Vaginismus (κολπικός σπασμός)

Απο Vaginismus ή Κολπική κράμπα είναι η ξαφνική, ανεξέλεγκτη και οδυνηρή κράμπες των μυών στο πυελικό δάπεδο και στον κόλπο. Για να σπάσει έναν αρνητικό κύκλο μεταξύ του πόνου και του φόβου ενός άλλου σπασμού, απαιτείται έγκαιρη αναζήτηση των αιτίων. Αυτά είναι είτε σωματικά είτε, στις περισσότερες περιπτώσεις, ψυχολογικά. Η θεραπεία εξαρτάται από τις αντίστοιχες αιτίες, σύμφωνα με τις οποίες ένας ατομικός συνδυασμός ψυχοθεραπείας, ασκήσεων χαλάρωσης, προπόνησης πυελικού εδάφους και η χρήση κολπικών διαστολέων για τη θεραπεία του κολπίτιδας χρησιμοποιείται συχνά για ψυχολογικούς παράγοντες.

Τι είναι το vaginismus;

Vaginismus (κολπικός σπασμός) αναφέρεται στην ακούσια και εξαιρετικά επώδυνη κράμπες των μυών του πυελικού εδάφους και των τμημάτων του κόλπου.

Το αποτέλεσμα της ξαφνικής, ακραίας έντασης είναι μια σημαντική στένωση του κόλπου με συνέπεια ότι οι γυναικολογικές εξετάσεις, η σεξουαλική επαφή ή η εισαγωγή αντικειμένων (ταμπόν, δάχτυλα) σχετίζονται με σοβαρό πόνο ή ακόμη και αδύνατο - ακόμη και αν η εισαγωγή γίνεται από τη γυναίκα ζητείται. Κατά κανόνα, η ίδια δεν μπορεί να επηρεάσει τον αντανακλαστικά μυϊκό σπασμό.

Δεδομένου ότι οι επαναλαμβανόμενες κολπικές κράμπες αντιπροσωπεύουν ψυχολογικό βάρος για την προσβεβλημένη γυναίκα, καθώς και τεράστιο περιορισμό στη σεξουαλικότητά της και, συνεπώς, την ποιότητα ζωής της, λόγω του αυξανόμενου φόβου της προσδοκίας, θα πρέπει να ξεκινήσει μια έγκαιρη έρευνα για την αιτία ή τη θεραπεία του κολπίτιδας μέσω μιας επίσκεψης εμπιστευτικού γιατρού.

αιτίες

Απο Vaginismus ανήκει στην κατηγορία των οδυνηρών σεξουαλικών δυσλειτουργιών και μπορεί να έχει τόσο σωματικές όσο και ψυχολογικές αιτίες.

Στη φυσική περιοχή, για παράδειγμα, ένας ύμνος που είναι δύσκολο να διεισδύσει, ο κόλπος στενεύει από ένα διάφραγμα, λοιμώξεις, ορμονικές αιτίες ή λειτουργικές διαταραχές των μυών του πυελικού εδάφους συγκαταλέγονται μεταξύ των κλασικών παραγόντων. Οι ψυχολογικές αιτίες περιλαμβάνουν μια τραυματική σεξουαλική εμπειρία, μια αρνητική εμπειρία γέννησης ή μια ανατροφή που υποβαθμίζει τη σεξουαλικότητα.

Στην ιατρική, γίνεται επίσης διάκριση μεταξύ του πρωταρχικού κολπικού - εδώ η γυναίκα δεν μπόρεσε ποτέ να εισαγάγει τίποτα στον κόλπο - και την αμυντική αντίδραση του δευτερογενούς κολπίτιδας που προκλήθηκε από ένα αρνητικό συμβάν.

Η εμφάνιση της κράμπας και τα έντονα συμπτώματα πόνου προκαλούν στις περισσότερες γυναίκες έναν έντονο φόβο αναμονής σχετικά με την επόμενη επίθεση, έτσι ώστε το ψυχολογικό συστατικό του vaginismus πρέπει πάντα να λαμβάνεται υπόψη, ακόμη και με σωματικές αιτίες.

Συμπτώματα, ασθένειες και σημεία

Το Vaginismus περιγράφει την ακούσια, σπασμωδική στένωση του κόλπου μιας γυναίκας. Η έκταση των κράμπες μπορεί να ποικίλει ευρέως. Μερικές γυναίκες τεταμένες κατά τη διάρκεια μιας εξέτασης στον γυναικολόγο, ενώ άλλες γυναίκες σπάνια αντιμετωπίζουν κράμπες. Οι σπασμοί εμφανίζονται συνήθως στο εξωτερικό τρίτο του κόλπου όταν το πέος διεισδύει. Σε ορισμένα άτομα που έχουν πληγεί, ωστόσο, έρχεται επίσης σε κολπική κράμπα και σε ορισμένα άτομα που επηρεάζονται, οι μύες του πυελικού εδάφους μπορεί να κράμπουν.

Οι σπασμοί συνοδεύονται από έντονο, έντονο πόνο και έντονη αίσθηση καψίματος. Δεδομένου ότι ο κολπίτιδα εμφανίζεται συχνότερα κατά τη διάρκεια του σεξ, οι προσβεβλημένες γυναίκες βιώνουν μεγάλο πόνο και αποφεύγουν τη σεξουαλική επαφή. Δεδομένου ότι ο κολπίτιδα μπορεί επίσης να προκληθεί με την εισαγωγή ταμπόν σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να εμφανιστούν δευτερεύοντα συμπτώματα όπως κακή υγιεινή ή φλεγμονή.

Το Vaginismus δεν συσχετίζεται μόνο με τον φόβο πανικού για τον πόνο που συμβαίνει, αλλά είναι επίσης συχνά θέμα ταμπού. Πολλές γυναίκες φοβούνται να μιλήσουν με τους γιατρούς τους για αυτό. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι γυναικολόγοι αποφεύγονται επίσης εντελώς, καθώς η εξέταση μπορεί να προκαλέσει κράμπες. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο vaginismus μπορεί να υποδηλώνει μια ψυχολογική αιτία, όπως η κατάχρηση. Τέτοιες ψυχολογικές αιτίες μπορούν να διερευνηθούν σε προσεκτικές συζητήσεις με τον γιατρό.

Διάγνωση & πορεία

Σημαντικό δομικό στοιχείο για τη διάγνωση του Vaginismus είναι η περιγραφή των συμπτωμάτων του κολπικού σπασμού από τον ασθενή. Το αν η γυναικολογική εξέταση του προσβεβλημένου ατόμου - για παράδειγμα για τον αποκλεισμό των τραυματισμών, των συστολών ή των λοιμώξεων - είναι ακόμη δυνατή εξαρτάται από την ατομική έκταση της αντίστοιχης διαταραχής.

Οι ψυχολογικές αιτίες όπως μια τραυματική εμπειρία (βιασμός, κακοποίηση, επώδυνη γυναικολογική εξέταση) συζητούνται σε προσεκτικές συζητήσεις με τον γιατρό ή τον ψυχολόγο. Ωστόσο, η προϋπόθεση για τη διάγνωση και τη θεραπεία είναι ότι η γυναίκα απευθύνεται στο γιατρό της και, εάν είναι απαραίτητο, στο σύντροφό της με το υποτιθέμενο ταμπού του κολπίσκου.

Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να σπάσετε τον φαύλο κύκλο της φοβισμένης πρόβλεψης και των επίπονων κράμπες και να αποφύγετε τις μόνιμες σεξουαλικές διαταραχές και τις πιθανές αρνητικές επιπτώσεις του vaginismus στη σχέση.

Επιπλοκές

Το Vaginismus επηρεάζει σχεδόν πάντα τις σεξουαλικές σχέσεις, καθώς η διείσδυση είναι αδύνατη ή επώδυνη. Σε ορισμένες περιπτώσεις υπάρχει επίσης φόβος ή αποστροφή σεξουαλικές καταστάσεις.

Οι γυναίκες που έχουν μια εταιρική σχέση μπορεί να ασκηθούν ψυχολογικά για να «λειτουργήσουν». Ωστόσο, αυτό μπορεί πραγματικά να επιδεινώσει τον κολπισμό. Οι συγκρούσεις σχέσεων είναι επίσης δυνατές εάν οι σεξουαλικές ανάγκες του άλλου συντρόφου παραμένουν ανεπαρκείς ή εάν ο σύντροφος δεν κατανοεί επαρκώς τα παράπονα.

Ορισμένες γυναίκες που πάσχουν από κολπίτιδα αποφεύγουν επομένως τις ρομαντικές σχέσεις και αποσύρονται. Συχνά αυτή η απόσυρση δεν είναι εθελοντική και χαρακτηρίζεται από έντονα συναισθήματα όπως η μοναξιά. Οι συναισθηματικές διαταραχές όπως η κατάθλιψη ευνοούνται έτσι.

Η ντροπή και τα συναισθήματα ενοχής είναι κοινές συνέπειες του vaginismus. Επιπλέον, η αυτοεκτίμηση συχνά πέφτει. Η μετατραυματική διαταραχή του στρες ή άλλες ψυχικές ασθένειες είναι δυνατές εάν ο κολπίτιδα οφείλεται σε τραύμα ή άλλους παράγοντες άγχους.

Οι ιατρικές επιπλοκές στο vaginismus προκύπτουν σχεδόν αποκλειστικά έμμεσα. Ο κολπισμός μπορεί να είναι τόσο σοβαρός που δεν είναι δυνατές ορισμένες γυναικολογικές εξετάσεις. Εάν μια προσβεβλημένη γυναίκα αποφύγει τότε να επισκεφθεί τον γυναικολόγο, μπορεί να αναβάλει τη θεραπεία άλλων καταγγελιών. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε περαιτέρω επιπλοκές, για παράδειγμα στην περίπτωση λοιμώξεων που δεν αντιμετωπίζονται νωρίς λόγω της αποφυγής συμπεριφοράς.

Πότε πρέπει να πάτε στο γιατρό;

Το Vaginismus είναι οδυνηρό και μπορεί να κάνει μια φυσιολογική σεξουαλική ζωή σχεδόν αδύνατη για τις προσβεβλημένες γυναίκες. Δεν αναμένεται ότι ο vaginismus θα βελτιωθεί από μόνος του ή ότι η γυναίκα θα είναι σε θέση να αναπτύξει μηχανισμούς για να το αντιμετωπίσει χωρίς βοήθεια. Επομένως, ο γυναικολόγος πρέπει να συμβουλευτεί αμέσως όταν εμφανιστεί η πρώτη περίπτωση. Δεδομένου ότι ο vaginismus μπορεί να σχετίζεται με τραυματικές εμπειρίες, μια γυναίκα μπορεί επίσης να ζητήσει βοήθεια από έναν ψυχολόγο που θεραπεύει εάν παρατηρήσει τα συμπτώματα.

Η επίσκεψη στο γιατρό δεν πρέπει να εξαρτάται από την ηλικία της σχετικής γυναίκας ή τη σεξουαλική της εμπειρία. Ίσως ένα νεαρό κορίτσι να αναπτύξει κολπίτιδα και το παρατηρεί κατά τη διάρκεια των πρώτων σεξουαλικών εμπειριών - όπως ακριβώς και όταν μια γυναίκα ξαφνικά έχει κολπίτιδα μετά τον τοκετό επειδή δεν έχει επεξεργαστεί τις εμπειρίες της γέννησης.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, η ταλαιπωρία κατά τη σεξουαλική επαφή δεν φαίνεται να έχει προφανή αιτία, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί ακόμα να είναι κολπίτιδα. Μόνο ένας γυναικολόγος μπορεί να το ανιχνεύσει, αλλά όσο νωρίτερα μπορεί να εντοπιστεί ο κολπίσκος, τόσο πιο γρήγορα μπορεί να αντιμετωπιστεί. Η διάρκεια της θεραπείας θα διαρκέσει αρκετό χρόνο, αλλά όσο μεγαλύτερη είναι η δυσάρεστη εμπειρία που έχει μια ασθενής με κολπίτιδα πριν από το ραντεβού του πρώτου γιατρού.

Θεραπεία & Θεραπεία

Μια αποτελεσματική θεραπεία για το Vaginismus εξαρτάται από την αιτία των κολπικών κράμπες. Στην περίπτωση φυσικών αιτιών, αυτό περιλαμβάνει, για παράδειγμα, τη χειρουργική διάσπαση ενός σταθερού υμένα ή την αφαίρεση ενός συγγενούς διαφράγματος στον κόλπο.

Εάν υπάρχει υποψία για ψυχολογικά υγιή ασθένεια, χρησιμοποιείται συχνά ένας συνδυασμός αποτελεσματικών θεραπευτικών μέτρων για τη σταδιακή μείωση της συχνότητας των επιληπτικών κρίσεων και του άγχους του ασθενούς. Συχνά, το βήμα της εμπιστοσύνης στον γιατρό και τον σύντροφό του φέρνει ήδη μια αρχική ανακούφιση για όσους επηρεάζονται όταν βιώνουν κατανόηση για την κατάστασή τους. Στον τομέα της θεραπείας του κολπικού σπασμού, επιτυγχάνονται καλά αποτελέσματα, ειδικά με κολπικούς διαστολείς. Πρόκειται για λείες, κωνικές ράβδους σε διάφορα μεγέθη, με τη βοήθεια των οποίων η γυναίκα μπορεί να επεκτείνει προσεκτικά τον κόλπο της.

Αυτή η θεραπεία μπορεί να υποστηριχθεί με κλασικές μεθόδους χαλάρωσης ή βιοανάδραση, αλλά και με στοχευμένη προπόνηση στο πυελικό δάπεδο, κατά την οποία η γυναίκα μπορεί να ανακτήσει τον έλεγχο του σώματός της τεντώνοντας και χαλαρώνοντας τους σχετικούς μυς. Στην περίπτωση μαζικών ψυχολογικών ενεργοποιήσεων, συνιστάται η συνοδευτική ψυχοθεραπεία, η οποία χρησιμεύει στην επεξεργασία των τραυμάτων που βιώνουν. Εάν η σχέση έχει σοβαρές επιπτώσεις, οι ειδικές θεραπείες για ζευγάρια ή σεξ μπορούν να βοηθήσουν στην καταπολέμηση του κολπίτιδας.

Προοπτικές και προβλέψεις

Το Vaginismus εμποδίζει όσους έχουν πληγεί να κάνουν μια σεξουαλική ζωή. Δυστυχώς, οι οδυνηρές κολπικές κράμπες είναι μια κατάσταση που δεν θα βελτιωθεί από μόνη της. Δεδομένου ότι η πιο κοινή αιτία του κολπίτιδα είναι συναισθηματικοί παράγοντες, η κατάσταση δεν μπορεί να βελτιωθεί έως ότου εντοπιστεί και αντιμετωπιστεί η αιτία.

Ανάλογα με το τι προκαλεί τις κολπικές κράμπες, μπορεί να χρειαστούν αρκετές συνεδρίες με έναν σεξουαλικό ψυχολόγο πριν η γυναίκα παρατηρήσει μια αξιοσημείωτη βελτίωση. Ακόμα κι αν υπάρχει μια καθαρά φυσική αιτία ή οι συναισθηματικοί σκανδάλοι μπορούν να βελτιωθούν μέσω ασκήσεων και προπόνησης με διαστολείς, χρειάζεται χρόνος. Με αυτήν τη μέθοδο, η γυναίκα εισάγει σταδιακά ευρύτερα και ευρύτερα αντικείμενα στον κόλπο και εργάζεται συνειδητά χαλαρώνοντας. Αυτό θα τους επιτρέψει να έχουν μια φυσιολογική και ικανοποιητική σεξουαλική ζωή με την πάροδο του χρόνου.

Αυτό που μπορεί να αποτρέψει την επιτυχία της θεραπείας είναι η πίεση από τον σύντροφο ή από τον εαυτό του. Είναι κατανοητό, αλλά απολύτως αντιπαραγωγικό εάν ο σύντροφος ή ο ίδιος ο ασθενής γίνουν ανυπόμονοι και με αυτόν τον τρόπο πιέζονται ακόμη περισσότερο. Στη χειρότερη περίπτωση, αυτό μπορεί να επιδεινώσει τον κολπισμό που υπάρχει ήδη εκεί και να αντιστρέψει τις επιτυχίες θεραπείας που έχουν ήδη επιτευχθεί. Η συμμετοχή του συντρόφου στη διάγνωση και τη θεραπεία, από την άλλη πλευρά, διασφαλίζει ότι μπορεί να αναπτύξει κατανόηση και να συμβάλει στη βελτίωση μέσω της υπομονής.

πρόληψη

Λόγω του πλήθους των αιτιών και της ξαφνικής εμφάνισής του, δηλαδή Vaginismus μια διαταραχή που δύσκολα μπορεί να προληφθεί. Στη φυσική περιοχή, οι τακτικές γυναικολογικές εξετάσεις και η καλή υγιεινή είναι επιλογές για τη διάγνωση ή την αποφυγή ασθενειών που προάγουν τους κολπικούς σπασμούς σε πρώιμο στάδιο. Στον ψυχολογικό τομέα, πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στη συστηματική αντιμετώπιση αρνητικών γεγονότων που σχετίζονται με τη σεξουαλικότητα ή τον τοκετό, προκειμένου να εξουδετερωθεί η εμφάνιση του κολπίσκου ως αποτέλεσμα τραύματος.

Μετέπειτα φροντίδα

Μετά από έναν κολπίτιδα (κολπικός σπασμός), η ατομική παρακολούθηση παρακολούθησης είναι συχνά χρήσιμη. Ο λόγος για την κράμπα είναι σημαντικός για το σχεδιασμό της προσωπικής μετεγκατάστασης. Οι φυσικές αιτίες φροντίζονται από τον γυναικολόγο, οι ψυχολογικές αιτίες συχνά απαιτούν την εμπιστευτική συνεργασία του γιατρού, του ψυχολόγου, του ενδιαφερομένου και του συντρόφου του.

Ο φόβος για έναν άλλο αγώνα διαζυγίου μπορεί να περιορίσει σημαντικά τη σεξουαλική ζωή μιας γυναίκας και μπορεί ακόμη και να είναι ένας λόγος για έναν άλλο κολπισμό. Επομένως, είναι καλό να γνωρίζουμε την αιτία του ατομικού κολπίτιδα και να το επεξεργαζόμαστε. Εάν είναι συγκεκριμένες θέσεις κατά τη σεξουαλική επαφή που προκαλούν προφανώς τον κολπικό σπασμό, είναι εύκολο να το κάνετε χωρίς αυτά σε παρακολούθηση.

Εάν ο φόβος της εισβολής έχει γίνει πολύ μεγάλος, η γυναίκα μπορεί σταδιακά να προσεγγίσει αυτήν την κατάσταση ξανά με ένα δάχτυλο ή δονητή. Συχνά υπάρχουν συναισθηματικοί λόγοι που ευθύνονται για τον κολπικό σπασμό. Η παρακολούθηση πρέπει να ξεκινήσει εδώ πολύ προσεκτικά. Οι συνομιλίες με ψυχολόγους βοηθούν στην αντιμετώπιση προβλημάτων. Οι ομάδες αυτοβοήθειας προσφέρουν μια ανταλλαγή με ομοϊδεάτες.

Οι συζητήσεις με τον συνεργάτη συμβάλλουν στην καλύτερη αμοιβαία κατανόηση και στη μείωση των φόβων. Η ικανότητα της γυναίκας να χαλαρώσει θα πρέπει επίσης να ενθαρρύνεται στη μετέπειτα φροντίδα. Αυτό είναι εύκολα δυνατό με προοδευτική χαλάρωση των μυών ή γιόγκα.

Μπορείτε να το κάνετε μόνοι σας

Σε πολλές περιπτώσεις, ένας κολπικός σπασμός οφείλεται σε ψυχολογική σκανδάλη. Εσωτερίκευση αυτού και υποθέτοντας ότι δεν υπάρχει οργανική διαταραχή είναι ένα καλό πρώτο βήμα. Στην περίπτωση φυσικώς προκληθέντος κολπίτιδας, π.χ. ένας περιορισμένος κόλπος ή ένας φλεγμονώδης ιστός, είναι απαραίτητη η θεραπεία για την αιτία.

Ένας καλός τρόπος για να αποκτήσετε σωματική επίγνωση στην περιοχή των γεννητικών οργάνων και να αποκτήσετε περισσότερες ανατομικές γνώσεις των σεξουαλικών οργάνων είναι να εξασκηθείτε σε ένα καλό πρόγραμμα άσκησης μυών πυελικού εδάφους. Υπάρχουν μαθήματα ομάδας και σπιτιού για αυτό, τα οποία μπορούν να ολοκληρωθούν με ή χωρίς συνεργάτη.

Στο βαθμό που ο vaginismus δεν βασίζεται σε τραύμα ψυχολογικής ή σωματικής φύσης, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένα κατάλληλο μέσο χαλάρωσης, στο οποίο ο ενδιαφερόμενος επικεντρώνεται πλήρως στον εαυτό του και στο σώμα της. Στην περίπτωση του περιστατικού κολπίτιδας - δηλαδή ενός κολπικού σπασμού που συμβαίνει πάντα στην ίδια κατάσταση - μπορεί να βοηθήσει να αντιμετωπιστεί πιο προσεκτικά η υποτιθέμενη σκανδάλη.

Επιπλέον, οι ασκήσεις αυνανισμού, στις οποίες η κίνηση του κόλπου προκαλείται από την κίνηση της λεκάνης, λέγεται ότι έχουν καλά αποτελέσματα στην υπερνίκηση ενός κολπικού σπασμού. Είναι σημαντικό ο έλεγχος να προέρχεται από το σεξ όργανο και όχι από τα δάχτυλα ή τα παρόμοια. Αυτό μαθαίνει πώς συμπεριφέρεται ο κόλπος όταν γίνεται προσπάθεια διείσδυσης σε αυτόν. Λαμβάνοντας υπόψη τα δικά σας φυσικά όρια, αυτά μπορεί επίσης να οδηγήσουν σε κάποια ευαισθητοποίηση και τέντωμα του ιστού εάν ο κόλπος είναι πολύ στενός. Ωστόσο, το αποτέλεσμα είναι περιορισμένο εάν ο κόλπος είναι πολύ μικρός.