ο Τετραϋδροφολικό οξύ Ως συνένζυμο F, παίζει σημαντικό ρόλο στη μεταφορά άνθρακα στον οργανισμό. Συντίθεται από φολικό οξύ (βιταμίνη Β9). Ελλειψη από THF προκαλεί, μεταξύ άλλων, κακοήθη αναιμία.
Τι είναι το τετραϋδροφολικό οξύ;
Το τετραϋδροφολικό οξύ δρα ως σημαντικός δότης άνθρακα. Σε πολλές βιοχημικές διεργασίες μεταφέρει ομάδες που περιέχουν άνθρακα όπως η ομάδα μεθυλίου, μεθυλενίου, φορμυλίου, φορμινμίνης ή μεθανυλίου. Το τετραϋδροφολικό οξύ συνδέεται πάντα με το πολυγλουταμικό οξύ στον μεταβολισμό.
Η ένωση συντίθεται στο σώμα σε δύο στάδια από φολικό οξύ. Με τη βοήθεια του ενζύμου διυδροφολική αναγωγάση, παράγεται αρχικά διϋδροφολικό οξύ, το οποίο ανάγεται σε τετραϋδροφολικό οξύ με την προσθήκη περαιτέρω ατόμων υδρογόνου. Το αρχικό υλικό φολικό οξύ είναι επίσης γνωστό ως βιταμίνη Β9 ή βιταμίνη Β11. Το φολικό οξύ αποτελείται από παραμινοβενζοϊκό οξύ, L-γλουταμικό οξύ και παράγωγο πτεριδίνης. Η πτεριδίνη αποτελείται από ένα διπυρηνικό αρωματικό ετερο δακτύλιο.
Για την παραγωγή THF, η υδρογόνωση λαμβάνει χώρα σε αυτόν τον δακτύλιο πτεριδίνης, έτσι ώστε ο αρωματικός χαρακτήρας αυτού του διπυρηνικού δακτυλίου να ακυρωθεί. Το τετραϋδροφολικό οξύ δρα στο κυτοσόλιο και στα μιτοχόνδρια. Επειδή συνδέεται με πολυγλουταμικό οξύ, δεν είναι πλέον δυνατό να φύγετε από το κελί. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο η THF μπορεί να αναπτύξει το πλήρες αποτέλεσμα της εδώ.
Λειτουργία, εφέ & εργασίες
Ο κύριος ρόλος του τετραϋδροφολικού οξέος είναι η μεταφορά άνθρακα. Για το σκοπό αυτό, μπορούν να μεταφερθούν διάφορες ομάδες ατόμων που περιέχουν άνθρακα. Η μεταφορά της ομάδας μεθυλίου σε άλλα μόρια έχει μεγάλη σημασία.
Η μεθυλιωμένη μορφή του THF, Ν5-μεθυλ-THF, δρα ως δότης μεθυλομάδας. Με τη βοήθεια των Ν5-μεθυλο-ΤΗΡ και κοβαλαμίνης (βιταμίνη Β12), η ομοκυστεΐνη μεθυλιώνεται σε μεθειονίνη, η οποία εξακολουθεί να είναι διαθέσιμη ως ένωση εκκίνησης για τον φορέα μεθυλομάδας S-αδενοσυλομεθειονίνη (SAM). Το THF παίζει επίσης σημαντικό ρόλο στη σύνθεση βάσεων αζώτου όπως θυμίνη, αδενίνη ή γουανίνη. Το τετραϋδροφολικό οξύ επομένως έχει επίσης σημαντική έμμεση επίδραση στη σύνθεση νουκλεϊκών οξέων. Επιπλέον, το THF έχει επίσης μεγάλη σημασία στη ζύμωση ομοοξικού και στην αποτοξίνωση του μυρμηκικού οξέος. Η ζύμωση ομοοξικού είναι η αναερόβια βακτηριακή μετατροπή των σακχάρων σε οξικό οξύ.
Το THF υποστηρίζει επίσης τη μετατροπή της γλυκίνης σερίνης. Το THF συνδέεται πάντα με πολυγλουταμικό οξύ ως πολυγλουταμικό FH4 κατά την κατάλυση αυτών των αντιδράσεων. Μετά τις αντιδράσεις, το πολυγλουταμικό FH4 είναι αμετάβλητο και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ξανά. Το THF έχει τόσο μεγάλη σημασία για την αδιάκοπη ροή πολλών βιοχημικών διεργασιών που μια ανεπάρκεια σε αυτό το συνένζυμο θα είχε ως αποτέλεσμα σοβαρά προβλήματα υγείας.
Εκπαίδευση, εμφάνιση, ιδιότητες και βέλτιστες τιμές
Το τετραϋδροφολικό οξύ παράγεται στο σώμα από φολικό οξύ με τη βοήθεια της διυδροφολικής αναγωγάσης. Το φολικό οξύ (βιταμίνη Β9 ή βιταμίνη Β11) υδρογονώνεται με τέσσερα άτομα υδρογόνου. Ωστόσο, το φολικό οξύ δεν συντίθεται στο σώμα. Πρέπει πάντα να λαμβάνεται με φαγητό. Επομένως, η ανεπάρκεια φολικού οξέος θα οδηγούσε σε ανεπάρκεια THF. Συνιστάται ημερήσια δόση 400 μικρογραμμαρίων φολικού οξέος.
Με πρόσληψη πάνω από 1000 μικρογραμμάρια την ημέρα, το υπερβολικό φολικό οξύ απεκκρίνεται και συνεπώς δεν έχει επιπρόσθετες επιπτώσεις στην υγεία. Κάτω από αυτήν την ποσότητα, αποθηκεύεται στο σώμα με τη μορφή πολυγλουταμικού FH2 και FH4. Λόγω του μεγέθους του μορίου, το φολικό οξύ δεν μπορεί να αφήσει τα κύτταρα σε αυτήν τη μορφή. Υπάρχει μια ιδιαίτερα υψηλή ποσότητα φολικού οξέος σε μαγιά, όσπρια, μικρόβια σπόρων και ηλιόσπορους. Το μοσχαρίσιο και το συκώτι των πουλερικών περιέχουν επίσης μεγάλες ποσότητες φολικού οξέος.
Στο σώμα, το φολικό οξύ απορροφάται μέσω του εντερικού βλεννογόνου και απορροφάται από τα κύτταρα χρησιμοποιώντας πρωτεΐνες μεταφοράς. Εκεί αποθηκεύεται αμέσως μετά την υδρογόνωση σε DHF και THF με δέσμευση στο πολυγλουταμικό. Εάν υπάρχει περίσσεια φολικού οξέος, η σύνθεση πρωτεϊνών μεταφοράς φολικού οξέος μειώνεται, έτσι ώστε να σταματά η περαιτέρω πρόσληψη φολικού οξέος στα κύτταρα.
Ασθένειες & Διαταραχές
Εάν υπάρχει ανεπάρκεια στο τετραϋδροφολικό οξύ, το κύριο σύμπτωμα είναι η υπερχρωμική μακροκυτταρική αναιμία. Η υπερχρωμική μακροκυτταρική αναιμία είναι επίσης γνωστή ως κακοήθης αναιμία. Πρέπει πρώτα να γίνει διάκριση μεταξύ πρωτογενούς ή δευτερεύουσας ανεπάρκειας THF.
Αναιμία εμφανίζεται και στις δύο περιπτώσεις. Ωστόσο, υπάρχουν διαφορετικές αιτίες. Η πρωτογενής ανεπάρκεια THF δεν μπορεί να παρατηρηθεί ξεχωριστά από την ανεπάρκεια φολικού οξέος. Εάν το σώμα λαμβάνει ή απορροφά πολύ λίγο φολικό οξύ, υπάρχει επίσης έλλειψη THF. Η δευτερογενής ανεπάρκεια THF προκαλείται από έλλειψη βιταμίνης Β12 (κοβαλαμίνη).Ως συνένζυμο Β12, η βιταμίνη Β12 είναι υπεύθυνη για τη μεθυλίωση της ομοκυστεΐνης σε μεθειονίνη. Το Ν5-μεθυλ-τετραϋδροφολικό άλας (Ν5-μεθυλ-ΤΗΡ) δρα ως φορέας για τις ομάδες μεθυλίου. Εάν αποτύχει η βιταμίνη Β12, αυτή η αντίδραση δεν συμβαίνει.
Το N5-methyl-THF δεν μπορεί πλέον να μετατραπεί ξανά σε THF, έτσι ώστε να εμφανιστεί δευτερογενής ανεπάρκεια THF. Μεταξύ άλλων, το THF έχει μεγάλη σημασία στη σύνθεση των πυρηνικών βάσεων αδενίνη, γουανίνη και θυμίνη. Ελλείψει THF, αυτές οι αντιδράσεις αναστέλλονται. Επιπλέον, η σύνθεση νουκλεϊκού οξέος διαταράσσεται επίσης. Δεδομένου ότι πολλές κυτταρικές διαιρέσεις λαμβάνουν χώρα κατά τη διάρκεια του σχηματισμού αίματος και κατά συνέπεια υπάρχει επίσης μεγάλη ανάγκη για νουκλεϊκά οξέα, αναπτύσσεται αναιμία. Τα λίγα κύτταρα του αίματος κυριολεκτικά υπερπληρώνονται με αιμοσφαιρίνη, έτσι ώστε τα ερυθροκύτταρα να μεγεθύνονται σε μεγάλο βαθμό. Σε δευτερογενή και πρωτοπαθή ανεπάρκεια THF, τα συμπτώματα της αναιμίας εξαφανίζονται μετά από πρόσθετη χορήγηση φολικού οξέος.
Ωστόσο, μετά από αυτή τη θεραπεία, εάν υπάρχει δευτερογενής ανεπάρκεια THF, η ανεπάρκεια βιταμίνης Β12 και τα νευρολογικά συμπτώματά της παραμένουν. Η ανεπάρκεια φολικού οξέος οδηγεί σε αναιμία και αύξηση του επιπέδου της ομοκυστεΐνης στο σώμα. Αυτό αυξάνει τον κίνδυνο αρτηριοσκλήρωσης. Εάν υπάρχει ανεπάρκεια φολικού οξέος κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, τα πιο σοβαρά ελαττώματα του νευρικού σωλήνα όπως η εγκεφαλία ή η σπονδυλική στήλη μπορεί να αναπτυχθούν στο νεογέννητο.
