Lichen planus (λειχήνα planus)

Στο Lichen planus Είναι μια δερματική ασθένεια, που συνήθως ονομάζεται επίσης Οζώδης λειχήνα αναφέρεται ως. Η ασθένεια εκδηλώνεται μέσω φλεγμονής που προκαλεί αλλαγές στο δέρμα και συνοδεύεται από σοβαρό κνησμό.

Τι είναι η λειχήνα planus;

Συνήθως, η λειχήνα σχηματίζει χλωμό, συνήθως γαλάζιο οζίδιο στο δέρμα. Αυτά είναι αρχικά μικρά και φτάνουν σε μέγεθος από δύο έως δώδεκα χιλιοστά.
© designua - stock.adobe.com

Οφείλει το όνομά του Lichen planus ο τυπικός σχηματισμός οζιδίων στο δέρμα. Αυτά τα οζίδια εμφανίζονται τόσο σποραδικά όσο και σε πυκνές συστάδες. Εκτός από τα οζίδια, το δέρμα συνήθως σχηματίζει επίσης ελαφριές ρίγες στην επιφάνεια, οι οποίες είναι διατεταγμένες σαν δίκτυο. Αυτές οι ταινίες είναι επίσης γνωστές ως ταινίες Wickham στην ιατρική.

Η ασθένεια εμφανίζεται σε διάφορα μέρη του σώματος. Συχνά η οζώδης λειχήνα προσβάλλει τους βλεννογόνους, ιδιαίτερα τον στοματικό βλεννογόνο. Οι περιοχές του εξωτερικού δέρματος που επηρεάζονται συχνά είναι οι κνήμες, οι αστράγαλοι και ο πόνος των ποδιών. Μερικές φορές επηρεάζεται επίσης το τριχωτό της κεφαλής ή τα νύχια.

Η ασθένεια εμφανίζεται σπάνια. Οι μεσήλικες, μεταξύ 30 και 60 ετών, πλήττονται ιδιαίτερα. Πιστεύεται ότι η λειχήνα planus είναι μια αυτοάνοση ασθένεια. Ωστόσο, αυτή η υπόθεση δεν είναι σίγουρη, καθώς η αιτία της νόσου δεν έχει ακόμη εντοπιστεί.

αιτίες

Οι αιτίες πίσω από το ξέσπασμα του Οζώδης λειχήνα δεν είναι γνωστά. Μπορεί να παρατηρηθεί μόνο ότι, όπως είναι τυπικό για πολλές δερματικές παθήσεις, η λειχήνα μπορεί να προκληθεί ή να επιδεινωθεί από μηχανικό ερεθισμό ή λοίμωξη του δέρματος.

Οι εξάρσεις μπορεί επίσης να προκληθούν από ορισμένα φάρμακα ή χημικά. Ακόμα και μετά από ιογενείς ασθένειες, η ασθένεια εμφανίζεται συχνότερα και αναδεικνύει τις τυπικές αλλαγές του δέρματος. Αυτά μπορεί να εντοπιστούν σε μια φλεγμονή του δέρματος, η οποία με τη σειρά της προκαλείται από ορισμένα αμυντικά κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος κάτω από την επιδερμίδα όταν επιτίθενται στην επιδερμίδα και διαλύουν το χαμηλότερο κυτταρικό στρώμα.

Εξαιτίας αυτού, πιστεύεται ότι η λειχήνα είναι μια αυτοάνοση ασθένεια. Ωστόσο, γιατί αυτά τα κύτταρα αντιδρούν με αυτόν τον τρόπο δεν μπορούν ακόμη να εξηγηθούν.

Συμπτώματα, ασθένειες και σημεία

Η λειχήνα των οζιδίων μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα στο δέρμα, στα εξαρτήματα του δέρματος (για παράδειγμα τα μαλλιά και τα νύχια) και στις βλεννογόνους. Συνήθως, απαλά, συνήθως γαλάζια οζίδια σχηματίζονται σε λειχήνες. Αυτά είναι αρχικά μικρά και φτάνουν σε μέγεθος από δύο έως δώδεκα χιλιοστά. Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, πολλά οζίδια συνδυάζονται για να σχηματίσουν ένα μεγάλο κομμάτι ή αυξημένα τμήματα του δέρματος.

Οι βλατίδες έχουν λεπτή επιφάνεια, η οποία χαρακτηρίζεται από τις λεγόμενες λωρίδες Wickham. Προκαλούν ποικίλους βαθμούς κνησμού. Το Lichen planus αναπτύσσεται κυρίως στους αστραγάλους, στον ιερό, στα κάτω πόδια και στην περιοχή των στροφών του καρπού.

Στην οξεία μορφή, ο λειχήνας αναπτύσσεται σε εξάνθημα σε όλο το σώμα. Κάθε δέκατος ασθενής παρατηρεί αραίωση ή διάσπαση των νυχιών κατά τη διάρκεια της νόσου. Τα νύχια σπάνια πέφτουν μόνιμα. Η τριχόπτωση μπορεί επίσης να συμβεί, αν και αυτό περιορίζεται συνήθως σε ορισμένες περιοχές. Οι κρούστες σχηματίζονται στο τριχωτό της κεφαλής και υπάρχει αυξημένη πιτυρίδα.

Οι βλεννογόνοι μεμβράνες εμπλέκονται στο ένα τρίτο των περιπτώσεων. Στη συνέχεια εμφανίζουν εμφανείς ρίγες και διάχυτες, κυρίως λευκές περιοχές στην περιοχή των βλεννογόνων. Σε μεμονωμένες περιπτώσεις επηρεάζεται η γλώσσα, τα ούλα, οι τσέπες στα μάγουλα και τα χείλη. Η οζώδης λειχήνα στην περιοχή των γεννητικών οργάνων προκαλεί αλλαγές στη βλεννογόνο μεμβράνη κατά τη βλεννογόνο ή την κολπική είσοδο.

Διάγνωση & πορεία

Λόγω των τυπικών αλλαγών του δέρματος, η διάγνωση του Lichen planus εύκολο να το βάλεις. Οι γιατροί συνήθως κάνουν εξετάσεις αίματος και ιστού για να επιβεβαιώσουν τη διάγνωση. Εξετάζοντας το δείγμα ιστού, η λεγόμενη υπερκεράτωση και η εστιακή κοκκιοποίηση της επιδερμίδας παρατηρούνται στο επίπεδο λειχήνων. Πρόκειται για πάχυνση της επιδερμίδας για συγκεκριμένες ασθένειες.

Επιπλέον, με τον προσδιορισμό αμυντικών κυττάρων και αντισωμάτων κάτω από την επιδερμίδα, μπορούν να εξαχθούν συμπεράσματα με βεβαιότητα σχετικά με τις λειχήνες. Ακόμα και αν δεν αντιμετωπιστεί η λειχήνα, στις περισσότερες περιπτώσεις η ασθένεια θα υποχωρήσει χωρίς προφανή λόγο. Η φλεγμονή του δέρματος συχνά θεραπεύεται εντελώς μετά από μόλις 6 μήνες. Ωστόσο, σε 10 έως 20 τοις εκατό των περιπτώσεων, η ασθένεια επαναλαμβάνεται μετά από λίγα χρόνια.

Σε άλλες περιπτώσεις, η ασθένεια δεν θα εξαφανιστεί από μόνη της και θα χρειαστεί θεραπεία από τον γιατρό. Συνιστάται ιατρική θεραπεία ακόμη και αν η πρόγνωση είναι καλή, καθώς οι κνησμοί ανοίγουν πολλά από τα οζίδια, γεγονός που συχνά οδηγεί σε ουλές. Με ασθένειες του τριχωτού της κεφαλής υπάρχει επίσης ο κίνδυνος να καταστραφούν τα θυλάκια των τριχών στις πληγείσες περιοχές του δέρματος και τα μαλλιά σε αυτήν την περιοχή να βγουν εντελώς.

Σε σπάνιες περιπτώσεις, τα νοσούντα νύχια χάνονται επίσης. Οι ασθένειες των βλεννογόνων μπορεί να οδηγήσουν σε σοβαρές συνέπειες με τη μορφή κακοήθων όγκων. Ακόμα και αν αυτές οι περιπτώσεις είναι σπάνιες και οι όγκοι εμφανίζονται συνήθως μόνο μετά από χρόνια ασθένειας με λειχήνα, συνιστάται η θεραπεία από γιατρό για τη μείωση του κινδύνου επιπλοκών.

Επιπλοκές

Στις περισσότερες περιπτώσεις, η λειχήνα προκαλεί διάφορα παράπονα στο δέρμα του ασθενούς. Αυτά μπορεί να έχουν πολύ αρνητική επίδραση στην αισθητική αυτών που επηρεάζονται και συχνά οδηγούν σε συμπλέγματα κατωτερότητας ή σε μειωμένη αυτοεκτίμηση. Οι ασθενείς υποφέρουν κυρίως από βλατίδες στο δέρμα και έντονο κνησμό.

Ο κνησμός μπορεί επίσης να εξαπλωθεί σε γειτονικές περιοχές και να οδηγήσει σε δυσφορία εκεί. Επιπλέον, οι κόκκινες ραβδώσεις αναπτύσσονται σε όλο το δέρμα. Η ποιότητα ζωής του προσβεβλημένου ατόμου μειώνεται σημαντικά και περιορίζεται από το lichen planus. Το δέρμα επίσης πυκνώνει, γεγονός που οδηγεί επίσης σε αισθητικά προβλήματα. Το ξύσιμο μπορεί να επιδεινώσει τον κνησμό. Ομοίως, δεν είναι ασυνήθιστο να αναπτύσσονται ουλές από το ξύσιμο.

Το Lichen planus αντιμετωπίζεται συνήθως με τη βοήθεια αλοιφών και κρεμών. Δεν υπάρχουν ιδιαίτερες επιπλοκές. Όχι σπάνια, ωστόσο, οι ασθενείς πάσχουν επίσης από τερηδόνα και χρειάζονται κατάλληλη θεραπεία. Το προσδόκιμο ζωής του ασθενούς συνήθως δεν επηρεάζεται ή μειώνεται από το lichen planus.

Πότε πρέπει να πάτε στο γιατρό;

Εάν εμφανιστούν αλλαγές στο δέρμα και άλλα συμπτώματα λειχήνας, θα πρέπει να μιλήσετε με το γιατρό σας. Εάν υπάρχουν περαιτέρω ενδείξεις ασθένειας, είναι καλύτερο να συμβουλευτείτε γιατρό εντός της ίδιας εβδομάδας. Οι αλλαγές στα μαλλιά, τα νύχια και τους βλεννογόνους υποδηλώνουν μια έντονη μορφή οζώδους λειχήνας, η οποία πρέπει επειγόντως να αποσαφηνιστεί. Τα άτομα που λαμβάνουν τακτικά φάρμακα (όπως αναλγητικά και αντιβιοτικά) και ασθενείς με διαβήτη είναι μεταξύ των ομάδων κινδύνου. Όπως και με ασθενείς με ψωρίαση και υπάρχουσες λοιμώξεις, θα πρέπει να συμβουλευτούν έναν γιατρό εάν παρουσιάζουν σημάδια σοβαρής ασθένειας.

Εάν μια λειχήνα αντιμετωπίζεται νωρίς, εξαφανίζεται γρήγορα. Ένας γιατρός θα πρέπει επομένως να ενημερώνεται σε κάθε περίπτωση με συμπτώματα ή συγκεκριμένη υποψία. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για άτομα που παρατηρούν επανειλημμένα ανοιχτές περιοχές στο δέρμα και τους βλεννογόνους ή που έχουν ήδη υποφέρει από λειχήνες στο παρελθόν. Εκείνοι που επηρεάζονται μπορούν να μιλήσουν με τον οικογενειακό γιατρό, τον οδοντίατρο ή τον δερματολόγο τους. Οι αλλαγές στο δέρμα μπορούν να προκαλέσουν ψυχολογικά προβλήματα, τα οποία συζητούνται καλύτερα με έναν ψυχολόγο.

Θεραπεία & Θεραπεία

Στο Lichen planus Δεν απαιτείται θεραπεία εάν η ασθένεια υποχωρήσει από μόνη της. Τις περισσότερες φορές, τα συμπτώματα αντιμετωπίζονται για να ανακουφίσουν εκείνους που επηρεάζονται από τα παράπονά τους. Κατά κανόνα, αλοιφές κορτιζόνης και μπαλώματα κορτιζόνης ή αλοιφές που περιέχουν πίσσα συνταγογραφούνται για να βοηθήσουν στην αναγέννηση του δέρματος και στην ανακούφιση από τον κνησμό.

Σε σοβαρές περιπτώσεις, τα φάρμακα εγχέονται με τη μορφή κρυσταλλικών διαλυμάτων κορτιζόνης. Αυτά χρησιμοποιούνται ιδιαίτερα σε ασθένειες μεγάλης κλίμακας και συνήθως συνοδεύονται από από του στόματος πρόσληψη παρασκευασμάτων οξέος βιταμίνης Α. Η επούλωση μπορεί επίσης να υποστηριχθεί με τοπική θεραπεία φωτός, όπως φωτο χημειοθεραπεία. Αυτό αποτρέπει επίσης τον έντονο κνησμό. Αντιισταμινικά συνταγογραφούνται επίσης κατά αυτού.

Ακόμα κι αν κάποιος υποψιάζεται ότι η λειχήνα είναι αυτοάνοση ασθένεια, τα ανοσοκατασταλτικά δεν χρησιμοποιούνται αυτόματα. Σε σπάνιες περιπτώσεις, ωστόσο, είναι απαραίτητη η χρήση αυτών των φαρμάκων. Η θεραπεία σοβαρών ασθενειών που δεν θεραπεύονται από μόνες τους είναι συνήθως κουραστική και χρονοβόρα και επώδυνη για τον ασθενή. Η θεραπεία των βλεννογόνων μεμβρανών αποδεικνύεται ιδιαίτερα δύσκολη, καθώς η τερηδόνα και οι οδοντοστοιχίες μπορούν επανειλημμένα να προκαλέσουν ερεθισμό, πράγμα που είναι αντιπαραγωγικό για την επούλωση της λειχήνας.

Μπορείτε να βρείτε το φάρμακό σας εδώ

➔ Φάρμακα για εξάνθημα και έκζεμα

Προοπτικές και προβλέψεις

Βασικά, τα συμπτώματα του lichen planus (lichen planus) παραμένουν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από ένα έως δύο χρόνια και στη συνέχεια επιστρέφουν στον εαυτό τους. Ωστόσο, η χρονική περίοδος έως ότου υποχωρήσει η ανωμαλία μπορεί επίσης να είναι σημαντικά μικρότερη ή μεγαλύτερη. Σε πολλές περιπτώσεις, μικρές αλλαγές, όπως οι διαταραχές της μελάγχρωσης, εξακολουθούν να εμφανίζονται μετά την επούλωση του λειχήνα.

Κατά κανόνα - σε αντίθεση με το verrucosus lichen planus (μεγάλη προσβολή λειχήνων στο κάτω μέρος του ποδιού) - δεν αναμένονται σημάδια με λειχήνα planus. Γενικά, δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου γνωστές σοβαρές συνέπειες λόγω της νόσου. Περιστασιακά, το λειχήνα μπορεί να αλλάξει από την οξεία στη χρόνια μορφή και στη συνέχεια να παραμείνει για δεκαετίες. Ακόμα και μετά την επούλωση, πρέπει να αναμένεται πάντα μια υποτροπή.

Αν και εξακολουθεί να υπάρχει διαφωνία μεταξύ των επιστημόνων, σύμφωνα με τον ΠΟΥ (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας), η λειχήνα planus είναι ένα προκαταρκτικό στάδιο καρκίνου του δέρματος προκαρκινικών όταν πρόκειται για ασθένειες της στοματικής κοιλότητας. Αλλά μόνο πολύ λίγοι ασθενείς με λειχήνα αναπτύσσουν καρκίνο του στόματος. Ωστόσο, δεδομένου ότι δεν μπορεί να αποκλειστεί η πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου, θα πρέπει να πραγματοποιούνται τακτικοί έλεγχοι κάθε λίγα χρόνια. Εάν οι ασθενείς που έχουν ήδη υποστεί λειχήνες παρατηρούν αλλαγές στο στόμα τους, θα πρέπει να συμβουλευτούν αμέσως έναν γιατρό για να αποκλείσουν τον καρκίνο του στόματος ή τουλάχιστον να είναι σε θέση να τον αντιμετωπίσουν νωρίς.

πρόληψη

Επειδή δεν μπορείτε να καταλάβετε από τι Lichen planus προκύπτει, δεν υπάρχουν επίσης μέτρα με τα οποία μπορεί να αποφευχθεί μια ασθένεια. Ωστόσο, οι ασθενείς που είχαν προηγουμένως λειχήνες συμβουλεύονται να αποφεύγουν τον ερεθισμό του δέρματος, να ασκούν στοματική υγιεινή με μεγάλη προσοχή και να επισκέπτονται τακτικά τον οδοντίατρο για να ελαχιστοποιήσουν τον κίνδυνο εκδήλωσης της λειχήνας.

Μετέπειτα φροντίδα

Η ασθένεια λειχήνα μπορεί συνήθως να οδηγήσει σε διάφορα παράπονα και επιπλοκές, αν και η περαιτέρω πορεία μπορεί να ποικίλλει σε μεγάλο βαθμό και σε πολλές περιπτώσεις εξαρτάται από το χρόνο διάγνωσης και την ακριβή μορφή της νόσου. Οι περισσότεροι από αυτούς που πάσχουν πάσχουν από διάφορα δερματικά παράπονα από λειχήνες. Η παρακολούθηση της φροντίδας επικεντρώνεται στην καλή αντιμετώπιση της ασθένειας, καθώς η εξωτερική εμφάνιση συνήθως επηρεάζεται και εκείνοι που επηρεάζονται ντρέπονται για αυτήν. Αυτά θα πρέπει να αποφεύγουν την υπερβολική ηλιακή ακτινοβολία, ακόμη και αν δεν είναι ακόμη σαφές τι προκαλεί την ασθένεια. Οι τακτικές επισκέψεις στον θεράποντα ιατρό παρέχουν πληροφορίες σχετικά με τη διαδικασία επούλωσης και διασφαλίζουν ότι θα προκύψουν περαιτέρω επιπλοκές. Τις περισσότερες φορές, η ασθένεια δεν έχει αρνητικό αντίκτυπο στο προσδόκιμο ζωής του προσβεβλημένου ατόμου και δεν τη μειώνει.

Μπορείτε να το κάνετε μόνοι σας

Το Lichen planus δεν χρειάζεται πάντα θεραπεία. Η ασθένεια συχνά υποχωρεί μόνη της. Ωστόσο, μπορεί να προκύψουν συμπτώματα που απαιτούν ιατρική διευκρίνιση.

Μια αλλαγή στη διατροφή μπορεί συχνά να βοηθήσει με ήπια παράπονα. Η άσκηση μπορεί επίσης να ενισχύσει το ανοσοποιητικό σύστημα και έτσι να βοηθήσει στην επούλωση των λειχήνων. Ωστόσο, η καλή προσωπική υγιεινή είναι απαραίτητη προϋπόθεση για αυτό. Οι πληγείσες περιοχές πρέπει να καθαρίζονται καθημερινά, αποφεύγοντας τη χρήση προϊόντων περιποίησης με ερεθιστικές ουσίες. Ειδικές αλοιφές κορτιζόνης από το φαρμακείο μπορούν να χρησιμοποιηθούν για σοβαρά παράπονα. Σε πολλές περιπτώσεις, ελαφρές αλλαγές στο δέρμα μπορούν να μειωθούν με ομοιοπαθητικές θεραπείες όπως αλοιφή κατιφές ή λουτρό με φαρμακευτικά βότανα.

Εάν αυτά τα μέτρα είναι αναποτελεσματικά, πρέπει να συμβουλευτείτε γιατρό. Η πάθηση μπορεί να έχει σοβαρή αιτία που πρέπει πρώτα να διαγνωστεί και να αντιμετωπιστεί. Εάν το λειχήνα προκαλεί συναισθηματικά προβλήματα, υποδεικνύεται μια συζήτηση με έναν θεραπευτή. Εκείνοι που επηρεάζονται θα πρέπει να εμπιστευτούν ένα μέλος της οικογένειας ή έναν φίλο και να πάνε μαζί τους στο γιατρό.

Το πιο σημαντικό μέτρο αυτοβοήθειας για το lichen planus, ωστόσο, είναι η αποφυγή μηχανικών ερεθισμάτων. Εάν είναι δυνατόν, οι πάσχοντες δεν πρέπει να φορούν ερεθιστικά ρούχα και να μην γρατσουνίζουν τη λειχήνα.