Οπως και Αισθητηριακή ολοκλήρωση καλείται η αλληλεπίδραση διαφορετικών αισθητηριακών συστημάτων ή αισθητηριακών ιδιοτήτων.
Τι είναι η αισθητηριακή ολοκλήρωση;
Η αισθητηριακή ενσωμάτωση (SI) αναφέρεται στη σειρά των αισθητηριακών εντυπώσεων από τη μία και σε μια θεραπευτική ιδέα που αναπτύχθηκε από τον ψυχολόγο και τον επαγγελματία θεραπευτή Dr. Ο A. Jean Ayres αναπτύχθηκε στη δεκαετία του '60 και του '70. Ανακάλυψε ότι υπάρχουν παιδιά που πάσχουν από μια διαταραχή, αλλά στα οποία δεν μπορεί να αποδειχθεί βλάβη.
Η αισθητηριακή ολοκλήρωση είναι μια διαδικασία που λαμβάνει χώρα παντού στον εγκέφαλο. Αυτά περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, την όραση, την ακοή, τη γεύση, τη μυρωδιά, την κίνηση και την ευαισθητοποίηση του σώματος.
Ο τρόπος με τον οποίο το σώμα επεξεργάζεται αυτά τα ερεθίσματα είναι ξεχωριστά διαφορετικό και εξαρτάται από την ποιότητα των αισθητηριακών συστημάτων. Η αισθητηριακή ολοκλήρωση είναι η βάση για μάθηση, ομιλία και δράση. Οι πληροφορίες που λαμβάνονται μέσω των αισθητηριακών συστημάτων υποβάλλονται σε επεξεργασία στον εγκέφαλο και στη συνέχεια εφαρμόζονται σε κατάλληλες ενέργειες.
Η αισθητηριακή ολοκλήρωση ξεκινά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και αναπτύσσεται πολύ γρήγορα, ειδικά στην πρώιμη παιδική ηλικία. Αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό γιατί τα πρώτα χρόνια τα αισθητήρια συστήματα είναι δικτυωμένα και αναπτύσσεται η βάση για τη γλώσσα, την ικανότητα δράσης, την κοινωνική συμπεριφορά, τη συντονισμένη κίνηση και τη φαντασία.
Λειτουργία & εργασία
Οι αισθητηριακές πληροφορίες των κοντινών αισθήσεων διαδραματίζουν πολύ σημαντικό ρόλο, ειδικά στα πρώτα χρόνια της ζωής. Οι τοπικές αισθήσεις παρέχουν στον εγκέφαλο πληροφορίες σχετικά με το σώμα και ποια θέση κατέχει στο περιβάλλον. Γίνεται διάκριση μεταξύ:
- Αίσθηση αφής ή αφής (αίσθηση αφής)
- Αίσθηση ισορροπίας (αιθουσαία αίσθηση)
- Αίσθηση κίνησης και δύναμης (ιδιοδεκτική αίσθηση)
Εάν ένα παιδί είναι σε θέση να επεξεργαστεί τις διάφορες αισθητικές αισθητικές εμπειρίες πολύ καλά τα πρώτα χρόνια της ζωής του, μπορεί να αναπτύξει μια διαφοροποιημένη εικόνα των ορίων και των δυνατοτήτων του σώματος. Αυτή η εικόνα είναι επίσης γνωστή ως διάγραμμα σώματος. Εάν οι αισθητηριακές πληροφορίες μπορούν να τακτοποιηθούν και να συγκεντρωθούν στον εγκέφαλο, αυτή η διαδικασία ονομάζεται «αισθητηριακή ολοκλήρωση».
Μια καλή αισθητηριακή ενσωμάτωση είναι απαραίτητη για να μπορέσουμε να προσανατολιστούμε στο περιβάλλον. Για να γίνει αυτό, όλες οι πληροφορίες από το περιβάλλον ή από το σώμα πρέπει να υποβληθούν σε επεξεργασία. Στη συνέχεια, αυτές οι πληροφορίες συλλέγονται από τους υποδοχείς που βρίσκονται στα νοηματικά όργανα. Αυτά περιλαμβάνουν:
- τα αφής σώματα του δέρματος, τα οποία είναι σημαντικά για την αφή
- τα ημικυκλικά κανάλια στο μεσαίο αυτί για ερεθίσματα ισορροπίας και βαρύτητας
- Υποδοχείς στις αρθρώσεις και τους άξονες των μυών για πληροφορίες σχετικά με το εύρος κίνησης
Τα νευρικά μονοπάτια στη συνέχεια προωθούν τις πληροφορίες σε διαφορετικά κέντρα του εγκεφάλου, τα περισσότερα από τα οποία υποβάλλονται σε επεξεργασία ασυνείδητα και αυτόματα. Σημαντικές διαδικασίες πραγματοποιούνται ήδη στο στέλεχος του εγκεφάλου, το χαμηλότερο μέρος του εγκεφάλου. Εδώ, για παράδειγμα, τα ερεθίσματα ισορροπίας υποβάλλονται σε επεξεργασία έτσι ώστε η προσαρμογή στις αλλαγές στη θέση να γίνεται αυτόματα. Η υποσυνείδητη επεξεργασία είναι σημαντική γιατί χρειαζόμαστε την προσοχή μας για υψηλότερη απόδοση.
Μπορείτε να βρείτε το φάρμακό σας εδώ
➔ Φάρμακα για οφθαλμικές λοιμώξειςΑσθένειες και παθήσεις
Εάν διαταραχθεί η αλληλεπίδραση των αισθητηριακών τρόπων, εμφανίζονται διαταραχές της αισθητηριακής ολοκλήρωσης. Μια διαταραχή της αισθητηριακής ολοκλήρωσης θεωρείται ότι είναι μια ήπια νευρολογική δυσλειτουργία στην οποία οι αισθητηριακές πληροφορίες δεν μπορούν να υποστούν επαρκή επεξεργασία. Ως αποτέλεσμα, οι άνθρωποι δεν μπορούν να προσαρμόσουν τη συμπεριφορά τους στις απαιτήσεις και να αντιδράσουν λιγότερο σκόπιμα και λογικά.
Τα χαρακτηριστικά είναι πολύ διαφορετικά. Για παράδειγμα, η βασική ένταση των μυών μπορεί να είναι υποτονική, δηλ. Πολύ χαμηλή, έτσι ώστε εκείνοι που επηρεάζονται πρέπει να καταβάλουν συνειδητή προσπάθεια για να διατηρήσουν τη στάση του σώματος. Ωστόσο, για άλλες δραστηριότητες, η απαραίτητη προσοχή δεν είναι πλέον διαθέσιμη. Τα παιδιά που πάσχουν από αυτό φαίνεται πολύ αδύναμα και ανήσυχα. Άλλα παιδιά, από την άλλη πλευρά, δεν μπορούν να σχεδιάσουν τις κινήσεις τους σκόπιμα και ως εκ τούτου είναι εξαιρετικά αδέξια.
Μια άλλη διαταραχή εκδηλώνεται με αιθουσαία υπερευαισθησία, η οποία είναι επίσης γνωστή ως διαταραχή διαμόρφωσης. Σε αυτήν την περίπτωση, το παιδί δεν είναι δυνατόν να αναστείλει ή να φιλτράρει τα ερεθίσματα. Εάν το παιδί είναι απτικά αμυντικό, αποφεύγει απροσδόκητη επαφή με ανθρώπους ή υλικά που έχουν διάχυτη ποιότητα ερεθίσματος. Τα παιδιά αντιδρούν αμυντικά και επιθετικά σε μια τέτοια επαφή. Επομένως, αποφεύγονται καταστάσεις όπως βόλτες στο μετρό ή ουρές, οι οποίες μπορούν επίσης να οδηγήσουν σε κοινωνικό άγχος. Η αιθουσαία άμυνα είναι μια ακραία μορφή φόβου ύψους που προκαλείται από δραστηριότητες όπως ποδηλασία ή swinging. Τα παιδιά που πάσχουν από διαταραχή της αισθητηριακής ολοκλήρωσης εμφανίζουν συχνά τα ακόλουθα συμπτώματα:
Στα νήπια:
- Άμυνα ή ερεθισμένη συμπεριφορά στην αφή
- Αμυντική ή ερεθισμένη συμπεριφορά σε αλλαγές στην κατάσταση
- Ανησυχία και κραυγές επιθέσεων και πολύ λίγη δραστηριότητα
- Προβλήματα κατάποσης και απορρόφησης
- Διαταραχές του κύκλου ύπνου-αφύπνισης
Σε μικρό παιδί ή σχολική ηλικία:
- Ευαισθησία στον θόρυβο
- έλλειψη σώματος ή αυτογνωσίας
- «αδέξια» παιδιά
- καθυστερημένη ανάπτυξη κινητήρα
- καθυστερημένη γλωσσική ανάπτυξη
- Προβλήματα άγχους και συμπεριφοράς
- Υπο-ή υπερκινητικότητα
- Διαταραχές μάθησης ή μερικής απόδοσης
Οι διαταραχές της αισθητηριακής ολοκλήρωσης είναι το αποτέλεσμα διαφόρων διαδικασιών. Για παράδειγμα, μπορεί να εμφανιστούν λόγω έλλειψης αναπτυξιακών ερεθισμάτων. Η κίνηση και το ενεργό παιχνίδι είναι επομένως εξαιρετικά σημαντικές για την ανάπτυξη. Διαφορετικά, τα παιδιά έχουν λίγες ευκαιρίες για αισθητηριακές εμπειρίες και έχουν μικρή σωματική επαφή.
Αλλά η υπερδιέγερση μέσω ερεθισμάτων μπορεί επίσης να προκαλέσει διαταραχή. Ως αποτέλεσμα, οι διεργασίες επεξεργασίας αποσυντίθενται και τα ερεθίσματα μεταδίδονται μόνο εν μέρει. Οι ενήλικες μπορούν επίσης να πάσχουν από διαταραχή της αισθητηριακής ολοκλήρωσης, στις περισσότερες περιπτώσεις είχαν ήδη προβλήματα στον τομέα της αντίληψης ως παιδιά ή δεν είχαν αμφισβητηθεί και ενθαρρυνθεί αρκετά.
