Malassezia furfur

Στο Malassezia furfur είναι μια μαγιά που εμφανίζεται στη φυσική χλωρίδα σχεδόν όλων. Ο μικροοργανισμός δεν καταστρέφει κανονικά τον ξενιστή του, αλλά μπορεί να πολλαπλασιαστεί υπό ορισμένες συνθήκες και στη συνέχεια να προκαλέσει φλεγμονώδεις αντιδράσεις στο δέρμα, όπως κοκκίνισμα και απολέπιση, οι οποίες σε ορισμένες περιπτώσεις συμβαίνουν με φαγούρα.

Τι είναι το Malassezia furfur;

Το Malassezia furfur ανήκει στους μύκητες ζύμης. Αυτοί είναι μονοκύτταροι μύκητες που αναπτύσσουν ενέργεια από τη διάσπαση της οργανικής ύλης. Ο μύκητας χαρακτηρίζεται από οβάλ, κυλινδρική ή στρογγυλή κυτταρική δομή και ανήκει στην κατηγορία Fungi imperfecti. Αυτοί οι αποκαλούμενοι ατελείς μύκητες είναι σωληνοειδείς, μύκητες στάσης ή ζυγού που πολλαπλασιάζονται μέσω του σχηματισμού σπόρων.

Το όνομα Malassezia furfur αποτελείται από το Malassezia (μετά τον Louis-Charles Malassez, έναν Γάλλο ιατρό και βακτηριολόγο από τον 19ο αιώνα) και τον λατινικό όρο furfur για την «φλούδα του δέρματος». Το Malassezia furfur βρίσκεται κυρίως σε ανθρώπους, αλλά έχει επίσης βρεθεί και σε άλλα έμβια όντα, όπως τα σκυλιά.

Εμφάνιση, διανομή και ιδιότητες

Τα πρωτόζωα έχουν μέγεθος 1,5 έως 5,5 μm και αποτελούνται από στρογγυλά ή ωοειδή μυκητιακά κύτταρα που πολλαπλασιάζονται μέσω των ασεξουαλικών σπόρων. Πιστεύεται ότι ο μύκητας βρίσκεται στη χλωρίδα του δέρματος πάνω από 90 τοις εκατό όλων των ανθρώπων. Η μετάδοση και η εξάπλωση γίνεται απαρατήρητη. Δεν απαιτείται άμεση επαφή με το δέρμα για αυτό · αρκεί η επαφή με μολυσμένα στρώματα μπάνιου, ρούχα ή παπούτσια. Μπορεί επίσης να μεταδοθεί από άτομο σε ζώο.

Το Malassezia furfur έχει λιπόφιλες ιδιότητες, πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί να διαλύσει τα λίπη και τα έλαια ιδιαίτερα καλά. Ο μύκητας του δέρματος τρέφεται με σμήγμα, το οποίο παράγεται στο ανθρώπινο δέρμα και αποτελείται από λιπαρά οξέα μακράς αλυσίδας. Είναι ιδιαίτερα συχνό στις περιοχές του δέρματος όπου παράγεται αυξημένο σμήγμα, για παράδειγμα στο τριχωτό τριχωτό της κεφαλής, στο πρόσωπο ή στο στήθος και την πλάτη.

Δεδομένου ότι η έναρξη της εφηβείας συνοδεύεται από αυξημένη παραγωγή σμήγματος, μπορεί να παρατηρηθεί αυξημένος αποικισμός με μαγιά Malassezia για αυτήν την περίοδο ζωής. Στα γηρατειά, η λειτουργία των σμηγματικών αδένων και έτσι η πυκνότητα του πληθυσμού μειώνεται ξανά. Μια ακραία αύξηση στους μύκητες και έτσι οι δερματικές παθήσεις συμβαίνουν μόνο σε ορισμένα και ευαίσθητα άτομα, και στη συνέχεια επανειλημμένα.

Ένα ζεστό και υγρό κλίμα θεωρείται ευνοϊκός παράγοντας για υπερβολική αναπαραγωγή. Λέγεται ότι επηρεάζεται σχεδόν κάθε δεύτερο άτομο σε τροπικές περιοχές, στην εύκρατη ζώνη μόνο το ένα τοις εκατό του πληθυσμού. Ένα ανοσοποιητικό σύστημα που αποδυναμώνεται από λοιμώξεις ή ασθένειες είναι επίσης παράγοντας κινδύνου για υπερβολικό αποικισμό μαγιάς Malassezia.

Μπορείτε να βρείτε το φάρμακό σας εδώ

Ασθένειες και παθήσεις

Εάν ο μύκητας πολλαπλασιάζεται πάρα πολύ, ξεχειλίζει τους άλλους μικροοργανισμούς της χλωρίδας του δέρματος. Αναπτύσσεται μια μυκητιακή λοίμωξη που προκαλεί φολιδωτά, έντονα καθορισμένα σημεία. Δεδομένου ότι ο μύκητας μπορεί να απορροφήσει την υπεριώδη ακτινοβολία, η παραγωγή μελανίνης του δέρματος κάτω από τον μύκητα δεν διεγείρεται, πράγμα που σημαίνει ότι αυτές οι περιοχές δεν γίνονται καφέ όταν εκτίθενται στο φως του ήλιου. Αυτές οι αλλαγές στο δέρμα μπορούν να γίνουν όλο και μεγαλύτερες και να καταλάβουν ολόκληρες περιοχές του δέρματος. Γίνεται διάκριση μεταξύ διαφορετικών μορφών, ανάλογα με τα χαρακτηριστικά.

Στο pityriasis versicolor, η πιο κοινή επιφανειακή μυκητίαση, σχηματίζονται τα έντονα οριοθετημένα, κιτρινωπά καφέ και φολιδωτά μπαλώματα, ειδικά στο στήθος και την πλάτη. Αυτά μπορούν να εξαπλωθούν στον πλευρικό κορμό καθώς η προσβολή εξελίσσεται. Η απολέπιση σε σχήμα πίτουρου μπορεί εύκολα να εξαφανιστεί με ξύλινη σπάτουλα. Εάν παραμείνουν μακροχρόνιες διαταραχές χρωστικών μετά την επούλωση αυτών των κηλίδων, αυτό ονομάζεται pityriasis versicolor alba.

Μια άλλη μορφή έκφρασης είναι η σμηγματορροϊκή δερματίτιδα, η οποία εμφανίζεται ως λευκοκίτρινες και λιπαρές νιφάδες δέρματος που εμφανίζονται ιδιαίτερα στο τριχωτό της κεφαλής και στο πρόσωπο. Το δέρμα κάτω από τη ζυγαριά κοκκινίζει λόγω της φλεγμονής. Συχνά, τα φρύδια και η περιοχή των γενειάδων επηρεάζονται επίσης. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτές οι αλλαγές στο δέρμα με τη μορφή κοκκίνισμα γίνονται αντιληπτές μόνο από εκείνους που επηρεάζονται ως καλλυντικά, καθώς σπάνια προκαλούν συμπτώματα όπως φαγούρα ή κάψιμο.

Από την άλλη πλευρά, η θυλακίτιδα Malassezia, η οποία χαρακτηρίζεται από μικρά, εξαιρετικά φαγούρα θηλάκια και φλύκταινες, είναι σχετικά σπάνια. Εδώ, η μυκητιακή λοίμωξη δεν είναι πλέον απλώς επιφανειακή, αλλά τα βακτήρια ζύμης έχουν διεισδύσει σε βαθύτερα στρώματα και οδηγούν εκεί στις προαναφερθείσες φλεγμονώδεις αντιδράσεις.

Η διάγνωση της μυκητίασης μπορεί να γίνει από έναν δερματολόγο με τη λεγόμενη εξέταση ραδιο-αλλεργιογόνου-ροφητή (RAST), στην οποία εντοπίζονται στο αίμα συγκεκριμένες ανοσοσφαιρίνες κατά των αλλεργιογόνων. Ωστόσο, δεδομένου ότι αυτή η μέθοδος εξέτασης απαιτεί συγκριτικά υψηλό επίπεδο προσπάθειας, ένα δείγμα των ζυγών συνήθως λαμβάνεται αντ 'αυτού με σκίσιμο της κολλητικής ταινίας και εξετάζεται κάτω από το μικροσκόπιο.

Η ιατρική θεραπεία είναι απαραίτητη επειδή οι μυκητιασικές λοιμώξεις δεν θεραπεύονται από μόνες τους. Για το σκοπό αυτό, ο γιατρός συνταγογραφεί αντιμυκητιασικά με τη μορφή αλοιφών, πηκτωμάτων, σαμπουάν ή κρεμών. Οι μυκητιασικές λοιμώξεις είναι επίμονες, επομένως δεν συνιστάται η διακοπή της θεραπείας πολύ νωρίς. Επιπλέον, είναι σημαντικό να διασφαλιστεί ότι τα μολυσμένα ρούχα απολυμαίνονται πλήρως για να αποφευχθεί η εκ νέου μόλυνση.

Οι μυκητιακές δερματικές παθήσεις είναι συνήθως ακίνδυνες. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις υπάρχει κίνδυνος συστηματικής μυκητίασης. Εδώ ο μύκητας όχι μόνο αποικίζει το δέρμα, αλλά φτάνει στα όργανα μέσω της κυκλοφορίας του αίματος. Πρόκειται για μια σοβαρή ασθένεια που μπορεί να είναι πολύ επικίνδυνη, ειδικά για τους ανοσοκατεσταλμένους ανθρώπους και στη χειρότερη περίπτωση μπορεί να οδηγήσει σε θάνατο.