Νευρικό ιστό

Νευρικό ιστό είναι οργανωμένη σε ένα δίκτυο γλοιακών κυττάρων και νευρώνων. Ενώ τα νευρικά κύτταρα χρησιμεύουν ως αγωγή διέγερσης, τα γλοιακά κύτταρα αναλαμβάνουν οργανωτικές λειτουργίες. Η φλεγμονή, η νέκρωση και οι μάζες στο νευρικό σύστημα μπορούν να προκαλέσουν μόνιμη βλάβη στον νευρικό ιστό.

Τι είναι ο νευρικός ιστός;

Η ανατομία κατανοεί ότι ο νευρικός ιστός είναι δικτυωμένοι νευρώνες ή νευρικά κύτταρα. Τα γλοιακά κύτταρα συνδέονται μεταξύ των επιμέρους νευρώνων και τα συνδέουν με τα τριχοειδή αγγεία. Αυτός ο ιστός που μοιάζει με το δίκτυο βρίσκεται κυρίως στον εγκέφαλο και στον νωτιαίο μυελό, αλλά και στον γαστρεντερικό σωλήνα και στον αμφιβληστροειδή. Το χρώμα του υφάσματος είναι μεταξύ ροζ και λευκού. Η διασύνδεση στην γκρίζα ύλη είναι υψηλότερη από εκείνη της λευκής ύλης.

Ο νευρικός ιστός χρησιμοποιείται για την επιλεκτική μετάδοση διέγερσης στα όργανα. Αυτά τα όργανα παράγουν ορισμένα αποτελέσματα στη νευρική ώθηση. Εκτός από τον νευρικό ιστό, οι κύριοι τύποι ιστών περιλαμβάνουν μυϊκό ιστό, συνδετικό ιστό και επιθηλιακό ιστό. Ο νευρικός ιστός είναι ο μόνος από τους βασικούς τύπους ιστών που αποτελείται από συνδεδεμένα κύτταρα που μοιάζουν με δίκτυο.

Ανατομία & δομή

Τα γλοιακά κύτταρα και τα νευρικά κύτταρα είναι τα συστατικά του νευρικού ιστού. Οι μεμονωμένες ενώσεις στον νευρικό ιστό αλληλοσυνδέονται. Εδώ, οι ενθουσιασμοί μεταφέρονται με ταχύτητα έως 350 χιλιόμετρα την ώρα σε ανάγλυφα κομμάτια. Τα γλοιακά κύτταρα αντιστοιχούν σε αστροκύτταρα και ολιγοδενδροκύτταρα ή κύτταρα Schwann, επιδερμικά κύτταρα, μικρογλοία και δορυφορικά κύτταρα.

Τα αστροκύτταρα κάθονται στα σημεία επαφής μεταξύ των νευρώνων και της κυκλοφορίας του αίματος. Τα αστροκύτταρα διαρρέουν σε πολλές κυτταρικές διεργασίες που τροφοδοτούν πολλά νευρικά κύτταρα. Διανέμονται γύρω από τη σύναψη και κάθε νευρώνας συνδέεται με πολλά αστροκύτταρα. Τα κύτταρα Schwann βρίσκονται μόνο στο περιφερικό νευρικό σύστημα. Τα αστροκύτταρα και τα ολιγοδενδροκύτταρα, από την άλλη πλευρά, σχηματίζουν την υποστηρικτική δομή του κεντρικού νευρικού συστήματος. Μικρογλοία όπως τα κύτταρα Hortega συνδέουν μόνο τους νευρώνες στο κεντρικό νευρικό σύστημα.

Λειτουργία & εργασίες

Οι νευρώνες του νευρικού ιστού είναι υπεύθυνοι για την επεξεργασία και τη μεταφορά νευρωνικής διέγερσης. Αναλαμβάνουν τη λειτουργία μιας γραμμής διέγερσης. Οι παρορμήσεις στο νευρικό δίκτυο τρέχουν σε προκαθορισμένες διαδρομές. Διακλαδίζονται σε άλλους νευρώνες στον νευρικό ιστό, συμπίπτουν με τις παρορμήσεις ορισμένων νευρώνων ή αναστέλλουν μεμονωμένα νευρικά κύτταρα. Τα νευρογλοία ή τα γλοιακά κύτταρα του νευρικού ιστού εκτελούν βοηθητικές εργασίες σε αυτό το σύστημα.

Από τη μία πλευρά, σχηματίζουν την υποστηρικτική δομή των νευρώνων. Από την άλλη πλευρά, είναι υπεύθυνοι για τη διατροφή τους και τη διατήρηση του βιοχημικού επιπέδου που πρέπει να λειτουργούν τα νευρικά κύτταρα. Οι λειτουργίες των γλοιακών κυττάρων δεν έχουν ακόμη κατανοηθεί πλήρως. Στην αρχή, η επιστήμη ανέλαβε μια ουσία τσιμέντου που συνδέει μόνο τους νευρώνες. Εν τω μεταξύ, η έρευνα έχει αναγνωρίσει ένα κλάσμα των διαφορετικών εργασιών. Τα γλοιακά κύτταρα, για παράδειγμα, παράγουν ουσίες που χρειάζεται το νευρικό σύστημα για τη λειτουργία των νεύρων. Μεταφέρουν επίσης μεταβολικά προϊόντα μακριά, αφυδατώνουν και δρουν κατά των εισβολών μικροοργανισμών. Επιπλέον, τα γλοιακά κύτταρα καθορίζουν το μοτίβο για τις λειτουργίες των νεύρων.

Έτσι οργανώνουν το νευρικό σύστημα, καθώς οι νευρώνες ακολουθούν το δεδομένο πρότυπο. Τα νευρογλοία, για παράδειγμα, υποδεικνύουν τις οδούς στις οποίες ταξιδεύουν οι νευρικές ωθήσεις μέσω του εγκεφάλου. Τα κύτταρα συμμετέχουν επίσης στο σχηματισμό συνάψεων. Οι οργανωτικές δραστηριότητες του glia καταλήγουν στο λεγόμενο βοτάνισμα. Τα κύτταρα αφαιρούν νευρώνες που δεν ενσωματώνονται στις συχνές οδούς. Χαλαρώνουν τους σπάνια χρησιμοποιούμενους ιστούς και στερεώνουν τους πολύ χρησιμοποιημένους. Τα νευρικά κύτταρα είναι επομένως η αγωγή διέγερσης, αλλά τα γλοιακά κύτταρα καθορίζουν τις οδούς αυτής της αγωγής. Οι εργασίες των τύπων κυττάρων στον νευρικό ιστό συνδέονται επομένως στενά. Τα γλοιακά κύτταρα και οι νευρώνες αλληλοσυμπληρώνονται. Οι νευρώνες κάνουν τη δουλειά που οργανώνεται από τα γλοιακά κύτταρα. Για να μιλήσουμε λοιπόν, τα νευρολόγια εμφανίζονται ως διαχειριστές των νευρώνων.

Ασθένειες

Εάν διαταραχθεί η λειτουργία αφυδάτωσης των αστροκυττάρων, μπορεί να σχηματιστεί εγκεφαλικό οίδημα στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Το υγρό συσσωρεύεται στον εγκέφαλο. Αυτό μπορεί να συμβεί, για παράδειγμα, ως μέρος μιας φλεγμονής στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Το εγκεφαλικό οίδημα είναι μια σοβαρή κατάσταση που μπορεί να οδηγήσει σε εγκεφαλικό θάνατο. Η παροχή αίματος στον εγκέφαλο μπορεί να διακοπεί ή τουλάχιστον να γίνει πιο δύσκολη λόγω της αυξανόμενης ενδοκρανιακής πίεσης. Η αντιμετώπιση αυτού του φαινομένου περιλαμβάνει την αποστράγγιση του CSF από τον εξωτερικό χώρο του CSF.

Η πίεση στον εγκέφαλο μειώνεται με αυτόν τον τρόπο. Η αποχέτευση ναρκωτικών του εγκεφάλου είναι επίσης εφικτή. Μια εξίσου απειλητική ασθένεια είναι το λεγόμενο γλοίωμα. Διάφοροι όγκοι του κεντρικού νευρικού συστήματος συνοψίζονται με αυτόν τον συλλογικό όρο. Εκτός από τα αστροκύτταρα, τα ολιγοδενδρογλοιώματα ανήκουν επίσης στην ομάδα των γλοιωμάτων. Αυτοί οι όγκοι είναι ο πιο επιθετικός τύπος όγκων του εγκεφάλου και είναι από τους πιο συνηθισμένους. Ο νευρικός ιστός μπορεί επίσης να υποστεί βλάβη από πρωτογενείς ασθένειες όπως ο διαβήτης. Η ζάχαρη μπορεί να συσσωρευτεί στον ιστό ως μέρος της νόσου. Αυτή η ουσία δρα ως νευροτοξίνη στον νευρικό ιστό. Το αποτέλεσμα είναι οι πολυνευροπάθειες με μειωμένη αίσθηση. Οι νεκρωτικές ασθένειες του νευρικού ιστού δεν είναι επίσης ασυνήθιστες.

Η σύφιλη του κεντρικού νευρικού συστήματος, για παράδειγμα, συχνά σχετίζεται με νεκρωτικές επιδράσεις στον νευρικό ιστό. Η ισχαιμική βλάβη στον κεντρικό νευρικό ιστό, από την άλλη πλευρά, συμβαίνει σε κύστεις του εγκεφάλου, για παράδειγμα, καθώς αυτές οι μάζες μπορούν να διακόψουν την παροχή αίματος μέσω των εγκεφαλικών αρτηριών. Φλεγμονώδης βλάβη στον νευρικό ιστό υπάρχει και πάλι στη φλεγμονώδη αυτοάνοση νόσο πολλαπλή σκλήρυνση. Η λειτουργία των εξειδικευμένων νευρικών κυττάρων δεν μπορεί να αναληφθεί από γειτονικά κύτταρα μετά το θάνατό τους. Ωστόσο, δεδομένου ότι οι αδιαφοροποίητοι νευρώνες μεταναστεύουν μόνιμα στην περιοχή του εγκεφάλου, η αναγέννηση του νευρικού ιστού είναι ακόμη δυνατή σε κάποιο βαθμό.