Οζίδια όσλερ

Οζίδια όσλερ είναι αλλαγές στο δέρμα στα δάχτυλα και τα δάχτυλα των ποδιών. Είναι μικρά κομμάτια που προκαλούν πόνο. Εμφανίζονται συχνά σε εκατοντάδες από αυτά δίπλα-δίπλα.

Τι είναι τα οζίδια του Osler;

Η ανάπτυξη των οζιδίων Osler - επίσης γνωστή ως νόσος του Osler - βασίζεται σε μια γενετική ασθένεια. Αυτό σημαίνει. δεν είναι ιάσιμες.
© esoxx - stock.adobe.com

ο Οζίδια όσλερ πήραν το όνομά τους από τον Καναδό γιατρό Sir William Osler. Ως πρώτος συγγραφέας, περιέγραψε για πρώτη φορά τις ανωμαλίες των αλλαγών στο δέρμα των ασθενών του γύρω στο 1900. Τα οζίδια ονομάζονται επίσης Όσλερ κηλίδες γιατί μοιάζουν με κηλίδες δέρματος. Τα οζίδια είναι οδυνηρές αλλαγές στο δέρμα.

Ο πόνος προκύπτει μόλις ασκηθεί πίεση στην πληγείσα περιοχή του δέρματος. Τα οζίδια του Osler έχουν μέγεθος περίπου ενός κεφαλιού προς ένα μπιζέλι. Μια ιδιαιτερότητα των οζιδίων είναι ότι εμφανίζονται συνήθως σε αριθμό αρκετών εκατοντάδων ταυτόχρονα. Το χρώμα τους είναι μπλε-κόκκινο. Τα οζίδια διαγιγνώσκονται στα δάχτυλα και τα δάχτυλα των ποδιών.

Επιπλέον, μπορούν να εμφανιστούν στην παλάμη του χεριού με τη μπάλα του αντίχειρα ή το μικρό δάχτυλο. Οι αλλαγές στο δέρμα προκαλούνται από αιμορραγία στο χόριο. Αυτό είναι το χόριο, το οποίο βρίσκεται κάτω από το ανώτερο στρώμα του δέρματος, την επιδερμίδα. Τα οζίδια Osler είναι μια κοινή παρενέργεια της βακτηριακής καρδιακής φλεγμονής.

Σε ασθενείς, περιοχές του δέρματος διαφορετικών μεγεθών που επηρεάζονται συχνά βρίσκονται σε πολλά δάχτυλα ταυτόχρονα. Είναι χαρακτηριστικό ότι υπάρχει συχνά μια λευκή περιοχή του δέρματος στη μέση των οζιδίων κηλίδων. Όταν ξεκινά η θεραπεία, τα οζίδια συνήθως εξαφανίζονται μετά από μερικές ημέρες.

αιτίες

Τα οζίδια Osler προκαλούνται από εμβολή ή φλεγμονή λόγω εναπόθεσης ανοσοσυμπλόκου σε μικρές αρτηρίες. Και για τους δύο λόγους, μικροσκοπικές σταγόνες αίματος φράζουν τις φλέβες. Αυτό προκαλεί την αιμορραγία στο δεύτερο στρώμα του δέρματος.

Η πιο κοινή αιτία των οζιδίων Osler είναι η βακτηριακή ενδοκαρδίτιδα. Η λοιμώδης ενδοκαρδίτιδα που δεν αντιμετωπίζεται μπορεί να είναι θανατηφόρα. Είναι μια φλεγμονή της επένδυσης της καρδιάς. Τα οζίδια του Osler είναι παραγοντικά και επομένως δεν είναι υποχρεωτικό σύμπτωμα ενδοκαρδίτιδας. Επιπλέον, οι λοβοί εμφανίζονται σε ορισμένες άλλες κλινικές εικόνες.

Περιλαμβάνουν συστηματικό ερυθηματώδη λύκο, διάδοση γονοκοκκικής λοίμωξης και εμβολή σε σηπτικό καθετήρα. Ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος είναι μια αυτοάνοση ασθένεια του δέρματος και του αγγειακού συνδετικού ιστού των οργάνων. Ο ερυθηματώδης λύκος αποδίδεται σε φλεγμονώδη ρευματισμούς.

Η διάδοση της γονοκοκκικής λοίμωξης θεωρείται μια ειδική μορφή γονόρροιας. Σε ένα έως τρία τοις εκατό της μη θεραπευμένης γονόρροιας, η ασθένεια μετατρέπεται σε διάδοση γονοκοκκικής λοίμωξης. Ο ασθενής πάσχει από επιθέσεις πυρετού, παραπονιέται για προβλήματα στις αρθρώσεις και αλλαγές στο δέρμα με τη μορφή επώδυνων οζιδίων.

Συμπτώματα, ασθένειες και σημεία

Τα οζίδια Osler είναι κυρίως αισθητά καθώς οι ανώμαλες αλλαγές στο δέρμα. Τα χαρακτηριστικά οζίδια αναπτύσσονται κυρίως στα δάχτυλα των ποδιών και των δακτύλων. Εκεί έρχονται σε οδυνηρές αυξήσεις που περιορίζουν σημαντικά την ελευθερία κινήσεων του χεριού ή του ποδιού. Τα οζίδια κυμαίνονται σε μέγεθος από μερικά χιλιοστά έως μερικά εκατοστά, αυξάνονται σε μέγεθος και γίνονται όλο και πιο σκληρά κατά τη διάρκεια της νόσου.

Καθώς τα οζίδια επουλώνονται, το δέρμα στην πληγείσα περιοχή ξεφλουδίζει έντονα. Συνήθως συνοδεύεται από κνησμό και ερυθρότητα. Ανάλογα με την αιτία, άλλα συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν με οζίδια Osler. Εάν οι αλλαγές στο δέρμα προκαλούνται από λοιμώδη ενδοκαρδίτιδα, μεταξύ άλλων, πυρετός, ρίγη και αίσθημα παλμών.

Μπορεί επίσης να οδηγήσει σε αναιμία και απώλεια βάρους. Εάν η καρδιακή ανεπάρκεια είναι η αιτία, μπορεί να οδηγήσει σε καρδιακές αρρυθμίες έως και συμπεριλαμβανομένης της καρδιακής προσβολής. Το ίδιο ισχύει εάν τα οζίδια του Osler προκαλούνται από αυτοάνοση δερματική νόσο. Εάν προκαλείται φλεγμονώδης ρευματισμός, εμφανίζονται και άλλες διαταραχές της κίνησης.

Ταυτόχρονα, μπορεί να υπάρχει πόνος στα άκρα, συμπτώματα παράλυσης και τυπικές φλεγμονώδεις αντιδράσεις. Τα οζίδια του Osler υποχωρούν μόλις αντιμετωπιστεί η υποκείμενη ασθένεια. Ελλείψει θεραπείας, οι αυξήσεις πολλαπλασιάζονται και τα συνοδευτικά συμπτώματα γίνονται ισχυρότερα.

Διάγνωση & πορεία της νόσου

Η διάγνωση των οζιδίων του Osler γίνεται από έναν δερματολόγο. Τα οζίδια του Osler πρέπει να διακρίνονται από τις βλάβες του Janeway. Αυτά μοιάζουν πολύ με τα οζίδια, αλλά είναι εντελώς ανώδυνα για τον ασθενή. Επιπλέον, διαφέρουν από τις αλλαγές του δέρματος στη νόσο του Osler.

Εδώ είναι έμφυτες και γενετικές αλλαγές. Οι ασθένειες περιοχές επηρεάζουν επίσης τους βλεννογόνους, το γαστρεντερικό σωλήνα και τις περιοχές του δέρματος στο πρόσωπο. Τα οζίδια Osler επηρεάζουν τις αλλαγές του δέρματος στα δάχτυλα και τα δάχτυλα των ποδιών. Επιπλέον, μπορεί να εμφανιστούν στις παλάμες των χεριών ή στα χέρια ή τα πόδια.

Ωστόσο, δεν μπορούν να βρεθούν μέσα στο σώμα. Χαρακτηριστικό είναι ο μεγάλος αριθμός και η ομαδική εμφάνιση. Δεν απαιτούνται περαιτέρω εξετάσεις και δεν συνιστώνται για οζίδια Osler. Η διάγνωση γίνεται μετά από την αναισθησία, την οπτική επιθεώρηση και τη δοκιμή πίεσης. Το τελευταίο πρέπει να σχετίζεται με πόνο στον ασθενή.

Μια τυπική πορεία της νόσου των οζιδίων του Osler πρέπει να ταξινομηθεί ως υποχώρηση. Ακόμα και χωρίς επίσκεψη γιατρού ή ρητή διάγνωση, τα συμπτώματα μπορεί να μειωθούν μετά από μερικές ημέρες. Αυτό συμβαίνει ειδικά όταν η πρωτογενής ασθένεια αναγνωρίζεται και αντιμετωπίζεται. Εάν αυτό δεν συμβεί, αναμένεται ότι τα οζίδια του Osler θα επανεμφανιστούν.

Επιπλοκές

Στις περισσότερες περιπτώσεις, υπάρχουν διάφορες αλλαγές και δυσφορίες στο δέρμα των οζιδίων Osler. Τα ίδια τα οζίδια εμφανίζονται κυρίως στα δάχτυλα των ποδιών ή στα δάχτυλα και μπορούν επομένως να οδηγήσουν σε σημαντικούς περιορισμούς και παράπονα στην καθημερινή ζωή του ενδιαφερόμενου. Η ποιότητα ζωής του ασθενούς περιορίζεται σημαντικά και μειώνεται λόγω των οζιδίων του Osler.

Τα ίδια τα οζίδια είναι οδυνηρά, έτσι ώστε οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν πλέον εύκολα να κάνουν πολλά πράγματα με τα δάχτυλά τους. Αυτό μπορεί επίσης να οδηγήσει σε ψυχολογικά παράπονα ή ακόμη και κατάθλιψη εάν η ασθένεια δεν αντιμετωπιστεί σωστά. Σε πολλές περιπτώσεις, δεν είναι δυνατή μια απλή διάγνωση των οζιδίων του Osler. Η ίδια η θεραπεία συνήθως εκτελείται χωρίς επιπλοκές και υποστηρίζεται με τη βοήθεια αντιβιοτικών.

Η επιτυχία επιτυγχάνεται σχετικά γρήγορα. Ωστόσο, το δέρμα ξεφλουδίζει σχετικά έντονα κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Πολλοί ασθενείς πάσχουν επίσης από συμπλέγματα κατωτερότητας ή από σημαντικά μειωμένη αυτοεκτίμηση. Κατά κανόνα, η προστασία των χεριών και των ποδιών έχει επίσης πολύ θετική επίδραση στα οζίδια του Osler. Το προσδόκιμο ζωής του ασθενούς δεν μειώνεται με αυτήν την ασθένεια.

Πότε πρέπει να πάτε στο γιατρό;

Κοκκινωπό εξογκώματα στα δάχτυλα των ποδιών και των δακτύλων, αιμορραγία κάτω από τα νύχια και άλλα σημάδια οζιδίων Osler θα πρέπει να καθαριστούν γρήγορα. Εάν το δέρμα αλλάξει και ο πόνος δεν εξαφανιστεί μόνος του, απαιτείται ιατρική συμβουλή. Τα προσβεβλημένα άτομα πρέπει να συμβουλευτούν τον οικογενειακό τους γιατρό, ο οποίος συχνά μπορεί να αναγνωρίσει τα οζίδια του Osler με οπτική διάγνωση. Εάν είναι απαραίτητο, πρέπει να ξεκινήσουν περαιτέρω διαγνωστικά μέτρα, για παράδειγμα δοκιμές βιοψίας και απεικόνισης, προκειμένου να είναι σε θέση να προσδιορίσουν την ασθένεια χωρίς αμφιβολία. Τα άτομα που έχουν ήδη ενδοκαρδίτιδα πρέπει να ενημερώσουν το γιατρό τους για τα οζίδια.

Εάν τα συμπτώματα προκύπτουν μετά από δερματική λοίμωξη ή άλλη δερματική νόσο, απαιτείται επίσης ιατρική συμβουλή. Οι ασθενείς μπορούν να επισκεφθούν τον δερματολόγο ή έναν ειδικό ιατρικής. Η θεραπεία είναι συνήθως φαρμακευτική και μπορεί να πραγματοποιηθεί στο σπίτι από εκείνους που έχουν προσβληθεί. Κατά τη διάρκεια της θεραπείας πρέπει να διατηρείται στενή επαφή με το γιατρό.

Εάν εμφανιστούν παρενέργειες ή άλλες επιπλοκές, ο γιατρός πρέπει να ενημερωθεί. Τα οζίδια του Osler πρέπει να υποχωρήσουν γρήγορα με την έγκαιρη θεραπεία. Συνήθως δεν απαιτούνται περαιτέρω επισκέψεις στο γιατρό. Ωστόσο, το εξασθενημένο δέρμα είναι επιρρεπές σε περαιτέρω λοιμώξεις, γι 'αυτό ο δερματολόγος πρέπει να συμβουλεύεται τακτικά τουλάχιστον τις πρώτες εβδομάδες μετά την ανάρρωση.

Θεραπεία & Θεραπεία

Η θεραπεία των οζιδίων Osler εξαρτάται από την αιτία. Εφόσον αυτό δεν έχει διευκρινιστεί τελικά, οι επώδυνες αλλαγές στο δέρμα θα επαναληφθούν. Εάν έχετε ενδοκαρδίτιδα, σας συνιστούμε να εργαστείτε με έναν παθολόγο. Ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος αντιμετωπίζεται με αλοιφή ή κορτιζόνη, ανάλογα με το στάδιο.

Ωστόσο, η αλοιφή δεν εφαρμόζεται απευθείας στις περιοχές του δέρματος των οζιδίων Osler, καθώς τα συστατικά είναι προσαρμοσμένα στα ρευματικά παράπονα. Η διάδοση της γονοκοκκικής λοίμωξης αντιμετωπίζεται με πενικιλίνη ή αντιβιοτικά, ανάλογα με το παθογόνο. Υπό την προϋπόθεση ότι έχει βρεθεί η αιτία των οζιδίων και έχουν ξεκινήσει επιτυχώς τα μέτρα θεραπείας, τα οζίδια Osler συνήθως επουλώνονται χωρίς περαιτέρω ιατρική παρέμβαση.

Καθώς η διαδικασία επούλωσης συνεχίζεται, το δέρμα ρίχνει σταδιακά το πάνω στρώμα του δέρματος από μόνο του. Αυτή η διαδικασία διαρκεί μερικές ημέρες και συνήθως είναι ανώδυνη για τον ασθενή. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου θα πρέπει να αποφύγετε το ξύσιμο ή το τρίψιμο σκόπιμα της επιφάνειας του δέρματος.

Τα ερεθιστικά για το δέρμα ή χημικά προϊόντα, για παράδειγμα από τον οικιακό καθαρισμό, δεν πρέπει να έρχονται σε επαφή με το δέρμα χωρίς προστασία. Τα προϊόντα φροντίδας του δέρματος χωρίς την προσθήκη αλκοόλ μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν ως υποστήριξη εάν το επιθυμείτε. Οι δραστηριότητες που ασκούν πίεση στις πληγείσες περιοχές του δέρματος πρέπει να αποφεύγονται.

Συνιστάται να προστατεύετε τα χέρια, τα χέρια και τα πόδια σας για λίγες μέρες. Η χρήση λαστιχένιων γαντιών συνιστάται μόνο όταν εκτελείτε έντονες δραστηριότητες.

Μπορείτε να βρείτε το φάρμακό σας εδώ

➔ Φάρμακα κατά της ερυθρότητας και του εκζέματος

Προοπτικές και προβλέψεις

Η ανάπτυξη των οζιδίων Osler - επίσης γνωστή ως νόσος του Osler - βασίζεται σε μια γενετική ασθένεια. Αυτό περιλαμβάνει ήδη τη δήλωση ότι μια θεραπεία δεν είναι εφικτή με τέτοιες αγγειακές αλλαγές. Για τις περισσότερες γενετικές ασθένειες, μπορούν να ανακουφιστούν μόνο τα επακόλουθα και τα συμπτώματα. Με στενή παρακολούθηση αυτών που επηρεάζονται και συμπτωματική θεραπεία, οι ασθενείς με νόσο του Osler μπορούν να βιώσουν μια καλή ποιότητα ζωής.

Για τη νόσο του Osler, οι συμπτωματικές θεραπευτικές προσεγγίσεις εγγυώνται μια σχεδόν φυσιολογική ζωή για πολλούς από αυτούς που πάσχουν. Αυτό που πρέπει να αποφεύγεται με τα οζίδια του Osler είναι η κατάδυση. Κατά τη χρήση κυλίνδρων πεπιεσμένου αέρα μπορεί να προκύψει εμβολή αέρα. Προκειμένου να διατηρηθεί η άλλη πρόγνωση στο θετικό εύρος, συνιστάται τακτικός έλεγχος από τον θεράποντα ιατρό. Ορισμένες ιατρικές καταστάσεις ή εγκυμοσύνη μπορεί να οδηγήσουν σε σοβαρές επιπλοκές εάν υπάρχουν οζίδια Osler. Η αυξημένη ηλικία μπορεί επίσης να επιδεινώσει την πρόγνωση.

Εάν τα εσωτερικά όργανα εμπλέκονται σε επιπλοκές, η πρόγνωση επιδεινώνεται. Η ηλικία και η εγκυμοσύνη μπορούν να επιδεινώσουν τις πνευμονικές αρτηριακές-φλεβικές δυσπλασίες. Προκαλεί αιμορραγία. Επομένως, η πρόγνωση ποικίλλει από ασθενή σε ασθενή. Η πορεία της νόσου μπορεί επίσης να αλλάξει στην πορεία της ζωής. Ενώ ορισμένοι ασθενείς με οζίδια του Osler έχουν μόνο μικρά συμπτώματα, άλλοι πάσχοντες βιώνουν απειλητικές για τη ζωή καταστάσεις λόγω αλλαγής στην πορεία της νόσου.

πρόληψη

Δεν συνιστώνται προληπτικά μέτρα για τα οζίδια του Όσλο. Δεδομένου ότι είναι παρενέργειες και παρενέργειες ορισμένων άλλων ασθενειών, είναι δυνατή η λήψη μέτρων παρέμβασης μαζί τους. Για παράδειγμα, η υγιεινή πρέπει να τηρείται κατά την τοποθέτηση ενός καθετήρα. Η γονόρροια πρέπει επίσης να αντιμετωπιστεί αμέσως.

Μετέπειτα φροντίδα

Κατά κανόνα, εκείνοι που πάσχουν από ένα οζίδιο Osler έχουν μόνο λίγα ή μόνο περιορισμένα μέτρα παρακολούθησης διαθέσιμα. Ωστόσο, αυτά δεν είναι πάντα απαραίτητα, έτσι ώστε η ασθένεια να μην χρειάζεται πάντα να αντιμετωπίζεται άμεσα. Η έγκαιρη διάγνωση έχει θετική επίδραση στην περαιτέρω πορεία της νόσου και μπορεί επίσης να αποτρέψει την εμφάνιση περαιτέρω επιπλοκών ή καταγγελιών.

Η ασθένεια μπορεί συνήθως να αντιμετωπιστεί σχετικά καλά με τη βοήθεια διαφόρων φαρμάκων. Ο ενδιαφερόμενος πρέπει πάντα να ακολουθεί τις οδηγίες του γιατρού και να λαμβάνει τα φάρμακα τακτικά και στη σωστή δοσολογία. Κατά τη λήψη αντιβιοτικών, θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι δεν πρέπει να λαμβάνονται με αλκοόλ.

Εάν υπάρχουν σοβαρές παρενέργειες, θα πρέπει επίσης να συμβουλευτείτε γιατρό. Οι τακτικοί έλεγχοι από γιατρό είναι πολύ χρήσιμοι κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Γενικά, το δέρμα των οζιδίων του Osler πρέπει να προστατεύεται ιδιαίτερα καλά, αποφεύγοντας την επαφή με τις διεγερτικές ουσίες. Η ασθένεια δεν μειώνει το προσδόκιμο ζωής του ατόμου.

Μπορείτε να το κάνετε μόνοι σας

Ανάλογα με την υποκείμενη αιτία των οζιδίων Osler και ποια βήματα θεραπείας έχουν ήδη ληφθεί, ο ασθενής μπορεί να υποστηρίξει την ανάρρωση μέσω διαφόρων μέτρων αυτοβοήθειας.

Πάνω απ 'όλα, η αυστηρή προσωπική υγιεινή έχει αποδείξει την αξία της. Η πληγείσα περιοχή πρέπει να αντιμετωπίζεται με κατάλληλα παρασκευάσματα για την πρόληψη της πιτυρίδας και άλλων αλλαγών στο δέρμα. Ταυτόχρονα, ο ασθενής πρέπει να το κάνει εύκολο. Προκειμένου να αποφευχθούν σοβαρές επιπλοκές, η πληγείσα περιοχή δεν πρέπει να εκτίθεται σε περαιτέρω ερεθίσματα, ειδικά μετά από εγχείρηση. Τα χέρια, τα χέρια και τα πόδια πρέπει πάντα να γλιτώνονται, κατά προτίμηση φορώντας ειδικά γάντια και αρκετό υπόλοιπο στο κρεβάτι.

Στην περαιτέρω διαδικασία ανάκτησης, τα οζίδια του Osler δεν πρέπει να έρχονται σε επαφή με ύφασμα και δεν πρέπει να τρίβονται σε καμία περίπτωση. Τα προϊόντα που ερεθίζουν το δέρμα πρέπει να αποφεύγονται για τις πρώτες ημέρες έως τις εβδομάδες. Αυτό ισχύει όχι μόνο για την προσωπική υγιεινή, αλλά και για τον καθαρισμό του σπιτιού και τις επαγγελματικές δραστηριότητες. Ο υπεύθυνος γιατρός μπορεί να απαντήσει σε ποια μέτρα αναφέρονται λεπτομερώς. Δεδομένου ότι τα οζίδια του Osler μπορούν να εμφανιστούν σε πολύ διαφορετικές μορφές και αριθμούς, τυχόν μέτρα αυτοβοήθειας πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο μετά από εκτενή διαβούλευση με έναν δερματολόγο.