Φλουβοξαμίνη

Φλουβοξαμίνη είναι ένα αντικαταθλιπτικό που ανήκει στην ομάδα των εκλεκτικών αναστολέων επαναπρόσληψης σεροτονίνης. Στη Γερμανία, το δραστικό συστατικό εγκρίθηκε για τη θεραπεία της κατάθλιψης και της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής, αλλά χρησιμοποιείται επίσης συχνά για τη θεραπεία του άγχους και των διαταραχών πανικού, καθώς και των μετατραυματικών διαταραχών του στρες. Κατά τη χρήση του φαρμάκου, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι αλληλεπιδράσεις με άλλα φάρμακα όπως οι αναστολείς της μονοαμινοξειδάσης (ΜΑΟΙ) και μπορεί να εμφανιστούν σημαντικές παρενέργειες.

Τι είναι η φλουβοξαμίνη;

Η φλουβοξαμίνη είναι ένα φάρμακο με τον χημικό μοριακό τύπο C15H21F3N2O2. Περιέχει μονοκυκλικό αρωματικό δακτύλιο και έχει εγκριθεί ως αντικαταθλιπτικό στη Γερμανία από τα μέσα της δεκαετίας του 1980. Το φάρμακο ανήκει σε μια ομάδα εκλεκτικών αναστολέων επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRIs). Η συντομογραφία SSRI προέρχεται από τον αγγλικό όρο "εκλεκτικός αναστολέας επαναπρόσληψης σεροτονίνης".

Η μονοκυκλική δομή και η ειδική της ικανότητα σύνδεσης και συγγένεια με τους σ-υποδοχείς (υποδοχείς σίγμα) διακρίνουν τη φλουβοξαμίνη από τα περισσότερα άλλα αντικαταθλιπτικά, τα οποία έχουν ειδική συγγένεια δέσμευσης με τους υποδοχείς οπιοειδών.

Το δραστικό συστατικό δείχνει, μεταξύ άλλων, μια ισχυρή αλληλεπίδραση με αναστρέψιμους και μη αναστρέψιμους αναστολείς ΜΑΟ (αναστολείς μονοαμινοξειδάσης), οι οποίοι αναστέλλουν μη επιλεκτικά τη διάσπαση νευροδιαβιβαστών όπως η σεροτονίνη, η νοραδρεναλίνη και η ντοπαμίνη και χρησιμοποιούνται επίσης ως αντικαταθλιπτικά. Η φλουβοξαμίνη δεν πρέπει συνεπώς να λαμβάνεται μαζί με αναστολείς ΜΑΟ. Πριν από τη μετάβαση από τους αναστολείς ΜΑΟ σε φλουβοξαμίνη ή αντίστροφα, πρέπει να τηρούνται συγκεκριμένοι χρόνοι αναμονής.

Φαρμακολογική επίδραση

Ως εκλεκτικός αναστολέας επαναπρόσληψης σεροτονίνης, η φλουβοξαμίνη επηρεάζει μόνο την επαναπρόσληψη ή την επιστροφή της μεταφοράς σεροτονίνης στα κυστίδια ορισμένων κυττάρων ή τη διάσπαση αυτού του νευροδιαβιβαστή, έτσι ώστε να αυξάνεται η συγκέντρωσή του στο συναπτικό κενό.

Λόγω του επιλεκτικού τρόπου δράσης του φαρμάκου, η διάσπαση ή η μεταφορά επιστροφής των άλλων νευροδιαβιβαστών από την ομάδα των μονοαμινών όπως η αδρεναλίνη, η ντοπαμίνη, η μελατονίνη και άλλα δεν επηρεάζονται. Η φλουβοξαμίνη συνεπώς οδηγεί σε μονόπλευρη αύξηση της συγκέντρωσης σεροτονίνης στο συναπτικό κενό λόγω του μεγαλύτερου χρόνου παραμονής της εκεί.

Ως νευροδιαβιβαστής στο κεντρικό νευρικό σύστημα (ΚΝΣ), οι ψυχολογικές επιδράσεις αποδίδονται στη σεροτονίνη της μονοαμίνης. Η σεροτονίνη θεωρείται ότι ενισχύει τη διάθεση, παρακινεί και ανακουφίζει από το άγχος. Η ανεπάρκεια σεροτονίνης μπορεί συχνά να καταδειχθεί σε καταθλιπτικές διαθέσεις και κατάθλιψη. Υποθέτοντας ότι η εξάλειψη της μειωμένης συγκέντρωσης σεροτονίνης επιλύει επίσης την καταθλιπτική διάθεση, γίνονται προσπάθειες για την εξάλειψη της σχετικής ανεπάρκειας παρέχοντας επιπλέον σεροτονίνη ή αποτρέποντας την ταχεία απενεργοποίηση της ουσίας messenger.

Η πρόσληψη φλουβοξαμίνης οδηγεί σε αυξημένη συγκέντρωση σεροτονίνης αναστέλλοντας την ταχεία απενεργοποίηση της σεροτονίνης. Εάν η συγκέντρωση σεροτονίνης υπερβεί ένα ορισμένο επίπεδο, η επίδραση της ουσίας αγγελιοφόρου μπορεί να αντιστραφεί σχεδόν. Το σύνδρομο σεροτονίνης ξεκινά, το οποίο χαρακτηρίζεται συνήθως από συμπτώματα όπως άγχος, άγχος, μυϊκή ένταση, τρόμος και μυϊκές συσπάσεις.

Ένα σύνδρομο σεροτονίνης μπορεί να αναπτυχθεί, για παράδειγμα, εάν η αλληλεπίδραση της φλουβοξαμίνης με τους αναστολείς ΜΑΟ δεν λαμβάνεται υπόψη και αναπτύσσεται ανεξέλεγκτα υψηλό επίπεδο σεροτονίνης.

Ιατρική εφαρμογή & χρήση

Ως εκλεκτικός αναστολέας επαναπρόσληψης σεροτονίνης, η πρόσληψη φλουβοξαμίνης οδηγεί σε αύξηση του επιπέδου της σεροτονίνης στο αίμα και συνεπώς μπορεί να ληφθεί υπόψη για τη θεραπεία όλων των ψυχικών ασθενειών που σχετίζονται με μειωμένο επίπεδο σεροτονίνης. Αυτό ισχύει κυρίως για την παθολογική κατάθλιψη.

Δεν είναι ακόμη αρκετά γνωστό εάν η πρόδηλη κατάθλιψη είναι η αιτία ή η συνέπεια της ανεπάρκειας σεροτονίνης.Η φλουβοξαμίνη επομένως συνταγογραφείται κυρίως για τη θεραπεία της κατάθλιψης.

Σύμφωνα με την αρχική έγκρισή του στα μέσα της δεκαετίας του 1980, το φάρμακο προορίζεται επίσης ρητά να βελτιώσει το OCD. Κατά τη διάρκεια περαιτέρω εφαρμογών που υπερβαίνουν πολύ το αρχικά ερευνηθέν φάσμα ασθενειών, το φάρμακο χρησιμοποιείται επίσης συχνά για τη θεραπεία διαταραχών άγχους, κρίσεων πανικού, διαταραχών μετατραυματικού στρες και κοινωνικής φοβίας καθώς και του συνδρόμου ευερέθιστου εντέρου. Ακόμη και με διαγνωσμένο οριακό σύνδρομο, το οποίο μπορεί να ταξινομηθεί στην παραμεθόρια περιοχή μεταξύ νεύρωσης και έκδηλης ψύχωσης, η θεραπεία με τη φλουβοξαμίνη SSRI είναι αρκετά συχνή.

Η εμπειρική γνώση έχει επικρατήσει ότι οι διαταραχές άγχους, οι οποίες μπορούν να εξελιχθούν σε κοινωνική φοβία, για παράδειγμα, συνοδεύονται επίσης από μειωμένο επίπεδο σεροτονίνης. Προκειμένου να αντιμετωπίσετε μόνοι σας την κοινωνική φοβία και έτσι να αποτρέψετε την εμφάνιση ορισμένων αρνητικών παρενεργειών, η χρήση της φλουβοξαμίνης θεωρείται από πολλούς γιατρούς και μερικές φορές προτιμάται.

Εκτός από την αποτελεσματικότητά του, το φάρμακο αποτιμάται συχνά για τον σχετικά σύντομο χρόνο ημιζωής του που είναι περίπου 15 ώρες. Ο σύντομος χρόνος ημίσειας ζωής επιτρέπει την ταχεία μετάβαση σε ένα εναλλακτικό ψυχοτρόπο φάρμακο μέσα σε λίγες ημέρες, εάν προσδιοριστεί δυσανεξία στον παράγοντα.

Μπορείτε να βρείτε το φάρμακό σας εδώ

Κίνδυνοι και παρενέργειες

Όπως και άλλοι αναστολείς εκλεκτικών αναστολέων σεροτονίνης, η φλουβοξαμίνη παρεμβαίνει στον μεταβολισμό των μονοαμινών με σχετικά μη ευαίσθητο, μονόπλευρο και συστημικό τρόπο. Υπάρχει μονόπλευρη αύξηση της συγκέντρωσης σεροτονίνης στο νευρικό σύστημα, χωρίς να γίνονται πλήρως κατανοητές οι σχετικές συστηματικές επιδράσεις σε πολλές σχετικές μεταβολικές διεργασίες.

Παρά τις αδιαμφισβήτητες επιτυχίες της θεραπείας για τη βελτίωση ορισμένων ψυχοπαθολογικών ασθενειών, η χρήση φλουβοξαμίνης συχνά συνοδεύεται από ανεπιθύμητες παρενέργειες. Μετά τη λήψη φλουβοξαμίνης, μπορεί να εμφανιστεί άγχος, υπνηλία, τρόμος και δυσκολία στον ύπνο. Ομοίως, υπάρχει συχνά αύξηση του καρδιακού ρυθμού, καθώς και αντιδράσεις εφίδρωσης και υπερευαισθησίας του δέρματος.

Το σύνδρομο σεροτονίνης, μια τοξική υπερπροσφορά σεροτονίνης, μπορεί να αναπτυχθεί, ιδιαίτερα σε συνδυασμό με φάρμακα που διαφορετικά αυξάνουν το επίπεδο σεροτονίνης. Το σύνδρομο σεροτονίνης συνήθως συνοδεύεται από μειωμένη συνείδηση, κατεψυγμένους μύες, τρόμο και πυρετό και απαιτεί άμεση ιατρική βοήθεια.