Ισοζύγιο οξέος-βάσης

Στο οποίο Ισοζύγιο οξέος-βάσης είναι θέμα του κανονισμού του ίδιου του οργανισμού. Αυτό διασφαλίζει ότι η τιμή του pH στο αίμα παραμένει σταθερή.

Ποια είναι η ισορροπία οξέος-βάσης;

Η ισορροπία οξέος-βάσης είναι η ρύθμιση του ίδιου του σώματος. Αυτό διασφαλίζει ότι η τιμή του pH στο αίμα παραμένει σταθερή.

Λόγω της ισορροπίας οξέος-βάσης, η τιμή του pH στο αίμα είναι 7,4. Τα οξέα εξισορροπούνται κυρίως μέσω των ρυθμιστικών ιδιοτήτων διαφόρων στοιχείων, όπως αίμα, ιστός, ανταλλαγή αερίων και η εργασία των νεφρών. Συνολικά, το νοικοκυριό μπορεί να ελεγχθεί με εκπομπή διοξειδίου του άνθρακα. Χωρίς μια τέτοια αυτορρύθμιση, θα υπήρχε υπερβολική ή υπό οξίνιση. Σε οξείες περιπτώσεις, δεν μπορούν να αποκλειστούν σοβαρές καταγγελίες. Η υπεροξίνωση ονομάζεται επίσης οξέωση και η υποοξίνωση ονομάζεται αλκάλωση.

Σε περίπτωση αμφιβολίας, η ισορροπία οξέος-βάσης μπορεί να μετρηθεί χρησιμοποιώντας έναν αριθμό αίματος. Υπάρχουν διάφορα μέτρα που μπορούν να εξισορροπήσουν μια ανισορροπία.

Λειτουργία & εργασία

Το ανθρώπινο σώμα εξαρτάται από την ενέργεια. Τους χρειάζεται για κάθε μία από τις κινήσεις του και για την εργασία όλων των κυττάρων. Η επαρκής πρόσληψη τροφής είναι σημαντική για τη σωστή λειτουργία των οργάνων και των μυών.

Με τη βοήθεια του κυτταρικού μεταβολισμού, χρησιμοποιείται η ενέργεια που βρίσκεται σε όλα τα τρόφιμα. Οι υδατάνθρακες, οι πρωτεΐνες και τα λίπη είναι ιδιαίτερα σημαντικοί. Ωστόσο, το σώμα δεν μπορεί να επεξεργαστεί όλα τα στοιχεία. Γι 'αυτό τα μεταβολικά τελικά προϊόντα απεκκρίνονται με διάφορους τρόπους, για παράδειγμα μέσω των νεφρών, του δέρματος ή των πνευμόνων. Τα περισσότερα από αυτά τα μεταβολικά τελικά προϊόντα είναι όξινα και πρέπει να εξουδετερωθούν πριν μπορέσουν να εξαλειφθούν. Διαφορετικά, διάφορα συμπτώματα μπορεί να εκδηλωθούν, όπως πόνος και μυϊκές κράμπες.

Συνολικά, ο οργανισμός διαθέτει τρεις μηχανισμούς ελέγχου για τη διατήρηση της ισορροπίας οξέος-βάσης. Το υπερβολικό οξύ μπορεί να αποβληθεί από το σώμα μέσω των ούρων. Τα ρυθμιστικά διαλύματα pH στο ανθρώπινο αίμα βοηθούν να διασφαλιστεί ότι όλες οι διεργασίες παραμένουν άθικτες σε περίπτωση απροσδόκητων διακυμάνσεων στην ισορροπία οξέος-βάσης. Τέλος, η αναπνοή παίζει σημαντικό ρόλο. Ρυθμίζει σημαντικά την τιμή του pH καθώς το διοξείδιο του άνθρακα διεισδύει στον οργανισμό μέσω της ανταλλαγής αερίων μέσω των πνευμόνων.

Το αναπνευστικό κέντρο είναι σε θέση να ελέγχει τακτικά το pH του αίματος και να το αλλάζει προσαρμόζοντας την ταχύτητα και το βάθος των αναπνοών. Όσο περισσότερο αναπνέετε, τόσο περισσότερο μειώνεται η συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα στο αίμα. Το αίμα γίνεται βασικό.

Τόσο τα οξέα όσο και οι βάσεις βρίσκονται στον ανθρώπινο οργανισμό. Διαφέρουν κυρίως στα χημικά τους συστατικά. Ενώ τα οξέα έχουν πιο θετικά, ελεύθερα ιόντα υδρογόνου, οι βάσεις έχουν αρνητικά φορτισμένα άτομα υδρογόνου και οξυγόνου. Για τον προσδιορισμό της ισορροπίας οξέος-βάσης, εξετάζονται τα παρόντα ιόντα υδρογόνου.

Τελικά, τα οξέα αναπτύσσονται όποτε χωνεύονται οι πρωτεΐνες. Οι ενεργειακές διεργασίες οδηγούν πάντα στην απελευθέρωση διοξειδίου του άνθρακα. Η έλλειψη άσκησης ευθύνεται για το γεγονός ότι τα οξέα δεν διασπώνται, αλλά εισέρχονται στον συνδετικό ιστό. Η ισορροπία οξέος-βάσης επηρεάζεται ανάλογα από τη διατροφή και τη σωματική δραστηριότητα. Εάν καταναλώνονται αρκετά φρούτα και λαχανικά, η οξίνιση δεν είναι πιθανή. Είναι διαφορετικό όταν υπάρχουν πολλά ζωικά προϊόντα όπως κρέας, γάλα και αυγά.

Η ισορροπία οξέος-βάσης αποτρέπει την υπερβολική οξίνιση. Οι μηχανισμοί επικεντρώνονται στη ρύθμιση της τιμής του pH στο αίμα. Εάν αυτό είναι διαφορετικό, η βλάβη των οργάνων μπορεί να γίνει αισθητή.

Ασθένειες και παθήσεις

Διάφορα παράπονα μπορεί να προκύψουν από την υπερβολική οξίνιση του σώματος. Αυτό περιλαμβάνει την ουρική αρθρίτιδα, για παράδειγμα. Η ουρική αρθρίτιδα είναι θέμα κρυστάλλων ουρικού οξέος που κατάφεραν να συσσωρευτούν στις αρθρώσεις. Οι αρθρώσεις γίνονται φλεγμονώδεις και προκαλούν πόνο. Η ουρική αρθρίτιδα αναφέρεται συχνά ως ασθένεια ευημερίας. Προκύπτει λόγω της υψηλής κατανάλωσης ζωικών πρωτεϊνών. Η ασθένεια δεν εμφανίζεται συνήθως σε χορτοφάγους / vegans.

Η οξίνιση μπορεί να οδηγήσει σε γενικά συμπτώματα που προκαλούν γενική αδιαθεσία. Αυτά περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, την ένταση των μυών καθώς και τον πόνο στην πλάτη και τον αυχένα. Τα συμπτώματα προκύπτουν από τη συσσώρευση οξέων στον συνδετικό ιστό. Με αυτόν τον τρόπο μειώνεται η ροή του αίματος. Εάν τα οξέα δεν καταφέρνουν πλέον να διεισδύσουν στον συνδετικό ιστό, οι αρθρώσεις προσβάλλονται.

Η καούρα, η φλεγμονή του γαστρικού βλεννογόνου, οι διαταραχές του ύπνου και το αίσθημα συνεχούς εξάντλησης είναι επίσης ενδείξεις που μπορούν να υποδηλώνουν υπερβολική οξίνιση του σώματος.

Η υπερβολική οξίνιση μπορεί να οδηγήσει σε οστεοπόρωση καθώς οι άνθρωποι γερνούν. Τα οξέα αυξάνουν την πιθανότητα απελευθέρωσης μετάλλων από τα οστά. Το γεγονός ότι τα κύτταρα συσσωρεύονται ενεργά και διασπώνται εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την τιμή του pH. Ακόμη και μια μικρή οξέωση οδηγεί σε αυξημένη διάσπαση της οστικής πυκνότητας. Πολλά άλλα παράπονα προκύπτουν από την οστεοπόρωση.

Συνολικά, τα ζωικά προϊόντα προωθούν την οξίνιση, γεγονός που αυξάνει τον κίνδυνο διαφόρων ασθενειών ταυτόχρονα.Επομένως, είναι λογικό να προσαρμόσετε το μενού και να μεταβείτε σε φυτικές πρωτεΐνες. Για παράδειγμα, οι πατάτες, τα λαχανικά, τα φρούτα, το μεταλλικό νερό και τα βότανα θεωρούνται βασικοί προμηθευτές. Μπορείτε να αποφύγετε την υπερβολική οξίνιση. Το κρέας, τα ψάρια, το κουάρκ και ο ζωμός κρέατος, από την άλλη πλευρά, προκαλούν περίσσεια οξέων.

Επιπλέον, η ισορροπία οξέος-βάσης μπορεί να εξισορροπηθεί από το άγχος και την έλλειψη άσκησης. Το άγχος θέτει το σώμα σε εγρήγορση. Η αδρεναλίνη και η νοραδρεναλίνη απελευθερώνονται, ο καρδιακός παλμός και η αρτηριακή πίεση αυξάνονται, ο ρυθμός αναπνοής αυξάνεται, ενώ το βάθος της αναπνοής μειώνεται. Με αυτόν τον τρόπο, λιγότερο οξυγόνο εισέρχεται στον οργανισμό. Λόγω της ρηχής αναπνοής, το σώμα μπορεί να διαλύσει λιγότερο διοξείδιο του άνθρακα, πράγμα που σημαίνει ότι το ανθρακικό οξύ παραμένει στο αίμα. Επιπλέον, η διάσπαση των ορμονών του στρες δημιουργεί άλλα οξέα που έχουν επίσης αρνητική επίδραση στην ισορροπία οξέος-βάσης.