Αντιδραστική αρθρίτιδα

Η μη θεραπευμένη φλεγμονή μπορεί να εξαπλωθεί στο σώμα και να οδηγήσει σε επιπλοκές. Μια τέτοια αντίδραση παρακολούθησης είναι η αντιδραστική αρθρίτιδα και την ειδική του μορφή, ότι Σύνδρομο Reiter.

Τι είναι η αντιδραστική αρθρίτιδα;

Χαρακτηριστικά σημεία της αντιδραστικής αρθρίτιδας είναι η διόγκωση, η ερυθρότητα και ο πόνος που σχετίζονται με τη φλεγμονή των αρθρώσεων, οι οποίες εμφανίζονται περίπου δύο έως τέσσερις εβδομάδες μετά από μόλυνση του αναπνευστικού συστήματος, των ουροποιητικών και γεννητικών οργάνων ή του εντέρου.
© doucefleur - stock.adobe.com

ΕΝΑ αντιδραστική αρθρίτιδα είναι φλεγμονή των αρθρώσεων ως δευτερεύουσα αντίδραση σε άλλες φλεγμονές στο σώμα, π.χ. Β. Αεραγωγούς, έντερα, ουροποιητικά ή γεννητικά όργανα.

Η αντιδραστική αρθρίτιδα αναπτύσσεται συνήθως λίγες εβδομάδες μετά τη μόλυνση. Μια σκανδάλη συχνά δεν μπορεί πλέον να προσδιοριστεί (συχνά σαλμονέλα ή αφροδίσια νοσήματα όπως χλαμύδια ή γονόρροια).

Η αντιδραστική αρθρίτιδα σχετίζεται με χαρακτηριστικά συμπτώματα: πόνος στις αρθρώσεις / πρήξιμο και υπερθέρμανση του ώμου, του αγκώνα, του γόνατος ή του ισχίου.

Στο Σύνδρομο Reiter (επίσης η τριάδα του Reiter), μια ειδική μορφή αντιδραστικής αρθρίτιδας, που πάσχει από επιπεφυκίτιδα και ουρηθρίτιδα εκτός από προβλήματα στις αρθρώσεις.

αιτίες

Και τα δύο αντιδραστική αρθρίτιδα καθώς και το σύνδρομο Reiter προκαλούνται από προηγούμενη βακτηριακή λοίμωξη (έντερο, ουροποιητικό σύστημα, γεννητικά όργανα).

Και τα δύο μπορεί να προκύψουν εάν μια λοίμωξη δεν αντιμετωπιστεί ή δεν αντιμετωπιστεί πλήρως. Στη συνέχεια, τα κατάλοιπα βακτηρίων παραμένουν στο σώμα, τα οποία αναγνωρίζονται και καταπολεμούνται από το ανοσοποιητικό σύστημα.

Από την άλλη πλευρά, το ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί επίσης να αντιδράσει στα αντιγόνα του ίδιου του σώματος εάν αυτά μοιάζουν με τις δομές των βακτηρίων (μοριακή μίμηση). Η φλεγμονή των αρθρώσεων μπορεί επίσης να συμβεί εάν δεν υπάρχουν περισσότερα βακτήρια. Οι γιατροί μιλούν για μη σηπτική αρθρίτιδα σε αυτήν την περίπτωση. Το αντιγόνο HLA-B27, το οποίο ενεργοποιεί την αντίδραση άμυνας, μπορεί να ανιχνευθεί στο σώμα των ασθενών που έχουν προσβληθεί.

Συμπτώματα, ασθένειες και σημεία

Χαρακτηριστικά σημεία της αντιδραστικής αρθρίτιδας είναι η διόγκωση, η ερυθρότητα και ο πόνος που σχετίζονται με τη φλεγμονή των αρθρώσεων, οι οποίες εμφανίζονται περίπου δύο έως τέσσερις εβδομάδες μετά από μόλυνση του αναπνευστικού συστήματος, των ουροποιητικών και γεννητικών οργάνων ή του εντέρου. Οι περισσότερες αρθρώσεις ισχίου, γόνατος ή αστραγάλου επηρεάζονται, περιστασιακά αναπτύσσονται φλεγμονές στις αρθρώσεις στους καρπούς, τους αγκώνες ή τους ώμους.

Είναι επίσης τυπική η φλεγμονή της άρθρωσης των δακτύλων ή των δακτύλων των δακτύλων. Κατά κανόνα, τα συμπτώματα εμφανίζονται μόνο στη μία πλευρά του σώματος και περιορίζονται σε μία άρθρωση, πολύ σπάνια πολλές αρθρώσεις διογκώνονται ταυτόχρονα: ωστόσο, μπορεί να εμφανιστούν διαδοχικές φλεγμονές σε διαφορετικές αρθρώσεις. Η εμπλοκή της σπονδυλικής στήλης ή της λεκάνης είναι αισθητή μέσω του πόνου στην πλάτη που εκπέμπεται στους γλουτούς και επιδεινώνεται τη νύχτα.

Οι φολιδωτές αλλαγές του δέρματος μπορεί να εμφανιστούν ως περαιτέρω συμπτώματα, ειδικά στις παλάμες των χεριών και των πέλματος των ποδιών, και επώδυνα μπλε-κόκκινα οζίδια (ερύθημα οζώδες) περιστασιακά αναπτύσσονται στους αστραγάλους και τα κάτω πόδια. Η φλεγμονή των ματιών που σχετίζεται με την αντιδραστική αρθρίτιδα είναι αισθητή με τη μορφή ερυθρότητας, καύσου, πόνου και αυξημένης ευαισθησίας στο φως και είναι επίσης πιθανές διαταραχές της όρασης.

Ο επιπεφυκότας, καθώς και ο κερατοειδής ή η ίριδα μπορεί να επηρεαστούν. Στους άνδρες, υπάρχει περιστασιακή φλεγμονή των βλεννογόνων με φλύκταινες και κοκκίνισμα. Ένας ελαφρύς πυρετός και ένα γενικό αίσθημα ασθένειας συχνά δίδονται ως μη ειδικά σημάδια.

Διάγνωση & πορεία

Εάν υπάρχει υποψία αντιδραστική αρθρίτιδα ή για το σύνδρομο Reiter, ένας γιατρός επιβεβαιώνει τη διάγνωση της αντιδραστικής αρθρίτιδας με διάφορες εξετάσεις και εξετάσεις.

Στην αναισθησία, ρωτάει πρώτα για παράπονα. Στη συνέχεια εξετάζει τον ασθενή σωματικά και παίρνει αίμα, πιθανώς επίσης δείγμα ούρων ή κοπράνων. Εάν, εκτός από την αντιδραστική αρθρίτιδα, εμφανίζεται ταυτόχρονα φλεγμονή των ματιών και της ουρήθρας, αυτό αποτελεί ένδειξη του συνδρόμου Reiter.

Μια εξέταση αίματος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να προσδιοριστεί εάν υπάρχουν άλλες ενδείξεις αντιδραστικής αρθρίτιδας ή του συνδρόμου Reiter:

• Ανίχνευση του αντιγόνου HLA-B27 στο αίμα
• Υπάρχουν δείκτες φλεγμονής
• δεν ανιχνεύονται ρευματοειδείς παράγοντες

Εκτός από την εξέταση αίματος, η διάγνωση της αντιδραστικής αρθρίτιδας μπορεί να επιβεβαιωθεί με περαιτέρω εξετάσεις:

• Ουροανάλυση
• Εξέταση κοπράνων
• Ουρηθρικό επίχρισμα
• Διάτρηση στις αρθρώσεις
• Εξέταση ακτίνων Χ
• Εξέταση υπερήχων
• Σπινθηρογραφία

Εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, τόσο η αντιδραστική αρθρίτιδα όσο και το σύνδρομο Reiter μπορεί να γίνουν σοβαρά. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η αντιδραστική αρθρίτιδα θα επουλωθεί εντός ενός έτους. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις - ειδικά εάν επηρεάζονται αρκετές αρθρώσεις και εμφανίζεται επίσης το σύνδρομο Reiter - η επούλωση μπορεί να διαρκέσει πολύ χρόνο. Ως επιπλοκή, η φλεγμονή μπορεί να βλάψει τη λειτουργία των αρθρώσεων ή να καταστρέψει τον ιστό. Εάν το μάτι επηρεάζεται, η όραση μπορεί να επιδεινωθεί.

Επιπλοκές

Επιπλοκές μπορεί να προκύψουν εάν η φλεγμονή που υπάρχει στην αντιδραστική αρθρίτιδα εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του σώματος. Η φλεγμονή των αρθρώσεων μπορεί να επηρεάσει ολόκληρη την άρθρωση και να βλάψει μόνιμα ή ακόμη και να καταστρέψει τη λειτουργία της άρθρωσης. Οποιαδήποτε επιπεφυκίτιδα μπορεί να είναι παρούσα μπορεί να εξαπλωθεί σε παρακείμενες δομές των ματιών και έτσι να βλάψει την όραση.

Ανάλογα με τη φύση της υποκείμενης φλεγμονής, αυτές οι «διεργασίες μετάβασης» μπορούν να εμφανιστούν σε όλο το σώμα και να προκαλέσουν σοβαρές επιπλοκές. Το σύνδρομο Reiter είναι μια ειδική μορφή αντιδραστικής αρθρίτιδας η οποία, εκτός από τα προβλήματα των αρθρώσεων, οδηγεί σε επιπεφυκίτιδα και ουρηθρίτιδα. Και οι δύο μορφές προκαλούν έντονο πόνο, περιορισμένη κινητικότητα και μόνιμη βλάβη στις αρθρώσεις.

Λόγω της δυσφορίας, ορισμένοι ασθενείς αναπτύσσουν ψυχικές ασθένειες όπως κατάθλιψη και άγχος. Η ίδια η σκανδάλη μπορεί επίσης να οδηγήσει σε δυσφορία και μακροπρόθεσμες συνέπειες. Στη θεραπεία της αντιδραστικής αρθρίτιδας, τα αντιβιοτικά και τα ρευματικά είναι τα κύρια αίτια για επιπλοκές. Η δικλοφένα, η ιβουπροφαίνη και παρόμοια παρασκευάσματα μπορούν να προκαλέσουν γαστρεντερικά παράπονα, πονοκεφάλους, πόνο στους μυς και τα άκρα, ερεθισμούς του δέρματος και νεφρική ή ηπατική βλάβη, για παράδειγμα. Οι εναλλακτικές μέθοδοι θεραπείας όπως οι κρύες εφαρμογές και η φυσιοθεραπεία είναι σχετικά απλές, εκτός από τον μικρό κρυοπαγήματα ή τον προσωρινό μυϊκό πόνο.

Πότε πρέπει να πάτε στο γιατρό;

Αυτός ο τύπος αρθρίτιδας πρέπει πάντα να αντιμετωπίζεται από γιατρό. Η αυτοθεραπεία δεν μπορεί να συμβεί, έτσι ώστε ο ενδιαφερόμενος να εξαρτάται πάντα από την ιατρική περίθαλψη για να αποφευχθούν περαιτέρω επιπλοκές και παράπονα. Το προσδόκιμο ζωής του ατόμου που επηρεάζεται περιορίζεται από αυτήν την αρθρίτιδα σε ορισμένες περιπτώσεις. Θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν γιατρό εάν ο ασθενής πάσχει από φλεγμονή των αρθρώσεων ή από σοβαρές λοιμώξεις της αναπνευστικής οδού. Αυτά τα συμπτώματα συνήθως εμφανίζονται ξαφνικά. Το πρήξιμο στις αρθρώσεις μπορεί επίσης να δείξει αυτήν την ασθένεια.

Όσοι πάσχουν από πολύ σοβαρό πόνο στην πλάτη και επομένως περιορίζονται σημαντικά στην καθημερινή τους ζωή. Η φλεγμονή μπορεί επίσης να επηρεάσει τα μάτια, έτσι ώστε εκείνοι που επηρεάζονται είναι πολύ ευαίσθητοι στο φως και μπορεί επίσης να έχουν οπτικές διαταραχές. Επιπλέον, ο πυρετός ή γενικά ένα επίμονο αίσθημα ασθένειας είναι επίσης ένδειξη αυτού του τύπου αρθρίτιδας και πρέπει να εξεταστεί από γιατρό. Η διάγνωση αυτής της αρθρίτιδας μπορεί να γίνει από τον γενικό ιατρό. Η περαιτέρω θεραπεία, ωστόσο, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τα ακριβή συμπτώματα και τη σοβαρότητά τους και συνήθως πραγματοποιείται από ειδικό.

Θεραπεία & Θεραπεία

Κατά τη θεραπεία του αντιδραστική αρθρίτιδα Όπως στην περίπτωση του συνδρόμου Reiter, όπως και με άλλες φλεγμονώδεις ασθένειες, η ανακούφιση από τον πόνο και η επούλωση της φλεγμονής είναι σημαντικές. Κατά κανόνα, συνταγογραφούνται μη στερεοειδή ρευματικά όπως ιβουπροφαίνη, ακετυλοσαλικυλικό οξύ ή δικλοφενάκη.

Όταν ανιχνεύεται φλεγμονή στο σώμα, χορηγούνται αντιβιοτικά. Σε περίπτωση σεξουαλικά μεταδιδόμενης νόσου, ο σύντροφος αντιμετωπίζεται επίσης. Στην αντιδραστική αρθρίτιδα, ωστόσο, δεν υπάρχουν πλέον παράμετροι φλεγμονής, επομένως δεν χρειάζονται πλέον αντιβιοτικά. Σε αυτήν την περίπτωση, οι κρύες εφαρμογές για ανακούφιση από τον πόνο και φυσιοθεραπεία για τη διατήρηση ή την αποκατάσταση της κινητικότητας των αρθρώσεων είναι πολύ χρήσιμες για τον πόνο στις αρθρώσεις.

Εάν επηρεάζονται αρκετές αρθρώσεις ή εάν η φλεγμονή έχει εξαπλωθεί, η κορτιζόνη χορηγείται για την αποφυγή επακόλουθων βλαβών. Η φλεγμονή των ματιών πρέπει να αντιμετωπίζεται γρήγορα λόγω του κινδύνου της όρασης.

πρόληψη

Η καλύτερη πρόληψη αντιδραστική αρθρίτιδα είναι να προστατεύσετε τον εαυτό σας από λοιμώξεις του εντέρου, του ουροποιητικού συστήματος και των αναπαραγωγικών οργάνων, που είναι η αιτία της αντιδραστικής αρθρίτιδας.Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να τηρείτε τους κανόνες υγιεινής στο νοικοκυριό:

• καθαρίστε τα χέρια και καθαρίστε τα μαγειρικά σκεύη κατά το μαγείρεμα
• Προσέξτε με ωμό κρέας και ωμά αυγά
• Πλύνετε τα φρούτα

Μετέπειτα φροντίδα

Τα προφυλακτικά βοηθούν στην πρόληψη των σεξουαλικά μεταδιδόμενων ασθενειών. Η αντιδραστική αρθρίτιδα θεωρείται θεραπευμένη μετά από έξι μήνες θεραπείας. Ωστόσο, ο κίνδυνος υποτροπής είναι πολύ υψηλός. Μετά την επιτυχή θεραπεία, είναι σημαντικό να παρακολουθείτε την περαιτέρω πορεία της νόσου με την πάροδο του χρόνου κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης. Επειδή σε έως και 50 τοις εκατό των πασχόντων, η φλεγμονή των αρθρώσεων ή άλλα συμπτώματα που σχετίζονται με ασθένειες επανεμφανίζονται μετά από λίγα χρόνια.

Η σχετική με την υποτροπή πορεία της νόσου είναι κατά μέσο όρο 3 χρόνια. Σπάνια είναι επίσης δυνατή η παρακολούθηση ασθενειών έως 15 ετών. Στη συνέχεια, η υποτροπιάζουσα φλεγμονή των αρθρώσεων πρέπει να αντιμετωπίζεται γρήγορα προκειμένου να αποφευχθούν μόνιμες βλάβες ή αλλαγές στις αρθρώσεις. Κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης, οι δείκτες φλεγμονής πρέπει επομένως να προσδιορίζονται τακτικά - τουλάχιστον κάθε έξι μήνες - λαμβάνοντας δείγμα αίματος.

Ανάλογα με τα ιατρικά ευρήματα, θα πρέπει επίσης να πραγματοποιούνται εξετάσεις ακτίνων Χ και υπερήχων. Οι βλάβες των αρθρώσεων στα αρχικά στάδια μπορούν έτσι να ανακαλυφθούν και να αντιμετωπιστούν εγκαίρως. Προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος υποτροπής, οι σεξουαλικές επαφές πρέπει να πραγματοποιούνται μόνο με «ιατρικά ασφαλή» άτομα κατά τη διάρκεια της περιόδου που σχετίζεται με την υποτροπή τριών ετών.

Εκτός από τον υψηλό κίνδυνο υποτροπής, χρόνια αρθραλγία, αρθρίτιδα ή τένοντα προβλήματα μπορεί να εκδηλωθεί σε έως και 40 τοις εκατό των ασθενών. Το επίκεντρο της μετεγχειρητικής φροντίδας είναι στα φυσικοθεραπευτικά μέτρα. Οι ασκήσεις κίνησης και τακτικά αθλήματα αντοχής μπορούν να διατηρήσουν ή ακόμα και να βελτιώσουν την κινητικότητα και τους μυς των αρθρώσεων. Επιπλέον, η φαρμακευτική θεραπεία συνεχίζεται τακτικά κατά τη διάρκεια της μετέπειτα φροντίδας.

Μπορείτε να το κάνετε μόνοι σας

Ως μέρος της αυτοβοήθειας, οι φλεγμονές που υποφέρουν θα πρέπει πάντα να θεραπεύονται πλήρως. Ο οργανισμός δεν είναι πλήρως ανθεκτικός εάν μια υπάρχουσα ασθένεια δεν θεραπευτεί πλήρως.

Ένας υγιεινός τρόπος ζωής και διατροφή είναι σημαντικοί για την υποστήριξη της διαδικασίας επούλωσης. Η πρόσληψη τροφής πρέπει να είναι ισορροπημένη και πλούσια σε βιταμίνες, έτσι ώστε το ανοσοποιητικό σύστημα να κινητοποιεί αρκετές άμυνες σε περίπτωση ασθένειας. Απαγορεύεται ουσιαστικά η πρόσληψη ρύπων όπως το αλκοόλ και η νικοτίνη. Πρέπει να αποφεύγεται η παχυσαρκία και να γίνεται επαρκής καθημερινή άσκηση. Η τακτική παροχή καθαρού αέρα είναι εξίσου χρήσιμη με τα σπορ. Ο επαρκής ύπνος και η καλή υγιεινή του ύπνου βοηθούν επίσης το σώμα να παραμείνει υγιές ή να προωθήσει τη διαδικασία επούλωσης σε περίπτωση υφιστάμενων ασθενειών.

Τα άτομα με αντιδραστική αρθρίτιδα πρέπει να απέχουν από έντονη άσκηση. Μόλις το σώμα στέλνει σήματα κόπωσης, αυτά πρέπει να λαμβάνονται υπόψη. Η ανάπαυση και η προστασία είναι απαραίτητα για να γίνει αναγέννηση. Μια αναδιάρθρωση της καθημερινής ζωής μπορεί να βοηθήσει πολλούς ανθρώπους να βελτιώσουν τη συνολική τους ευημερία. Πρέπει να ληφθεί μέριμνα ώστε τα καθήκοντα και οι υποχρεώσεις που πρέπει να εκπληρωθούν να αναδιανέμονται στα άτομα που βρίσκονται σε άμεση γειτνίαση μόλις δεν μπορούν πλέον να γίνουν δεκτά επαρκώς από τον ενδιαφερόμενο.