Τι είναι ένα Αντλία μυών; Ποια είναι η λειτουργία τους; Ποια παράπονα προκύπτουν όταν η λειτουργία της αντλίας μυών είναι πιο περιορισμένη; Αυτές οι ερωτήσεις πρέπει να απαντηθούν παρακάτω.
Τι είναι η μυϊκή αντλία;
Η μυϊκή αντλία βοηθά το αίμα να ρέει πίσω στις βαθύτερες φλέβες που ρέουν μέσω των μυών. Καθώς οι μύες γίνονται τεταμένοι και χαλαροί, αυτές οι βαθιές εντοπισμένες φλέβες συμπιέζονται. Η ροή του αίματος λαμβάνει χώρα με την υποστήριξη της μυϊκής αντλίας και των φλεβικών βαλβίδων που κατευθύνονται προς την καρδιά.
Λειτουργία & εργασία
Εκτός από τη λειτουργία της αντλίας μυών, υπάρχει και η φλεβική αντλία: οι φλεβικές βαλβίδες ωθούν το αίμα προς την καρδιά. Η λειτουργία των φλεβικών βαλβίδων εμποδίζει το αίμα να ρέει πίσω: Εάν η πίεση πάνω από τη φλεβική βαλβίδα είναι μεγαλύτερη από κάτω όταν μεταφέρεται το αίμα, κλείνει και εμποδίζει το αίμα να ρέει πίσω. Ωστόσο, η λειτουργία της φλεβικής αντλίας από μόνη της δεν επαρκεί για να εξασφαλίσει την επιστροφή του αίματος στην καρδιά. Η υποστήριξη από την αντλία μυών είναι απαραίτητη, ειδικά στα πόδια. Επομένως, η ροή του αίματος πρέπει να υποστηρίζεται από κινήσεις των μυών με τη μορφή της μυϊκής αντλίας.
Η περιτονία, που διατρέχει τον μυϊκό ιστό και περιβάλλει εξωτερικά τους μύες, ενεργεί ως ένα φυσικό στήριγμα έτσι ώστε η μυϊκή κίνηση να μπορεί πάντα να ασκεί πίεση στις φλέβες. Ένας συσπασμένος μυς που κάνει δουλειά μειώνει τη διάμετρο της φλέβας. Το αίμα που βρίσκεται εκεί πιέζεται πάνω-κάτω και μεταφέρεται περαιτέρω προς την καρδιά μέσω μιας ανοιχτής φλεβικής βαλβίδας.
Το αίμα, το οποίο βρίσκεται ακριβώς πάνω από την παρακείμενη φλεβική βαλβίδα παρακάτω, θα προκαλέσει το κλείσιμο της κάτω φλεβικής βαλβίδας και θα μεταφερθεί με την αναρρόφηση από πάνω προς την καρδιά. Υπάρχει μια συνεχής αλληλεπίδραση μεταξύ χαλαρών και τεταμένων μυών, ανοίγματος και κλεισίματος φλεβικών βαλβίδων που εξασφαλίζουν τη ροή του αίματος πίσω στην καρδιά.
Μια μυϊκή αντλία που λειτουργεί καλά ανακουφίζει την καρδιά επειδή η καρδιά χρειάζεται λιγότερη δουλειά για να μετακινήσει το αίμα από τα κάτω άκρα στις φλέβες και προς τα πάνω.
Η μυϊκή αντλία μπορεί να φθαρεί ή να σταματήσει να λειτουργεί υπό διάφορες συνθήκες. Ένα γύψο προκαλεί εσκεμμένη έλλειψη άσκησης και αναγκάζει τη μυϊκή αντλία να σταματήσει. Το να κάθεται για μεγάλο χρονικό διάστημα σε αεροπλάνο ή αυτοκίνητο μειώνει επίσης την ροή αίματος στις φλέβες των ποδιών. Αυτό υποστηρίζει θρόμβους αίματος, θρόμβους ή οίδημα.
Οι φλεβικές ασθένειες μπορεί να προκύψουν ως αποτέλεσμα της έλλειψης άσκησης: Οι μύες δεν διεγείρονταν αρκετά για να κινηθούν και έχασαν τη δύναμή τους. Οι περιτονίες έχουν χάσει την ελαστικότητά τους και ουσιαστικά αποτυγχάνουν ως στήριγμα στις φλέβες των ποδιών.
Ένα κάλυμμα συμπίεσης ή ένας επίδεσμος συμπίεσης πρέπει τώρα να λειτουργεί ως εξωτερικό στήριγμα για την εξάλειψη του οιδήματος και την αποκατάσταση της ροής του αίματος πίσω. Για έναν υγιή, λειτουργικό μεταβολισμό, η ισορροπία μεταξύ του αρτηριακού οξυγόνου και της παροχής θρεπτικών ουσιών και της φλεβικής απομάκρυνσης του CO2 και των προϊόντων μεταβολικής διάσπασης έχει μεγάλη σημασία. Η προσφυγή σε εξωτερικούς πόρους μόνο δεν είναι αρκετή. Το σώμα πρέπει να είναι κινούμενο για μετακίνηση και μεταβολική δραστηριότητα.
Η άσκηση συνεπάγεται πάντα υψηλότερη κατανάλωση θερμίδων. Εφαρμόζεται στα πόδια αυτό σημαίνει: Συγκεκριμένα, οι ρυθμικές κινήσεις από τα πέλματα των ποδιών πάνω από τα μοσχάρια στους μηρούς με ένταση και χαλάρωση των μυών ασκούν πίεση και αναρρόφηση και ενεργοποιούν την αντλία φλέβας και τη μυϊκή αντλία. Αυτές οι κινήσεις, τουλάχιστον με την ενεργή μετακίνηση των ποδιών και των μοσχαριών, πρέπει συχνά να γίνονται σε γραφείο ή σε όρθιο χώρο εργασίας.
Δραστηριότητες που προκαλούν τους μυς των ποδιών και όλους τους μυς των ποδιών είναι ακόμη πιο λογικές: το περπάτημα, η αναρρίχηση των σκαλοπατιών, η πεζοπορία, το περπάτημα με μπατόν, το τζόκινγκ, το κολύμπι ή η ποδηλασία συμβάλλουν σημαντικά στη διατήρηση των μυών, των φλεβικών αντλιών και των μυϊκών αντλιών ενεργών και λειτουργικών και την πρόληψη φλεβικών ασθενειών. Εκτός από το οίδημα, οι κιρσοί ή η θρόμβωση είναι μια άλλη συνέπεια μιας αδύναμης μυϊκής αντλίας.
Ασθένειες και παθήσεις
Εάν οι άνθρωποι είναι τόσο περιορισμένοι στην κινητικότητά τους που δεν μπορούν πλέον να κινητοποιηθούν επαρκώς ή εάν έχουν περιφερική αρτηριακή αποφρακτική νόσο (PAD ή διαλείπουσα χωλότητα), πολυνευροπάθεια (π.χ. ως αποτέλεσμα σακχαρώδους διαβήτη ή κατάχρησης αλκοόλ), τα μέτρα με εξωτερική συμπίεση και καθοδήγηση είναι επαρκή Η κίνηση δεν είναι πλέον μακριά. Ελάτε ένα χειροκίνητη αποστράγγιση ή θεραπεία με υδρόβια ως αποσυμφορητική θεραπεία για το φάσμα της θεραπείας.
Εάν μειωθεί η αντίστροφη ροή του αίματος, μπορεί να αναπτυχθούν κιρσοί και θρόμβωση. Με πρωτογενείς κιρσούς, η μυϊκή αντλία στις βαθύτερες φλέβες δεν λειτουργεί πλέον σωστά. Το αίμα εκεί συσσωρεύεται και ρέει προς τα πόδια. Αυτό δημιουργεί οίδημα και αίσθηση βαρέων ποδιών. Μπορεί επίσης να εμφανιστεί φαγούρα και αίσθημα έντασης. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να εμφανιστούν έκζεμα και φλεγμονή του δέρματος.
Φοβείται το έλκος, το κακώς ανοιχτό πόδι, κυρίως στο κάτω πόδι. Οι φλεβικές βαλβίδες των βαθιών φλεβών δεν μπορούν να κάνουν τη μεταφορά τους μόνοι τους στην καρδιά. Τώρα περισσότερο αίμα ρέει πίσω στην καρδιά μέσω των επιφανειακών φλεβών και αναπτύσσονται οι κιρσοί. Οι δευτερεύουσες κιρσοί αναπτύσσονται όταν πρόκειται να σχηματιστεί ένα νέο κύκλωμα παράκαμψης: Σε αυτήν την περίπτωση, μια βαθύτερη φλέβα εμποδίζεται από μια θρόμβωση. Η θρόμβωση μπορεί επίσης να αναπτυχθεί στις επιφανειακές κιρσούς.
Τα συμπτώματα της θρόμβωσης μπορεί να περιλαμβάνουν: Το πόδι αισθάνεται βαρύ και επώδυνο. Αισθάνεται ζεστό στην πληγείσα περιοχή. Το δέρμα μπορεί να γίνει μπλε. Τελικά, η θρόμβωση πρέπει να επιλυθεί, πρέπει να πραγματοποιηθεί χειρουργική επέμβαση ή να ανασταλεί η πήξη του αίματος.
Οι παράγοντες κινδύνου είναι, για παράδειγμα, το κάπνισμα σε συνδυασμό με το χάπι ελέγχου των γεννήσεων, η παχυσαρκία, οι εγχειρήσεις, η εγκυμοσύνη και ο καθιστικός τρόπος ζωής, ακόμη και κατά τη διάρκεια μεγάλων ταξιδιών. Μια καλά αναπτυγμένη μυϊκή αντλία αυξάνει την πιθανότητα ότι η θρόμβωση δεν θα αναπτυχθεί ή ότι η ανάπτυξή της θα καθυστερήσει.
