Τενόφοβιρ

Τενόφοβιρ (επίσης Το tenofovir disoproxil) χρησιμοποιείται θεραπευτικά για μολύνσεις από HIV-1 και ηπατίτιδα Β. Το tenofovir disoproxil ενεργοποιείται στο tenofovir σε ανθρώπινα κύτταρα. Από τη μία πλευρά, αναστέλλει την αντίστροφη τρανσκριπτάση σε ιούς HIV (ή πολυμεράση DNA σε ιούς ηπατίτιδας Β) και, από την άλλη πλευρά, ενσωματώνεται στο DNA του ιού ως λάθος συστατικό, έτσι ώστε ο ιός να μην μπορεί πλέον να πολλαπλασιαστεί. Είναι γενικά καλά ανεκτή, αλλά μπορεί να οδηγήσει σε νεφρική ανεπάρκεια εάν υπάρχει προϋπάρχουσα νεφρική βλάβη.

Τι είναι το tenofovir;

Το tenofovir είναι ένα αντιικό φάρμακο (ιοστατικό) και ανήκει στην ομάδα των αναστολέων της αντίστροφης μεταγραφάσης νουκλεοσιδίων (NRTIs) σε ιούς HIV. Το δραστικό συστατικό μπορεί επίσης να αποκλείσει την πολυμεράση DNA σε ιούς ηπατίτιδας Β.

Είναι ένα τροποποιημένο ανάλογο μονοφωσφορικής αδενοσίνης και αποτελείται από μια πεντόζη, μια πυρηνική βάση και ένα υπόλειμμα φωσφορικού οξέος. Το tenofovir disoproxil είναι το προφάρμακο που ενεργοποιείται στο tenofovir από τα ένζυμα του ίδιου του σώματος.

Φαρμακολογική επίδραση

Το φάρμακο λαμβάνεται σε μορφή δισκίου και πρέπει να λαμβάνεται μαζί με τα γεύματα. Η σωστή δοσολογία πρέπει να συζητηθεί με τον θεράποντα ιατρό και να τηρηθεί αυστηρά, διαφορετικά μπορεί να αναπτυχθεί αντίσταση. Υπάρχει χαμηλή δέσμευση πρωτεϊνών και ο χρόνος ημιζωής στο πλάσμα είναι 12 έως 18 ώρες. Αποβάλλεται κυρίως μέσω των νεφρών.

Το δραστικό συστατικό tenofovir disoproxil απορροφάται αμετάβλητο στο ανθρώπινο κύτταρο και φωσφορυλιώνεται και ενεργοποιείται από ειδικά ένζυμα, τις κινάσες, σε τριφωσφορικά νουκλεοτίδια. Το Tenofovir έχει έναν διπλό μηχανισμό δράσης. Τα ενεργοποιημένα παράγωγα αναστέλλουν, αφενός, την ιική αντίστροφη μεταγραφάση στον ιό ΗΙ και την πολυμεράση DNA στην ηπατίτιδα Β. Ως αποτέλεσμα, η σύνθεση του DNA έχει πλέον ακυρωθεί λόγω της 3 'υδροξυλομάδας που λείπει στο ενεργοποιημένο tenofovir. Αυτό αποτρέπει τον πολλαπλασιασμό του ιού.

Ωστόσο, υπάρχουν επίσης πολυμεράσες DNA στο ανθρώπινο σώμα, ειδικά στα μιτοχόνδρια. Αυτά μπορούν επίσης να ανασταλούν από το φάρμακο, με αντίστοιχες παρενέργειες.

Ιατρική εφαρμογή & χρήση

Το Tenofovir χρησιμοποιείται για τη θεραπεία λοιμώξεων του HIV-1 και της ηπατίτιδας Β. Το φάρμακο εγκρίθηκε αρχικά για θεραπεία HIV στην Ευρώπη το 2002 και έχει ενδείκνυται για τη θεραπεία της χρόνιας ηπατίτιδας Β από το 2008. Το Tenofovir χρησιμοποιείται ιδιαίτερα σε ασθενείς με ηπατίτιδα Β και αντιγραφή ενεργού ιού και αυξημένα ηπατικά ένζυμα.

Το Tenofovir χρησιμοποιείται πάντα σε συνδυασμό με άλλα φάρμακα για τη θεραπεία του HIV. Η θεραπεία μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ενήλικες καθώς και σε εφήβους ηλικίας 12 έως 18 ετών.

Το Tenofovir μπορεί να μειώσει τη μετάδοση του ιού στο αγέννητο παιδί σε έγκυες γυναίκες με χρόνια λοίμωξη από ηπατίτιδα Β. Υπό συνθήκες μελέτης, το φάρμακο χορηγήθηκε το τελευταίο τρίμηνο της εγκυμοσύνης και συνεχίστηκε έως και 4 εβδομάδες μετά τη γέννηση. Μια σημαντική αύξηση των δυσπλασιών στους αγέννητους δεν μπορούσε να παρατηρηθεί μέχρι τότε.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η θεραπεία με tenofovir δεν θεραπεύει τον HIV-1 ή την ηπατίτιδα Β, οπότε ο ασθενής μπορεί ακόμα να μεταδώσει ιούς σε άλλα άτομα ακόμη και κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Τα κατάλληλα προστατευτικά μέτρα είναι επομένως απαραίτητα για την αποφυγή μόλυνσης.

Κίνδυνοι και παρενέργειες

Γενικά, το tenofovir είναι πολύ καλά ανεκτό. Συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες είναι ναυτία, διάρροια, κόπωση, ζάλη και πονοκέφαλος. Ωστόσο, συνιστάται προσοχή σε ασθενείς με προϋπάρχουσα νεφρική δυσλειτουργία. Ο παράγοντας έχει νεφροτοξική δράση και σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να οδηγήσει σε νεφρική ανεπάρκεια. Το Tenofovir δεν πρέπει επίσης να λαμβάνεται με άλλα φάρμακα που μπορούν να προκαλέσουν επιπλέον βλάβη στα νεφρά. Το Tenofovir αντενδείκνυται σε ασθενείς με αιμοκάθαρση.

Η αναστολή της πολυμεράσης του ανθρώπινου μιτοχονδριακού DNA μπορεί να προκαλέσει μερικές σπάνιες αλλά σημαντικές μακροπρόθεσμες παρενέργειες. Τα βρέφη που έχουν εκτεθεί σε θεραπεία νουκλεοσιδίων στη μήτρα, ειδικότερα, ενδέχεται να έχουν αυξημένο κίνδυνο παρενεργειών. Η γαλακτική οξέωση μπορεί να συμβεί λόγω της περίσσειας γαλακτικού οξέος στο αίμα. Αυτό εκδηλώνεται σε βαθιά και γρήγορη αναπνοή, υπνηλία καθώς και ναυτία, έμετο και πόνο στο στομάχι. Αυτό πρέπει να αντιμετωπιστεί αμέσως από γιατρό, καθώς αυτή η ανεπιθύμητη ενέργεια μπορεί να είναι θανατηφόρα.

Επιπλέον, μπορεί να εμφανιστεί φλεγμονή του παγκρέατος (παγκρεατίτιδα), η οποία είναι ιδιαίτερα αισθητή λόγω του πόνου στην άνω κοιλιακή χώρα. Σε σπάνιες περιπτώσεις αδυναμία μυών και αρθρώσεων, μπορεί να εμφανιστούν βλάβες στις νευρικές οδούς (πολυνευροπάθεια) και λιποδυστροφία (ανακατανομή σωματικού λίπους). Εάν υπάρχει γνωστή αλλεργική αντίδραση στο ίδιο το tenofovir ή σε άλλα συστατικά του φαρμάκου, δεν πρέπει να λαμβάνεται.

Η εγκυμοσύνη αποτελεί μια ιδιαίτερη πρόκληση και απαιτεί μια ατομική, ιατρική προσέγγιση. Ο θηλασμός κατά τη διάρκεια της θεραπείας δεν επιτρέπεται, καθώς δεν είναι ακόμη γνωστό εάν το φάρμακο απεκκρίνεται στο μητρικό γάλα.