Ενώ η καρδιά με την ικανότητα άντλησης είναι υπεύθυνη για τη διατήρηση της κυκλοφορίας του αίματος, τέσσερις καρδιακές βαλβίδες διασφαλίζουν ότι το αίμα ρέει πάντα προς την ίδια κατεύθυνση. Τα δύο Πτερύγια τσέπης βρίσκονται στην αρχική περιοχή των μεγάλων αρτηριακών αγγείων εξόδου των δύο καρδιακών θαλάμων. Η πνευμονική βαλβίδα χρησιμεύει ως βαλβίδα εξόδου του δεξιού θαλάμου για παροχή της πνευμονικής κυκλοφορίας και η αορτική βαλβίδα είναι η βαλβίδα εξόδου του αριστερού θαλάμου για να γεμίσει το κυκλοφορικό σύστημα.
Τι είναι το πτερύγιο τσέπης;
Συνολικά τέσσερις καρδιακές βαλβίδες διασφαλίζουν ότι το αίμα στους πνεύμονες και στο σώμα έχει πάντα την ίδια κατεύθυνση. Οι δύο καρδιακές βαλβίδες που κατευθύνουν τη ροή του αίματος από τους κόλπους στους θαλάμους έχουν σχεδιαστεί ως οι λεγόμενες βαλβίδες φυλλαδίων. Χρησιμεύουν ως βαλβίδες εξόδου για τον κόλπο και ταυτόχρονα ως βαλβίδες εισόδου για τους θαλάμους.
Και οι δύο βαλβίδες φυλλαδίων είναι κλειστές κατά τη φάση έντασης και συστολής (systole), ενώ οι δύο βαλβίδες τσέπης, η πνευμονική βαλβίδα (valva trunci pulmonalis) στη δεξιά κοιλία και η αορτική βαλβίδα (βαλβίδες αορτής) στην αριστερή κοιλία ανοιχτή κατά τη διάρκεια της συστολής. Για να αποφευχθεί η ροή του αίματος πίσω στους θαλάμους από τα αγγεία αρτηριακής πίεσης, οι κοιλίες κλείνουν κατά τη διάρκεια της επόμενης φάσης χαλάρωσης (διαστόλη).
Κλείνοντας τα πτερύγια τσέπης, διατηρείται μια υπολειμματική διαστολική πίεση στα αρτηριακά αγγεία. Αυτή είναι η χαμηλότερη τιμή της αρτηριακής πίεσης. Σε αντίθεση με τα δύο πτερύγια πανιών, τα οποία διαφέρουν λίγο ανατομικά λόγω του εξοπλισμού τους με 2 ή 3 πανιά, τα δύο πτερύγια τσέπης είναι σε μεγάλο βαθμό πανομοιότυπα.
Ανατομία & δομή
Τα δύο πτερύγια τσέπης εγκαθίστανται ήδη από την 5η έως την 7η εβδομάδα της εγκυμοσύνης. Οι τρεις τσέπες σε σχήμα ημισελήνου κάθε βαλβίδας αναπτύσσονται από το εσωτερικό, το εσωτερικό στρώμα των αρτηριακών εξόδων στους δύο θαλάμους της καρδιάς.
Στο τέλος κάθε τσέπης υπάρχει ένα μικρό οζίδιο (nodulus valvulae semilunaris) που είναι ενσωματωμένο σε μια μεμβράνη βαλβίδας. Τα οζίδια χρησιμεύουν για την υποστήριξη της λειτουργίας της βαλβίδας. Η δεξιά τσέπη (Valvula semilunaris dextra), η αριστερή τσέπη (Valvula semilunaris sinistra) και η πρόσθια (Valvula semilunaris anterior) αναπτύσσονται στην περιοχή εισόδου του κοντού αρτηριακού πνευμονικού κορμού στη δεξιά κοιλία, το Truncus pulmonalis. Η αορτική βαλβίδα, η οποία βρίσκεται στην περιοχή εισόδου της αορτής στην αριστερή κοιλία, είναι επίσης οι δύο τσέπες σε σχήμα ημισελήνου δεξιού και αριστερού και η τσέπη που βλέπει στο κοιλιακό διάφραγμα (valvula semilunaris septalis).
Δεδομένου ότι οι δύο αρτηριακοί κλάδοι των στεφανιαίων αρτηριών βρίσκονται απευθείας στην εσοχή των αριστερών και δεξιών θυλάκων της αορτικής βαλβίδας, αναφέρονται στα γερμανικά ως δεξιές στεφανιαίες, αριστερές στεφανιαίες και στεφανιαίες τσέπες (χωρίς στεφανιαία διακλάδωση). Και οι δύο βαλβίδες τσέπης είναι βασικά πανομοιότυπες, αλλά η αορτική βαλβίδα είναι πιο ισχυρή από την πνευμονική βαλβίδα λόγω του υψηλότερου φορτίου της.
Η αορτική βαλβίδα σχηματίζεται περιστασιακά από δύο μόνο θύλακες, οι οποίες μπορούν να εντοπιστούν πίσω σε μια γενετικά καθορισμένη ανωμαλία του συστήματος βαλβίδων, χωρίς απαραίτητα να οδηγήσει σε σοβαρή αδυναμία λειτουργίας. Ο κίνδυνος στένωσης, στένωση της διατομής της βαλβίδας, που προκύπτει από αυτό στα επόμενα χρόνια, ωστόσο, είναι σημαντικά υψηλότερος από ό, τι με μια κανονικά εφαρμοζόμενη βαλβίδα.
Λειτουργία & εργασίες
Οι κύριες εργασίες και λειτουργίες των βαλβίδων τσέπης είναι η αποτροπή της ροής του αίματος πίσω στις κοιλίες κατά τη διάρκεια της διαστολής και η διατήρηση της διαστολικής αρτηριακής πίεσης στα αρτηριακά αγγειακά συστήματα του σώματος και της πνευμονικής κυκλοφορίας. Και οι δύο λειτουργίες απαιτούν τα πτερύγια τσέπης να απελευθερώνουν μια αρκετά μεγάλη διατομή κατά τη διάρκεια της συστολικής φάσης των θαλάμων για να γεμίσουν το αρτηριακό αγγειακό σύστημα με την προβλεπόμενη ποσότητα αίματος και ότι η συστολική αρτηριακή πίεση μπορεί να ρυθμιστεί σωστά.
Εάν υπάρχει στένωση των βαλβίδων τσέπης, κάποιος μιλάει για στένωση και, εάν κλείσει εσφαλμένα κατά τη διάρκεια της διαστολικής φάσης, για ανεπάρκεια. Η ανεπάρκεια μπορεί να χωριστεί σε διαφορετικές κατηγορίες ανάλογα με τη σοβαρότητα. Η τέλεια λειτουργικότητα των πτερυγίων τσέπης σε συνδυασμό με την τέλεια λειτουργικότητα των δύο πτερυγίων φυλλαδίων, τα οποία διαχωρίζουν τον κόλπο από τους θαλάμους, είναι μία από τις πολλές προϋποθέσεις για φυσιολογική καρδιακή έξοδο και για τη διασφάλιση ότι οι καρδιακοί μύες δεν παχύνουν (υπερτροφική καρδιομυοπάθεια) λόγω συνεχών υπερβολικών απαιτήσεων λόγω του παρόντος Στενώσεις ή ανεπάρκειες.
Ασθένειες
Κατ 'αρχήν, μπορεί να προκύψουν στενώσεις ή ανεπάρκειες ή συνδυασμός και των δύο σφαλμάτων και στις 4 καρδιακές βαλβίδες. Στην περίπτωση των στενώσεων, οι καρδιακές βαλβίδες ανοίγουν μια ανεπαρκώς μεγάλη διατομή για τη ροή του αίματος, έτσι ώστε η καρδιά να παράγει υψηλότερη ικανότητα άντλησης για αντιστάθμιση.
Σε περίπτωση ανεπάρκειας καρδιακής βαλβίδας, η αντίστοιχη καρδιακή βαλβίδα δεν κλείνει πλέον σωστά, έτσι ώστε στην περίπτωση των βαλβίδων τσέπης κατά τη διάρκεια της διαστολής, το αίμα ρέει πίσω στους θαλάμους από την αορτή ή από τον κορμό των πνευμονικών αρτηριών. Αυτός είναι επίσης επαρκής λόγος για την απόκριση των θαλάμων με αυξημένη ικανότητα άντλησης, η οποία μακροπρόθεσμα μπορεί να οδηγήσει σε υπερτροφία του μυοκαρδίου, όπως σε στένωση. Οι στενώσεις ή οι ανεπάρκειες των βαλβίδων τσέπης μπορούν να αποκτηθούν μέσω ασθένειας ή να υπάρχουν ως συγγενή ελαττώματα καρδιακής βαλβίδας από τη γέννηση και προκαλούνται από γενετικά ελαττώματα. Η στένωση της αορτικής βαλβίδας είναι σχετικά συχνή και αντιπροσωπεύει περίπου το 43% όλων των ελαττωμάτων της καρδιακής βαλβίδας στην Ευρώπη.
Η στένωση μπορεί να προκληθεί από φλεγμονώδεις διεργασίες ή υπάρχει ασβεστοποίηση των τριών θυλάκων. Οι λόγοι για την ανάπτυξη ανεπάρκειας αορτικής βαλβίδας είναι συνήθως φλεγμονώδεις διεργασίες, κατά τη διάρκεια των οποίων υπάρχει μερική αποικοδόμηση των βαλβίδων τσέπης ή που προκαλεί επέκταση του δακτυλίου της αορτικής βαλβίδας. Τα ελαττώματα της πνευμονικής βαλβίδας είναι εξαιρετικά σπάνια. Η πιο συνηθισμένη αιτία στένωσης της πνευμονικής βαλβίδας με αντίστοιχη στένωση είναι γενετικοί παράγοντες, οι οποίοι συνήθως έχουν άλλα ή λιγότερο σοβαρά καρδιακά ελαττώματα στις αποσκευές τους από τη γέννηση.
Η ανεπάρκεια της πνευμονικής βαλβίδας είναι επίσης σχετικά σπάνια. Μια διαρροή στην πνευμονική βαλβίδα μπορεί σταδιακά να δημιουργηθεί με πνευμονική υπέρταση ή με διεύρυνση ή διόγκωση σε μία από τις πνευμονικές αρτηρίες.
.jpg)
