Τέντον θήκη

Οπως και Τέντον θήκη Αυτός είναι ο όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει το κέλυφος γεμάτο με αρθρικό υγρό (κοινό υγρό) που συνήθως περιβάλλει τους τένοντες σε ανθρώπινα και ζωικά σώματα. Το περίβλημα του τένοντα έχει προστατευτική λειτουργία, αλλά είναι εξίσου ευαίσθητο σε διάφορες ασθένειες όπως και σε σημάδια φθοράς και τραυματισμών.

Τι είναι το περίβλημα του τένοντα;

ο Τέντον θήκη είναι το κάλυμμα διπλού τοιχώματος που γεμίζει με το αρθρικό υγρό του σώματος (γνωστό ως αρθρικό υγρό ή αρθρικό υγρό) και συνήθως περιβάλλει πλήρως μια υγιή φλέβα. Εδώ παίρνει μια προστατευτική και ανακουφιστική λειτουργία.

Εκτός από την πιθανότητα τραυματισμών στο περίβλημα του τένοντα λόγω εξωτερικών επιδράσεων, είναι επίσης επιρρεπές σε διάφορες αντιδράσεις ή ασθένειες υπερφόρτωσης: το πιο γνωστό παράδειγμα είναι η τενοντίτιδα.

Ανατομία & δομή

Η δομή του Τέντον θήκη βασικά μοιάζει με τη δομή της κάψουλας άρθρωσης. Έτσι, κατά την κατασκευή της θήκης του τένοντα, γίνεται επίσης διάκριση μεταξύ των δύο στρωμάτων του εξωτερικού ινώδους στρώματος και του εσωτερικού στρώματος αρθρώσεως.

Το εξωτερικό ινώδες στρώμα (στρώμα ινών) αποτελείται από σφιχτό συνδετικό ιστό που συγχωνεύεται στο περιόστεο στην περιοχή προσάρτησης της κάψουλας άρθρωσης. Αυτός ο συνδετικός ιστός καθορίζει συνήθως τη μηχανική αντοχή ολόκληρης της άρθρωσης και έτσι επιτρέπει την ομαλή κίνηση.

Το αρθρικό στρώμα, από την άλλη πλευρά, αντιπροσωπεύει το εσωτερικό στρώμα της κοιλότητας της άρθρωσης, το οποίο αποτελείται από πολλά στρώματα υγρού (αρθρικά κύτταρα). Ωστόσο, δεδομένου ότι δεν υπάρχει άμεση επαφή με τα κύτταρα και τις μεμβράνες, αυτό το στρώμα δεν είναι βασικός ιστός (επιθήλιο).

Το εσωτερικό αρθρικό στρώμα, ωστόσο, σχηματίζει ένα διπλό έλασμα, το οποίο συνδέεται εξωτερικά με τον περιβάλλοντα συνδετικό ιστό από τη μία πλευρά και εσωτερικά με τον τένοντα από την άλλη. Μεταξύ αυτών των δύο ελασμάτων υπάρχει ένας χώρος που είναι γεμάτος με το ιξώδες αρθρικό υγρό. Αυτό το επίχρισμα αποτρέπει την τριβή και διατηρεί τον ιστό ελαστικό.

Λειτουργίες & εργασίες

Όπως έχει ήδη αναφερθεί, έχουν Θήκες τενόντων στο σώμα η λειτουργία της προστασίας των τενόντων και του περιβάλλοντος ιστού από υπερβολική τριβή. Επειδή η κατασκευή των διαφόρων στρωμάτων που αποτελούν το περίβλημα του τένοντα και το αρθρικό υγρό που περιέχει διασφαλίζει ότι τόσο η τριβή όσο και η εξωτερική πίεση και το στρες μειώνονται όσο το δυνατόν περισσότερο.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι θήκες των τενόντων είναι ιδιαίτερα δυνατές σε σημεία όπου οι τένοντες τρέχουν πάνω από τις αρθρώσεις με αυξημένη ένταση.

Ωστόσο, η ισχυρότερη προπόνηση σχετίζεται λιγότερο με την αντοχή των στρωμάτων και περισσότερο με τη συγκέντρωση του αρθρικού υγρού. Επειδή αυτό διατίθεται σε υψηλότερες ποσότητες στις περιοχές με μεγάλη ρύπανση.

Παρεμπιπτόντως, η παραγωγή του αρθρικού υγρού φροντίζεται από τον ίδιο τον οργανισμό. Το εσωτερικό στρώμα της κάψουλας άρθρωσης (τεχνικά η αρθρική μεμβράνη) είναι υπεύθυνο για αυτό, παράγοντας τόσο ένα παχύ λιπαντικό φιλμ όσο και το ελάχιστα λεπτό στρώμα επιχρίσματος.

Μπορείτε να βρείτε το φάρμακό σας εδώ

Ασθένειες και παθήσεις

Λόγω της αποστολής και της φύσης του, το Τέντον θήκη αλλά όχι μόνο λόγω του υψηλού στρες που εμφανίζεται με γρήγορες, σταθερές ή επίπονες ακολουθίες κίνησης, πολύ ευαίσθητες σε υπερδιέγερση.

Οι τυπικές παθολογικές μεταβολές που επηρεάζουν τα θηλώματα των τενόντων αναφέρονται συνήθως ως τενονταγονοπάθειες στην ιατρική. Επειδή η υπερβολική χρήση ή τραυματισμός στο περίβλημα του τένοντα μπορεί να είναι η αιτία της τενοντοκολπίτιδας (τενοντίτιδα).

Η τενοντίτιδα δεν είναι μόνο μία από τις πιο κοινές ασθένειες του θηκαριού του τένοντα, αλλά και των χεριών. Συνήθως εκδηλώνεται με σοβαρό πόνο, μαχαιρώνοντας και τραβώντας και μπορεί να εμφανιστεί οπουδήποτε υπάρχουν θήκες τένοντα. Ωστόσο, όπως έχει ήδη αναφερθεί, η τενοντίτιδα εμφανίζεται ιδιαίτερα συχνά στην περιοχή των καρπών.

Συνήθως υπάρχουν πέντε διαφορετικοί τύποι τενοντίτιδας: οροί, ινώδεις, νεκρωτικοί, πυώδεις και φλεμονώδεις τενοντοκολίτιδες. Η σοβαρή τενοντίτιδα επηρεάζει τη λιπαντική μεμβράνη, η ινώδης τενοντοκολπίτιδα προσβάλλει τον ινώδη ιστό, με νεκρωτικά φλεγμονώδη μέρη του ιστού να πεθαίνουν, η πυώδης φλεγμονή είναι μια σοβαρή μορφή τενοντοκολίτιδας και έχει αποδειχθεί ότι εξαπλώνεται φλεμονική τενοντοκολπίτιδα.

Ανάλογα με τον τύπο της τενοντίτιδας, πρέπει να αντιμετωπίζεται με αντιβιοτικά, με αρκετή ανάπαυση, με ψύξη και με παυσίπονα.