Τενοντίτιδα

ΕΝΑ Τενοντίτιδα (τενοντοκολπίτιδα) ή Τενοντίτιδα είναι μια φλεγμονή των τενόντων στον ιστό. Η τενοντίτιδα αναπτύσσεται συχνά στον καρπό, καθώς τα χέρια χρησιμοποιούνται με πολλούς τρόπους μέσω της εργασίας και του αθλητισμού και επομένως είναι υπερφορτωμένα. Αλλά ακόμη και απλές δραστηριότητες όπως η γραφή, το παιχνίδι ηλεκτρονικών παιχνιδιών και η εργασία στον υπολογιστή μπορούν να οδηγήσουν σε τενοντίτιδα μακροπρόθεσμα.

Τι είναι η τενοντίτιδα;

Σε ένα Τενοντίτιδα Είναι μια πλήρης υπερδιέγερση των τενόντων που εμφανίζεται με μεγάλη πιθανότητα πόνου στον βραχίονα που χρησιμοποιείται κυρίως. Για ένα δεξί άτομο είναι το δεξί χέρι και το αντίστροφο. Σε περίπτωση υπερβολικής άσκησης, η τενοντίτιδα μπορεί επίσης να εμφανιστεί σε ένα πόδι.

Η τενοντίτιδα είναι μια πολύ επώδυνη φλεγμονή του μυοσκελετικού συστήματος. Συνήθως μπορεί να θεραπευτεί μόνο με αυστηρή ακινητοποίηση του προσβεβλημένου μέρους του σώματος. Ωστόσο, όσο το προσβεβλημένο μέρος του σώματος αρχίζει να τρέμει αμέσως μόλις χρησιμοποιηθεί, η τενοντίτιδα δεν θεραπεύεται σε καμία περίπτωση. Εάν ο πόνος της τενοντίτιδας επιμένει, το ίδιο ισχύει φυσικά.

αιτίες

ο Τενοντίτιδα συνήθως προκύπτει από μαζική και επίμονη υπερβολή. Η τενοντίτιδα μπορεί να προκύψει από συχνό πλέξιμο και πλέξιμο ή άλλες χειροτεχνίες, καθώς και μετά από ώρες δακτυλογράφησης σε πληκτρολόγιο. Το γράψιμο με ένα κλασικό στυλό, που τείνει να είναι περιορισμένο, μπορεί επίσης να οδηγήσει σε τενοντίτιδα.

Το ίδιο ισχύει και για σχετικά μονότονες δραστηριότητες, όπως σοβάτισμα τοίχων ή πριόνισμα ξύλου. Τέλος, το τένις συχνά οδηγεί σε τενοντίτιδα λόγω λανθασμένης στάσης της ρακέτας. Από εδώ προέρχεται ο λανθασμένος αλλά διαδεδομένος όρος «αγκώνας τένις» για τενοντίτιδα. Βασικά, κάθε κίνηση που τείνει να είναι η ίδια και επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά μπορεί να οδηγήσει σε πολύ οδυνηρή τενοντίτιδα λόγω λανθασμένης στάσης του σώματος ή πολύ λίγων διαλειμμάτων και φάσεων χαλάρωσης.

Η τενοντίτιδα μπορεί να θεραπευτεί μόνο με απόλυτη ηρεμία και διαρκή ανάρρωση. Επομένως, είναι λογικό να κάνετε τακτικά διαλείμματα πριν ακόμη αναπτυχθεί τενοντίτιδα.

Συμπτώματα, ασθένειες και σημεία

Η τενοντίτιδα προκαλεί πόνο στους προσβεβλημένους τένοντες που περιγράφεται ως έλξη. Οι προσβεβλημένες αρθρώσεις πονάνε με κάθε κίνηση. Αρχικά, ο πόνος είναι αισθητός μόνο όταν κινείται ή υπό πίεση. Αργότερα, οι αρθρώσεις μπορεί να είναι πολύ οδυνηρές και να χτυπάνε ακόμη και όταν βρίσκονται σε ηρεμία.

Ερυθρότητα και οίδημα μπορεί να εμφανιστούν στις προσβεβλημένες αρθρώσεις. Το δέρμα αισθάνεται επίσης ζέσταμα. Εάν εμφανιστεί τενοντίτιδα στο αντιβράχιο, μπορεί να προκληθεί θόρυβος λείανσης κατά την κίνηση. Αυτοί οι θόρυβοι τριβής είναι γνωστοί ως χιονοστιβάδα. Η τενοντίτιδα μπορεί επίσης να παρατηρηθεί οπτικά.

Στη συνέχεια θα εμφανιστεί ένα μικρό χτύπημα κάτω από το δέρμα. Αυτό οφείλεται στη συμφόρηση των παράλληλων ινών τένοντα. Μπορεί επίσης να αισθάνεστε μούδιασμα. Οι καρποί επηρεάζονται συνήθως. Η ασθένεια μπορεί επίσης να επηρεάσει τους αγκώνες ή τους αστραγάλους. Εάν η φλεγμονή δεν αντιμετωπιστεί, οι ουλές οδηγούν σε πάχυνση και κόμπους και στους τένοντες να κολλήσουν μεταξύ τους.

Εάν ο ρευματισμός αποδειχθεί η αιτία της νόσου, οι παραμορφωμένες αρθρώσεις γίνονται εμφανείς. Η ασθένεια σχετίζεται με έντονο πόνο, αλλά συνήθως υποχωρεί μετά από μερικές ημέρες χωρίς επιπλοκές. Εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, είναι δυνατή μια χρόνια πορεία και ο ασθενής μπορεί να αισθανθεί πόνο για μήνες.

Επιπλοκές

Στις περισσότερες περιπτώσεις, η τενοντίτιδα ακολουθεί ευνοϊκή πορεία. Ωστόσο, υπάρχει κίνδυνος επιπλοκών εάν η ασθένεια αναγνωριστεί και αντιμετωπιστεί πολύ αργά. Έτσι είναι πιθανό η φλεγμονή να διαρκέσει χρόνια.

Ορισμένες χρόνιες μορφές τενοντίτιδας είναι τόσο περίπλοκες που ακόμη και η ιατρική θεραπεία δεν μπορεί να προσφέρει επαρκή ανακούφιση. Εάν δημιουργηθεί σύνδεση μεταξύ ασθένειας και εργασιακού χώρου, μπορεί ακόμη και να αναγνωριστεί μια επαγγελματική ασθένεια. Σε τέτοιες περιπτώσεις, οι ασθενείς αναγκάζονται να στραφούν σε άλλα εργαλεία ή να αναλάβουν νέα δουλειά.

Για ορισμένους πάσχοντες, οι ψυχοθεραπευτικές θεραπείες είναι απαραίτητες λόγω της ασθένειας. Εάν η τενοντίτιδα ακολουθεί χρόνια πορεία, το φάρμακο αναφέρεται επίσης ως RSI (Repetitive Strain Injury). Αυτή η κλινική εικόνα προκαλείται από τα ίδια στρες που επαναλαμβάνονται ξανά και ξανά.

Εάν η τενοντίτιδα εμφανιστεί στο χέρι ή οι θήκες του τένοντα κάμψης, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε σπάσιμο του δακτύλου. Στη συνέχεια, οι γιατροί μιλούν επίσης για τους στενοσάνους της τενοντοκολπίτιδας. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, οι θήκες των τενόντων, που ανήκουν στους μυς κάμψης των δακτύλων, παχύνονται. Η μετακαρφαφαγγειακή άρθρωση, που βρίσκεται στο εσωτερικό του χεριού, επηρεάζεται ιδιαίτερα από τέτοια πάχυνση.

Εάν η τενοντίτιδα πρέπει να αντιμετωπιστεί χειρουργικά, υπάρχει επίσης κίνδυνος επιπλοκών. Αυτά περιλαμβάνουν κυρίως τυχαία βλάβη στα νεύρα, την ανάπτυξη ενός νεύρου στον ουλώδη ιστό και τη φλεγμονή του χειρουργικού τραύματος.

Πότε πρέπει να πάτε στο γιατρό;

Η τενοντίτιδα πρέπει πάντα να εξετάζεται και να αντιμετωπίζεται από γιατρό. Μόνο με την κατάλληλη ιατρική θεραπεία μπορούν να προληφθούν περαιτέρω επιπλοκές. Εάν η τενοντίτιδα δεν αντιμετωπιστεί, η φλεγμονή μπορεί, στη χειρότερη περίπτωση, να εξαπλωθεί. Θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν γιατρό εάν ο ενδιαφερόμενος πάσχει από πολύ σοβαρό πόνο. Αυτοί οι πόνοι εμφανίζονται κυρίως όταν ο ασθενής βρίσκεται σε κατάσταση ηρεμίας και αυξάνεται με την κίνηση. Συχνά, ο πόνος της τενοντίτιδας εξαπλώνεται στις γειτονικές περιοχές και οδηγεί σε σημαντική ενόχληση εκεί.

Επιπλέον, δεν είναι ασυνήθιστο το έντονο κοκκίνισμα ή το πρήξιμο της περιοχής να δείχνει την τενοντίτιδα. Το μούδιασμα μπορεί επίσης να δείξει την ασθένεια. Ο πόνος διαρκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα και δεν εξαφανίζεται από μόνος του. Στην περίπτωση της τενοντίτιδας, μπορεί να παρατηρηθεί κυρίως ένας γενικός ιατρός. Στη συνέχεια πραγματοποιείται περαιτέρω θεραπεία από ειδικό.

Θεραπεία & Θεραπεία

Συνήθως σε περίπτωση που Τενοντίτιδα διαγνώστηκε, ένα καστ τοποθετήθηκε. Σκοπός αυτού είναι να αποφευχθεί οποιαδήποτε μορφή καταπόνησης όσο επιμένει η τενοντίτιδα. Η τενοντίτιδα μπορεί να αντιμετωπιστεί υποστηρικτικά με ακτινοβολία και συχνά ηρεμεί ακόμη και λίγο. Εάν ενδείκνυται αυτή η μέθοδος επεξεργασίας, μπορεί να γίνει νάρθηκας γύψου αντί του κλειστού γύψου και να τεθεί ξανά σε εφαρμογή μετά από κάθε επεξεργασία.

Τα νάρθηκα από ελαφρύτερα πλαστικά χρησιμοποιούνται εξίσου συχνά για την ακινητοποίηση του βραχίονα κατά τη διάρκεια της τενοντίτιδας, αλλά εξακολουθούν να είναι σε θέση να εκτελούν άμεση ακτινοβολία. Επιπλέον, χορηγούνται καταπραϋντικές αλοιφές που χαλαρώνουν τους άρρωστους τένοντες και παρέχουν ζεστασιά.

Το τακτικό ελαφρύ μασάζ στα προσβεβλημένα μέρη του σώματος με αυτές τις αλοιφές ανακουφίζει επίσης τον πόνο που προκαλείται από τενοντίτιδα. Μια τενοντίτιδα που δεν έχει επουλωθεί πριν τονιστεί και πάλι το σώμα, είναι εν κινήσει: θα είναι και πάλι αισθητή ξανά. Είναι επιτακτική ανάγκη να ζητήσετε ιατρική συμβουλή πριν συνεχίσετε την άσκηση ή την εργασία.

Μπορείτε να βρείτε το φάρμακό σας εδώ

πρόληψη

Σε ένα Τενοντίτιδα Για να αποφευχθεί αυτό, μπορεί να είναι πολύ χρήσιμο, για παράδειγμα, η ενίσχυση των μυών του βραχίονα, η χρήση των οποίων απαιτείται υπερβολικά, με τον λεγόμενο διαστολέα χεριών.

Αυτό το μέτρο πρέπει, ωστόσο, να ξεκινήσει το νωρίτερο όταν η τενοντίτιδα που έχει ήδη συμβεί έχει επουλωθεί σίγουρα. Μια άλλη μορφή πρόληψης τενοντίτιδας είναι να μάθετε σωστά ένα εμπόριο ή έναν αθλητισμό από έναν επαγγελματία ή εκπαιδευτή. Μόνο η σωστή εκμάθηση των απαιτούμενων κινήσεων μπορεί να αποτρέψει τη λανθασμένη χρήση του βραχίονα. Αυτό θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε πιθανή ανανεωμένη τενοντίτιδα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα.

Μετέπειτα φροντίδα

Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι ασθενείς με τενοντίτιδα δεν έχουν ειδικές ή άμεσες επιλογές και μέτρα για τη φροντίδα παρακολούθησης, οπότε πρέπει να ζητηθεί η γνώμη του γιατρού σε πρώιμο στάδιο σε περίπτωση αυτής της νόσου. Επομένως, ένας γιατρός θα πρέπει να επικοινωνήσει με τα πρώτα σημεία και συμπτώματα τενοντίτιδας, προκειμένου να αποφευχθούν άλλες καταγγελίες και επιπλοκές.

Δεν μπορεί να συμβεί ανεξάρτητη επούλωση, έτσι ώστε αυτοί που επηρεάζονται εξαρτώνται πάντα από ιατρική εξέταση και θεραπεία. Σε πολλές περιπτώσεις, τα συμπτώματα μπορούν να ανακουφιστούν με τη βοήθεια φαρμάκων. Ο ενδιαφερόμενος πρέπει πάντα να προσέχει την τακτική πρόσληψη και τη συνταγογραφούμενη δοσολογία για να μειώνει μόνιμα τα συμπτώματα.

Θα πρέπει επίσης να συμβουλευτείτε πρώτα έναν γιατρό εάν κάτι είναι ασαφές ή αν έχετε απορίες. Όσοι έχουν πληγεί πρέπει να ξεκουράζονται και να φροντίζουν το σώμα τους, αλλά απέχουν από την άσκηση ή άγχος. Στην περίπτωση της τενοντίτιδας, η βοήθεια και η υποστήριξη της οικογένειάς του μπορεί επίσης να είναι πολύ χρήσιμη για να διευκολύνει την καθημερινή ζωή του ατόμου που πάσχει. Κατά κανόνα, το προσδόκιμο ζωής του ασθενούς δεν περιορίζεται από την ασθένεια.

Μπορείτε να το κάνετε μόνοι σας

Είναι σημαντικό να διατηρήσετε την περιοχή της φλεγμονής ακίνητη για αρκετές ημέρες και να προστατεύσετε τα άκρα. Εάν η τενοντίτιδα εμφανίζεται στο χέρι, για παράδειγμα, το άλλο χέρι πρέπει να χρησιμοποιείται πιο έντονα. Μετά από λίγες μέρες, το προσβεβλημένο χέρι μπορεί να εξοικειωθεί προσεκτικά με το άγχος.

Είναι καλή πρακτική να εφαρμόζετε ψυκτικό ή πάγο. Αυτά πρέπει να τυλίγονται σε μια πετσέτα έτσι ώστε να μην βρίσκονται απευθείας στο δέρμα. Διαφορετικά θα προκαλούσαν αντιδράσεις στο δέρμα που θα ήταν παρόμοιες με αυτές του εγκαύματος. Είναι επίσης λογικό να εφαρμόζετε παυσίπονο και αντιφλεγμονώδη αλοιφή αρκετές φορές την ημέρα, η οποία μπορεί να αγοραστεί από τον πάγκο σε φαρμακεία και φαρμακεία. Ανάλογα με το πού συμβαίνει η τενοντίτιδα, τότε η περιοχή μπορεί να επιδένεται. Αντίστοιχα παυσίπονα μπορούν να ληφθούν εάν ο πόνος είναι σοβαρός. Εάν η τενοντίτιδα δεν βελτιωθεί ακόμη και μετά από ημέρες, συνιστάται να συμβουλευτείτε γιατρό.

Στην καθημερινή ζωή, η αιτία της τενοντίτιδας πρέπει να διερευνηθεί και, εάν είναι απαραίτητο, η συμπεριφορά και άλλες περιστάσεις πρέπει να αλλάξουν έτσι ώστε να μην επαναληφθεί: Για παράδειγμα, ένα πιο επίπεδο πληκτρολόγιο υπολογιστή βοηθά στην ανακούφιση των τενόντων αυτών που γράφουν πολλά και πρέπει να γίνουν περισσότερα διαλείμματα όταν παίζετε πιάνο ή πλέξιμο .