Spidernavus

Σε ένα Spidernavus είναι ένας νέος σχηματισμός αγγείων στο δέρμα. Η ασθένεια είναι σχετικά συχνή. Οι οπτικές αλλαγές είναι συνήθως ορατές επειδή τα αρτηριακά αγγεία του δέρματος διαστέλλονται. Είναι επίσης πιθανό ο νεύρος της αράχνης να εμφανίζεται ως το λεγόμενο ηπατικό σημάδι σε μερικούς από τους πάσχοντες ασθενείς. Ως εκ τούτου, αναπτύσσεται στο πλαίσιο χρόνιων παθήσεων του ήπατος.

Τι είναι ένας αράχνης;

Ο αράχνης δεν απαιτεί ιδιαίτερη μετεγχειρητική φροντίδα. Είναι μια ακίνδυνη αλλαγή του δέρματος που εμφανίζεται ως μέρος της χρόνιας ηπατικής νόσου.
© SciePro - stock.adobe.com

Απο Spidernavus είναι συνώνυμο και μέρος των γιατρών Spider nevus, Nevus araneus, Αστέρι nevus ή Αγγειακή αράχνη καθορισμένο. Ως μέρος της νόσου, νέα αρτηριακά αγγεία σχηματίζονται στο δέρμα, τα οποία στις περισσότερες περιπτώσεις είναι καλοήθη. Το σημείο εκκίνησης του φαινομένου σχηματίζεται συνήθως από ανυψωμένους κόμβους αγγείων.

Από αυτά τα κέντρα σχηματισμού νέων αιμοφόρων αγγείων, οι ευαίσθητοι δρομείς διασχίζουν τις γύρω περιοχές του δέρματος. Αυτό συνήθως οδηγεί σε ένα μοτίβο που εμφανίζεται σε σχήμα αστεριού ή θυμίζει ιστό αράχνης. Ο κοινός όρος ασθένειας spidernavus προέρχεται από αυτό. Εάν ασκηθεί πίεση στο nevus, οι λεπτές προεκτάσεις δεν είναι προσωρινά ορατές. Το κεντρικό δοχείο, ωστόσο, δεν εξαφανίζεται, αλλά έχει πάντα κοκκινωπό χρώμα.

αιτίες

Οι αιτίες για το σχηματισμό ενός αράχνη είναι διαφορετικοί, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις πρόκειται για καλοήθεις αλλαγές στα αρτηριακά αγγεία του δέρματος. Σε πολλούς ασθενείς, ο αδένας της αράχνης εμφανίζεται στο άνω μισό του σώματος. Οι περιοχές του λαιμού και του προσώπου καθώς και τα χέρια επηρεάζονται ιδιαίτερα από τις αλλαγές.

Ο αράχνης έχει συχνά συσχετιστεί με τελαγγειεκτασία και αποτελεί έκφραση αυτής της ασθένειας. Σε πολλές περιπτώσεις, οι σπίλοι της αράχνης αναπτύσσονται στην παιδική ηλικία και στη συνέχεια συνήθως δεν έχουν αναγνωρίσιμη αιτία. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η ανάπτυξη ενός αδένα αδένα σχετίζεται με μια υπάρχουσα εγκυμοσύνη. Επιπλέον, οι αλλαγές στα δερματικά αγγεία μπορεί επίσης να εμφανιστούν σε ασθενείς που χρησιμοποιούν ορμονική αντισύλληψη.

Περιστασιακά, οι σπίλοι της αράχνης ευνοούνται από την υπερβολική έκθεση στον ήλιο, με αποτέλεσμα το δέρμα να υποστεί χρόνια βλάβη. Μερικοί από τους ασθενείς έχουν σοβαρές αιτίες για την ανάπτυξη ενός αράχνη. Οι αλλαγές στο δέρμα αναπτύσσονται εν μέρει ως μέρος ασθενειών του ήπατος. Είναι πιθανό εδώ, για παράδειγμα, ότι ο σπίλος της αράχνης είναι ένα συνοδευτικό σύμπτωμα κίρρωσης του ήπατος.

Συμπτώματα, ασθένειες και σημεία

Η εμφάνιση του νεύρου της αράχνης μπορεί να διακριθεί σαφώς από άλλες αλλαγές στο δέρμα. Το φαινόμενο χαρακτηρίζεται κυρίως από το μοτίβο του ιστού αράχνης που σχηματίζεται στο δέρμα του πάσχοντος ασθενούς. Κατά κανόνα, υπάρχει ένα κεντρικό αγγείο, το οποίο συνήθως είναι κόκκινο χρώμα.

Ξεκινώντας από αυτό το κύριο σκάφος, πολλοί μικροί δρομείς περνούν στο περιβάλλον. Οι διακλαδώσεις γίνονται λεπτότερες καθώς αυξάνεται η απόσταση από το κεντρικό δοχείο. Βασικά, αυτές είναι οι λεγόμενες τελαγγειεκτασίες των τριχοειδών δερματικών αγγείων. Όσο πιο μακριά βρίσκονται από το κύριο σκάφος, τόσο περισσότερο εξασθενίζουν.

Σε πολλές περιπτώσεις, οι σπίλοι της αράχνης βρίσκονται στο λαιμό, στο θωρακικό τοίχωμα ή στην περιοχή του προσώπου. Εδώ εμφανίζονται κυρίως στο μέτωπο. Ο αδένας της αράχνης μπορεί να είναι μια έκφραση μιας υποκείμενης νόσου και σε μια τέτοια περίπτωση μπορεί να διευκολύνει τη διάγνωση.

Για παράδειγμα, οι σπίλοι της αράχνης αναπτύσσονται σε σχέση με τη νόσο του Osler, την εγκυμοσύνη ή τη χρόνια ηπατίτιδα. Κατ 'αρχήν, οι σπίλοι της αράχνης εμφανίζονται επίσης σε υγιείς ανθρώπους. Μόνο σε ορισμένες περιπτώσεις ο αδένας της αράχνης δίνει ένδειξη της ύπαρξης μιας αιτιολογικής υποκείμενης νόσου.

Διάγνωση & πορεία της νόσου

Ο αράχνη της αράχνης διαγιγνώσκεται συνήθως σχετικά γρήγορα και εύκολα με βάση την τυπική του εμφάνιση. Παρ 'όλα αυτά, η διάγνωση ακολουθεί την τυπική διαδικασία, έτσι ώστε να λαμβάνει χώρα μια αναισθησία στην αρχή. Εδώ ο αντίστοιχος ασθενής περιγράφει τα συμπτώματά του και πιθανώς γνωστούς παράγοντες που σχετίζονται με την ανάπτυξη. Επιπλέον, ο άρρωστος εξηγεί τον τρόπο ζωής του, τον οποίο ο γιατρός μπορεί ενδεχομένως να ταξινομήσει καλύτερα τα συμπτώματα.

Η φυσική εξέταση αποτελείται από τον θεράποντα ιατρό που εξετάζει τις πληγείσες περιοχές του δέρματος με ένα ειδικό μεγεθυντικό φακό. Ωστόσο, δεδομένου ότι τα οπτικά στοιχεία του nevus της αράχνης δεν αποκαλύπτουν τίποτα σχετικά με την αιτία της, συνήθως απαιτούνται περαιτέρω εξετάσεις για τον αποκλεισμό ή τη διάγνωση πιθανών υποκείμενων ασθενειών.

Επιπλοκές

Στις περισσότερες περιπτώσεις, όσοι πάσχουν από το spidernavus υποφέρουν από δυσφορία στο δέρμα. Αυτά τα παράπονα μπορούν να οδηγήσουν σε σημαντικά μειωμένη αισθητική για τον ασθενή. Συχνά εμφανίζονται συμπλέγματα κατωτερότητας ή μειωμένη αυτοεκτίμηση, έτσι ώστε οι ασθενείς να ντρέπονται για τα συμπτώματα και να νιώθουν άβολα μαζί τους. Αυτό μπορεί μερικές φορές να οδηγήσει σε κατάθλιψη ή άλλες ψυχικές διαταραχές.

Τα συμπτώματα μπορεί να είναι πολύ άβολα, ειδικά στο πρόσωπο. Ωστόσο, ο αδένας της αράχνης δεν χρειάζεται να υποδηλώνει διαφορετική ασθένεια σε κάθε περίπτωση. Ωστόσο, εάν εμφανιστούν αυτά τα συμπτώματα, θα πρέπει να πραγματοποιηθεί ιατρική εξέταση προκειμένου να αποφευχθούν περαιτέρω επιπλοκές. Η θεραπεία αυτής της ασθένειας πραγματοποιείται χωρίς επιπλοκές με τη βοήθεια της θεραπείας με λέιζερ. Αυτό σημαίνει ότι τα δερματικά παράπονα μπορούν να περιοριστούν και να αντιμετωπιστούν σχετικά καλά.

Ωστόσο, εάν ο αδένας της αράχνης προκαλείται λόγω μιας άλλης υποκείμενης νόσου, αυτό συνήθως πρέπει επίσης να αντιμετωπιστεί. Τις περισσότερες φορές με αυτήν την ασθένεια δεν υπάρχει μείωση στο προσδόκιμο ζωής του ασθενούς. Ωστόσο, τα συμπτώματα μπορούν να επανεμφανιστούν μετά τη θεραπεία. Όσοι επηρεάζονται εξαρτώνται από την ανανεωμένη θεραπεία.

Πότε πρέπει να πάτε στο γιατρό;

Ένας αράχνης πρέπει πάντα να εξετάζεται και να αντιμετωπίζεται από γιατρό. Δεδομένου ότι αυτή η ασθένεια δεν μπορεί να θεραπευτεί, ο ενδιαφερόμενος εξαρτάται πάντα από τη θεραπεία. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για την πρόληψη περαιτέρω επιπλοκών. Όσο νωρίτερα ζητηθεί η συμβουλή του γιατρού με έναν αράχνη, τόσο καλύτερη είναι συνήθως η περαιτέρω πορεία της νόσου.

Θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν γιατρό εάν υπάρχουν συμπτώματα του δέρματος που δεν εξαφανίζονται μόνα τους και παραμένουν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Αυτό δημιουργεί μοτίβα τύπου ιστού αράχνης, τα οποία μπορούν να μειώσουν σημαντικά την αισθητική του ατόμου που επηρεάζεται. Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα σημεία δεν καλύπτουν ολόκληρο το σώμα, μόνο μεμονωμένες περιοχές. Εάν αυτά τα συμπτώματα εμφανίζονται για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, ο γιατρός πρέπει να συμβουλευτεί σε κάθε περίπτωση.

Κατά κανόνα, ένας αδένας μπορεί να αντιμετωπιστεί από έναν δερματολόγο ή έναν γενικό ιατρό. Δεν υπάρχουν ιδιαίτερες επιπλοκές και, κατά κανόνα, η ασθένεια εξελίσσεται θετικά.

Θεραπεία & Θεραπεία

Εκτός από τις πιθανές υποκείμενες ασθένειες που χρειάζονται επείγουσα θεραπεία, το ίδιο το spidernavus είναι κατά κύριο λόγο μια καλλυντική κηλίδα. Ως εκ τούτου, μπορεί να αντιμετωπιστεί και να εξαλειφθεί χρησιμοποιώντας διάφορες μεθόδους. Κατά κανόνα, η θεραπεία με λέιζερ είναι η πρώτη επιλογή για να εξαφανιστεί ή να εξαφανιστεί εντελώς η αράχνη. Ωστόσο, η αναζήτηση των παραγόντων ενεργοποίησης δεν πρέπει να αγνοείται.

Ένα λεγόμενο λέιζερ βάθους χρησιμοποιείται σε πολλές περιπτώσεις ως μέρος της αφαίρεσης του αράχνη με τη βοήθεια λέιζερ. Τα διευρυμένα αρτηριακά δερματικά αγγεία θερμαίνονται έντονα. Ως αποτέλεσμα, ο nevus της αράχνης εξασθενεί όλο και περισσότερο και ενδέχεται να απαιτούνται αρκετές συνεδρίες για πλήρη εξάλειψη. Τα αποτελέσματα ικανοποιούν την πλειονότητα των ασθενών.

Μπορείτε να βρείτε το φάρμακό σας εδώ

➔ Φάρμακα κατά της ερυθρότητας και του εκζέματος

πρόληψη

Η πρόληψη του αράχνη είναι ουσιαστικά δύσκολη επειδή συμβαίνει είτε ιδιοπαθή είτε ως αποτέλεσμα ενός μεγάλου αριθμού υποκείμενων ασθενειών. Επομένως, στοχευμένα μέτρα για την πρόληψη του σχηματισμού νέων αρτηριακών δερματικών αγγείων είναι πρακτικά ανέφικτα.

Μετέπειτα φροντίδα

Ο αράχνης δεν απαιτεί ιδιαίτερη μετεγχειρητική φροντίδα. Είναι μια ακίνδυνη αλλαγή του δέρματος που εμφανίζεται ως μέρος της χρόνιας ηπατικής νόσου. Μετά από μια αισθητική επέμβαση, ο ασθενής συνήθως πρέπει να περάσει μερικές ακόμη ημέρες στην κλινική. Μόλις επουλωθεί η χειρουργική πληγή, μπορείτε να φύγετε από το νοσοκομείο.

Ως μέρος της μετεγχειρητικής φροντίδας, μερικές φορές συνταγογραφούνται ήπια ανακούφιση από τον πόνο. Επιπλέον, πραγματοποιείται συνομιλία με τον γιατρό στην οποία συζητείται η περαιτέρω διαδικασία. Μπορεί να χρειαστούν αρκετές συνεδρίες για την πλήρη αφαίρεση της βλάβης του δέρματος. Η πραγματική μετέπειτα φροντίδα συνήθως περιλαμβάνει μόνο μια τελική συζήτηση με τον γιατρό στην οποία διευκρινίζονται ανοιχτές ερωτήσεις από τον ασθενή. Εάν εμφανιστεί πάλι ένας αδένας μετά την ανάρρωση, ο γιατρός πρέπει να συμβουλευτεί σε κάθε περίπτωση.

Εάν είναι απαραίτητο, μπορεί να κληθεί ένας θεραπευτής για να συμβουλεύσει τον ασθενή περαιτέρω. Η ψυχολογική υποστήριξη είναι ιδιαίτερα χρήσιμη στην περίπτωση ψυχολογικών παραπόνων λόγω αλλαγών στο δέρμα. Ο υπεύθυνος γιατρός μπορεί να σας φέρει σε επαφή με έναν κατάλληλο θεραπευτή. Η παρακολούθηση της θεραπείας για τον αδένα της αράχνης πραγματοποιείται από τον επικεφαλής ιατρό της κλινικής ή τον παθολόγο που ήδη θεραπεύει την ηπατική νόσο. Εάν η ηπατική νόσος έχει θεραπευτεί, ο οικογενειακός γιατρός μπορεί να αναλάβει την παρακολούθηση.

Μπορείτε να το κάνετε μόνοι σας

Η ασθένεια συνοδεύεται από οπτικό ελάττωμα. Για αυτόν τον λόγο, η οικοδόμηση και η προώθηση της αυτοπεποίθησης είναι ιδιαίτερα σημαντικές. Στην καθημερινή ζωή, τα αισθήματα ντροπής ή φόβου πρέπει να ξεπεραστούν. Εάν αυτό δεν επιτύχει σε ικανοποιητικό βαθμό, πρέπει να αναζητηθεί θεραπευτική βοήθεια.

Η ανοιχτή αντιμετώπιση της ασθένειας και η εκπαίδευση ανθρώπων από την κοινωνική ζωή σχετικά με τις ιδιαιτερότητες του δέρματος βοηθούν στο να μειώσουν στο ελάχιστο τις δυσάρεστες εμφανίσεις ή τις ερωτήσεις. Συχνά αρκεί να φοράτε συγκεκριμένα ρούχα ή αξεσουάρ για να καλύψετε επαρκώς τα πληγείσα μέρη του σώματος. Η εστίαση είναι στην προώθηση της ευημερίας και του joie de vivre. Οι αλλαγές στην επιδερμίδα του δέρματος δεν πρέπει να καθορίζουν ολόκληρη τη ζωή. Η ψυχική σταθερότητα είναι ιδιαίτερα σημαντική για την αποφυγή δευτερογενών ψυχολογικών διαταραχών. Ακόμα κι αν προκύψουν αρνητικές σκέψεις, θα πρέπει να ληφθεί μέριμνα για την αποφυγή γεννητικών ή άλλων ψυχικά αγχωτικών καταστάσεων.

Για την αποφυγή επιπλοκών ή επιδείνωσης της εμφάνισης του δέρματος, τα καλλυντικά είδη πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο σε συνεννόηση με τον θεράποντα ιατρό. Τα συστατικά και τα δραστικά συστατικά πρέπει να ελέγχονται για τις ανάγκες του οργανισμού πριν από τη χρήση. Σε περίπτωση που υπάρχουν δυσάρεστες καταστάσεις ή προσβολές στην καθημερινή ζωή, αυτές πρέπει να συζητηθούν με άλλους ανθρώπους.