Εντερική διάρροια

ο Εντερική διάρροια είναι μια πολύ σπάνια ασθένεια με συσσώρευση αερίων στα πεπτικά όργανα. Συζητούνται διάφορες αιτίες. Συχνά αυτή η κατάσταση διαγιγνώσκεται ως συμπτωματικό εύρημα.

Τι είναι το Pneumatosis Intestinalis;

Η ασθένεια ξεκινά συχνά από οξεία διάρροια, ειδικά εάν είναι βακτηριακή προηγούμενη ασθένεια. Σε ορισμένες περιπτώσεις, εμφανίζεται επίσης αιμορραγική διάρροια, η οποία συνήθως προκαλείται από το Escherichia coli που παράγει τοξίνη Shiga.
© Goffkein - stock.adobe.com

ο Εντερική διάρροια χαρακτηρίζεται από τη συσσώρευση αερίου στα τοιχώματα του πεπτικού σωλήνα. Η συσσώρευση αερίου μπορεί να συμβεί κάτω από τον ορό καθώς και κάτω από τον βλεννογόνο. Το serosa είναι μια ομαλή αποστράγγιση διαφόρων οργάνων όπως το περικάρδιο, η θωρακική κοιλότητα ή το περιτόναιο.

Στην περίπτωση της πνευμονίας του εντέρου, το αέριο μπορεί να συσσωρευτεί στον ορό του περιτοναίου. Ο βλεννογόνος αναφέρεται στους βλεννογόνους. Ως μέρος της νόσου, συσσωρεύσεις αερίων μερικές φορές σχηματίζονται επίσης κάτω από τους βλεννογόνους. Η εντερική πνευμάτωση είναι πολύ σπάνια και συνήθως οφείλεται σε άλλες υποκείμενες ασθένειες. Επιπλέον, η ασθένεια χωρίζεται σε διαφορετικές υποκατηγορίες ανάλογα με τη συμμετοχή ενός συγκεκριμένου πεπτικού οργάνου.

Εάν το αέριο συσσωρεύεται στο παχύ έντερο, η κλινική εικόνα είναι επίσης γνωστή ως πνευματοπάθεια. Επιπλέον, το λεγόμενο pneumatosis cystoides ususinalis αντιπροσωπεύει μια ειδική μορφή της νόσου.Ο όρος pneumatosis ususus χρησιμοποιείται για πρώτη φορά το 1946 από τους γιατρούς Lerner και Gazin. Η πρόγνωση της νόσου εξαρτάται πάντα από την υποκείμενη ασθένεια. Το μάθημα μπορεί να είναι ακίνδυνο και σχεδόν χωρίς συμπτώματα ή ακόμη και απειλητικό για τη ζωή.

αιτίες

Οι αιτίες της νόσου ποικίλλουν. Η πιο κοινή αιτία είναι η λοιμώδης κολίτιδα, η οποία επιδεινώνεται περαιτέρω με τη χορήγηση τοξικών φαρμάκων. Η νεκρωτική εντεροκολίτιδα μπορεί επίσης να προκαλέσει. Η ανεπαρκής παροχή αίματος στο πλαίσιο εντερικής απόφραξης μπορεί επίσης να είναι η αιτία. Ακόμη και προηγούμενες ενδοσκοπικές εξετάσεις είναι μερικές φορές γνωστό ότι προκαλούν ασθένεια.

Επομένως, η ίδια η εντερική πνευμάτωση είναι συχνά ένα σύμπτωμα τόσο σοβαρών όσο και αβλαβών ασθενειών. Εκτός από τους παράγοντες που προκαλούν βακτήρια ή φάρμακα, οι μηχανικές αιτίες διαδραματίζουν επίσης ρόλο. Στην περίπτωση γαστρικού έλκους, στένωση της γαστρικής εξόδου (πυλωρική στένωση) ή δωδεκαδακτυλική στένωση, συχνά δημιουργούνται συσσωρεύσεις αερίων στα τοιχώματα των πεπτικών οργάνων.

Ένα άλλο σύμπλεγμα αιτίων είναι η εξασθένιση του ανοσοποιητικού συστήματος, γεγονός που οδηγεί σε ατροφία των πλακών του Peyer, με αποτέλεσμα την απώλεια της ακεραιότητας του εντερικού τοιχώματος. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε δευτερογενή συσσώρευση αερίου στο εντερικό τοίχωμα. Οι βιοχημικές, μηχανικές ή βακτηριακές διεργασίες συζητούνται για την παθογένεση. Ποιες από τις θεωρίες είναι σωστές δεν μπορούν ακόμη να απαντηθούν με σαφήνεια.

Συμπτώματα, ασθένειες και σημεία

Η πορεία της νόσου είναι πολύ μεταβλητή και μπορεί ακόμη και να είναι ασυμπτωματική σε πολλούς ασθενείς. Συχνά, ωστόσο, η ασθένεια ξεκινά από οξεία διάρροια, ειδικά εάν είναι βακτηριακή προηγούμενη ασθένεια. Σε ορισμένες περιπτώσεις, εμφανίζεται επίσης αιμορραγική διάρροια, η οποία συνήθως προκαλείται από το Escherichia coli που παράγει τοξίνη Shiga.

Η νόσος του Krohn ή η ελκώδης κολίτιδα μπορούν επίσης να οδηγήσουν σε πνευμονική εντερική νόσο. Στην πνευμάτωση cyctoides usus, η οποία είναι μια ειδική μορφή πνευμονίας εντερική, μόνο το έντερο επηρεάζεται από αυτές τις συσσωρεύσεις αερίων. Αυτή η ασθένεια εμφανίζεται συνήθως δευτερογενής σε μια σοβαρή ασθένεια. Ωστόσο, το 15% της νόσου εμφανίζεται επίσης πρωτίστως χωρίς αναγνωρίσιμη αιτία.

Πολλές ασθένειες του πεπτικού συστήματος ή καταστάσεις εκτός του πεπτικού συστήματος μπορούν να οδηγήσουν σε αυτήν τη συσσώρευση αερίων. Αλλά θεραπευτικές παρεμβάσεις όπως ενδοσκόπηση, χημειοθεραπεία ή ανοσοκατασταλτικές θεραπείες μπορούν επίσης να προκαλέσουν πνευμονία cyctoides usus. Ποια συμπτώματα μπορούν να αποδοθούν στην πραγματική εντερική πνευμάτωση ή μια συγκεκριμένη υποκείμενη ασθένεια συχνά δεν είναι σαφώς αναγνωρίσιμη.

Διάγνωση & πορεία της νόσου

Η διάγνωση της εντερικής νόσου γίνεται με τεχνικές απεικόνισης. Με αυτόν τον τρόπο, η έντονη συσσώρευση αερίου μπορεί ήδη να προσδιοριστεί με ακτινογραφίες της κοιλιάς. Ωστόσο, εάν υπάρχει μετεωρισμός που δεν έχει καμία σχέση με τη συσσώρευση αερίου στα εντερικά τοιχώματα, μπορεί να γίνει ένα θετικό ψευδές αποτέλεσμα.

Με την υπολογιστική τομογραφία, ωστόσο, είναι δυνατόν να ξεχωρίσουμε με σαφήνεια εάν είναι αποθήκευση αερίου εκτός του τοιχώματος (έξω από τα τοιχώματα) ή στο εσωτερικό (εντός των τοιχωμάτων).

Επιπλοκές

Στις περισσότερες περιπτώσεις υπάρχουν επιπλοκές με αυτήν την ασθένεια επειδή μπορεί να διαγνωστεί μόνο κατά τύχη και όχι νωρίς.Εκείνοι που έχουν πληγεί υποφέρουν από διάφορα παράπονα στο στομάχι και τα έντερα, τα οποία μειώνουν και περιορίζουν σημαντικά την ποιότητα ζωής των προσβεβλημένων. Οι περισσότεροι ασθενείς παραπονιούνται για συνεχή διάρροια, η οποία μπορεί επίσης να οδηγήσει σε ψυχολογικά παράπονα και ακόμη και κατάθλιψη.

Η ασθένεια Morbus Chron μπορεί επίσης να αναπτυχθεί και να κάνει την καθημερινή ζωή δύσκολη για όσους έχουν πληγεί. Οι συσσωρεύσεις αερίων οδηγούν σε σοβαρό μετεωρισμό και στομάχι. Σε πολλές περιπτώσεις, οι πάσχοντες αισθάνονται άβολα με τα συμπτώματα και υποφέρουν επίσης από συμπλέγματα κατωτερότητας ή από μειωμένη αυτοεκτίμηση. Η περαιτέρω πορεία της νόσου εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την αιτία της, έτσι ώστε μια γενική πρόβλεψη δεν είναι συνήθως δυνατή.

Η ίδια η θεραπεία πραγματοποιείται είτε με τη βοήθεια χειρουργικής επέμβασης είτε με τη χρήση φαρμάκων. Ωστόσο, αυτό δεν οδηγεί πάντα στην επιτυχία. Δεν υπάρχουν ιδιαίτερες επιπλοκές με την ίδια τη θεραπεία. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ωστόσο, οι πάσχοντες πρέπει να βασίζονται σε μια ειδική δίαιτα για να αποφύγουν αυτά τα συμπτώματα.

Πότε πρέπει να πάτε στο γιατρό;

Η εντερική πνευμάτωση πρέπει πάντα να εξετάζεται και να αντιμετωπίζεται από γιατρό. Αυτή η ασθένεια δεν θεραπεύεται μόνη της. Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα συμπτώματα επιδεινώνονται και υπάρχουν περαιτέρω επιπλοκές εάν η εντερική νόσος δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως.

Συνήθως πρέπει να ζητείται η γνώμη ενός γιατρού εάν ο ενδιαφερόμενος πάσχει από διάρροια για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Μπορεί επίσης να υπάρξει ισχυρή συσσώρευση αερίου στο έντερο, το οποίο μπορεί να έχει πολύ αρνητική επίδραση στην ποιότητα ζωής του ασθενούς. Εάν αυτά τα συμπτώματα επιμένουν και δεν σχετίζονται με δυσανεξία στα τρόφιμα, πρέπει να συμβουλευτείτε γιατρό.

Κατά κανόνα, η εντερική νόσος μπορεί να διαγνωστεί από έναν παθολόγο ή έναν γενικό ιατρό. Η περαιτέρω μέθοδος θεραπείας εξαρτάται πάντοτε από τις ακριβείς αιτίες της εντέρου της πνευμονίας, έτσι ώστε να μπορεί επίσης να είναι απαραίτητη η χειρουργική επέμβαση. Γενικά δεν μπορεί να προβλεφθεί εάν η ασθένεια θα οδηγήσει σε μειωμένο προσδόκιμο ζωής. Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία έχουν πάντα θετική επίδραση στην περαιτέρω πορεία της νόσου.

Θεραπεία & Θεραπεία

Η θεραπεία της εντερικής διάπτωσης εξαρτάται από την υποκείμενη ασθένεια. Συχνά, η πρωτογενής συσσώρευση αερίου χωρίς εμφανή αιτία δεν χρειάζεται να αντιμετωπίζεται καθόλου. Η ασθένεια συχνά διατρέχει συμπτώματα. Εάν υπάρχουν συμπτώματα, συνήθως προκαλούνται από την υποκείμενη ασθένεια που τα προκάλεσε.

Ωστόσο, εάν διαγνωστεί ότι υπάρχει ενδομυϊκή συσσώρευση αερίου, θα πρέπει να προσδιοριστεί εάν προκαλείται από άλλη ασθένεια και ποια είναι η ασθένεια. Η εντερική διάρροια μπορεί μερικές φορές να εμφανιστεί ως το πρώτο σύμπτωμα μιας εντελώς διαφορετικής ασθένειας. Εκτός από τις τοξικές, μολυσματικές, μηχανικές ή άλλες φλεγμονώδεις αιτίες, μια κακοήθεια μπορεί επίσης να είναι η αιτία της πνευμονίας του εντέρου.

Είναι επίσης σημαντικό να γνωρίζουμε ακριβώς ποια βακτήρια υπάρχουν σε περίπτωση μόλυνσης. Στην περίπτωση μολυσματικών τοξικών μαθημάτων, για παράδειγμα, τα συμβατικά [[αντιβιοτικά] 9 δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν επειδή προάγουν πραγματικά την απελευθέρωση τοξινών. Οι φλεγμονώδεις διεργασίες που προκαλούνται από αυτοάνοσες αντιδράσεις στο έντερο απαιτούν φυσικά μια διαφορετική στρατηγική θεραπείας. Συνολικά, ωστόσο, η θεραπεία της εντερικής πνευμονίας είναι σπάνια στο προσκήνιο, αλλά μάλλον η υποκείμενη ασθένεια.

Μπορείτε να βρείτε το φάρμακό σας εδώ

➔ Φάρμακα για διάρροια

πρόληψη

Δεν είναι δυνατόν να δοθεί μια συγκεκριμένη σύσταση για την πρόληψη της εντερικής νόσου. Η συσσώρευση ενδομυϊκού αερίου είναι συνήθως συνέπεια μιας υπάρχουσας υποκείμενης νόσου, η αιτιολογία της οποίας είναι διαφορετική σε κάθε μεμονωμένη περίπτωση. Για να μειώσετε τον κίνδυνο εμφάνισης σοβαρής διαταραχής της υγείας, συνιστάται γενικά ένας υγιεινός τρόπος ζωής με ισορροπημένη διατροφή, άθληση και λίγο άγχος.

Μετέπειτα φροντίδα

Δεδομένου ότι η εντερική πνευμάτωση ανιχνεύεται μόνο τυχαία στις περισσότερες περιπτώσεις, τα μέτρα παρακολούθησης παρακολούθησης είναι πολύ περιορισμένα στις περισσότερες περιπτώσεις. Πρώτα απ 'όλα, εκείνοι που επηρεάζονται θα πρέπει να συμβουλευτούν έναν γιατρό πολύ νωρίς και ειδικά στα πρώτα σημεία και συμπτώματα της νόσου, έτσι ώστε να μην υπάρχουν άλλες επιπλοκές ή περαιτέρω επιδείνωση των συμπτωμάτων. Η έγκαιρη διάγνωση της εντερικής νόσου έχει συνήθως πολύ θετική επίδραση στην περαιτέρω πορεία της νόσου.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, η ίδια η ασθένεια δεν χρειάζεται να αντιμετωπιστεί, έτσι ώστε να μην απαιτούνται ειδικά μέτρα παρακολούθησης. Εάν μια άλλη ασθένεια είναι υπεύθυνη για τα συμπτώματα της εντερικής πνευμονίας, συνήθως αντιμετωπίζεται με φαρμακευτική αγωγή.

Εκείνοι που επηρεάζονται πρέπει να διασφαλίζουν ότι λαμβάνονται τακτικά και ότι η δοσολογία είναι σωστή για να μειώνουν μόνιμα τα συμπτώματα. Κατά τη λήψη αντιβιοτικών, πρέπει να σημειωθεί ότι δεν πρέπει να λαμβάνονται μαζί με αλκοόλ. Απαιτούνται τακτικοί έλεγχοι και εξετάσεις από γιατρό για την ορθή παρακολούθηση της τρέχουσας κατάστασης της νόσου.

Μπορείτε να το κάνετε μόνοι σας

Δεδομένου ότι αυτή η ασθένεια είναι εξαιρετικά σπάνια, οι άνθρωποι πρέπει να ελεγχθούν για άλλες καταστάσεις, καθώς μπορεί να είναι η αιτία της εντερικής πνευμονίας. Μόνο όταν είναι γνωστή η υποκείμενη ασθένεια μπορεί να αντιμετωπιστεί η εντερική πνευμάτωση και να γίνει πρόγνωση.

Πολύ συχνά η ανοσολογική άμυνα του προσβεβλημένου ασθενούς εξασθενεί. Εδώ, με έναν υγιεινό τρόπο ζωής, ο ασθενής μπορεί να κάνει κάτι για να βοηθήσει την ανάρρωσή του. Πρέπει να τρώει λίγο γρήγορο φαγητό και αντ 'αυτού να χρησιμοποιεί περισσότερα φρούτα και λαχανικά. Μια φρέσκια διατροφή πλούσια σε μέταλλα και βιταμίνες θα πρέπει να συμπληρώνεται με πολλά υγρά. Νερό, τσάι από βότανα και ψεκαστήρες λεπτού χυμού είναι κατάλληλα για αυτό. Συνιστώνται ενάμισι έως τρία λίτρα την ημέρα. Εκτός από μια υγιεινή διατροφή, ο επαρκής ύπνος και η αποφυγή νικοτίνης και αλκοόλ αποτελούν επίσης μέρος μιας αποτελεσματικής υποστήριξης του ανοσοποιητικού συστήματος του σώματος.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, πρέπει επίσης να ακολουθείται μια συγκεκριμένη δίαιτα για τη μείωση των συμπτωμάτων της εντερικής πνευμονίας, όπως μετεωρισμός ή φουσκωμένο στομάχι. Εκείνοι που επηρεάζονται μπορούν να λάβουν συμβουλές από το γιατρό τους εδώ, ειδικά εάν το φάρμακο δεν λειτουργεί όπως επιθυμείται. Τα μέτρα εκτροπής και αποτοξίνωσης καθώς και η διατήρηση της εντερικής καλλιέργειας μπορούν επίσης να υποστηρίξουν την ανάκαμψη. Οι γιατροί ή οι εναλλακτικοί επαγγελματίες που εργάζονται στη naturopathic ιατρική μπορούν να δώσουν συστάσεις σχετικά με αυτό.