Αθλητισμός εθισμός

Οπως και Αθλητισμός εθισμός ή Εθισμός φυσικής κατάστασης είναι ένας εθισμός συμπεριφοράς που περιγράφει τον εθιστικό καταναγκασμό να κάνει σπορ ή γυμναστήριο. Μέχρι στιγμής, ο αθλητικός εθισμός δεν θεωρείται επίσημα ανεξάρτητη ασθένεια, αν και μπορεί να θεωρηθεί ως ψυχική διαταραχή.

Τι είναι ο αθλητικός εθισμός;

Σε περιόδους παθητικής κίνησης, ο αθλητισμός γίνεται όλο και πιο σημαντικός στην προληπτική υγειονομική περίθαλψη. Το δημοφιλές άθλημα και η επίγνωση των θετικών αποτελεσμάτων της σωματικής άσκησης προωθούνται ειδικά με συνθήματα όπως το "Fit for Fun" και πολλές μαζικές εκδηλώσεις.

Για την πλειονότητα των αθλητών αναψυχής, ο αθλητισμός είναι πραγματικά ωφέλιμος για την υγεία, αλλά για περίπου 1% των ενεργών ατόμων, η προπόνηση προκαλεί ένα ανεπιθύμητο αποτέλεσμα: Αθλητισμός εθισμός.

αιτίες

Αθλητισμός εθισμός ορίζεται ως ένας τυπικός εθισμός συμπεριφοράς που βασίζεται σε εθιστικές ουσίες που δεν παρέχονται εξωτερικά. Η αρχική υπόθεση ότι ο εθισμός στον αθλητισμό προκαλείται από ενδορφίνες φαίνεται μόνο εν μέρει σωστή. Πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι η ουσία αγγελιοφόρος ντοπαμίνη του σώματος, ένας νευροδιαβιβαστής, συμμετέχει επίσης στην ανάπτυξη εθισμού.

Εκτός από τις ενδορφίνες και τη ντοπαμίνη, οι ψυχολογικοί παράγοντες παίζουν σημαντικό ρόλο στον αθλητικό εθισμό. Αυτά περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, την ευαισθητοποίηση του σώματος και τις διατροφικές διαταραχές. Το "Anorexia Athletica" θεωρείται εδώ και πολύ καιρό ένα φαινόμενο κορυφαίου και ανταγωνιστικού αθλητισμού και βρίσκεται πλέον όλο και περισσότερο στο δημοφιλές άθλημα. Η κοινωνική πίεση που πρέπει να είναι ένα σώμα πολύ λεπτό και σπορ φαίνεται να μην επηρεάζει μόνο τη διατροφική συμπεριφορά αλλά και την άσκηση.

Ένας επιπλέον παράγοντας ενίσχυσης θα μπορούσε να είναι η «διαφυγή από την πραγματικότητα». Μέσω της συνεχούς δραστηριότητας μέχρι την πλήρη εξάντληση, ο εθισμένος βιώνει τον εαυτό του μόνο εδώ και τώρα, γεγονός που του επιτρέπει να καταστείλει προβλήματα και δυσκολίες.

Συμπτώματα, ασθένειες και σημεία

Το βασικό χαρακτηριστικό του αθλητικού εθισμού είναι η υπερβολική άσκηση. Το άθλημα δεν έχει σημασία. Εκείνοι που επηρεάζονται μπορούν να απολαύσουν άσκηση παρά τον εθισμό τους στον αθλητισμό. Ωστόσο, είναι επίσης πιθανό να αισθάνονται ότι το σπορ είναι απλό καθήκον. Προκειμένου να ελευθερώσετε χρόνο για το γυμναστήριο ή για τζόκινγκ, κολύμπι, ποδηλασία και άλλες δραστηριότητες, αυτοί που επηρεάζονται περιορίζουν άλλα χόμπι. Συχνά αποσύρονται από φίλους και συγγενείς.

Όπως και με τους κλασικούς εθισμούς, μια αύξηση είναι επίσης τυπική με τον εθισμό στον αθλητισμό: Οι εθισμένοι στον αθλητισμό συχνά ξεκινούν με μια κανονική άσκηση, η οποία σύντομα δεν είναι πλέον αρκετή για αυτούς. Με έναν έντονο αθλητικό εθισμό, οι περισσότεροι από αυτούς που επηρεάζονται κάνουν σπορ κάθε μέρα. Όταν δεν μπορούν να το κάνουν, νιώθουν ένοχοι, ένταση ή έχουν νευρικότητα, αλλαγές στη διάθεση, άγχος ή εκρήξεις θυμού.

Η εσωτερική αναγκαστική άσκηση παρά τον τραυματισμό μπορεί επίσης να αποτελεί ένδειξη εθισμού στα αθλήματα. Πολλοί τοξικομανείς υποφέρουν από πόνο ή παίρνουν φάρμακα για να μπλοκάρουν τα προειδοποιητικά σήματα του σώματος. Κάποιες ασκήσεις σε σημείο εξάντλησης και εμετού ή έχουν καρδιαγγειακή βλάβη.

Ως εκ τούτου, σε πολλές περιπτώσεις, ο αθλητικός εθισμός οδηγεί σε περαιτέρω σωματικά παράπονα. Εκτός από τους τραυματισμούς και τα σημάδια κόπωσης, μπορεί επίσης να συμβούν αλλαγές στο βάρος. Σε αντίθεση με μια διατροφική διαταραχή ή δυσμορφοφοβία, το βάρος, το σχήμα και η εμφάνιση δεν αποτελούν το επίκεντρο του αθλητικού εθισμού.

Διάγνωση & πορεία

Αθλητισμός εθισμός δύσκολα μπορεί να διαγνωστεί από τον ενδιαφερόμενο, καθώς αισθάνεται υποκειμενικά καλά και όπως κάθε εθισμένος κάνει τα πάντα για να διατηρήσει την κατάσταση. Δεν θα παραδεχτεί κανένα εξαναγκασμό στον εαυτό του ή σε άλλους. Συνήθως είναι οι άνθρωποι γύρω του που παρατηρούν τις αρνητικές αλλαγές.

Ο αθλητικός εθισμός είναι εξαιρετικά διαφορετικός. Πρώτον, το όριο εκπαίδευσης αυξάνεται συνεχώς. Ακόμα και με ασθένεια ή τραυματισμό, ο εθισμένος δεν μπορεί να σταματήσει. Εάν προσπαθήσει ούτως ή άλλως, θα υποφέρει από συμπτώματα στέρησης. Αυτά περιλαμβάνουν πονοκέφαλο και πόνο στο στομάχι, τρόμο, άγχος και κατάθλιψη καθώς και επιθετικότητα ή ευερεθιστότητα.

Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, το άτομο που επηρεάζεται διακόπτει τους κοινωνικούς δεσμούς και τις επαφές του, καθώς χρειάζεται όλη του την ενέργεια για εκπαίδευση και στη συνέχεια είναι πολύ εξαντλημένος για συνομιλίες ή δραστηριότητες. Οι συνέπειες του αθλητικού εθισμού για τον οργανισμό είναι σοβαρές. Λόγω της συνεχούς σωματικής υπερφόρτωσης, το ανοσοποιητικό σύστημα εξασθενεί και το άτομο που επηρεάζεται είναι πιο ευαίσθητο σε λοιμώξεις. Ωστόσο, δεδομένου ότι δεν θα παραλείψει καθόλου την εκπαίδευσή του, θέτει σε κίνηση μια σπείρα επιδείνωσης της υγείας.

Επιπλέον, η ακραία πίεση στα οστά, τους μύες και τους συνδέσμους ενέχει υψηλό κίνδυνο τραυματισμού. Στην περίπτωση επιπρόσθετου υποσιτισμού, όπως και με την ανορεξία, μπορεί να εμφανιστεί αναιμία και σοβαρές ορμονικές ανισορροπίες. Μπορεί επίσης να εμφανιστούν διαταραχές συγκέντρωσης, οι οποίες έχουν αρνητική επίδραση στην επαγγελματική ζωή.

Επιπλοκές

Ο αθλητικός εθισμός μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες για τον οργανισμό, εάν δεν ληφθούν υπόψη τα σήματα του σώματος. Είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο να αγνοήσετε καρδιαγγειακά παράπονα όπως ζάλη, αδυναμία, υπνηλία και αίσθημα παλμών ή να προπονηθείτε σε πλήρη ένταση παρά την εμπύρετη ασθένεια: Στη χειρότερη περίπτωση, μπορεί να προκληθεί ανεπανόρθωτη βλάβη των καρδιακών μυών ή θανατηφόρα καρδιακή ανακοπή.

Η χρήση ναρκωτικών για τη βελτίωση της απόδοσης αυξάνει τον κίνδυνο απειλητικών για τη ζωή επιπλοκών. Οι υπερβολικά τεντωμένοι τένοντες, οι μύες, οι σύνδεσμοι και οι αρθρώσεις φθείρονται πρόωρα, οι οξείς τραυματισμοί πολύ συχνά γίνονται χρόνοι χωρίς επαρκή ανάπαυση. Η συνεχής υπέρβαση του ορίου απόδοσης μπορεί επίσης να γίνει αισθητή ως πονοκεφάλους, αϋπνία και μυϊκός πόνος.

Εάν οι αθλητές εξαρτώνται επίσης από διατροφική διαταραχή, συνήθως υποσιτίζονται ή υποσιτίζονται: το αποτέλεσμα μπορεί να είναι ένα εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα με αυξημένη ευαισθησία σε λοιμώξεις και μειωμένη σωματική και ψυχική απόδοση. Στις γυναίκες, η υπερβολική άσκηση σε συνδυασμό με το λιποβαρές οδηγεί συχνά σε ορμονικές διαταραχές που μπορεί να οδηγήσουν σε έλλειψη εμμηνορροϊκής αιμορραγίας (αμηνόρροια) και μείωση της οστικής πυκνότητας (οστεοπόρωση).

Λόγω της πορώδους οστικής ουσίας, υπάρχει αυξημένος κίνδυνος θραύσης οστού σε μια αβλαβή πτώση. Εάν οι κοινωνικές επαφές, η εργασία και η σχέση με τον σύντροφο παραμεληθούν υπέρ του υπερβολικού αθλητισμού, υπάρχει κίνδυνος πλήρους απομόνωσης μακροπρόθεσμα εάν δεν ληφθούν έγκαιρα αντίμετρα.

Πότε πρέπει να πάτε στο γιατρό;

Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο ασθενής με αθλητικό εθισμό εξαρτάται από ιατρική συμβουλή και εξέταση, ώστε να μην υπάρχουν περαιτέρω παράπονα και επιπλοκές. Σε ακραίες περιπτώσεις, ο αθλητικός εθισμός μπορεί ακόμη και να οδηγήσει σε θάνατο εάν η υπερβολική δραστηριότητα υπερβαίνει το σώμα τόσο πολύ που οδηγεί σε καρδιακή προσβολή ή εγκεφαλικό επεισόδιο. Για αυτόν τον λόγο, ένας γιατρός πρέπει να επικοινωνήσει με τα πρώτα σημάδια του εθισμού στον αθλητισμό. Πάνω απ 'όλα, οι ξένοι πρέπει να αναγνωρίσουν τα συμπτώματα και να παρακινήσουν τον ενδιαφερόμενο να ζητήσει θεραπεία.

Θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν γιατρό σε περίπτωση εθισμού στον αθλητισμό, εάν το πάσχον άτομο ασκεί πολύ συχνά αθλητικές δραστηριότητες. Εκείνοι που επηρεάζονται γίνονται νευρικοί εάν δεν μπορούν να κάνουν σπορ. Υποφέρετε από άγχος ή σοβαρές αλλαγές στη διάθεση. Η γενική καταθλιπτική συμπεριφορά μπορεί επίσης να υποδηλώνει εθισμό στον αθλητισμό και πρέπει να εξεταστεί από γιατρό. Θα πρέπει επίσης να επικοινωνήσετε με έναν γιατρό εάν το άτομο έχει διατροφική διαταραχή.

Ο αθλητικός εθισμός αντιμετωπίζεται συνήθως από έναν γενικό ιατρό ή έναν γιατρό σπορ. Η συμβουλή ψυχολόγου είναι συνήθως απαραίτητη για περαιτέρω θεραπεία.

Θεραπεία & Θεραπεία

ο Αθλητισμός εθισμός αντιμετωπίζεται συνήθως ως μέρος της ψυχοθεραπείας. Η θεραπεία μπορεί να γίνει με βάση εξωτερικούς ασθενείς, αλλά εάν εμφανιστούν ταυτόχρονα διαταραχές της διατροφής, γίνεται ως εσωτερικός ασθενής.

Η αυτοθεραπεία είναι σπάνια επιτυχής, καθώς ο ενδιαφερόμενος συνήθως στερείται γνώσης. Για αυτόν, το πρόγραμμα προπόνησής του, ακόμη και αν καθορίζει ήδη την καθημερινή του ζωή και σπάει τις σχέσεις, δεν είναι τίποτα περισσότερο από χόμπι. Ωστόσο, με την υποστήριξη ενός θεραπευτή, οι πιθανότητες επιτυχίας είναι πολύ καλές.

Κάθε θεραπεία βασίζεται στις ανάγκες του ασθενούς και δεν μπορεί να προσδιοριστεί εκ των προτέρων ούτε η ακριβής διάρκεια της θεραπείας ούτε ο αριθμός και η συχνότητα των απαραίτητων συνεδριών.

Οι προσεγγίσεις γνωστικής θεραπείας έχουν αποδειχθεί αρκετά επιτυχημένες εδώ. Η θεραπεία ομιλίας ειδικότερα πρέπει να χρησιμοποιείται από τον θεραπευτή για τη θεραπεία του εθισμού στον αθλητισμό. Ως άτομο που πλήττεται, εάν δεν γνωρίζετε σε ποιον γιατρό θα πρέπει να απευθυνθείτε, το πρώτο βήμα για ένα ψυχολογικό κέντρο παροχής συμβουλών ή έναν αθλητή ψυχολόγο είναι πάντα η σωστή επιλογή.

πρόληψη

Η εκπαίδευση είναι ο καλύτερος τρόπος για να μετακινηθείτε Αθλητισμός εθισμός να αποτρέψω. Η γνώση ότι μπορείτε να γίνετε εθιστική ακόμα και κατά την άσκηση, οξύνει την επαγρύπνηση. Η άσκηση που πραγματοποιείται τρεις φορές την εβδομάδα και δεν διαρκεί περισσότερο από μία ώρα και μισή ή δύο ώρες θεωρείται υγιής άσκηση.

Πάνω απ 'όλα, οι ειδικοί απαιτούν εργασία ενημέρωσης στα σχολεία, δεδομένου ότι οι νέοι ηλικίας 11 έως 17 ετών είναι μια ιδιαίτερα εθιστική ομάδα. Η αυτοπαρατήρηση, αλλά και ένα προσεκτικό περιβάλλον, μπορεί να κάνει μεγάλη διαφορά στα πρώτα σημάδια εθιστικής συμπεριφοράς. Η τιμιότητα απέναντι στον εαυτό σας και στους άλλους είναι σημαντική εδώ.

Μετέπειτα φροντίδα

Η θεραπεία του εθισμού στον αθλητισμό απαιτεί συνεπή παρακολούθηση μετά τη θεραπεία, έτσι ώστε ο ασθενής να μην επιστρέψει στα παλιά πρότυπα συμπεριφοράς. Η παρακολούθηση της φροντίδας μπορεί να συζητηθεί με τον ψυχολόγο, αλλά και με άτομα που εμπιστεύεστε ή με τον οικογενειακό γιατρό. Ο λόγος για τον εθισμό στον αθλητισμό είναι σημαντικός όχι μόνο για τη θεραπεία, αλλά και στο πλαίσιο της μετέπειτα φροντίδας, καθώς περιλαμβάνει επίσης την ανακάλυψη και τη δοκιμή εναλλακτικών λύσεων για τον αθλητισμό.

Ειδικά οι άνθρωποι που θέλουν να δημιουργήσουν μια αίσθηση επίτευξης μέσω του αθλητισμού μπορούν επίσης να το επιτύχουν διαφορετικά. Σε αυτό το πλαίσιο, η κοινωνική δέσμευση όπως η καθοδήγηση μπορεί να είναι εξίσου σημαντική με μια επαγγελματική καριέρα ή ένα καλλιτεχνικό χόμπι. Από την άλλη πλευρά, όσοι δηλώνουν την υγεία ως τον λόγο για τον αθλητικό εθισμό μπορούν επίσης να το εφαρμόσουν με πεζοπορία ή θαλάσσια σπορ, σάουνα ή υγιεινή διατροφή.

Ο εθισμός στον αθλητισμό δεν είναι λόγος να σταματήσετε να ασχολείτε. Επομένως, ο στόχος της παρακολούθησης της φροντίδας δεν είναι να αποφεύγετε με συνέπεια την άσκηση, αλλά να την ασκείτε σε υγιείς δόσεις. Είναι χρήσιμο εδώ να κάνετε αθλητισμό με φίλους, καθώς αυτό αποφεύγει τις υπερβολικές αθλητικές δραστηριότητες και προσφέρει την εμπειρία του αθλητισμού με μέτρο. Ταυτόχρονα, μπορεί να θεωρηθεί ότι η κοινωνική συνιστώσα του αθλητισμού και όχι μόνο η επιτυχία μπορεί να σας κάνει ευτυχισμένους. Ο καθορισμός προθεσμιών για αθλητικούς χρόνους μπορεί επίσης να συνοδεύει τη μετέπειτα φροντίδα με στοχευμένο τρόπο.

Μπορείτε να το κάνετε μόνοι σας

Ο αθλητικός εθισμός είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί χωρίς θεραπευτική βοήθεια. Είναι μια διαταραχή στην οποία οι πάσχοντες υποφέρουν από παρανοήσεις. Συνήθως δεν παρατηρούν καν τις αρνητικές συνέπειες. Η παραμέληση άλλων τομέων της ζωής εγκρίνεται για τον καλό σκοπό. Η εμπειρία έχει δείξει ότι μόνο τα καθαρά σωματικά προβλήματα οδηγούν σε προθυμία να αλλάξουν το ρυθμό της ζωής. Ωστόσο, σε πολλούς ασθενείς, το μυοσκελετικό σύστημα έχει ήδη υποστεί μόνιμη βλάβη.

Μια προοπτική επιτυχίας εκτός από την ιατρική περίθαλψη υπάρχει μόνο εάν οι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να αυτο-επικρίνουν. Το περιβάλλον πρέπει να βοηθήσει στη θεραπεία. Οι γονείς, τα αδέλφια και οι φίλοι πρέπει σίγουρα να εμπιστευτούν τους άρρωστους και να ζητήσουν υποστήριξη. Η μείωση της εκπαίδευσης και η παρακολούθηση των συμφωνηθέντων χρόνων από εμπιστευτικούς έχουν αποδειχθεί ελπιδοφόρα. Ένα γραπτό καθημερινό πρόγραμμα μπορεί να βοηθήσει.

Η διάγνωση του αθλητικού εθισμού δεν αναγνωρίζεται ως ασθένεια από πολλές εταιρείες ασφάλισης υγείας. Ωστόσο, μπορεί κανείς να περιμένει βοήθεια από γιατρό. Επειδή πίσω από την αθλητική μανία υπάρχουν συχνά άλλες αιτίες. Για παράδειγμα, οι γυναίκες θέλουν να φτάσουν στο σώμα των ονείρων τους μέσω υπερβολικών μονάδων άσκησης. Βασικά, όσο περισσότερο έχετε υποφέρει από εθισμό στον αθλητισμό, τόσο πιθανότερο είναι να αποφύγετε την αυτοθεραπεία και να συμβουλευτείτε έναν γιατρό.