Impetigo contagiosa

ο Impetigo contagiosa είναι μια εξαιρετικά μεταδοτική βακτηριακή μολυσματική ασθένεια που εμφανίζεται κυρίως σε νεογέννητα και παιδιά. Κατ 'αρχήν, ωστόσο, η λοίμωξη μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Είναι συνώνυμα έκζεμα προσώπου, Λειχήνα, Λειχήν ή τρένο. Τις περισσότερες φορές το πρόσωπο και τα άκρα επηρεάζονται.

Τι είναι το impetigo contagiosa;

Εάν το παιδί εμφανίσει συμπτώματα δερματικής νόσου, θα πρέπει να μεταφερθεί στον παιδίατρο την ίδια ημέρα. Εξωτερικά σημάδια όπως φουσκάλες πύου, κιτρινωπές κρούστες ή κοκκίνισμα υποδηλώνουν ότι πρόκειται για impetigo contagiosa - μια ασθένεια που πρέπει να αντιμετωπιστεί από γιατρό σε κάθε περίπτωση.
© Syda Productions - stock.adobe.com

ο Impetigo contagiosa είναι μία από τις βακτηριακές λοιμώξεις του δέρματος. Είναι κοινό και πολύ μεταδοτικό. Ενώ η λοίμωξη μπορεί να επηρεάσει οποιαδήποτε ηλικία, τα παιδιά και τα νεογέννητα επηρεάζονται συχνότερα.

Υπάρχουν δύο μορφές του impetigo contagiosa που προκαλούνται από διαφορετικά βακτήρια. Η μορφή της μικρής φυσαλίδας προκαλείται από τους β-αιμολυτικούς στρεπτόκοκκους της ομάδας Α. Ο αιτιολογικός παράγοντας της μορφής μεγάλων φυσαλίδων είναι Staphylococcus aureus.

Η περίοδος επώασης είναι δύο έως δέκα ημέρες. Υπάρχει κίνδυνος μόλυνσης εφόσον δεν έχουν επουλωθεί ανοιχτές, πυώδεις περιοχές του δέρματος. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, τα κυστίδια και το περιεχόμενό τους είναι πολύ μεταδοτικά.

αιτίες

ο Impetigo contagiosa μεταδίδεται μέσω λοίμωξης επιχρίσματος με τα ονόματα βακτηρίων. Τα βακτήρια βρίσκονται επίσης στον ρινοφάρυγγα πολλών υγιών ανθρώπων.

Η ασθένεια εμφανίζεται όταν το παθογόνο διεισδύει στην κυκλοφορία του αίματος μέσω γδαρμένου ή τραυματισμένου δέρματος και μπορεί να καταστρέψει τον ιστό εκεί. Ως εκ τούτου, τα παιδιά με νευροδερματίτιδα, ανεμοβλογιά ή ψώρα, για παράδειγμα, είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα σε κρούση.

Τα βακτήρια μεταδίδονται μέσω άμεσης επαφής ή μολυσμένων χεριών (μόλυνση από επιχρίσματα). Επίσης επιβιώνουν για μεγάλο χρονικό διάστημα σε γυαλιά ή άλλα αντικείμενα. Αυτό σημαίνει ότι η έμμεση μετάδοση είναι επίσης δυνατή εάν ένα μολυσμένο αντικείμενο χρησιμοποιείται από πολλά άτομα. Η λοίμωξη εξαπλώνεται ιδιαίτερα εύκολα σε κοινοτικές εγκαταστάσεις, όπως σχολεία ή νηπιαγωγεία.

Συμπτώματα, ασθένειες και σημεία

Οι τρεις μορφές της μεταδοτικής κηλίδας εκδηλώνονται μέσω κυρίως ομοιόμορφων συμπτωμάτων. Οι μικρές, λευκές έως κοκκινωπές φουσκάλες στο δέρμα είναι τυπικές. Αυτές οι επιδερμίδες αλλάζουν, οι οποίες είναι πολύ μικρές σε μη φυσαλιδώδη μορφή και ως εκ τούτου σχεδόν ορατές, ξεσπάσουν μετά από λίγο και σχηματίζουν κιτρινωπές κρούστες.

Τότε υπάρχει συχνά φαγούρα. Τα κυστίδια μπορεί να εμφανιστούν στρογγυλά ή σε μεγάλη περιοχή. Εάν η προσβολή είναι σοβαρή, επηρεάζεται μεγάλο μέρος του δέρματος. Στο impetigo contagiosa με μικρά κυστίδια, τα κυστίδια είναι μικρά και γεμάτα με πύον και, λόγω του λεπτού δέρματος τους, έσπασαν μετά από μερικές ημέρες. Το τερηδόριο impetigo με μεγάλες φυσαλίδες εκδηλώνεται καθώς το μεγαλύτερο δέρμα αλλάζει με ένα παχύτερο δέρμα.

Είναι καθαρά στην αρχή και αργά θολώνουν. Οι φουσκάλες έσπασαν μετά από μία έως δύο εβδομάδες και αφήνουν πίσω τη χαρακτηριστική κρούστα. Η μη φυσαλιδώδης κηλίδωση προκαλεί λίγα ή καθόλου κυστίδια, αν και εμφανίζονται κιτρινωπές κρούστες. Σε σπάνιες περιπτώσεις, οι αλλαγές στο δέρμα συνοδεύονται από πυρετό. Η αυξημένη θερμοκρασία του σώματος σχετίζεται με τυπικά συμπτώματα όπως ρίγη και αδιαθεσία και υποχωρεί μετά από μερικές ημέρες.

Διάγνωση & πορεία

Ο γιατρός μπορεί να κάνει διάγνωση του Impetigo contagiosa Κάντε μια οπτική διάγνωση, καθώς το εξάνθημα είναι χαρακτηριστικό της νόσου. Ένα επιχρίσμα δέρματος (συμπεριλαμβανομένου ενός επιχρίσματος από τη μύτη και το λαιμό) είναι επίσης δυνατό για να είναι σε θέση να ανιχνεύσει το παθογόνο σε περίπτωση αμφιβολίας. Στη διαφορική διάγνωση, ο γιατρός αποκλείει τη μόλυνση από απλό έρπητα.

Το εξάνθημα στην impetigo contagiosa είναι τυπικό. Ο ασθενής εμφανίζει χρυσοκίτρινες κρούστες με κόκκινο περίγραμμα, οι οποίες εμφανίζονται κυρίως στην περιοχή του στόματος και της μύτης και στα χέρια.

Αρχικά, το δέρμα είναι ελαφρώς κοκκινωμένο και οι φουσκάλες γεμίζουν με υγρό ή πύον. Σε μορφή μικρών φυσαλίδων, το τοίχωμα της φυσαλίδας είναι πολύ λεπτό και σκάει γρήγορα. Αυτό σχηματίζει την κίτρινη μέλι που είναι χαρακτηριστική της νόσου.

Στην περίπτωση της κηλίδας της ουροδόχου κύστης, ο ασθενής μπορεί επίσης να αναπτύξει πυρετό και να εμφανίσει πρήξιμο των λεμφαδένων. Το υγρό στα κυστίδια είναι πολύ μεταδοτικό. Ο σχηματισμός κρούστας είναι ισχυρότερος με τη μορφή φυσαλίδων μικρού μεγέθους από ό, τι στο contetiosa impetigo μεγάλων φυσαλίδων.

Τελικά οι νιφάδες του δέρματος πέφτουν μόνες τους ή μπορούν να αφαιρεθούν με το χέρι. Με συνεπή θεραπεία και συμμόρφωση με τους κανονισμούς υγιεινής, η λοίμωξη συνήθως θεραπεύεται χωρίς συνέπειες.

Ωστόσο, μπορεί να προκύψουν επιπλοκές κατά τη διάρκεια της ασθένειας. Ο ασθενής μπορεί να αναπτύξει μετα-μολυσματική σπειραματονεφρίτιδα, λεμφαδενίτιδα ή περιφερειακή λεμφαγγίτιδα.

Επιπλοκές

Το Impetigo contagiosa προκαλεί κυρίως δυσφορία στα άκρα και το πρόσωπο του ασθενούς. Στις περισσότερες περιπτώσεις, σχηματίζονται φουσκάλες στο δέρμα και το προσβεβλημένο άτομο πάσχει από σοβαρό εξάνθημα. Αυτό το εξάνθημα μπορεί να είναι φαγούρα και μπορεί να σχηματιστούν φουσκάλες με πύον.

Η ποιότητα ζωής του ασθενούς μειώνεται σημαντικά από το impetigo contagiosa και συχνά υπάρχει μειωμένη αυτοεκτίμηση λόγω των αισθητικών περιορισμών. Όχι σπάνια, όσοι πάσχουν από συμπτώματα κατωτερότητας και κατάθλιψης. Αποσύρονται από την κοινωνική ζωή και επίσης υποφέρουν από σοβαρή εξάντληση.

Μπορεί επίσης να εμφανιστεί οίδημα των λεμφαδένων και ανάπτυξη πυρετού. Το προσβεβλημένο άτομο πάσχει επίσης από μειωμένη ανθεκτικότητα. Δεν υπάρχουν περαιτέρω περιορισμοί ή επιπλοκές στη θεραπεία του impetigo contagiosa.

Αυτό συμβαίνει συνήθως με τη βοήθεια αντιβιοτικών και οδηγεί σε μια θετική πορεία της νόσου σχετικά γρήγορα. Το προσδόκιμο ζωής του ασθενούς δεν περιορίζεται από την ασθένεια. Ωστόσο, σε σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να αναπτυχθούν ουλές.

Πότε πρέπει να πάτε στο γιατρό;

Εάν το παιδί εμφανίσει συμπτώματα δερματικής νόσου, θα πρέπει να μεταφερθεί στον παιδίατρο την ίδια ημέρα. Εξωτερικά σημάδια όπως φουσκάλες πύου, κιτρινωπές κρούστες ή κοκκίνισμα υποδηλώνουν ότι πρόκειται για impetigo contagiosa - μια ασθένεια που πρέπει να αντιμετωπιστεί από γιατρό σε κάθε περίπτωση. Οι γονείς που παρατηρούν συμπτώματα στο παιδί τους πρέπει να συμβουλευτούν αμέσως τον δερματολόγο. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα εάν το παιδί παραπονιέται για αυξημένο πόνο και φαγούρα.

Το αργότερο όταν τα κυστίδια ανοίγουν ή ακόμη και φλεγμονώνονται, το παιδί χρειάζεται ιατρική βοήθεια. Τα παιδιά που πρόσφατα είχαν ανεμοβλογιά, ψώρα ή που έχουν νευροδερματίτιδα είναι ιδιαίτερα επιρρεπή σε κρούση. Οι γονείς πρέπει να επισκεφτούν έναν γιατρό εάν κάποιο από τα παραπάνω συμπτώματα σχετίζεται με οποιαδήποτε από αυτές τις καταστάσεις. Εάν η δυσφορία είναι σοβαρή, το παιδί πρέπει να μεταφερθεί στο νοσοκομείο. Περαιτέρω θεραπεία πραγματοποιείται από τον δερματολόγο ή έναν παθολόγο.

Θεραπεία & Θεραπεία

Ο γιατρός θα σας θεραπεύσει για πιθανές δευτερογενείς ασθένειες Impetigo contagiosa σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, συστηματικά με αντιβιοτικά (αμοξικιλλίνη ή φλουκοξακιλλίνη).

Για τις πληγείσες περιοχές του δέρματος, ο γιατρός συνταγογραφεί επίσης αλοιφές που περιέχουν αντιβιοτικά όπως Φουσιδικό οξύ, μουπιροκίνη ή ρεταπαμουλίνη. Τα μπάνια και οι φάκελοι με απολυμαντικά διαλύματα είναι επίσης χρήσιμα.

Μπορείτε να βρείτε το φάρμακό σας εδώ

➔ Φάρμακα για εξάνθημα και έκζεμα

Προοπτικές και προβλέψεις

Με την επαγγελματική θεραπεία, οι πιθανότητες θεραπείας του impetigo contagiosa είναι πολύ καλές. Ο δακτύλιος θεραπεύεται συχνά αυθόρμητα. Ωστόσο, όσοι πάσχουν από impetigo contagiosa δεν πρέπει να περιμένουν να δουν αν αυτό συμβαίνει. Είναι ασφαλέστερο να ξεκινήσετε τη θεραπεία της λοίμωξης και να αποτρέψετε την εξάπλωση του ringworm σε άλλες περιοχές του δέρματος. Ακόμη και με ιατρική περίθαλψη, μπορεί να χρειαστούν εβδομάδες για να εξαφανιστούν όλα τα σημάδια λειχήνων.

Οι πληγείσες περιοχές του δέρματος αργότερα εμφανίζουν πυώδεις φλύκταινες, οι οποίες ανοίγουν γρήγορα και αφήνουν κίτρινες κρούστες. Αυτό δεν είναι μόνο άσχημο, αλλά και μεταδοτικό. Η λοίμωξη λοιπόν θα εξαπλωθεί εάν ο ενδιαφερόμενος δεν την λάβει αρκετά σοβαρά και εξαπλώσει τα μικρόβια λόγω κακής συμπεριφοράς.

Η εξάπλωση του impetigo contagiosa σε άλλες περιοχές του δέρματος μπορεί σίγουρα να οδηγήσει σε δευτερογενείς ασθένειες. Με πυώδη επιπεφυκίτιδα (επιπεφυκίτιδα), τα μάτια επηρεάζονται, με μέση ωτίτιδα, τα αυτιά επηρεάζονται. Επιπλέον, η σπειραματονεφρίτιδα μπορεί να εμφανιστεί εάν η νόσος είναι παρατεταμένη. Αυτό επιδεινώνει την πρόγνωση.

Ανάλογα με το εάν οι σταφυλόκοκκοι ή οι στρεπτόκοκκοι έχουν προκαλέσει την μεταδοτική νόσο, μπορεί να προκύψουν περαιτέρω συνέπειες εάν δεν αντιμετωπιστεί η μόλυνση. Για παράδειγμα, οι σταφυλόκοκκοι μπορεί να οδηγήσουν σε σήψη ή φλεγμονή του λεμφικού συστήματος. Οι ανεπεξέργαστες στρεπτοκοκκικές λοιμώξεις μπορούν να προκαλέσουν βλάβη στα νεφρά, όπως μετά τη λοιμώδη σπειραματονεφρίτιδα.

πρόληψη

Η εξάπλωση μπορεί να αποφευχθεί μόνο με τη συνεπή τήρηση όλων των μέτρων υγιεινής. Σε καμία περίπτωση ο ασθενής δεν πρέπει να χαράξει τα πολύ μολυσματικά κυστίδια. Στην περίπτωση των παιδιών, οι γονείς μπορούν επομένως να κόψουν τα νύχια τους όσο το δυνατόν συντομότερα.

Η τακτική πλύση των ασθενών με το χέρι και φυσικά όλα τα άτομα επαφής είναι απαραίτητη. Όλα τα ρούχα που έχει φορέσει ο ασθενής και όλες οι πετσέτες και τα κλινοσκεπάσματα πρέπει να μαγειρεύονται στους 60 ° C.

Αυτό μπορεί να περιέχει τη μόλυνση και να αποτρέψει την εξάπλωσή της. Προκειμένου να αποφευχθεί η μόλυνση άλλων ανθρώπων, ο ασθενής επιτρέπεται να επισκέπτεται μόνο κοινοτικές εγκαταστάσεις, όπως σχολεία ή νηπιαγωγεία, όταν οι μολυσμένες περιοχές του δέρματος έχουν επουλωθεί πλήρως. Αυτό συμβαίνει όταν οι κρούστες έχουν πέσει εντελώς.

Μετέπειτα φροντίδα

Στις περισσότερες περιπτώσεις του impetigo contagiosa, δεν διατίθενται ειδικές επιλογές παρακολούθησης για όσους επηρεάζονται. Όσο νωρίτερα αναγνωριστεί η ασθένεια, τόσο καλύτερη είναι η περαιτέρω πορεία, έτσι ώστε το άτομο που επηρεάζεται θα πρέπει ιδανικά να επισκεφθεί έναν γιατρό μόλις εμφανιστούν τα πρώτα παράπονα και συμπτώματα. Το Impetigo contagiosa δεν μπορεί να θεραπευτεί.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, η ασθένεια αντιμετωπίζεται με τη λήψη διαφόρων φαρμάκων. Εάν χορηγούνται αντιβιοτικά, ο ενδιαφερόμενος δεν πρέπει να τα παίρνει μαζί με αλκοόλ, καθώς αυτό θα μειώσει σημαντικά την επίδρασή τους. Είναι επίσης σημαντικό να διασφαλιστεί ότι λαμβάνεται τακτικά και ότι η δοσολογία είναι σωστή.

Εάν κάτι είναι ασαφές ή αν έχετε απορίες, πρέπει πρώτα να συμβουλευτείτε έναν γιατρό. Επιπλέον, συνήθως δεν απαιτούνται ειδικά μέτρα. Το Impetigo contagiosa δεν μειώνει το προσδόκιμο ζωής του ατόμου που πάσχει. Ωστόσο, ο ασθενής θα πρέπει να το παίρνει εύκολο και να ξεκουραστεί. Η άσκηση ή οι αγχωτικές δραστηριότητες θα πρέπει να αποφεύγονται σε κάθε περίπτωση, ώστε να μην επιβαρύνουν άσκοπα το σώμα.

Μπορείτε να το κάνετε μόνοι σας

Στην περίπτωση της impagno contagiosis, απαιτείται ιατρική περίθαλψη σε κάθε περίπτωση. Η ιατρική θεραπεία μπορεί να υποστηριχθεί με ορισμένα μέτρα αυτοβοήθειας και διάφορους πόρους από το νοικοκυριό και τη φύση.

Το πιο σημαντικό μέτρο είναι να ξεφλουδίζετε τις κρούστες δύο φορές την ημέρα. Για αυτό, απαιτείται αντισηπτικό διάλυμα, το οποίο μαλακώνει τις καύσεις και έτσι αποτρέπει τραυματισμούς στο δέρμα. Στη συνέχεια, η πληγή μπορεί να αντιμετωπιστεί με αντισηπτική αλοιφή ή τοπικό αντιβιοτικό και να κλείσει με νέο επίδεσμο. Κατά την αφαίρεση των φλοιών πρέπει να τηρείται αυστηρή υγιεινή, διαφορετικά μπορεί να προκληθεί φλεγμονή. Εάν επηρεάζονται μεγαλύτερες περιοχές του δέρματος, συνιστάται η απολύμανση λουτρών με κινολινόλη ή υπερμαγγανικό κάλιο. Η θεραπεία με αντιβιοτικά είναι απαραίτητη στη χρόνια πορεία.

Τόσο τα ιατρικά παρασκευάσματα όσο και τα αυστηρά μέτρα υγιεινής βοηθούν στην καταπολέμηση του κνησμού. Οι πάσχοντες πρέπει να πλένουν τα χέρια τους συχνά και σχολαστικά και να μην κάνουν μπάνιο με άλλα μέλη της οικογένειας ή τον σύντροφο. Επιπλέον, τα νύχια πρέπει να τακτοποιούνται τακτικά και οι πετσέτες πρέπει να πλένονται ζεστά μετά τη χρήση. Οι πληγέντες θα πρέπει να πάρουν άδεια για τουλάχιστον μία έως δύο εβδομάδες. Μόνο όταν ο γιατρός δώσει το ξεκάθαρο μπορεί να συνεχιστεί η φυσική επαφή με άλλα άτομα.