Διαταραχή μετατραυματικού στρες (PTSD)

ΕΝΑ διαταραχή μετατραυματικού στρες μπορεί να ακολουθήσει τραυματικές εμπειρίες, όπως ο θάνατος ενός μέλους της οικογένειας ή ένα σοβαρό ατύχημα και, στη συνέχεια, συνήθως γίνεται πολύ γρήγορα μετά την εμπειρία. Οι θεραπείες είναι διαφορετικές.

Τι είναι η διαταραχή μετατραυματικού στρες;

Μετά από ένα τραυματικό συμβάν, θα πρέπει πάντα να μιλάτε σε έναν θεραπευτή ή σε άλλο άτομο που εμπιστεύεστε. Εάν αντιμετωπίσετε αυξημένο άγχος, αισθήματα αδιαφορίας και άλλα σημάδια PTSD μετά το συμβάν, συνιστάται γιατρός.
© VadimGuzhva - stock.adobe.com

ο διαταραχή μετατραυματικού στρες είναι μια ψυχική διαταραχή που μπορεί να συμβεί σε ένα άτομο ως αποτέλεσμα μιας τραυματικής κατάστασης. Μια τραυματική κατάσταση θεωρείται ότι είναι μια κατάσταση στην οποία κινδυνεύει η υγεία ή η ζωή του ίδιου του ατόμου ή ενός ατόμου που βρίσκεται κοντά τους.

Η διαταραχή του μετατραυματικού στρες μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία και συνήθως ξεκινά αμέσως μετά από μια τραυματική κατάσταση. Δεν συμβαίνει συχνά ότι ένα άτομο δεν έχει μεμονωμένη διαταραχή μετατραυματικού στρες, αλλά και άλλα ψυχολογικά προβλήματα που εμφανίζονται εκτός από μια διαταραχή μετατραυματικού στρες (όπως κατάθλιψη ή άγχος).

Η διαταραχή του μετατραυματικού στρες εκδηλώνεται, για παράδειγμα, στο γεγονός ότι ο ενδιαφερόμενος βιώνει συχνά την τραυματική κατάσταση επανειλημμένα σε σκέψεις ή όνειρα (κάποιος μιλά επίσης για τις λεγόμενες αναδρομές). Οι διαταραχές του ύπνου και τα συναισθήματα απειλής (π.χ. απειλή ή ασκήθηκε βία από άλλα άτομα) είναι επίσης μεταξύ των συμπτωμάτων που μπορεί να φέρει μια μετατραυματική διαταραχή στρες.

αιτίες

Η άμεση αιτία του α διαταραχή μετατραυματικού στρες αναπτύχθηκε είναι η συμμετοχή σε μια τραυματική κατάσταση. Η τραυματική κατάσταση που προκαλεί μια μετατραυματική διαταραχή άγχους μπορεί είτε να είχε βιώσει άμεσα από το άτομο είτε το εν λόγω άτομο ήταν παρατηρητής της κατάστασης.

Αντίστοιχες τραυματικές καταστάσεις θα ήταν εμπειρίες πολέμου ή τρομοκρατικών επιθέσεων, σοβαρών ατυχημάτων, βιασμού, λήψης ομήρων ή ειδήσεων για τον απροσδόκητο θάνατο ενός αγαπημένου προσώπου.

Επιστημονικές μελέτες δείχνουν επίσης ότι η διαταραχή του μετατραυματικού στρες είναι πιο συχνή σε άτομα που είχαν προβλήματα ψυχικής υγείας πριν από μια τραυματική κατάσταση, που έλαβαν λίγη κοινωνική υποστήριξη ή που είχαν αρνητικές παιδικές εμπειρίες.

Συμπτώματα, ασθένειες και σημεία

Η διαταραχή του μετατραυματικού στρες μπορεί να εμφανιστεί λίγο μετά από μια τραυματική εμπειρία, αλλά και με σημαντική καθυστέρηση. Το αγχωτικό συμβάν επαναλαμβάνεται συνεχώς σε εφιάλτες και ξαφνικά θραύσματα σκέψης (αναδρομές), οι καταθλιπτικές μνήμες δεν μπορούν να ελεγχθούν και σε μεγάλο βαθμό καθορίζουν τη σκέψη και το συναίσθημα.

Μερική αμνησία, στην οποία σημαντικές λεπτομέρειες του τραύματος καταστέλλονται από τη συνείδηση, είναι επίσης δυνατή. Οι ασθενείς υποφέρουν από μεγάλο φόβο και αδυναμία, αλλά δεν μπορούν να μιλήσουν γι 'αυτό. Ο σωματικός πόνος γίνεται αισθητός τόσο έντονα όσο στην τραυματική κατάσταση.

Για να προστατευθούν, οι πληγέντες αποφεύγουν όλες τις καταστάσεις που θα μπορούσαν να τους θυμίσουν την εμπειρία, γίνονται αδιάφοροι για το περιβάλλον τους και τους συνανθρώπους τους και γίνονται συναισθηματικά βαρετοί. Επιπλέον, η μετατραυματική διαταραχή του στρες επηρεάζει το αυτόνομο νευρικό σύστημα: Τα σημάδια της αγενούς υπερδιέγερσης μπορεί να είναι δυσκολία στον ύπνο και την παραμονή στον ύπνο, αυξημένη ευερεθιστότητα, δυσκολία συγκέντρωσης και υπερβολική νευρικότητα.

Πολλοί ασθενείς χάνουν την αυτοπεποίθησή τους για τον εαυτό τους και τους άλλους, και τα συναισθήματα ενοχής και ντροπής μπορούν να αυξηθούν σε αυτο-μίσος. Στην καθημερινή ζωή, το PTSD οδηγεί σε τεράστιους περιορισμούς που μπορούν να οδηγήσουν σε απώλεια θέσεων εργασίας και κοινωνική απομόνωση. Η διαταραχή του μετατραυματικού στρες συνδέεται συχνά με εθισμούς, κατάθλιψη ή άλλες ψυχικές ασθένειες και τα υπάρχοντα σωματικά παράπονα μπορεί να επιδεινωθούν μαζικά.

Μάθημα & διάγνωση

Στην ιατρική υπάρχουν διάφορα εγχειρίδια που ορίζουν κριτήρια σύμφωνα με τα οποία α διαταραχή μετατραυματικού στρες έχει διαγνωστεί. Οι προϋποθέσεις για τη διάγνωση μιας διαταραχής μετατραυματικού στρες είναι, για παράδειγμα, ότι ένα άτομο έχει αντιμετωπίσει μια τραυματική εμπειρία και αντιδρά σε αυτό με μεγάλο φόβο, τρόμο ή αδυναμία.

Περαιτέρω κριτήρια που μπορούν να δείξουν μια διαταραχή μετά το τραυματικό στρες είναι η επίμονη αναβίωση της τραυματικής κατάστασης, η αποφυγή θεμάτων που αφορούν την τραυματική κατάσταση, η μειωμένη συναισθηματική ανταπόκριση ή η αυξημένη νευρικότητα. Για παράδειγμα, άτομα που έχουν διαταραχή μετατραυματικού στρες παρατηρούνται νευρικά, προβλήματα ύπνου, δυσκολία συγκέντρωσης ή αυξημένη ευερεθιστότητα.

Ενώ η διαταραχή μετά το τραυματικό στρες εμφανίζεται συνήθως αμέσως μετά από μια τραυματική κατάσταση, σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί επίσης να εμφανιστεί με χρονική καθυστέρηση.

Επιπλοκές

Ο κίνδυνος επιπλοκών που σχετίζονται με διαταραχή μετατραυματικού στρες αυξάνει όσο περισσότερο δεν λαμβάνεται η θεραπεία και εξαρτάται από τις συνθήκες του ατόμου και την ικανότητά του να ζητά βοήθεια. Η υψηλή συννοσηρότητα του PTSD παίζει επίσης ρόλο εδώ.

Στην περίπτωση μιας χρόνιας πορείας PTSD, για παράδειγμα, υπάρχει αυξημένη κατάχρηση ουσιών, ειδικά αλκοόλ και μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων. Αυτή η έναρξη εθιστικής συμπεριφοράς έχει ως αποτέλεσμα ότι, μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, τα σωματικά συμπτώματα προστίθενται στα ψυχολογικά συμπτώματα, τα οποία μπορούν να εντείνουν περαιτέρω τους φόβους αυτών που επηρεάζονται.

Επιπλέον, τα σωματικά συμπτώματα που προκύπτουν από τη συνεχή εγρήγορση του σώματος μπορούν να οδηγήσουν σε αυξημένη βλάβη στο καρδιαγγειακό σύστημα, την πέψη και άλλες χρόνιες ασθένειες. Συνολικά, η ευαισθησία σε ασθένειες είναι υψηλότερη. Τα θύματα ατυχημάτων με PTSD έχουν κατά μέσο όρο μακρύτερη παραμονή στο νοσοκομείο και μεγαλύτερο κίνδυνο επιπλοκών που σχετίζονται με τραυματισμούς.

Οι εμφανιζόμενες αλλαγές κατάθλιψης και προσωπικότητας συχνά οδηγούν σε κοινωνικές επιπλοκές που εκφράζονται σε απομόνωση ή υπερβολική επιθετικότητα. Η τάση για αυτοτραυματισμό αυξάνεται, η οποία μπορεί να επεκταθεί σε αυτοκτονία. Οι ψυχολογικές διαταραχές που εμφανίζονται, πάνω απ 'όλα διαταραχές άγχους και διαταραχές προσωπικότητας, είναι συχνά ένας λόγος για παρατεταμένη θεραπεία.

Πότε πρέπει να πάτε στο γιατρό;

Μετά από ένα τραυματικό συμβάν, θα πρέπει πάντα να μιλάτε σε έναν θεραπευτή ή σε άλλο άτομο που εμπιστεύεστε. Εάν αντιμετωπίσετε αυξημένο άγχος, αισθήματα αδιαφορίας και άλλα σημάδια PTSD μετά το συμβάν, συνιστάται γιατρός. Τα παράπονα μπορούν να μειωθούν με την υποστήριξη ενός εμπειρογνώμονα μέσω της επεξεργασίας και της αντιμετώπισης του γεγονότος ενεργοποίησης. Μετά από ένα τραύμα ή μια αγχωτική φάση της ζωής, οι επαγγελματικές συμβουλές θα πρέπει να λαμβάνονται σε πρώιμο στάδιο, επειδή όσο νωρίτερα αντιμετωπίζεται μια μετατραυματική διαταραχή στρες, τόσο καλύτερες είναι οι πιθανότητες ανάρρωσης.

Άτομα που εμφανίζουν συμπτώματα PTSD μετά από σοβαρό ατύχημα ή βίαιο έγκλημα πρέπει να μιλήσουν αμέσως σε ψυχολόγο. Άλλα πρόσωπα επαφής είναι ο οικογενειακός γιατρός, ψυχοθεραπευτής ή τηλεφωνική συμβουλευτική. Εάν ένα παιδί εμφανίσει συμπτώματα διαταραχής μετατραυματικού στρες, ο παιδίατρος ή ένας ψυχολόγος παιδιού και εφήβου πρέπει να επικοινωνήσουν πρώτα.Ο εμπειρογνώμονας μπορεί να βοηθήσει στον εντοπισμό της αιτίας, να υποστηρίξει το άτομο που επηρεάζεται στην αντιμετώπιση του τραύματος και, εάν είναι απαραίτητο, να συνταγογραφήσει ένα κατάλληλο φάρμακο κατά των συμπτωμάτων.

Θεραπεία & Θεραπεία

Υπάρχουν πολλές προσεγγίσεις θεραπείας που μπορούν να πάρουν μία διαταραχή μετατραυματικού στρες αντιμετωπίζεται. Για παράδειγμα, υπάρχει αυτό που είναι γνωστό ως γνωστική συμπεριφορική θεραπεία για την καταπολέμηση της μετατραυματικής διαταραχής του στρες. Ως μέρος αυτού του ψυχοθεραπευτικού μέτρου, για παράδειγμα, χρησιμοποιείται η διαχείριση του φόβου.

Επιπλέον, υπάρχουν ορισμένες άλλες έννοιες ψυχοθεραπείας στην ψυχολογία που έχουν σχεδιαστεί ειδικά για την καταπολέμηση της μετατραυματικής διαταραχής του στρες.

Μια άλλη μέθοδος που χρησιμοποιείται για την καταπολέμηση της μετατραυματικής διαταραχής του στρες είναι η λεγόμενη EMDR (Eye-Movement Desensitization and Reprocessing). Αυτή η μέθοδος βασίζεται, μεταξύ άλλων, σε έναν συνδυασμό αντιμετώπισης του ενδιαφερόμενου με τα ερεθίσματα που έχουν προκαλέσει διαταραχή μετατραυματικού στρες και πολύ γρήγορες κινήσεις των ματιών. Σε συνδυασμό, η ψυχική ασθένεια θα πρέπει να μπορεί να ανακουφιστεί από τη σοβαρότητά της.

Η φαρμακοθεραπεία (δηλαδή η θεραπεία με φάρμακα) διαθέτει επίσης προϊόντα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν κατά της διαταραχής του μετατραυματικού στρες. Η αντίστοιχη φαρμακευτική αγωγή θα πρέπει, για παράδειγμα, να μειώσει τους φόβους που συνοδεύουν μια διαταραχή μετά το τραυματικό στρες ή να ανακουφίσει τα καταθλιπτικά συμπτώματα που μπορεί επίσης να φέρει η ασθένεια.

Μπορείτε να βρείτε το φάρμακό σας εδώ

➔ Φάρμακα για την ηρεμία και την ενίσχυση των νεύρων

πρόληψη

Επειδή οι τραυματικές καταστάσεις είναι αυτές διαταραχή μετατραυματικού στρες αιτία, είναι σπάνια προβλέψιμες και συνήθως δεν υπόκεινται στον έλεγχο του ατόμου που επηρεάζεται, είναι πολύ δύσκολο να ληφθούν προληπτικά μέτρα κατά της διαταραχής του μετατραυματικού στρες. Ωστόσο, μπορεί να είναι πολύ σημαντικό να παρέχεται θεραπευτική φροντίδα αμέσως μετά από μια τραυματική κατάσταση, προκειμένου να είναι σε θέση να αποτρέψει μια πιθανή διαταραχή μετατραυματικού στρες.

Η διαταραχή του μετατραυματικού στρες μπορεί να αντιμετωπιστεί επιτυχώς εάν ο ενδιαφερόμενος πάει σε θεραπεία. Αν και τα συμπτώματα θεραπεύονται σε περίπου 50 τοις εκατό των ασθενών χωρίς επαγγελματική βοήθεια, συνιστάται ψυχοθεραπευτική φροντίδα. Στην περίπτωση PTSD που δεν έχει υποστεί αγωγή, αυτό που έχει βιώσει δεν μπορεί να υποβληθεί σε πλήρη επεξεργασία · οι προγνώσεις για το μέλλον είναι χειρότερες σε αυτήν την περίπτωση.

Μετέπειτα φροντίδα

Η θεραπεία μετά την φροντίδα αφορά κυρίως το μέλλον. Η παρακολούθηση της PTSD έχει νόημα όσον αφορά την πρόληψη και τον μελλοντικό σχεδιασμό του ασθενούς. Το άρρωστο άτομο ενισχύεται στην ψυχική του κατάσταση, ώστε το μελλοντικό άγχος να μην προκαλεί ένα δεύτερο επεισόδιο ασθένειας.

Μια χρόνια πορεία της νόσου πρέπει να αποφεύγεται, ο κίνδυνος εκδήλωσης υπάρχει περίπου στο ένα τρίτο αυτών που πάσχουν. Σε αυτές τις περιπτώσεις, υποφέρουν από τα συμπτώματα εδώ και χρόνια. Απαιτείται παρακολούθηση για να επιτρέψει στον ασθενή να συμβιβαστεί με την εμπειρία και να αποκαταστήσει την ποιότητα ζωής του. Είναι χρήσιμο ώστε ο ενδιαφερόμενος να μπορεί να ελέγχει τα συναισθήματά του όταν θυμίζει τα αγχωτικά γεγονότα.

Ταυτόχρονα, οι κοινωνικές δεξιότητές τους θα πρέπει να σταθεροποιηθούν και η επανένταξη στο οικείο περιβάλλον τους θα πρέπει να πραγματοποιείται υπό την επίβλεψη. Εάν ο ασθενής έχει δυσκολίες επανένταξης παρά την παραμονή στο νοσοκομείο ή πάσχει από απροσδόκητη υποτροπή, η υποστήριξη παρακολούθησης δεν είναι μόνο σκόπιμη, αλλά απαραίτητη.

Μπορείτε να το κάνετε μόνοι σας

Οι ασθενείς με διαταραχή μετατραυματικού στρες μπορούν να μάθουν μέτρα έκτακτης ανάγκης που μπορούν να κάνουν την καθημερινή τους ζωή πολύ πιο εύκολη. Μπορεί επίσης να υποστηρίξει τη διαδικασία επούλωσης.

Οι πληροφορίες για τη δική σας κλινική εικόνα είναι πολύ σημαντικές, αυτό πρέπει να γίνει διαβάζοντας κατάλληλα βιβλία ή οδηγούς. Η ανταλλαγή με άλλα άτομα που έχουν πληγεί, καλύτερα στις ομάδες αυτοβοήθειας, βοηθά στη μείωση του ίδιου του πόνου. Επιπλέον, συνιστάται να κάνετε εκτεταμένη άσκηση. Επειδή ο αθλητισμός όλων των ειδών βοηθά ιδιαίτερα στις διαταραχές του ύπνου και το άγχος, οι οποίες συμβαίνουν συχνά σε διαταραχές μετατραυματικού στρες. Είναι επίσης πολύ χρήσιμο να βελτιώσετε την ποιότητα του ύπνου σας. Σε ειδικά ομαδικά σεμινάρια, οι διαδικασίες μπορούν να μάθουν να διευκολύνουν τον ύπνο και τον ύπνο.

Οι ασθενείς με διαταραχή μετατραυματικού στρες πρέπει να αποφεύγουν κάθε είδους εθιστικές ουσίες στην καθημερινή ζωή, καθώς αυτό θα μπορούσε να επιδεινώσει την κλινική εικόνα. Τα νόμιμα φάρμακα όπως το αλκοόλ ή η νικοτίνη μπορούν επίσης να έχουν αρνητική επίδραση στην καθυστέρηση της διαδικασίας επούλωσης.

Είναι λογικό για τους πάσχοντες από PTSD να εμπλέκουν τη δική τους οικογένεια και, εάν είναι δυνατόν, φίλους και γνωστούς στη διαδικασία της νόσου. Αυτό απαιτεί συχνά πολλές επεξηγηματικές συζητήσεις. Οι ασθενείς με διαταραχή μετατραυματικού στρες πρέπει να μάθουν να είναι προσεκτικοί και προσεκτικοί σχετικά με τον κόσμο μακροπρόθεσμα, καθώς έτσι ανακαλύπτονται συχνά εντελώς νέα χαρακτηριστικά στον εαυτό του. Θα ήταν επίσης ιδανικό να αφήσετε τη δική σας δημιουργικότητα ελεύθερη, για παράδειγμα με ένα νέο καλλιτεχνικό χόμπι.