Αδενίτιδα

ΕΝΑ Αδενίτιδα αναφέρεται σε μια φλεγμονώδη ασθένεια των αδένων. Δεδομένου ότι υπάρχουν πολλοί αδένες στο ανθρώπινο σώμα, είναι ένας όρος ομπρέλας για διαφορετικές ασθένειες. Οι λόγοι για αυτό μπορεί να διαφέρουν.

Τι είναι η αδενίτιδα;

Οι γιατροί κατανοούν τον όρο αδενίτιδα που σημαίνει φλεγμονή των αδένων. Το όνομα λοιπόν δεν σημαίνει ανεξάρτητη ασθένεια, αλλά για συλλογικό όρο που περιλαμβάνει διάφορες αδενικές φλεγμονές.

Οι αδένες έχουν διάφορα καθήκοντα στο σώμα και, μεταξύ άλλων, σχηματίζουν σημαντικές εκκρίσεις ή ορμόνες που χρειάζεται ο οργανισμός για τη σωστή λειτουργία. Λόγω των διαφορετικών εργασιών των διαφόρων αδένων, οι κλινικές εικόνες της αδενίτιδας μπορεί επίσης να ποικίλλουν πολύ.

Οι φλεγμονώδεις αδένες δείχνουν πάντα την παρουσία μιας ασθένειας. Οι αιτίες μπορεί να είναι εξίσου διαφορετικές με τα συνοδευτικά συμπτώματα. Δεδομένου ότι μπορεί επίσης να είναι μια πιο σοβαρή ασθένεια, η αδενίτιδα πρέπει πάντα να διευκρινίζεται με ιατρική εξέταση.

αιτίες

Οι αιτίες της αδενίτιδας μπορεί να προκληθούν από βακτήρια ή ιούς ή μπορεί να βασίζονται σε συσσώρευση έκκρισης στην αδενική περιοχή. Ορισμένες αυτοάνοσες ή γενετικές ασθένειες οδηγούν σε φλεγμονή των αδένων.

Εάν, για παράδειγμα, το πάγκρεας είναι φλεγμονή, αυτό οφείλεται συνήθως στην έλλειψη μεταφοράς έκκρισης, η οποία μπορεί να εξελιχθεί σε δυνητικά απειλητική για τη ζωή παγκρεατίτιδα. Ένας από τους ιογενείς παράγοντες για την αδενίτιδα είναι η παρωτίτιδα της παιδικής νόσου, η οποία επηρεάζει ιδιαίτερα τους παρωτιδικούς αδένες. Το συκώτι είναι ένας από τους μεγαλύτερους αδένες στο ανθρώπινο σώμα.

Εάν είναι φλεγμονή, οι ειδικοί μιλούν για ηπατίτιδα. Δεδομένου ότι το συκώτι ειδικότερα συμβάλλει σημαντικά στην αποτοξίνωση του οργανισμού, αυτή η ασθένεια μπορεί επίσης να είναι δυνητικά απειλητική για τη ζωή εάν δεν αντιμετωπιστεί. Τα συμπτώματα της αδενίτιδας περιλαμβάνουν πρήξιμο, κόπωση, κοιλιακό άλγος, γενικά συμπτώματα δηλητηρίασης ή αποστημάτων.

Συμπτώματα, ασθένειες και σημεία

Ανάλογα με την αιτία της, η αδενίτιδα μπορεί να προκαλέσει διάφορα συμπτώματα και συμπτώματα. Ηπατική νόσος συνήθως οδηγεί σε κόπωση και τυπικά συμπτώματα δηλητηρίασης όπως πυρετός, εφίδρωση και ναυτία. Εάν επηρεάζεται ένας αδένας στην περιοχή του στομάχου (παγκρεατίτιδα), η αδενίτιδα εκδηλώνεται ως κοιλιακός πόνος, μετεωρισμός και διάρροια.

Η δυσκοιλιότητα μπορεί επίσης να συμβεί εάν η κατάσταση δεν αντιμετωπιστεί. Μια φλεγμονή του σιελογόνου αδένα εκδηλώνεται ως πρήξιμο στο πρόσωπο και τον πόνο. Σε βακτηριακές λοιμώξεις σχηματίζονται αποστήματα που μπορούν να φλεγμονώσουν και συνήθως σχετίζονται επίσης με σοβαρό πόνο. Η αδενίτιδα του θυρεοειδούς μπορεί να προκαλέσει διάφορα συμπτώματα, όπως ορμονικές ανισορροπίες, ερεθισμό του δέρματος και σοβαρά γαστρεντερικά προβλήματα.

Διαταραχές οργάνων μπορεί επίσης να εμφανιστούν εάν η πορεία είναι σοβαρή. Εξωτερικά, η αδενίτιδα μπορεί να εμφανίζεται ως ωχρότητα και βυθισμένες οφθαλμικές πρίζες. Άλλα σημάδια εξαρτώνται από το ποιος αδένας επηρεάζεται, όπως τριχόπτωση, ακμή και εύθραυστα νύχια.

Η αδενίτιδα μπορεί να διαγνωστεί σαφώς με βάση τα συμπτώματα και τα συμπτώματα που αναφέρονται. Ο εντοπισμός της αδενικής διαταραχής πρέπει να προσδιορίζεται με βάση μια λεπτομερή συζήτηση με τον ενδιαφερόμενο και άλλες μεθόδους εξέτασης. Εάν η ασθένεια ανιχνευθεί νωρίς, συνήθως δεν υπάρχουν περαιτέρω συμπτώματα.

Διάγνωση & πορεία

Εάν υπάρχει υποψία αδενίτιδας, ο θεράπων ιατρός θα συζητήσει διεξοδικά με τον ασθενή και θα λάβει επίσης υπόψη το ιατρικό ιστορικό του. Μια ακριβής περιγραφή των συμπτωμάτων είναι συχνά αρκετή για τον εντοπισμό του προσβεβλημένου αδένα.

Θα πραγματοποιηθεί επίσης εξέταση αίματος. Μια εξέταση υπερήχων, ειδικά στην κοιλιακή περιοχή, μπορεί επίσης να παρέχει πληροφορίες σχετικά με το εάν επηρεάζεται το ήπαρ ή το πάγκρεας. Η πορεία της αδενίτιδας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το ποιος αδένας είναι φλεγμονή και σε ποιο βαθμό. Η φλεγμονή των σιελογόνων αδένων είναι συνήθως επώδυνη, αλλά σε πολλές περιπτώσεις εξαφανίζεται μέσα σε λίγες ημέρες.

Η παγκρεατίτιδα, από την άλλη πλευρά, εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, οδηγεί σε αποσύνθεση του παγκρέατος από τις δικές του πεπτικές εκκρίσεις και μπορεί να είναι θανατηφόρα. Εάν η ηπατίτιδα παραμείνει μη ανιχνευμένη και αν προχωρήσει, η κίρρωση του ήπατος είναι επίσης θανατηφόρα.

Πότε πρέπει να πάτε στο γιατρό;

Εάν υποψιάζεστε αδενίτιδα, θα πρέπει σίγουρα να δείτε το γιατρό σας. Τα προειδοποιητικά σημάδια που μιλούν για ιατρική αξιολόγηση είναι τυπικά γενικά συμπτώματα όπως κόπωση, αλλαγές στη διάθεση ή πονοκεφάλους.

Ο επαναλαμβανόμενος πυρετός καθώς και η ναυτία και η απάθεια υποδηλώνουν μια σοβαρή υποκείμενη ασθένεια που πρέπει να διευκρινιστεί. Εάν αυτά ή παρόμοια παράπονα εμφανιστούν ξανά και ξανά που δεν μπορούν να εντοπιστούν σε άλλη αιτία, θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν γιατρό. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα εάν τα συμπτώματα αυξάνονται γρήγορα ή εάν τα διάφορα συμπτώματα συσσωρεύονται.

Εάν αισθάνεστε αυξανόμενο αίσθημα αδυναμίας, θα πρέπει επίσης να μιλήσετε με έναν γιατρό. Εκτός από την αδενίτιδα, άλλες αδενικές ασθένειες μπορεί να είναι η αιτία, η οποία πρέπει επίσης να διαγνωστεί και, εάν είναι απαραίτητο, να αντιμετωπιστεί. Εάν υπάρχουν συνοδευτικές αλλαγές στο δέρμα, πρήξιμο ή αποστήματα, συνιστάται άμεση επίσκεψη γιατρού. Όποιος παρατηρήσει αλλαγές ιστού ή πρησμένο πρόσωπο μετά το ξύπνημα πρέπει να πάει στο δωμάτιο έκτακτης ανάγκης με τα συμπτώματα. Ένας γιατρός έκτακτης ανάγκης πρέπει να ειδοποιείται σε περίπτωση σοβαρών παραπόνων.

Γιατροί και θεραπευτές στην περιοχή σας

Θεραπεία & Θεραπεία

Εάν εντοπιστεί αδενίτιδα κατά τη διάρκεια της ιατρικής εξέτασης, ο θεράπων ιατρός θα ξεκινήσει την κατάλληλη θεραπεία. Εάν πρόκειται για βακτηριακή λοίμωξη, συνήθως αντιμετωπίζεται με αντιβιοτικά, γεγονός που προκαλεί τη γρήγορη επούλωση της φλεγμονής.

Ιδιαίτερα ήπιες μορφές αδενίτιδας μπορούν επίσης να επουλωθούν από μόνες τους χωρίς προβλήματα, χωρίς καν να απαιτείται ιατρική περίθαλψη. Ωστόσο, συνιστάται μια διευκρίνιση από τον γιατρό. Εάν υπάρχει σοβαρή παγκρεατίτιδα, το όργανο πρέπει να εξοικονομηθεί προσωρινά. Στη συνέχεια το φαγητό λαμβάνεται μέσω ρινογαστρικού σωλήνα. Ανάλογα με το βαθμό στον οποίο το πάγκρεας έχει υποστεί βλάβη, μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση. Κατά τη διάρκεια αυτού, ο κατεστραμμένος ιστός αφαιρείται.

Η ηπατίτιδα αντιμετωπίζεται ανάλογα με τη μεμονωμένη σκανδάλη. Εάν υπάρχει ιική αιτία, συνήθως συνιστάται συμπτωματική θεραπεία. Εάν υπάρχει κίνδυνος η ασθένεια να πάρει μια χρόνια πορεία, χρησιμοποιούνται επίσης ισχυρά φάρμακα. Σε προχωρημένο στάδιο, δηλαδή εάν το ήπαρ έχει υποστεί σοβαρή βλάβη, μια μεταμόσχευση ήπατος μπορεί επίσης να είναι απαραίτητη ως μέτρο διάσωσης.

Εάν η αδενίτιδα οφείλεται σε αυτοάνοση νόσο, συνιστάται η χρήση ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων. Αυτά μειώνουν τη δραστηριότητα του ανοσοποιητικού συστήματος και έτσι εμποδίζουν το σώμα ή τους προσβεβλημένους αδένες να αντιδράσουν. Σε αυτήν την περίπτωση, ωστόσο, είναι σημαντικό να αποφευχθούν άλλες λοιμώξεις, οι οποίες μπορούν να εμφανιστούν συχνότερα λόγω του εξασθενημένου ανοσοποιητικού συστήματος.

Προοπτικές και προβλέψεις

Η αδενίτιδα μπορεί να προκαλέσει διάφορα παράπονα και επιπλοκές. Η περαιτέρω πορεία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την αιτία της φλεγμονής. Στις περισσότερες περιπτώσεις, υπάρχει έντονος πόνος με φλεγμονή των σιελογόνων αδένων. Στη χειρότερη περίπτωση, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε θάνατο εάν ο σιελογόνιος αδένας αποσυντίθεται από τις πεπτικές εκκρίσεις. Μπορεί επίσης να οδηγήσει σε θανατηφόρο κίρρωση του ήπατος. Για το λόγο αυτό, η διάγνωση και θεραπεία της αδενίτιδας πρέπει να πραγματοποιείται νωρίς και συνολικά, ώστε να μην υπάρχουν επακόλουθες βλάβες και επιπλοκές.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, η θεραπεία της αδενίτιδας πραγματοποιείται με τη βοήθεια αντιβιοτικών. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε διάφορες παρενέργειες. Εάν είναι μόνο μια ήπια μορφή της νόσου, συνήθως θεραπεύεται από μόνη της και δεν υπάρχουν περαιτέρω συμπτώματα. Σε σοβαρές μορφές, μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση του κατεστραμμένου ιστού. Εάν το ήπαρ έχει υποστεί βλάβη με περίπλοκο τρόπο, απαιτείται μεταμόσχευση του οργάνου για να επιβιώσει ο ασθενής. Ανάλογα με τη σοβαρότητα της αδενίτιδας, το προσδόκιμο ζωής του ασθενούς μπορεί να μειωθεί από την ασθένεια.

πρόληψη

Η πρόληψη της αδενίτιδας δεν είναι δυνατή σε γενικές γραμμές, καθώς πρόκειται για διαφορετικές ασθένειες που επηρεάζουν πολύ διαφορετικούς αδένες και περιοχές του σώματος. Φυσικά, όπως πάντα, συνιστάται ένας υγιεινός τρόπος ζωής με ισορροπημένη διατροφή και επαρκή άσκηση, καθώς αυτό μπορεί να αποτρέψει την ανάπτυξη πολλών ασθενειών.

Μια φλεγμονή του ήπατος και του παγκρέατος μπορεί καλύτερα να προληφθεί με δίαιτα χαμηλών λιπαρών και ιδιαίτερα με μέτρια χρήση αλκοόλ. Σε πολλές περιπτώσεις, αυτές οι ασθένειες μπορούν να εντοπιστούν στην ακατάλληλη κατανάλωση του διεγερτικού. Εάν εμφανιστούν συμπτώματα όπως πρήξιμο του προσώπου, κοιλιακό άλγος ή συνεχής κόπωση, θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν γιατρό για να αποτρέψετε την πρόοδο της νόσου.

Μετέπειτα φροντίδα

Η αδενίτιδα είναι η φλεγμονή ενός συγκεκριμένου αδένα στο ανθρώπινο σώμα. Εάν υπάρχει αδενίτιδα, συχνά υπάρχει μια υποκείμενη ασθένεια που πρέπει να αντιμετωπιστεί από έναν κατάλληλο γιατρό. Η αντίστοιχη φροντίδα παρακολούθησης είναι πολύ σημαντική και σημαντική εάν υπάρχει αδενίτιδα. Είναι σημαντικό το άτομο να εξαλείψει την αιτία μιας υπάρχουσας αδενίτιδας.

Ακόμη και σε μια τέτοια περίπτωση, οι κατάλληλες εξετάσεις παρακολούθησης είναι πολύ σημαντικές, έτσι ώστε μια νέα αδενίτιδα να μπορεί να ανιχνευθεί και να αντιμετωπιστεί σε πρώιμο στάδιο. Εάν ο ασθενής δεν υποβληθεί σε εξετάσεις παρακολούθησης, υπάρχει υψηλός κίνδυνος υποτροπής. Όποιος παρακολουθεί επακόλουθες εξετάσεις αμέσως μετά την αντιμετώπιση της ασθένειας θα αποφύγει περιττές επιπλοκές.

Εάν δεν διεξαχθούν κατάλληλες εξετάσεις παρακολούθησης, υπάρχει πολύ μεγάλη πιθανότητα να εμφανιστούν επιπλοκές, οι οποίες σε ιδιαίτερα σοβαρές περιπτώσεις θα μπορούσαν ακόμη και να είναι απειλητικές για τη ζωή. Η αντίστοιχη φροντίδα παρακολούθησης είναι επομένως πολύ σημαντική και σημαντική για την υπάρχουσα αδενίτιδα, έτσι ώστε να αποφευχθούν σοβαρές επιπλοκές.

Μπορείτε να το κάνετε μόνοι σας

Εάν διαγνωστεί αδενίτιδα, ξεκινά πρώτα η θεραπεία με φάρμακα. Εκείνοι που επηρεάζονται μπορούν να υποστηρίξουν αντιβιοτική θεραπεία με διάφορα μέτρα.

Η φυσική προστασία είναι πρωτίστως σημαντική. Οι δροσερές κομπρέσες μπορούν να βοηθήσουν σε συμπτώματα όπως κόπωση ή κοιλιακό άλγος. Οι ασθένειες των αυτιών ή των εσωτερικών οργάνων απαιτούν ιατρική περίθαλψη. Δεν απαιτείται απαραίτητα ιατρική θεραπεία για ιδιαίτερα ήπιες μορφές αδενίτιδας. Συχνά, τα συμπτώματα εξαφανίζονται μόνα τους μόλις επιλυθεί η σκανδάλη. Η σοβαρή παγκρεατίτιδα, από την άλλη πλευρά, απαιτεί ατομικά προσαρμοσμένη θεραπεία. Ο γιατρός θα προτείνει πρώτα μια αλλαγή στη διατροφή ή θα επιτρέψει στον ασθενή να φάει μέσω ενός ρινογαστρικού σωλήνα.

Ανάλογα με το πόσο άσχημα είναι το πάγκρεας, η χειρουργική επέμβαση μπορεί επίσης να είναι χρήσιμη. Στη συνέχεια, ο ασθενής πρέπει πρώτα να το πάρει εύκολο. Το σώμα είναι πολύ αδύναμο, ειδικά τις πρώτες ημέρες μετά από μια επέμβαση.

Το άτομο που πάσχει δεν πρέπει αρχικά να κάνει άθλημα και να υποστηρίζει την ανάρρωση μέσω μιας υγιεινής και ισορροπημένης διατροφής. Δεδομένου ότι υπάρχει αυξημένος κίνδυνος υποτροπής, συνιστάται τακτική επίσκεψη στο γιατρό. Σε περίπτωση ασυνήθιστων καταγγελιών, θα πρέπει να μιλήσετε αμέσως στον υπεύθυνο γιατρό.