Χολίνη

Χολίνη είναι ένας διαδεδομένος και απαραίτητος βιολογικός παράγοντας. Πολλές μεταβολικές διεργασίες πραγματοποιούνται μόνο με τη βοήθεια της χολίνης. Η έλλειψη χολίνης συνεπώς οδηγεί σε διάφορα προβλήματα υγείας.

Τι είναι η χολίνη

Η χολίνη είναι μια ένωση τεταρτοταγούς αμμωνίου που είναι επίσης μια μονοϋδρική αλκοόλη. Το άτομο αζώτου περιβάλλεται από τρεις ομάδες μεθυλίου και μία ομάδα υδροξυλίου. Δεδομένου ότι η ένωση αμμωνίου είναι θετικά φορτισμένη, υπάρχει ως άλας.

Διατίθεται στο εμπόριο ως χλωριούχο χολίνη. Το δραστικό συστατικό βρίσκεται σε πολλά τρόφιμα ως υδατοδιαλυτό ημι-απαραίτητο θρεπτικό συστατικό. Ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά στο χοιρινό χολή από τον Γερμανό χημικό Adolph Strecker το 1849. Το 1862 ο Adolph Strecker χαρακτήρισε και ονόμασε αυτό το δραστικό συστατικό. Η χολίνη ταξινομήθηκε ως βιταμίνη του συμπλέγματος βιταμίνης Β, διότι κατά την κατάποση είχε χαρακτηριστική επίδραση στο νευρικό σύστημα και σε διάφορες μεταβολικές διεργασίες.

Ωστόσο, αναγνωρίστηκε επίσης ότι παράγεται επίσης στον ανθρώπινο μεταβολισμό από τα αμινοξέα μεθειονίνη και λυσίνη. Ωστόσο, η παραγωγή του ίδιου του σώματος δεν είναι τόσο υψηλή που η απαίτηση χολίνης μπορεί να καλυφθεί επαρκώς ανά πάσα στιγμή. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η χολίνη είναι πλέον γνωστή ως δραστική ουσία που μοιάζει με βιταμίνη. Το Choline πήρε το όνομά του από την ελληνική λέξη για τη χοληδόχο "Cholé". Ως σημαντικό συστατικό της χολής, είναι υπεύθυνο για τη γαλακτωματοποίηση λιποειδών ουσιών και επομένως για την απομάκρυνση του λίπους από το ήπαρ.

Λειτουργία, εφέ & εργασίες

Η χολίνη έχει μια ποικιλία λειτουργιών στον ανθρώπινο οργανισμό. Στο σώμα, μετατρέπεται σε ακετυλοχολίνη μέσω εστεροποίησης με οξικό οξύ.

Η ακετυλοχολίνη είναι ένας σημαντικός νευροδιαβιβαστής που είναι υπεύθυνος για τη μετάδοση νευρικών παλμών. Παίζει σημαντικό ρόλο τόσο στο συμπαθητικό όσο και στο παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα. Αυτές οι μεταδόσεις ερεθίσματος έχουν αποφασιστική επίδραση στην πνευματική απόδοση, τη συγκέντρωση και τη μνήμη του ατόμου. Για παράδειγμα, σε χαμηλές συγκεντρώσεις χολίνης, βρέθηκαν σημαντικά μειωμένη συγκέντρωση και απόδοση μνήμης. Η χολίνη συμμετέχει επίσης στη σύνθεση της μυελίνης. Η μυελίνη είναι μια πρωτεΐνη που προστατεύει τις νευρικές οδούς από εξωτερικές επιδράσεις μέσω μόνωσης.

Η χολίνη είναι επίσης βασικό συστατικό των κυτταρικών μεμβρανών με τη μορφή φωσφολιπιδίων. Το πιο γνωστό φωσφολιπίδιο των μεμβρανών είναι η λεκιθίνη. Η λεκιθίνη αποτελείται από γλυκερίνη εστεροποιημένη με δύο λιπαρά οξέα και χολίνη. Οι κυτταρικές επαφές διαμεσολαβούνται επίσης μέσω των δεσμευμένων στη μεμβράνη φωσφολιπιδίων της χολίνης. Εκτός από το φολικό οξύ και τη μεθειονίνη, η χολίνη είναι επίσης ένας σημαντικός φορέας μεθυλομάδας. Εάν υπάρχει ανεπάρκεια φολικού οξέος και βιταμίνης Β12, η ​​χολίνη εξασφαλίζει τη μεθυλίωση της ομοκυστεΐνης σε μεθειονίνη.

Βοηθά έτσι τη μεθειονίνη να συνεχίσει να λειτουργεί ως παράγοντας μεταφοράς ομάδας μεθυλίου. Η χολίνη παίζει επίσης σημαντικό ρόλο στη χολή. Εκεί, στην εστεροποιημένη μορφή, εξασφαλίζει τη γαλακτωματοποίηση των λιπιδίων και έτσι μπορεί να μεταφέρει λίπος και χοληστερόλη από το ήπαρ. Αυτό εμποδίζει τη συσσώρευση λίπους στο ήπαρ. Σε τελική ανάλυση, η χολίνη εμπλέκεται επίσης στη σύνθεση σημαντικών ορμονών όπως η νορεπινεφρίνη ή η μελατονίνη.

Εκπαίδευση, εμφάνιση, ιδιότητες και βέλτιστες τιμές

Η χολίνη είναι ευρέως διαδεδομένη στη φύση. Στον ανθρώπινο οργανισμό παράγεται από τα αμινοξέα λυσίνη και μεθειονίνη. Κατά τη διάρκεια της βιοαποικοδόμησης, η λυσίνη παρέχει τον μεταβολίτη διμεθυλαμίνη, ο οποίος μεθυλιώνεται σε χολίνη από τη μεθειονίνη του δότη ομάδας μεθυλίου. Στο σώμα εστεροποιείται ως λεκιθίνη στις κυτταρικές μεμβράνες, ως μεταβολίτης στο μεταβολισμό και εστεροποιείται με οξικό οξύ ως νευροδιαβιβαστής ακετυλοχολίνη.

Δεδομένου ότι συνδέεται ως λεκιθίνη στις κυτταρικές μεμβράνες όλων των ζωντανών όντων, μπορεί εύκολα να ληφθεί μέσω της τροφής. Βρίσκεται σε τρόφιμα που εξακολουθούν να περιέχουν συστατικά κυτταρικής μεμβράνης. Οι κρόκοι αυγών, το συκώτι του βοείου κρέατος, το συκώτι κοτόπουλου, το φύτρο σίτου, το μπέικον, η αποξηραμένη σόγια και το χοιρινό κρέας περιέχουν μια ιδιαίτερα μεγάλη ποσότητα χολίνης. Μια υγιεινή και ποικίλη διατροφή θα πρέπει να καλύπτει τις καθημερινές ανάγκες χολίνης. Στην περίπτωση μιας χορτοφαγικής δίαιτας, πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στην κατανάλωση λαχανικών πλούσιων σε χολίνη. Αυτά περιλαμβάνουν δημητριακά και όσπρια.

Ασθένειες & Διαταραχές

Δεδομένου ότι η χολίνη παίζει κεντρικό ρόλο σε πολλές διεργασίες στον οργανισμό, μια ανεπάρκεια χολίνης έχει αρνητική επίδραση στην κατάσταση της υγείας. Συνήθως υπάρχει αρκετή χολίνη στα τρόφιμα, ώστε να μην εμφανιστεί ανεπάρκεια χολίνης.

Παρ 'όλα αυτά, υπάρχουν ασθένειες που μπορούν να εντοπιστούν σε έλλειψη χολίνης. Η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ μπορεί να οδηγήσει σε ανεπάρκεια χολίνης. Μια διαταραχή δυσαπορρόφησης λίπους οδηγεί επίσης σε αυτήν. Επιπλέον, η ανεπάρκεια φολικού οξέος οδηγεί επίσης σε δευτερογενή ανεπάρκεια χολίνης. Εάν λείπει φολικό οξύ, η χολίνη αναλαμβάνει τη λειτουργία του φορέα μεθυλομάδας. Αναλύεται και δεν είναι πλέον διαθέσιμο για άλλες διαδικασίες. Η σύνθεση του ίδιου του σώματος είναι ανεπαρκής. Σοβαρές ασθένειες όπως το AIDS μπορεί επίσης να οδηγήσουν σε ανεπάρκεια χολίνης. Οι συνέπειες μιας ανεφοδιασμού με χολίνη είναι πολλαπλές.

Αυτό φαίνεται πιο δραστικά από την ανάπτυξη λιπώδους ήπατος. Λόγω της έλλειψης χολίνης, τα λίπη δεν μπορούν πλέον να μεταφερθούν από το συκώτι. Αποθηκεύονται στα ηπατοκύτταρα.Ως αποτέλεσμα, το ήπαρ δεν μπορεί πλέον να εκτελεί σωστά τη λειτουργία αποτοξίνωσης. Μακροπρόθεσμα, εμφανίζεται η υποβάθμιση του ήπατος. Σε περίπτωση ανεπάρκειας, η χολίνη δεν είναι πλέον διαθέσιμη σε επαρκείς ποσότητες για τη σύνθεση της ακετυλοχολίνης. Εμφανίζονται συμπτώματα όπως κακή συγκέντρωση και ξεχασμός.

Τα χαμηλά επίπεδα χολίνης συνδέονται συχνά με υψηλά επίπεδα ομοκυστεΐνης στο αίμα. Η ομοκυστεΐνη είναι παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη αρτηριοσκλήρωσης. Επιπλέον, μια ανεπάρκεια χολίνης φαίνεται επίσης να επιδεινώνει την παθογένεση ορισμένων ασθενειών. Μεταξύ άλλων, διαπιστώθηκε ότι η ελκώδης κολίτιδα επηρεάζεται θετικά από τη χορήγηση λεκιθίνης. Το ίδιο ισχύει και για χρόνια φλεγμονή ή ακόμα και για καρκίνο του μαστού.