερα αποτελεσματικές θεραπείες για κατάγματα. Σε συνεννόηση με το γιατρό, είναι επίσης δυνατή η βελονισμός ή ο βελονισμός. Ένα σπασμένο αντιβράχιο επιτρέπει τη συνεχή άσκηση. Ωστόσο, ο προσβεβλημένος βραχίονας δεν πρέπει να ασκείται υπερβολικά. Μια προσαρμοσμένη διατροφή παρέχει στον οργανισμό τα απαραίτητα μέταλλα και άλλες ουσίες που είναι απαραίτητες για την ταχεία επούλωση ενός κατάγματος.
Εάν το κάταγμα του αντιβραχίου εξακολουθεί να προκαλεί πόνο, ο γιατρός πρέπει να ενημερωθεί. Τα νεύρα μπορεί να έχουν υποστεί βλάβη ή το κάταγμα να μην έχει επουλωθεί σωστά. Σε κάθε περίπτωση, απαιτείται ιατρική συμβουλή. Εάν υπάρχουν επιπρόσθετα παράπονα, μια επίσκεψη σε εξειδικευμένη κλινική μπορεί επίσης να είναι σκόπιμη.
.jpg)
