Κιναισθησία

Με Κιναισθησία καθορίζει την ικανότητα ασυνείδητου ελέγχου και καθοδήγησης των κινήσεων των μερών του σώματος. Η κινηισθησία είναι επομένως μια αίσθηση της κίνησης του σώματος, με βάση το ιδιοδεκτό σύστημα.

Τι γίνεται με την κιναισθησία;

Τα ιδιοδεκτικά συστήματα είναι αισθητηριακά συστήματα που μετρούν τις διαδικασίες στους βαθύς σωματικούς ιστούς - μυς, αρθρώσεις κ.λπ. Η ιδιοδεκτικότητα περιλαμβάνει τρεις αισθητηριακούς τρόπους: την αίσθηση της κίνησης, την αίσθηση της θέσης και την αίσθηση της δύναμης.

Η Kinesthesia λειτουργεί με βάση τους υποδοχείς του μυοσκελετικού συστήματος στις αρθρώσεις, τους μύες και τους τένοντες. Πιο συγκεκριμένα στους μυς των ατράκτων, όργανα όρασης, όπως οι τένοντες Golgi και οι αισθητήρες στις κάψουλες των αρθρώσεων. Ως επί το πλείστον, η κινηισθησία είναι ασυνείδητη.

Συχνά, όροι όπως η κιναισθητική αντίληψη, η κιναισθητική αίσθηση ή το κιναισθητικό αισθητήριο σύστημα χρησιμοποιούνται ως συνώνυμο για την ιδιοδεκτικότητα γενικά. Σε αυτήν την περίπτωση, εννοείται όχι μόνο η αίσθηση της κίνησης, αλλά και η αίσθηση της θέσης και της δύναμης.

Ο όρος kinaesthesia αποτελείται από τις δύο αρχαίες ελληνικές λέξεις «kineō» και «aisthēsis». Το «Kineō» σημαίνει «να κινηθεί» και «aisthēsis» για «αντίληψη, αίσθηση». Ο Βρετανός νευρολόγος Henry Charlton Bastian χρησιμοποίησε τον όρο για πρώτη φορά γύρω στο 1800 για να υποδηλώσει την αίσθηση της κίνησης και την περιοχή του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνη για την αίσθηση της κίνησης - το Κέντρο Κιναισθητικής.

Ο όρος κιναισθητική χρησιμοποιείται επίσης στη νοσηλευτική. Εδώ η κιναισθητική περιγράφει μια έννοια που υποστηρίζει απαλά την κίνηση του ασθενούς.

Λειτουργία & εργασία

Οι ιδιοδεκτές στους μύες και τις αρθρώσεις καταγράφουν τα ερεθίσματα. Για παράδειγμα, τα μάτια Golgi καταγράφουν την ένταση του τένοντα και συνεπώς τη συστολή του μυός, δηλαδή την κίνησή του. Η αίσθηση μεταδίδεται στον νωτιαίο μυελό σε γρήγορες διαδρομές. Εδώ το ερέθισμα μπορεί να μεταφερθεί απευθείας στους κινητικούς νευρώνες. Αυτό επιτρέπει ταχύτερη αντίδραση, καθώς το ερέθισμα δεν χρειάζεται να κατευθύνεται στον εγκέφαλο προτού μεταδοθεί σε κινητικό νευρώνα. Έτσι λειτουργούσαν τα αντανακλαστικά.

Ωστόσο, τα περισσότερα ερεθίσματα ακολουθούν τη διέγερση μέσω των οπίσθιου οπίσθιου μυελού και του πρόσθιου συστήματος μέσω θαλαμικών πυρήνων στον εγκεφαλικό φλοιό. Η αίσθηση ισχύος είναι σημαντική για τη λεγόμενη δοσολογία ισχύος, δηλ. Τον λεπτό συντονισμό του τόνου.Η προσαρμογή του μυϊκού τόνου, της στάσης του σώματος, της κίνησης και της δοσολογίας δύναμης είναι δυνατή μόνο εάν λειτουργεί η ιδιοδεκτικότητα. Αυτό επιτρέπει την απαιτούμενη αντίσταση και τη σωστή τάση.

Τα κύρια καθήκοντα της αίσθησης της κίνησης είναι ο συντονισμός των στάσεων και ο συντονισμός της κίνησης. Ο ορθοστατικός έλεγχος ονομάζεται επίσης ορθοστατικός συντονισμός. Συντονίζει το γεγονός ότι οι θέσεις του σώματος μπορούν να διατηρηθούν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα προκειμένου να είναι σε θέση να τις χρησιμοποιήσουν για την απαιτούμενη ενέργεια.

Κατά τον συντονισμό των κινήσεων, γίνεται διάκριση μεταξύ των ακαθάριστων κινητικών δεξιοτήτων και των λεπτών κινητικών δεξιοτήτων. Ωστόσο, αυτή η διαφοροποίηση δεν είναι πάντα σαφής, καθώς και οι δύο μπορούν να λειτουργούν παράλληλα. Για παράδειγμα, όταν ρίχνετε μια μπάλα, η οποία από μόνη της αντιστοιχεί σε μια ακαθάριστη κίνηση του κινητήρα, τα δάχτυλα λειτουργούν με λεπτό μοτέρ.

Ο συντονισμός των κινήσεων δείχνει επίσης τη σημασία της αλληλεπίδρασης μεταξύ του αριστερού και του δεξιού ημισφαιρίου του εγκεφάλου. Οι κινήσεις του αριστερού και του δεξιού μισού του σώματος ρέουν συχνά το ένα στο άλλο. Συχνά, οι κινήσεις συμβαίνουν επίσης ανεξέλεγκτα και χωρίς καμία πρόθεση ή ανάγκη. Αυτά ονομάζονται συσχετιστικές κινήσεις. Συχνά συμβαίνουν όταν η αντίθετη πλευρά μιμείται μια κίνηση που γίνεται στην άλλη πλευρά του σώματος. Ή όταν ένα άτομο μιμείται τη συμπεριφορά του ομολόγου του. Κάποιος μιλά εδώ για κινήσεις καθρεφτών.

Συνοπτικά, μπορεί να αναφερθεί ότι η κιναισθησία ελέγχει πολύπλοκες διαδικασίες στο σώμα. Κατά τη στενότερη επιθεώρηση, είναι επίσης σαφές ότι, σε αντίθεση με το αναμενόμενο, δεν υπόκεινται σε όλες τις κινήσεις αυθαίρετος έλεγχος.

Μπορείτε να βρείτε το φάρμακό σας εδώ

Ασθένειες και παράπονα

Μια διαταραχή κίνησης και συντονισμού στάσης είναι αταξία. Υπάρχουν διάφορες μορφές αταξίας. Εκδηλώνεται σε ανεξέλεγκτες, υπερβολικές κινήσεις. Οι αταξίες μπορούν επίσης να εμφανιστούν με φυσιολογική μυϊκή δύναμη, δηλαδή όταν δεν υπάρχει παράλυση. Είναι επίσης πιθανό να επηρεαστεί μόνο το ήμισυ του σώματος. Σε αυτήν την περίπτωση κάποιος μιλάει για ημιταξία.

Οι αιτίες μπορεί να βρίσκονται στο κεντρικό (ΚΝΣ) καθώς και στο περιφερικό νευρικό σύστημα. Μπορούν επίσης να ταξινομηθούν σύμφωνα με την αιτιολογία τους, το προσβεβλημένο τμήμα του ΚΝΣ και την προσβεβλημένη κίνηση. Οι αιτίες των αταξιών μπορεί να είναι γενετικές ή να αποκτηθούν. Οι ασθενείς με υποθυρεοειδισμό από καρκινικές παθήσεις έχουν αυξημένο κίνδυνο αταξίας. Η αταξία μπορεί επίσης να προκληθεί από κατάχρηση αλκοόλ ή άλλα δηλητήρια. Διαιρούμενο σύμφωνα με το προσβεβλημένο τμήμα του ΚΝΣ, μπορεί να διακριθεί μια παρεγκεφαλίδα και μια σπονδυλική μορφή · τα άτομα με σκλήρυνση κατά πλάκας επηρεάζονται συχνά.

Ανάλογα με την κίνηση που συνεπάγεται, μπορεί επίσης να διακριθεί μια στάση αταξίας, που δείχνει αταξία, αταξία βάδισης ή αταξία κορμού. Η μόνιμη αταξία μπορεί να προηγηθεί βλάβης στην παρεγκεφαλίδα ή ασθένειες του οργάνου ισορροπίας. Εκδηλώνεται σε στάση αστάθειας και διακυμάνσεις στο σώμα. Η αταξία κατάδειξης και βάδισης εκδηλώνεται, όπως υποδηλώνει το όνομα, όταν δείχνει σε ένα αντικείμενο ή όταν περπατά. Η αταξία του κορμού, από την άλλη πλευρά, είναι αισθητή μέσω των διακυμάνσεων του κορμού όταν κάθεστε.

Η θεραπεία της αταξίας εξαρτάται πάντα από την αιτία της, η οποία ιδανικά πρέπει να καταπολεμηθεί. Αλλά αυτό σημαίνει επίσης ότι πολλές μορφές αταξίας δεν μπορούν να θεραπευτούν. Σε αυτήν την περίπτωση, ο θεραπευτής συνιστά συνήθως συσκευές ή συσκευές για καλύτερη αντιμετώπιση της αταξίας. Αυτό μπορεί να είναι, για παράδειγμα, μπαστούνια ή ειδική υποστήριξη για φαγητό ή ομιλία.