Ο ανθρώπινος οργανισμός εκτελεί εκατοντάδες εργασίες για τη διατήρηση της καλής υγείας κάθε μέρα. Έτσι ώστε η ζωή να είναι καθόλου δυνατή, διασφαλίζει έναν καρδιακό ρυθμό και τους πνεύμονες που λειτουργούν. Κάθε μία από αυτές τις διαδικασίες απαιτεί ενέργεια που πρέπει να τροφοδοτείται από το εξωτερικό. ο παροχή ηλεκτρικού ρεύματος του σώματος αντιπροσωπεύει μια πολύπλοκη αλληλεπίδραση.
Τι είναι το τροφοδοτικό;
Ο ενεργειακός εφοδιασμός είναι η βάση για την ανθρώπινη ύπαρξη. Χωρίς υδατάνθρακες, πρωτεΐνες και λίπη, το σώμα δεν θα μπορούσε να διατηρήσει όλες τις λειτουργίες. Η απαιτούμενη ενέργεια διαφοροποιείται σε βασικό μεταβολικό ρυθμό και συνολικό μεταβολικό ρυθμό: ενώ ο βασικός μεταβολικός ρυθμός περιγράφει τις θερμίδες που χρησιμοποιούνται μόνο για την εργασία κυττάρων και οργάνων, ο συνολικός μεταβολικός ρυθμός περιλαμβάνει όλες τις κινήσεις.
Το έλλειμμα οδηγεί σε απώλεια λιπώδους ιστού, η οποία μερικές φορές προκαλείται συνειδητά, ενώ σε άλλους ανθρώπους είναι ένα σημάδι ασθένειας.
Η παροχή ενέργειας στο ίδιο το σώμα πραγματοποιείται μέσω διαφορετικών δομών. Πρώτα απ 'όλα, η πρόσληψη θρεπτικών συστατικών μέσω των τροφίμων είναι καθοριστική. Τα χρησιμοποιήσιμα στοιχεία τελικά διατίθενται μέσω του πεπτικού σωλήνα και μεταφέρονται αργότερα με τη βοήθεια του αίματος σε κάθε μεμονωμένο κύτταρο του σώματος, ώστε να μπορούν να λειτουργήσουν και να μην υπάρχουν προβλήματα υγείας.
Λειτουργία & εργασία
Το καθήκον του ενεργειακού εφοδιασμού είναι έτσι να κάνει τη ζωή δυνατή. Μέσα από τις διάφορες διαδικασίες, όλα τα όργανα παίρνουν την ενέργεια που χρειάζονται για να λειτουργήσουν. Με αυτόν τον τρόπο, η καρδιά χτυπά σε τακτά χρονικά διαστήματα, το οξυγόνο εισέρχεται στους πνεύμονες μέσω εισπνοής και εκπνοής και η τροφή μετατρέπεται στο πεπτικό σύστημα.
Η διακοπή του ενεργειακού εφοδιασμού μπορεί να οδηγήσει σε σχετικές καταγγελίες επειδή είναι τόσο αναντικατάστατη στην καθημερινή ζωή. Βασικά, ο οργανισμός χρειάζεται υδατάνθρακες, πρωτεΐνες και λίπη. Οι πρωτεΐνες χρησιμεύουν μόνο ως δευτερεύουσα παροχή ενέργειας. Εξασφαλίζουν τη δημιουργία νέων δομών και σχετίζονται ιδιαίτερα με την ανάπτυξη, την ανάπτυξη μυών ή τους τραυματισμούς.
Οι υδατάνθρακες και τα λίπη, από την άλλη πλευρά, παρέχουν ενέργεια. Τα θρεπτικά συστατικά απορροφώνται μέσω της τροφής. Η πέψη παίζει κεντρικό ρόλο στην παροχή ενέργειας. Αυτό ξεκινά στο στόμα μόλις το σάλιο αναμιγνύεται με το φαγητό. Στο ανθρώπινο σάλιο υπάρχουν συγκεκριμένα ένζυμα που είναι ικανά να χωρίσουν μακρές αλυσίδες υδατανθράκων σε μικρότερες, έτσι ώστε το στομάχι και τα έντερα να ανακουφίζονται.
Οι υδατάνθρακες αποτελούνται από διαφορετικά μόρια σακχάρου. Κατά τη διάρκεια της πέψης, οι αλυσίδες χωρίζονται στα μεμονωμένα μέρη τους, έτσι ώστε στο τέλος να υπάρχουν απλά σάκχαρα. Με αυτόν τον τρόπο, για παράδειγμα, δημιουργούνται μόρια γλυκόζης ή φρουκτόζης.
Ωστόσο, η ίδια η πέψη δεν είναι υπεύθυνη για τη χρήση της ενέργειας. Διασφαλίζει μόνο ότι οι υδατάνθρακες διασπώνται σε απλά σάκχαρα και πρωτεΐνες σε αμινοξέα. Εδώ, τα ένζυμα παίζουν σημαντικό ρόλο, τα οποία μεταφέρονται από το πάγκρεας στο έντερο κατά τις διάφορες διαδικασίες.
Αφού αφαιρεθούν τα θρεπτικά συστατικά από τα τρόφιμα και διαλυθούν, εισέρχονται στο αίμα. Τα ερυθρά αιμοσφαίρια διανέμουν γλυκόζη, φρουκτόζη, αμινοξέα κ.λπ. στα μεμονωμένα κύτταρα. Ο μεταβολισμός λαμβάνει χώρα μόνο στα ίδια τα κύτταρα. Τα μεταφερόμενα μόρια εξυπηρετούν τα κύτταρα ως ενέργεια και λειτουργική βάση. Με αυτόν τον τρόπο, όλες οι δομές έχουν τη δυνατότητα να εκτελούν τη λειτουργία τους.
Η τροφή αποθηκεύεται προσωρινά στο στομάχι, έτσι ώστε οι άνθρωποι να μην χρειάζεται να τρώνε συνεχώς για να διατηρούν τις λειτουργίες του σώματός τους. Επιπλέον, ο οργανισμός καταφέρνει να δημιουργήσει μνήμη μόλις λάβει περισσότερα από όσα χρειάζεται. Έτσι, τα αποθέματα λίπους αναπτύσσονται σε διαφορετικά μέρη, τα οποία μπορούν να επανενεργοποιηθούν σε περίπτωση έλλειψης τροφής και να χρησιμοποιηθούν για την παροχή ενέργειας.
Ασθένειες και παθήσεις
Η παροχή ενέργειας μπορεί να περιοριστεί με διαφορετικούς τρόπους. Για παράδειγμα, διαταραχές και παράπονα μπορεί να συμβούν κατά την πέψη. Αυτά είναι συχνά αισθητά στη συνοχή του κόπρανα, για παράδειγμα με τη μορφή ενός λιπαρού κόπρανα. Ένα λιπαρό κόπρανα δείχνει ότι το σώμα δεν είναι σε θέση να επεξεργαστεί τα λιπίδια με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, έτσι ώστε να μην είναι διαθέσιμα ως μέρος της παροχής ενέργειας. Κατ 'αρχήν, διάφοροι παράγοντες τίθενται υπό αμφισβήτηση για ένα λιπαρό κόπρανο, για παράδειγμα έλλειψη χολικού οξέος ή παγκρεατικού υγρού, από το οποίο προκύπτει διαταραχή των εντερικών κυττάρων.
Μια άλλη πιθανότητα είναι η δυσαπορρόφηση. Το λίπος χωνεύεται σωστά, αλλά τα κύτταρα του εντέρου δεν το απορροφούν. Η δυσαπορρόφηση είναι αισθητή, για παράδειγμα, λόγω χρόνιας φλεγμονώδους νόσου του εντέρου ή δυσανεξίας στη γλουτένη. Παρόμοιες παρατηρήσεις μπορούν να γίνουν για αντοχή στο σκαμνί. Η σκανδάλη εδώ είναι συχνά μια διαταραχή του παγκρέατος. Και στις δύο ασθένειες, λιγότερη ενέργεια απορροφάται από τον οργανισμό από ό, τι στην πραγματικότητα παρείχε. Τα μακροχρόνια παράπονα μπορούν να οδηγήσουν σε μείωση του σωματικού βάρους.
Επιπλέον, οι ορμόνες μπορούν να αλλάξουν την παροχή ενέργειας. Ένας υπερ-ή αδρανής θυρεοειδής είναι μία από τις πιο κοινές ορμονικές ασθένειες. Ο θυρεοειδής παίζει σημαντικό ρόλο στο μεταβολισμό και συνεπώς και στην παροχή ενέργειας. Για παράδειγμα, η φλεγμονή του οργάνου οδηγεί σε απώλεια του θυρεοειδούς ιστού, ο οποίος παράγει ορμόνες, λόγω της άμυνας του ίδιου του σώματος. Ο μεταβολισμός επιβραδύνεται.
Ο διαβήτης, από την άλλη πλευρά, είναι μια διαταραχή του μεταβολισμού των υδατανθράκων. Ο διαβήτης τύπου 1. χαρακτηρίζεται από έλλειψη της ορμόνης ινσουλίνης, η οποία αυξάνει την περιεκτικότητα σε σάκχαρα στο αίμα. Με τον δεύτερο τύπο, ο οργανισμός έχει επαρκή ινσουλίνη, αλλά οι διαταραχές οδηγούν στο σώμα να μην είναι ευαίσθητο στην ορμόνη.
.jpg)
