Θήκη ορθού

ο Θήκη ορθού τυλίγει τους ίσους κοιλιακούς μυς. Χρησιμεύει στην προστασία από εξωτερικές επιρροές και παίζει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του κύτους, εφόσον δεν εμποδίζεται η εκτέλεση αυτής της λειτουργίας.

Τι είναι το περίβλημα του ορθού;

Ο όρος θήκη ορθού αποτελείται από το μεσαίο τμήμα του ονόματος του ορθού κοιλιακού μυός (ίσιος κοιλιακός μυς) και την αρχική έννοια της λέξης θήκη = μανίκι.

Είναι ένα κάλυμμα συνδετικού ιστού που περιβάλλει τις δύο μυϊκές κοιλιές που τρέχουν δίπλα στην κεντρική γραμμή του κάτω κορμού. Διαμορφώνει στην πραγματικότητα μια δομή του οποίου το σχήμα μπορεί να συγκριθεί με ένα σπαθί σπαθί. Ωστόσο, λείπει η πτυχή κίνησης. Οι μύες δεν μπορούν να τραβηχτούν από το θηκάρι σαν σπαθί. Είναι σταθερά και μπορούν να μετακινηθούν ελαφρώς. Το περίβλημα του ορθού σχηματίζεται από τις απονερώσεις (εκτεταμένους τένοντες) των άλλων κοιλιακών μυών. Αυτά περιλαμβάνουν τους λοξούς κοιλιακούς μυς (M. obliquus abdominis externus και internus) και τον εγκάρσιο κοιλιακό μυ (M. transversus abdominis).

Ερχόμενοι από αριστερά και δεξιά, οι επεκτάσεις τένοντα σχηματίζουν μια δομή στην οποία η πορεία ινών των επιμέρους φύλλων αντιστοιχεί στην αρχική κατεύθυνση έλξης των σχετικών μυών. Αυτό δημιουργεί ένα δίκτυο ινών που εκτείνεται συστηματικά γύρω από τον ορθό κοιλιακό μυ.

Ανατομία & δομή

Οι δύο ίσοι κοιλιακοί μύες σχηματίζουν δύο σκέλη μυών που τρέχουν παράλληλα με τη μέση γραμμή της κοιλιάς. Αναδύονται στους χόνδρους του 5ου - 7ου νεύρου και στην άκρη του στέρνου. Από εκεί τρέχουν κατευθείαν προς τα κάτω και προσκολλώνται στη σύμφυση.

Γίνονται συνεχώς στενότερα από πάνω προς τα κάτω. Υπάρχει ένα κενό μεταξύ των δύο κοιλιακών μυών, της γραμμικής άλμπας (λευκή γραμμή), η οποία είναι ευρύτερη πάνω από τον ομφαλό από ό, τι παρακάτω. Η θήκη του ορθού, που σχηματίζεται από τους άλλους κοιλιακούς μυς, περιλαμβάνει τις δύο μυϊκές κοιλιές σύμφωνα με ένα οργανωμένο σύστημα, το οποίο χωρίζεται σε ένα μέρος πάνω και ένα κάτω από την τοξοειδή γραμμή (τοξωτή γραμμή). Το κάτω μέρος είναι μόνο αδύναμο και λεπτό. Για την οργάνωση του άνω τμήματος, η απονευρίαση του μυϊκού obliquus abdominis internus χωρίζεται σε δύο φύλλα στην εξωτερική άκρη του ορθού. Το ένα τραβά προς τα πίσω, το άλλο καλύπτει το μέτωπο.

Το επιφανειακό φύλλο συμπληρώνεται από επεκτάσεις των τενόντων του M. obliquus abdominis externus, το βαθύ από αυτούς του M. transversus abdominis. Στην περιοχή του linea alba, οι ίνες των διαφόρων τμημάτων διασχίζουν και δικτυώνονται.

Λειτουργία & εργασίες

Η θήκη του ορθού κρατά το σχήμα του ορθού κοιλιακού μυός σε σχήμα. Μαζί με τους 3 - 4 ενδιάμεσους τένοντες (διατομές τένοντα), οι οποίοι υποδιαιρούν τους δύο μυς σε μεμονωμένα διαμερίσματα, αποτελούν τη βάση για το έξι-πακέτο (μερικές φορές οκτώ-πακέτο) όταν είναι σε καλή κατάσταση προπόνησης. Στην περιοχή crossover εμποδίζει το linea alba να αποκλίνει πάρα πολύ.

Μια σημαντική λειτουργία όλων των συστατικών που εμπλέκονται στο σύστημα είναι η προστασία των κοιλιακών σπλάχνων. Για το σκοπό αυτό, το περίβλημα του ορθού συγχωνεύεται με την περιτονία και το περιτόναιο στην κοιλιά, έτσι ώστε, μαζί με τη μυϊκή κοιλιά, να δημιουργείται ένα ισχυρό προστατευτικό κάλυμμα στο μπροστινό μέρος της κοιλιάς · στο πλάι, η εγκάρσια κοιλιακή χώρα είναι κυρίως υπεύθυνη για αυτή τη λειτουργία.

Η ειδική κατασκευή της θήκης του ορθού με τους τεμνόμενους κλώνους ινών των διαφόρων μυών είναι ο καθοριστικός παράγοντας για τη μέση του κορμού σε αυτήν την περιοχή. Η κατασκευή αντιστοιχεί σε έναν κορσέ στήριξης. Οι διαγώνιες ίνες του M. rectus abdominis externus από τη μία πλευρά συγχωνεύονται με εκείνες του M. obliquus abdominis internus στην άλλη πλευρά χωρίς απώλεια συνέχειας. Αυτό το διαγώνιο δίκτυο ολοκληρώνεται τελικά από τις εγκάρσιες ίνες του εγκάρσιου κοιλιακού μυός. Η συνειδητή ένταση των εμπλεκόμενων μυών οδηγεί σε ενίσχυση των σχημάτων στη μέση του σώματος με κανονικό σωματικό βάρος.

Η ενσωμάτωση της απονευρώσεως του εγκάρσιου μυς της κοιλίας στην άκρη του ορθού εμποδίζει την κοιλιακή χώρα να τραβηχτεί υπερβολικά από την ένταση αυτού του μυός. Μια τέτοια διαδικασία δεν θα ήταν επωφελής για τα παρακάτω όργανα.

Η διαγώνια δικτύωση δύο εσωτερικών και εξωτερικών λοξών κοιλιακών μυών ενώνει και ενισχύει τις αντίστοιχες λειτουργίες κίνησης και σταθερότητάς τους. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για κινήσεις που περιλαμβάνουν κάμψη και περιστροφή της σπονδυλικής στήλης, όπως αυτές που χρησιμοποιούνται στην προπόνηση κοιλιακών μυών κατά της βαρύτητας.

Μπορείτε να βρείτε το φάρμακό σας εδώ

Ασθένειες

Μια συχνά προσωρινή δυσλειτουργία είναι η απόκλιση του linea alba, της διάστασης του ορθού. Η αιτία είναι η επέκταση της κοιλιάς.

Συνήθως εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης όταν το κοιλιακό τοίχωμα επεκτείνεται τόσο πολύ ώστε οι δυνάμεις εφελκυσμού δεν μπορούν πλέον να αντισταθμιστούν από τις ίνες του τένοντα. Αλλά επίσης ότι είναι πολύ υπέρβαρο ή έντονο αδύναμο συνδετικό ιστό μπορεί να προκαλέσει αυτό το συμβάν. Στις δύο πρώτες περιπτώσεις, η διαδικασία είναι αναστρέψιμη όταν η περιφέρεια της μέσης επανέλθει στην κανονική. Η τακτική προπόνηση των λοξών κοιλιακών μυών προάγει τη διαδικασία αναγέννησης.

Στην περιοχή του ομφαλού, η δομή του συνδετικού ιστού του linea alba είναι σπασμένη. Μετά τη γέννηση, όπου ο ομφάλιος λώρος βρισκόταν στο έμβρυο, υπάρχει ένας μυϊκός δακτύλιος που είναι πολύ αδύναμος στα βρέφη, αλλά και σε μερικούς ενήλικες. Εάν η πίεση είναι πολύ δυνατή, τμήματα του περιτοναίου μπορούν να ωθηθούν μέσω αυτής της πύλης, δημιουργώντας τη λεγόμενη ομφαλική κήλη. Αυτό είναι συχνά μόνο οπτικά εντυπωσιακό και χωρίς συμπτώματα.

Η περιτονίτιδα, που ονομάζεται περιτονίτιδα, εμφανίζεται ως αποτέλεσμα φλεγμονής στην περιοχή των κοιλιακών οργάνων και συνήθως προκαλείται από βακτήρια. Το πίσω φύλλο της θήκης του ορθού, πολύ κοντά στο περιτόναιο, μπορεί να επηρεαστεί από τη φλεγμονώδη διαδικασία.

Ένας τυπικός τραυματισμός που μπορεί να επηρεάσει το ορθό περίβλημα είναι ένας τεταμένος μυς στομάχου. Το πρωταρχικό αποτέλεσμα είναι ένα σχίσιμο στις μυϊκές ίνες. Αλλά η αιφνίδια αύξηση της έντασης μεταφέρεται επίσης στα μέρη του συνδετικού ιστού του συστήματος. Μπορεί επίσης να υπάρχουν ρωγμές ή περιορισμένα ελαττώματα που είναι εξαιρετικά επώδυνα.