εκφράσεις του προσώπου

Ο άνθρωπος εκφράζεται όχι μόνο με λόγια, αλλά και με χειρονομίες και εκφράσεις του προσώπου. Η έκφραση του προσώπου έχει γίνει απαραίτητη στις συζητήσεις. Μεταφέρει συναισθήματα και υπογραμμίζει λέξεις και χειρονομίες μη λεκτικά.

Ποια είναι η έκφραση του προσώπου;

Οι εκφράσεις του προσώπου αποτελούν ουσιαστικό μέρος της γλώσσας του σώματος. Είναι επίσης γνωστό ως έκφραση προσώπου ή προσώπου και χρησιμοποιεί μια ποικιλία μυών του προσώπου. Η αλληλεπίδρασή τους και η συστολή των μυών του προσώπου είναι υπεύθυνα για την έκφραση του προσώπου του ανθρώπου. Χρησιμοποιούνται διάφορες ομάδες μυών για τη δημιουργία μιας συνολικής εικόνας - μιας έκφρασης του προσώπου.

Το στόμα και τα μάτια θεωρούνται τα πιο εκφραστικά και τονίζονται από τη συστολή των μυών. Αλλά τα φρύδια και το μέτωπο παίζουν επίσης καθοριστικό ρόλο. Οι κινήσεις που απαιτούνται για μια συνολική έκφραση πραγματοποιούνται σε κλάσματα του δευτερολέπτου και μεταφέρουν μια συγκεκριμένη εικόνα στο άλλο άτομο.

Μαζί με τη στάση του σώματος και τις χειρονομίες, οι εκφράσεις του προσώπου είναι ένα από τα πιο σημαντικά συστατικά της μη λεκτικής επικοινωνίας. Οι σχετικές λέξεις "mime" και "mime" χρησιμοποιούνται στον τομέα του θεάτρου και χρησιμοποιούνται συνηθισμένα για μια υπερβολική αναπαράσταση με τρόπο δράσης. Υπάρχουν επίσης μη λεκτικά έργα στα οποία οι ηθοποιοί πρέπει να μεταφέρουν την ιστορία μόνο μέσω της γλώσσας του σώματός τους. Αυτό δείχνει την επικοινωνιακή σημασία των εκφράσεων του προσώπου.

Στην καθημερινή ζωή, οι εκφράσεις του προσώπου μπορούν να υπογραμμίσουν ή να αντικρούσουν αυτά που έχουν ειπωθεί και έτσι να προκαλέσουν διαφορετικά συναισθήματα στον συνεργάτη συνομιλίας.

Λειτουργία & εργασία

Κάθε μέρα, οι εκφράσεις του προσώπου εκπληρώνουν διάφορες λειτουργίες και εργασίες. Πρώτα απ 'όλα, είναι εν μέρει υπεύθυνη για την έκφραση των συναισθημάτων. Εκφράζει συναισθηματικότητα, δείχνει θλίψη, θυμό, σύγχυση, σκεπτικισμό ή ευτυχία και ως εκ τούτου είναι απαραίτητο μέρος των συνομιλιών. Με αυτόν τον τρόπο, βοηθά τον συνομιλητή να αξιολογήσει καλύτερα τις καταστάσεις ή να κατανοήσει την τρέχουσα συναισθηματική κατάσταση του άλλου ατόμου.

Η έλλειψη εκφράσεων του προσώπου από την άλλη πλευρά προκαλεί γρήγορα σύγχυση και σύγχυση, καθώς οι λέξεις δεν υπογραμμίζονται επιπλέον. Αυτό δεν διαθέτει μια σημαντική πτυχή που δείχνει πώς πρέπει να ληφθεί αυτό που λέγεται, γεγονός που καθιστά επίσης σαφή τον μερικό περιορισμό της γλώσσας.

Επιπλέον, οι εκφράσεις του προσώπου έχουν μια λειτουργία διδασκαλίας και επομένως είναι ένας από τους πρώτους παράγοντες αλληλεπίδρασης μεταξύ γονέων και παιδιών. Ως αποτέλεσμα, η έκφραση έχει μια ελκυστική και επικοινωνιακή λειτουργία και μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί όταν το παιδί δεν καταλαβαίνει ακόμη επαρκώς τις λέξεις. Σε συνδυασμό με τον τόνο της φωνής, η έκφραση παίζει σημαντικό ρόλο στα μωρά και τα μικρά παιδιά. Είναι παρόμοιο στην καθημερινή επικοινωνία με άτομα που δεν μιλούν την ίδια γλώσσα. Η αλληλεπίδραση είναι ακόμα δυνατή μέσω χειρονομιών και εκφράσεων του προσώπου.

Ωστόσο, συχνά δεν είναι εύκολο να ερμηνεύσουμε την έκφραση του προσώπου ενός συνομιλητή συνομιλίας. Αυτό σχετίζεται με μια συγκεκριμένη ορμή που έχει κάθε άτομο. Οι ιδιαιτερότητες και οι συγκεκριμένες κινήσεις των μυών του προσώπου μπορούν να γίνουν ορισμένα τυπικά χαρακτηριστικά ενός ατόμου. Εξαιτίας αυτού, οι παρερμηνείες στις εκφράσεις του προσώπου δεν είναι ασυνήθιστες. Συχνά φορές, ακόμη και μικρές αλλαγές στην έκφραση μπορούν να εκφράσουν ένα αντίθετο συναίσθημα.

Η ερμηνεία των εκφράσεων του προσώπου είναι υποκειμενική. Διαφορετικοί άνθρωποι αντιλαμβάνονται διαφορετικές εκφράσεις και τις ερμηνεύουν διαφορετικά. Πολλές ερμηνείες γίνονται ενστικτωδώς, όπου μικρά πράγματα συχνά παρερμηνεύονται από συνομιλητές. Για παράδειγμα, υπάρχουν παρεξηγήσεις που απαιτούν λεκτική διευκρίνιση.

Ωστόσο, οι εκφράσεις του προσώπου μπορούν να κρύψουν τα πραγματικά συναισθήματα και να καλύψουν τα συναισθήματα. Επομένως, δεν είναι σίγουρος δείκτης του τι συμβαίνει πραγματικά στο άλλο άτομο.

Ανάλογα με την κατάσταση στη ζωή, οι σωστά χρησιμοποιούμενες εκφράσεις του προσώπου μπορούν να προσφέρουν καθοριστικά πλεονεκτήματα. Ένα κατάλληλο, μη ψεύτικο πρόσωπο μπορεί να έχει θετική επίδραση σε διαλέξεις, παρουσιάσεις ή συνεντεύξεις.

Μπορείτε να βρείτε το φάρμακό σας εδώ

Ασθένειες και παθήσεις

Οι εκφράσεις του προσώπου διαταράσσονται ως μέρος διαφόρων ασθενειών. Αυτά περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, διάφορα συμπτώματα παράλυσης που περιορίζουν ή ακόμη και αποκλείουν εντελώς τις κινήσεις των μυών του προσώπου. Μια τέτοια παράλυση μπορεί, για παράδειγμα, να προκύψει από ατυχήματα που έχουν προκαλέσει νευρική βλάβη.

Επιπλέον, μπορεί να εμφανιστούν πονόλαιμοι ή κράμπες στο πρόσωπο, που προκαλούν δυσφορία για κάποιο χρονικό διάστημα, αλλά συνήθως υποχωρούν γρήγορα. Τα άτομα που πάσχουν από νόσο του Πάρκινσον συχνά πρέπει να αγωνίζονται με μειωμένες εκφράσεις του προσώπου κατά τη διάρκεια της ασθένειάς τους. Ανάλογα με τη σοβαρότητα, μπορεί να εμφανιστεί ένα πρόσωπο μάσκας. Η έκφραση γίνεται άκαμπτη.

Η Απραξία είναι μια διαταραχή των εθελοντικών κινήσεων. Ως εκ τούτου, οι εκφράσεις του προσώπου επηρεάζονται συχνά σε εκείνους που επηρεάζονται. Τα εγκεφαλικά επεισόδια είναι κοινές αιτίες εδώ. Αλλά η άνοια, οι όγκοι, η σκλήρυνση κατά πλάκας ή ο αλκοολισμός μπορεί επίσης να είναι λόγοι για την απραξία.

Η ψυχική ασθένεια μπορεί επίσης να επηρεάσει τις εκφράσεις του προσώπου. Για παράδειγμα, σε ασθενείς με σχιζοφρένεια, οι εκφράσεις του προσώπου και οι χειρονομίες μπορεί να διαταραχθούν. Δεν είναι ασυνήθιστο το να φοράτε την έκφραση του προσώπου να μην ταιριάζει με τη διάθεση του άρρωστου ατόμου. Παρόμοιες μορφές μπορούν επίσης να παρατηρηθούν σε άτομα με αυτισμό που, ανάλογα με τη σοβαρότητά τους, τείνουν να αποφεύγουν την επαφή με άλλα άτομα.

Η Prosopagnosia ανήκει στην περιοχή της έκφρασης του προσώπου. Ο όρος προέρχεται από τα ελληνικά και περιγράφει μια ασθένεια στην οποία διαταράσσεται η αντίληψη του οπτικού πεδίου. Πρόκειται για τύφλωση προσώπου στην οποία γνωστοί άνθρωποι δεν μπορούν να αναγνωριστούν από τις εκφράσεις του προσώπου τους. Οι λόγοι για αυτό μπορεί να είναι εγκεφαλικά ή ατυχήματα που προκαλούν βλάβη στον εγκέφαλο. Ωστόσο, ορισμένες μορφές της νόσου είναι κληρονομικές. Οι λόγοι για αυτό δεν είναι ακόμη γνωστοί.