Τροπικές ασθένειες

Τροπικές ασθένειες δεν περιορίζονται πλέον στις χώρες καταγωγής τους. Ορισμένοι παραθεριστές φέρνουν ανυποψίαστα ένα δυσάρεστο αναμνηστικό μαζί τους, και ένας εξωτικός φορέας τροπικών ασθενειών έχει συχνά μεταφερθεί ως αποσυρόμενος σε αεροπλάνα και εμπορευματοκιβώτια.

Τι είναι οι τροπικές ασθένειες;

Οπως και Τροπικές ασθένειες Πρόκειται για λοιμώξεις που εμφανίζονται κυρίως σε τροπικές και υποτροπικές περιοχές επειδή οι φορείς της νόσου χρειάζονται ένα θερμότερο κλίμα για να επιβιώσουν.

Τυπικές τροπικές ασθένειες είναι ταχεία εξάπλωση και συχνά επιδημικά όμοια περιστατικά. Εκτός από την ελονοσία, τον κίτρινο πυρετό, τον πυρετό του βάλτου, τον δάγκειο πυρετό και τον πυρετό του Κονγκό της Κριμαίας, οι πιο γνωστές τροπικές ασθένειες σήμερα περιλαμβάνουν επίσης ασθένεια ύπνου, σχιστοσωμίαση, λέπρα και νόσο Chagas.

Αυτές οι μολυσματικές ασθένειες είναι συχνές σε πολλές θερμές, υγρές περιοχές, ενώ άλλες όπως ο Έμπολα, ο πυρετός Λάσσα και ο ιός του Μάρμπουργκ εμφανίζονται συχνότερα στην Αφρική.

Η περίοδος επώασης των μεμονωμένων τροπικών ασθενειών ποικίλλει. Τα συμπτώματα σπάνια εμφανίζονται ξαφνικά, συνήθως αναπτύσσονται σταδιακά για μια περίοδο αρκετών εβδομάδων ή μηνών. Μπορούν να προκαλέσουν επιθέσεις πυρετού, σοβαρές γαστρεντερικές διαταραχές ή εσωτερική αιμορραγία.

Οι τροπικές ασθένειες είναι συχνά εξαιρετικά μεταδοτικές και μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο συμπτωματικά. Μερικές φορές αφήνουν μόνιμη βλάβη στην υγεία · εάν αφεθούν χωρίς θεραπεία, οι τροπικές ασθένειες είναι συχνά θανατηφόρες.

αιτίες

Μια αιτία για πολλά Τροπικές ασθένειες Εκτός από τα κουνούπια και τις μύγες που δαγκώνουν, υπάρχουν επίσης κρότωνες και άλλα έντομα που πιπίλισαν το αίμα, των οποίων τα τσιμπήματα μπορούν να μεταδώσουν τα παθογόνα της ελονοσίας, την ασθένεια του ύπνου και παρόμοιες μολύνσεις.

Άλλες τροπικές ασθένειες ευνοούνται από την κακή υγιεινή και την έλλειψη υποδομών. Η απόρριψη λυμάτων που δεν έχουν υποστεί επεξεργασία σε λίμνες αποτελεί ιδανικό έδαφος αναπαραγωγής για πολλούς κορόιδες, νηματώδεις και άλλα παράσιτα. Εάν οι προνύμφες των σκουληκιών έρθουν σε επαφή με τις προνύμφες των σκουληκιών κατά το μπάνιο ή το πλύσιμο των ρούχων σε τόσο μολυσμένο γλυκό νερό, μπορεί να προκληθεί μόλυνση με σχιστοσωμίαση.

Το μολυσμένο πόσιμο νερό είναι μία από τις κύριες αιτίες τροπικών ασθενειών όπως η τυφοειδής, η χολέρα και η αμοιβική δυσεντερία, που προκαλούνται από βακτήρια και πρωτόζωα. Η φτώχεια, ο υποσιτισμός και η κακή υγειονομική περίθαλψη αποδυναμώνουν το ανοσοποιητικό σύστημα και αυξάνουν την ευαισθησία του πληθυσμού σε τροπικές ασθένειες, οι οποίες εξαπλώνονται μέσω λοίμωξης από σταγονίδια και σωματικών υγρών.

Τυπικές και κοινές ασθένειες

• ελονοσία
• χολέρα
• Κίτρινος πυρετός
• Δάγγειος πυρετός
• λέπρα
• φυματίωση
• Σχιστοσωμίαση (σχιστοσωμίαση)
• Νόσος του Chagas
• Έμπολα
• Τύφος
• Ασθένεια ύπνου
• Ιαπωνική εγκεφαλίτιδα
• Αμοιβική δυσεντερία

Συμπτώματα, ασθένειες και σημεία

Μια τροπική ασθένεια με τη μορφή μιας ιογενούς ασθένειας που προκαλείται από έντομα αρχικά εμφανίζει συμπτώματα όπως πυρετό, πονοκέφαλο, πόνους στο σώμα και ρίγη. Σε μια βραχυπρόθεσμη αλλαγή, υπάρχουν σημάδια βελτίωσης και ανανεωμένων υποτροπών της νόσου. Μπορεί επίσης να αναπτυχθεί ναυτία, έμετος και διάρροια.

Μπορεί επίσης να φαγούρα. Ανάλογα με τον τύπο της τροπικής νόσου, μπορεί επίσης να εμφανιστεί εξάνθημα. Φαγούρα φαγούρα, πρήξιμο στο πρόσωπο και κοιλιακό άλγος μπορεί να υποδηλώσει μια τροπική ασθένεια που προκαλείται από σκουλήκια. Τα συμπτώματα μιας γρίπης μιας τροπικής νόσου είναι συχνά παρόμοια στην πρώτη φάση της νόσου.

Στην περαιτέρω ανάπτυξη, μπορεί να εμφανιστούν διαφορετικά συμπτώματα με διαφορετικό κίνδυνο. Με την ελονοσία, μπορεί να εμφανιστεί σοβαρή εφίδρωση, ζάλη και αδυναμία καθώς εξελίσσεται η ασθένεια. Η ελονοσία tropica μπορεί να προκαλέσει ξηρό βήχα, καθώς και αναπνευστικά και εντερικά προβλήματα. Τα συμπτώματα της ελονοσίας μπορούν να επανεμφανιστούν μετά από χρόνια ασυμφωνίας.

Εάν ο κίτρινος πυρετός είναι σοβαρός, συμπτώματα όπως πυρετός, ρίγη και ναυτία μπορεί να οδηγήσουν σε αιμορραγία από τον ουρανίσκο, έμετο της χολής και μειωμένη παραγωγή ούρων. Σε τροπικές αιμορραγικές ασθένειες όπως ο πυρετός Έμπολα και Λάσα, σοβαρά συμπτώματα όπως απειλητική για τη ζωή εξωτερική και εσωτερική αιμορραγία και βλάβη οργάνων εμφανίζονται πολύ γρήγορα. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε νεφρική και ηπατική ανεπάρκεια ειδικότερα.

Διάγνωση & πορεία

Τροπικές ασθένειες όπως η ελονοσία, η οποία είναι ιογενής λοίμωξη από έντομα, αρχικά οδηγεί σε συμπτώματα που μοιάζουν με γρίπη. Υπάρχουν επιθέσεις πυρετού, ρίγη, πονοκεφάλους και πόνοι στα άκρα. Οι βραχυπρόθεσμες βελτιώσεις αλλάζουν με νέες εξάρσεις. Η διάγνωση γίνεται με τη βοήθεια μιας εξέτασης αίματος.

Σε τροπικές ασθένειες που προκαλούνται από παράσιτα ή σκουλήκια, η προνύμφη διεισδύει στο δέρμα και εξαπλώνεται μέσω του αίματος και των λεμφικών συστημάτων. Τα συμπτώματα της διάχυτης γρίπης με επιθέσεις πυρετού, πονοκεφάλους και πόνους στο σώμα μπορεί να είναι το αποτέλεσμα, ανάλογα με τη θέση του παρασίτου. Άλλα συμπτώματα όπως σοβαρός κνησμός με εξανθήματα και ψηλά οίδημα του σπλήνα και του ήπατος εμφανίζονται κατά καιρούς.

Η ανίχνευση αυγών σκουληκιών στα κόπρανα χρησιμοποιείται για τη διαπίστωση της διάγνωσης. Χαρακτηριστικό των τροπικών αιμορραγικών παθήσεων όπως ο πυρετός του Έμπολα και του Λάσσα είναι σύντομες, βίαιες σειρές ασθενειών με έντονα συμπτώματα γρίπης, βήχα, διάρροια, βλάβη πολλαπλών οργάνων και εσωτερική και εξωτερική αιμορραγία.

Επιπλοκές

Τα παράπονα και τα συμπτώματα των τροπικών ασθενειών μπορεί να ποικίλλουν ευρέως και συνήθως εξαρτώνται από την ακριβή ασθένεια. Για αυτόν τον λόγο, δεν είναι δυνατή καμία γενική πρόβλεψη για τις επιπλοκές. Στη χειρότερη περίπτωση, οι τροπικές ασθένειες μπορούν να οδηγήσουν σε θάνατο ασθενών ή μόνιμη βλάβη. Εκείνοι που πάσχουν συνήθως πάσχουν από σοβαρή γρίπη και ρίγη ή από πόνους στο σώμα.

Σοβαροί πονοκέφαλοι, ναυτία και έμετος εμφανίζονται επίσης και μειώνουν σημαντικά την ποιότητα ζωής του ασθενούς. Επιπλέον, υπάρχει πρήξιμο του ήπατος και του σπλήνα, με τα όργανα να έχουν υποστεί βλάβη. Εάν δεν υπάρχει θεραπεία, εμφανίζεται σοβαρός κνησμός στο δέρμα και ίκτερος. Στην περαιτέρω πορεία ο ασθενής θα πεθάνει εάν τα όργανα έχουν υποστεί πλήρη ζημιά.

Η θεραπεία των τροπικών ασθενειών γίνεται συνήθως με τη βοήθεια ναρκωτικών. Επιπλοκές προκύπτουν μόνο εάν η ίδια η θεραπεία δεν ενεργοποιηθεί νωρίς. Τα αντιβιοτικά και άλλα φάρμακα μπορούν να νικήσουν τα περισσότερα παθογόνα, έτσι ώστε οι ασθένειες να είναι εντελώς περιορισμένες. Εάν ο ασθενής έχει θεραπευτεί πλήρως, το προσδόκιμο ζωής του ασθενούς επίσης δεν μειώνεται στις περισσότερες περιπτώσεις.

Πότε πρέπει να πάτε στο γιατρό;

Στην περίπτωση τροπικών ασθενειών, ένας γιατρός θα πρέπει πάντα να ενημερώνεται αμέσως. Στη χειρότερη περίπτωση, το προσβεβλημένο άτομο μπορεί επίσης να πεθάνει εάν η ασθένεια δεν αντιμετωπιστεί καθόλου, έτσι ώστε η έγκαιρη ανίχνευση και θεραπεία αυτής της νόσου να έχει πάντα πολύ θετική επίδραση στην περαιτέρω πορεία των συμπτωμάτων.

Όσο νωρίτερα επικοινωνήσετε με έναν γιατρό, τόσο καλύτερη είναι συνήθως η περαιτέρω πορεία των τροπικών ασθενειών. Θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν γιατρό εάν τα συμπτώματα προκύπτουν ενώ μένετε σε τροπικές χώρες. Ένας υψηλός πυρετός σε συνδυασμό με έντονο πόνο και ρίγη μπορεί να δείξει αυτά τα συμπτώματα. Ο κνησμός ή οι φλύκταινες και οι βλατίδες στο δέρμα μπορούν επίσης να υποδείξουν τροπικές ασθένειες και θα πρέπει πάντα να εξετάζονται από γιατρό. Οι περισσότεροι από αυτούς πάσχουν επίσης από βήχα ή ακόμα και έμετο και διάρροια.

Στην περίπτωση τροπικών ασθενειών, ένας γενικός ιατρός μπορεί να επικοινωνήσει πρωτίστως. Η περαιτέρω πορεία και επίσης η θεραπεία εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τον ακριβή τύπο και τη σοβαρότητα της νόσου, έτσι ώστε να μην μπορεί να γίνει γενική πρόβλεψη.

Θεραπεία & Θεραπεία

Μερικοί Τροπικές ασθένειες, όπως η ελονοσία, μπορεί να θεραπευτεί σήμερα εάν η διάγνωση και η θεραπεία είναι έγκαιρα. Υπάρχουν αποτελεσματικά φάρμακα, ειδικά για την ελονοσία.

Μέχρι σήμερα, δεν υπάρχει αποτελεσματική θεραπεία ενάντια σε άλλες τροπικές μολυσματικές ασθένειες στις οποίες ένας ιός μεταδίδεται από κουνούπια ή μύγες. Στην περίπτωση του δάγκειου πυρετού, του hanta ή του κίτρινου πυρετού, μόνο τα μεμονωμένα συμπτώματα μπορούν να αντιμετωπιστούν με φαρμακευτική αγωγή, όπου τα παυσίπονα που περιέχουν ακετυλοσαλικυλικό οξύ (π.χ. ασπιρίνη) πρέπει να αποφεύγονται λόγω της αυξημένης τάσης για αιμορραγία.

Σε περίπτωση ασθένειας ύπνου, ο ασθενής πρέπει να αντιμετωπίζεται ως εσωτερικός ασθενής, καθώς τα φάρμακα είναι πολύ τοξικά και μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές παρενέργειες. Τα κοινά αντιβιοτικά είναι επίσης αναποτελεσματικά έναντι παρασιτικών τροπικών ασθενειών όπως η σχιστοσωμίαση, η νόσος Chagas και η φιλαρίαση (τύφλωση του ποταμού). Η θεραπεία πραγματοποιείται ως εσωτερικός ασθενής, επειδή η χημειοθεραπεία με σοβαρές παρενέργειες είναι η μόνη επιλογή για τη θεραπεία αυτής της τροπικής νόσου.

Οι τροπικές ασθένειες που μεταδίδονται με κρότωνες ή ψείρες μπορούν να αντιμετωπιστούν καλά μετά από σαφή διάγνωση. Ο πυρετός Q, ο υποτροπιάζων πυρετός και η λεϊσμανίαση μπορούν να θεραπευτούν εντελώς με παρασκευάσματα συνδυασμού αντιβιοτικών.

πρόληψη

Μπροστά σε μερικά Τροπικές ασθένειες προστασία των εμβολιασμών. Τα σπρέι εντόμων και τα κουνουπιέρες διατηρούν μακριά τους ενδιάμεσους ξενιστές άλλων τροπικών ασθενειών και εκείνοι που κάνουν χωρίς νερό βρύσης, παγάκια, ωμό κρέας / θαλασσινά και μη αποφλοιωμένα ωμά λαχανικά στο τραπέζι, δεν περπατούν χωρίς παπούτσια και αποφεύγουν το γλυκό νερό, μπορούν αποτελεσματικά να αποτρέψουν τροπικές ασθένειες.

Μετέπειτα φροντίδα

Στην περίπτωση τροπικών ασθενειών, η μορφή ιατρικής παρακολούθησης εξαρτάται από την ακριβή ασθένεια. Για ορισμένες καλά θεραπεύσιμες τροπικές ασθένειες, δεν απαιτείται παρακολούθηση της ιατρικής από την άποψη της ιατρικής. Αυτά περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, προσβολή από αγκυλόστομα, πυρετό O'nyong-nyong και ενδημική σύφιλη που δεν κράτησε για μεγάλο χρονικό διάστημα. Σε αυτές τις περιπτώσεις η ασθένεια τελειώνει μόνη της ή συνήθως μπορεί να νικήσει πλήρως με ταχεία χορήγηση αντιβιοτικών.

Η πλειονότητα των τροπικών ασθενειών, ωστόσο, είναι σοβαρές μολυσματικές ασθένειες. Σε πολλές περιπτώσεις, αυτά έχουν τη δυνατότητα να προσβάλλουν σοβαρά όργανα και άλλους ιστούς και να αποδυναμώσουν το σώμα. Συνεπώς, η παρακολούθηση μετά τη θεραπεία με φαρμακευτική αγωγή στοχεύει συχνά στην ανάκτηση δύναμης και στην καλή φροντίδα του ασθενούς.

Ειδικά στην περίπτωση της χολέρας και των άλλων τροπικών ασθενειών που οδηγούν σε υψηλό πυρετό, ενδείκνυται αυξημένη απορρόφηση υγρών και θρεπτικών ουσιών για κάποιο χρονικό διάστημα ακόμη και μετά τη θεραπεία. Στην περίπτωση τροπικών ασθενειών που βλάπτουν σοβαρά το δέρμα, απαιτείται επακόλουθη φροντίδα τραυμάτων.

Για ορισμένες τροπικές ασθένειες, η παρακολούθηση παρακολούθησης χρησιμοποιείται κυρίως για τον έλεγχο υπολειμματικών παθογόνων. Με αυτόν τον τρόπο, η θεραπεία μπορεί να συνεχιστεί εάν είναι απαραίτητο και μπορεί τελικά να αποκλειστεί ότι οι τροπικές ασθένειες εξαπλώνονται σε άλλες περιοχές.

Μπορείτε να το κάνετε μόνοι σας

Ασθενείς που πάσχουν από τροπικές ασθένειες όπως ελονοσία, χολέρα, ογκοκέρσηση ή κίτρινος πυρετός πρέπει να αναζητήσουν ιατρική περίθαλψη. Το πιο σημαντικό μέτρο αυτοβοήθειας είναι πάντα η συμμόρφωση με τις ιατρικές οδηγίες, συνοδευόμενη από ξεκούραση και ξεκούραση στο κρεβάτι. Ισχύουν περαιτέρω μέτρα ανάλογα με την ασθένεια.

Στην περίπτωση διαφόρων ασθενειών όπως η χολέρα, ο δάγκειος πυρετός ή ο τύφος, υπάρχει υποχρέωση αναφοράς. Εάν δεν έχει ήδη γίνει από τον γιατρό, ο ασθενής πρέπει να ενημερώσει την αρμόδια αρχή. Για να αποφευχθεί η μετάδοση του παθογόνου, η επαφή με υγιή άτομα πρέπει να είναι περιορισμένη. Στην περίπτωση της χολέρας και άλλων τροπικών ασθενειών που επηρεάζουν το γαστρεντερικό σωλήνα, η διατροφή πρέπει να αλλάξει. Οι ασθενείς πρέπει να πίνουν αρκετό νερό και να διασφαλίζουν ότι τα υγρά και οι ηλεκτρολύτες τους είναι ισορροπημένα. Εκτός από τη θεραπεία με αντιβιοτικά, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ομοιοπαθητικά φάρμακα.

Απαιτείται στενή ιατρική παρακολούθηση σε περίπτωση σοβαρών ασθενειών όπως η ογκοκοκκίαση, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε τύφλωση. Οι ασθενείς πρέπει να δώσουν ιδιαίτερη προσοχή σε τυχόν ασυνήθιστα συμπτώματα και να ενημερώσουν το γιατρό εάν είναι απαραίτητο. Το πιο σημαντικό μέτρο είναι πάντα η πραγματοποίηση της θεραπείας με τα ναρκωτικά και διαφορετικά η προσαρμογή των συνθηκών διαβίωσης στην εικόνα των συμπτωμάτων.