Υπογεννητισμός

Απο Υπογεννητισμός αντιπροσωπεύει μια υποανάπτυξη των σεξουαλικών οργάνων. Αυτό περιλαμβάνει τόσο τα πρωτογενή όσο και τα δευτερεύοντα σεξουαλικά χαρακτηριστικά. Οι πιθανές αιτίες είναι η ανεπαρκής παραγωγή ορμονών φύλου και η ανεπαρκής αποτελεσματικότητά τους.

Τι είναι ο υπογεννητισμός;

Σε ένα Υπογεννητισμός είναι η ανεπαρκής ανάπτυξη των πρωτογενών και δευτερογενών σεξουαλικών χαρακτηριστικών. Η υποανάπτυξη των εξωτερικών γεννητικών οργάνων βρίσκεται στο προσκήνιο. Στους άνδρες, αναπτύσσεται μόνο ένα μικρό πέος. Το όσχεο είναι συνήθως μικρό και λείο. Σε ακραίες περιπτώσεις, υπάρχει ακόμη και ένα μόνο μικρόπεν. Στις γυναίκες, οι σάλπιγγες και η μήτρα δεν έχουν αναπτυχθεί πλήρως.

Και τα δύο φύλα δείχνουν επίσης μια ατελή ανάπτυξη των δευτερογενών σεξουαλικών χαρακτηριστικών. Ο υπογεννητισμός και ο υπογοναδισμός είναι στενά συνδεδεμένοι. Και οι δύο όροι δεν πρέπει να συγχέονται μεταξύ τους. Ο υπογοναδισμός είναι η δυσλειτουργία των γονάδων όπως οι όρχεις ή οι ωοθήκες, όπου παράγονται πολύ λίγες ορμόνες φύλου. Η έλλειψη σεξουαλικών ορμονών προκαλεί την υποανάπτυξη των σεξουαλικών οργάνων (υπογεννητισμός).

Ωστόσο, ο υπογεννητισμός μπορεί επίσης να έχει και άλλες αιτίες. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η αποτελεσματικότητα των ορμονών του φύλου μειώνεται παρά τις φυσιολογικές συγκεντρώσεις ορμονών.

αιτίες

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για υπογεννητισμό. Πρέπει να σημειωθεί ότι η υποανάπτυξη των σεξουαλικών οργάνων δεν είναι μια ανεξάρτητη ασθένεια, αλλά μόνο ένα σύμπτωμα μιας υποκείμενης διαταραχής ή ασθένειας. Συχνά υπάρχει γενετική αιτία. Διάφορα σύνδρομα όπως το σύνδρομο Klinefelter, το σύνδρομο Turner, το σύνδρομο Kallmann, το σύνδρομο Prader-Willi ή το σύνδρομο Laurence-Moon-Biedl-Bardet παρουσιάζουν επίσης υπογονιτισμό ως σύμπτωμα.

Τουλάχιστον είκοσι διαφορετικές ασθένειες ή σύνδρομα μπορεί να οδηγήσουν σε διαταραχή της ανάπτυξης των γεννητικών οργάνων. Οι περισσότερες από αυτές τις ασθένειες είναι γενετικές. Συχνά οδηγούν σε έλλειψη παραγωγής ορμονών μέσω υπογοναδισμού. Ωστόσο, στον ψευδοαιρμοφροδιτισμό feminus, υπάρχει ένας αρσενικός γονότυπος XY με επαρκή παραγωγή τεστοστερόνης. Ωστόσο, λόγω των αναποτελεσματικών υποδοχέων για την τεστοστερόνη, δεν μπορεί να αναπτύξει την αποτελεσματικότητά της.

Το προσβεβλημένο άτομο είναι φαινοτυπικά θηλυκό, αλλά χωρίς λειτουργικές γυναίκες γονάδες. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ωστόσο, τα σεξουαλικά χαρακτηριστικά ανδρών και γυναικών είναι εξίσου παρόντα. Εδώ κάποιος μιλά για τον ερμαφροδιτισμό (ερμαφρόδιτος).

Αλλά ο υπογεννητισμός μπορεί επίσης να είναι ιδιοπαθής. Αυτό οδηγεί σε μια απομονωμένη υπανάπτυξη των γεννητικών οργάνων χωρίς εμφανή αιτία. Είναι πιθανό το όριο μεταξύ φυσιολογικού και παθολογικού μεγέθους των γεννητικών οργάνων να θολώνεται συχνά λόγω του ανακριβούς ορισμού.

Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, ο υπογεννητισμός είναι απλώς ένα σύμπτωμα μιας υποκείμενης διαταραχής. Στους άνδρες, εκδηλώνεται στο πέος ενός μικρού παιδιού που δεν αναπτύσσεται περαιτέρω ακόμη και μετά την εφηβεία. Ο όρος micropenis χρησιμοποιείται όταν δεν ξεπερνά τα επτά cm σε όρθια θέση. Επιπλέον, ο προστάτης δύσκολα μπορεί να γίνει αισθητός. Μερικές φορές μπορεί να γίνει αισθητός μόνο ένας κόμπος μεγέθους φουντουκιού. Στις γυναίκες, η μήτρα και οι σάλπιγγες είναι υποανάπτυκτες. Τα δευτερεύοντα σεξουαλικά χαρακτηριστικά δεν αναπτύσσονται επαρκώς και στα δύο φύλα.

Συμπτώματα, ασθένειες και σημεία

Τα πρόσθετα συμπτώματα εξαρτώνται από την υποκείμενη κατάσταση. Όταν υπάρχει ανεπάρκεια τεστοστερόνης, υπάρχουν πολλά περισσότερα συμπτώματα. Η προαπαιτούμενη για τον υπογεννητισμό είναι ότι η ανεπάρκεια τεστοστερόνης εμφανίζεται πριν από την εφηβεία. Καθυστέρηση της εφηβείας, μικροί όρχεις, μειωμένη γονιμότητα, διάσπαση των μυών, κατανομή του γυναικείου λίπους, ανάπτυξη του μαστού, κατάθλιψη, άλλες ψυχολογικές ανωμαλίες και πολλά άλλα.

Μερικές φορές υπάρχει υπογεννητισμός χωρίς πρόσθετα συμπτώματα. Όταν συμβαίνει ένα μικροπένι, υπάρχει μερικές φορές μια ενδοεξάρτηση διαταραχή στην οποία υπάρχουν τόσο σεξουαλικά χαρακτηριστικά ανδρών και γυναικών. Ωστόσο, ιδίως οι νέοι συχνά υποφέρουν από ψυχολογικές διαταραχές. Αναπτύσσουν συχνά αισθήματα ντροπής και αποκόπτονται από τους συνομηλίκους τους.

Σε σπάνιες περιπτώσεις, αναπτύσσουν ακόμη και διαταραχές άγχους ή κατάθλιψη. Κατά κανόνα, αυτοί που επηρεάζονται δεν επηρεάζονται από τη διαταραχή όσον αφορά την ικανότητά τους να αναστηλώνονται και να εκσπερματίζουν. Στις περισσότερες περιπτώσεις, μια φυσιολογική σεξουαλική ζωή είναι δυνατή για τον ενδιαφερόμενο. Μερικές φορές, ωστόσο, οι θέσεις και οι μέθοδοι πρέπει να προσαρμοστούν ανάλογα. Η δύναμη της αναπαραγωγής είναι επίσης απεριόριστη.

Διάγνωση & πορεία της νόσου

Για τη διάγνωση της υποκείμενης διαταραχής στον υπογεννητισμό, καθορίζεται πρώτα η συγκέντρωση των ορμονών του φύλου. Ανάλογα με τα συμπτώματα που εμφανίζονται, οι γενετικές εξετάσεις μπορούν ακόμη να διεξαχθούν. Το φάσμα των εν λόγω συνδρόμων είναι πολύ μεγάλο, έτσι ώστε να απαιτούνται διαφορικές διαγνώσεις για διάφορες ασθένειες.

Επιπλοκές

Ως αποτέλεσμα του υπογεννητισμού, υπάρχουν κυρίως παράπονα για τα σεξουαλικά όργανα και την υπανάπτυξή τους. Αυτό μπορεί να οδηγήσει όχι μόνο σε σωματικά αλλά και σε ψυχολογικά παράπονα για τον ασθενή. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η ποσότητα των ορμονών του φύλου στον ασθενή είναι χαμηλή, έτσι ώστε να αναπτύσσονται διάφορες διαταραχές συμπεριφοράς και διαταραχές ανάπτυξης.

Δεν είναι ασυνήθιστο να εμφανίζονται καταθλιπτικά και άλλα ψυχολογικά παράπονα. Εκείνοι που επηρεάζονται συχνά ντρέπονται για την ασθένεια και τα συμπτώματά της και έτσι υποφέρουν από συμπλέγματα κατωτερότητας. Η ποιότητα ζωής περιορίζεται επίσης εξαιρετικά από την ασθένεια. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο υπογεννητισμός αντιμετωπίζεται με ορμονική θεραπεία και δεν προκύπτουν περαιτέρω επιπλοκές.

Εάν τα συμπτώματα δεν εξαφανιστούν, η υποκείμενη ασθένεια διαγιγνώσκεται. Επιπλοκές μπορεί να προκύψουν εάν δεν ξεκινήσει η θεραπεία και εμφανίζεται μυϊκή βλάβη ή αναιμία. Σε σοβαρές περιπτώσεις, ο ασθενής μπορεί επίσης να γίνει ανίκανος.

Ωστόσο, εάν ο υπογεννητισμός είναι ασθενής, στις περισσότερες περιπτώσεις δεν απαιτείται θεραπεία, εκτός εάν τα συμπτώματα ενοχλούν ιδιαίτερα τον ασθενή. Η έγκαιρη και σωστή θεραπεία δεν θα μειώσει το προσδόκιμο ζωής.

Πότε πρέπει να πάτε στο γιατρό;

Εάν υπάρχουν καθυστερήσεις φυσικής ανάπτυξης στα παιδιά κατά τη μετάβαση στην εφηβεία, θα πρέπει να γίνει έλεγχος από γιατρό. Μια ξαφνική, πρόωρη ανάπτυξη σταματά στο σχηματισμό των γεννητικών οργάνων είναι επίσης ανησυχητική. Η μειωμένη ανάπτυξη του μαστού ή οι μικροί όρχεις πρέπει να παρουσιάζονται σε γιατρό και να εξετάζονται.

Εάν εμφανίσετε κράμπες στην εμμηνόρροια, ακανόνιστη εμμηνορροϊκή αιμορραγία ή εάν δεν υπάρχει αιμορραγία, θα πρέπει να συμβουλευτείτε γιατρό. Σε περίπτωση σεξουαλικής δυσλειτουργίας, απώλειας λίμπιντο ή οπτικών ανωμαλιών των γεννητικών οργάνων, απαιτείται επίσκεψη γιατρού. Τα συναισθηματικά προβλήματα, ο φόβος ή η ντροπή πρέπει να συζητούνται με γιατρό ή θεραπευτή. Οι καταθλιπτικές φάσεις, μια επίμονα καταθλιπτική διάθεση, προβλήματα συμπεριφοράς ή απώλεια όρεξης για ζωή είναι σημάδια για τα οποία ο ενδιαφερόμενος χρειάζεται βοήθεια και υποστήριξη.

Η αλλαγή της προσωπικότητας προκαλεί ανησυχία και πρέπει να αξιολογηθεί από γιατρό. Οι αυξημένες συγκρούσεις εταιρικής σχέσης, η απομόνωση ή η ασυνήθιστη κοινωνική συμπεριφορά πρέπει να αποσαφηνιστούν από έναν γιατρό. Μια ανεκπλήρωτη επιθυμία να μείνετε έγκυος, μια ακατανόητη καταστροφή των μυών ή μια αφύσικη κατανομή λίπους στο σώμα θα πρέπει να οδηγήσει σε περαιτέρω ιατρικές εξετάσεις. Είναι απαραίτητο να διευκρινιστεί η αιτία, ώστε να μην αναπτυχθούν επιπλέον ασθένειες ή να μειωθεί η ποιότητα ζωής του ατόμου που πάσχει. Τα οζίδια στην περιοχή των γεννητικών οργάνων πρέπει να εξετάζονται και να αντιμετωπίζονται το συντομότερο δυνατό.

Γιατροί & θεραπευτές στην περιοχή σας

Θεραπεία & Θεραπεία

Εάν ο υπογεννητισμός προκαλείται από έλλειψη ορμονών φύλου, η ορμονική θεραπεία είναι μια επιλογή. Σε άνδρες ασθενείς, η τεστοστερόνη μπορεί να χορηγηθεί μέσω ενέσεων ή με τη μορφή επιθεμάτων τεστοστερόνης. Οι γυναίκες λαμβάνουν γυναικείες σεξουαλικές ορμόνες όπως οιστραδιόλη, αιθινυλοιστραδιόλη ή τεχνητή σεξουαλική ορμόνη χλωρμαδινόνη. Η χορήγηση των σεξουαλικών ορμονών προκαλεί επακόλουθη ανάπτυξη των πρωτογενών και δευτερογενών σεξουαλικών χαρακτηριστικών. Ωστόσο, εξαρτάται επίσης από το ποια είναι η υποκείμενη ασθένεια.

Στο σύνδρομο Klinefelter, για παράδειγμα, υπάρχει μια αριθμητική χρωμοσωμική παρέκκλιση στα χρωμοσώματα του φύλου. Η κατάσταση XXY υπάρχει. Είναι άνδρες ασθενείς με πρωτοπαθή ανεπάρκεια τεστοστερόνης. Η χορήγηση τεστοστερόνης επιφέρει μια σαφή βελτίωση στην ποιότητα ζωής. Εκτός από την περαιτέρω ανάπτυξη των πρωταρχικών σεξουαλικών χαρακτηριστικών, η ορμονική θεραπεία λειτουργεί επίσης κατά της υπάρχουσας αναιμίας, της διάσπασης των μυών, της οστεοπόρωσης, της ανικανότητας και της κατάθλιψης.

Ορισμένες διαταραχές προκαλούνται επίσης από το ορμονικό ρυθμιστικό σύστημα. Δεν υπάρχει μεμονωμένη έλλειψη ορμονών φύλου εδώ. Για παράδειγμα, η υπόφυση, το κεντρικό ενδοκρινικό όργανο, μπορεί να επηρεαστεί. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η αιτία πρέπει να εντοπιστεί και να αντιμετωπιστεί. Μπορεί επίσης να χρειαστεί θεραπεία αντικατάστασης ορμονών, η οποία περιλαμβάνει άλλες ορμόνες. Ωστόσο, ο υπογεννητισμός δεν απαιτεί πάντα θεραπεία.

Στον ιδιοπαθητικό υπογεννητισμό, μερικές φορές ανακύπτει το ερώτημα εάν το μέγεθος του γεννητικού οργάνου σε αυτήν την περίπτωση είναι λίγο έξω από τον κανόνα που καθορίζεται εξ ορισμού.

Μπορείτε να βρείτε το φάρμακό σας εδώ

πρόληψη

Δεν υπάρχει πρόληψη του υπογεννητισμού. Συνήθως υπάρχουν ορμονικές διαταραχές που είναι συχνά γενετικές. Κατ 'αρχήν, περισσότερες από είκοσι διαφορετικές ασθένειες και σύνδρομα μπορούν να οδηγήσουν σε υποανάπτυξη των γεννητικών οργάνων. Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι ο υπογεννητισμός είναι συνήθως μόνο σύμπτωμα μιας υποκείμενης νόσου.

Μετέπειτα φροντίδα

Με τον υπογεννητισμό, η παρακολούθηση της ιατρικής δεν είναι απαραίτητη λόγω των ασθενών γεννητικών οργάνων. Αυτά δεν απαιτούν θεραπεία, αλλά χάρη στην ορμονοθεραπεία μπορούν να τονωθούν να αναπτυχθούν. Αυτό συνήθως πρέπει να πραγματοποιείται για μια ζωή, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε τακτικούς ελέγχους και, εάν είναι απαραίτητο, διακοπή της θεραπείας.

Ωστόσο, οι πολλές διαφορετικές κλινικές εικόνες και σύνδρομα των οποίων ο υπογεννητισμός μπορεί να είναι σύμπτωμα μπορούν να αναγκάσουν τη φροντίδα παρακολούθησης. Αυτά περιλαμβάνουν τα απαραίτητα μέτρα παρακολούθησης μετά από εγχείρηση σε άτομα με τρισωμία 21, καθώς αυτό συχνά οδηγεί σε δυσπλασίες οργάνων ή σε μέτρα παρακολούθησης σε άτομα με σύνδρομο Prader-Willi. Στο τελευταίο, ο διαβήτης και η παχυσαρκία και όλες οι επιπλοκές είναι συχνές.

Ο υπογεννητισμός μπορεί επίσης να ασκήσει μεγάλη ψυχολογική πίεση σε όσους επηρεάζονται, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε αυτοκαταστροφική συμπεριφορά. Η ψυχική ασθένεια και η επακόλουθη θεραπεία μερικές φορές καθιστούν απαραίτητη τη φροντίδα παρακολούθησης με τη μορφή περαιτέρω συζητήσεων ή άλλων θεραπειών.

Ο υπογοναδισμός, ο οποίος συχνά είναι η αιτία του υπογονιτισμού, συνδέεται συχνότερα με την οστεοπόρωση. Από αυτόν τον αυξημένο κίνδυνο καταγμάτων των οστών, μπορεί επίσης να συναχθεί το συμπέρασμα ότι η παρακολούθηση της παρακολούθησης για κατάγματα είναι σημαντική. Ωστόσο, αυτό δεν επηρεάζει όλα τα άτομα που επηρεάζονται από τον υπογοναδισμό.

Μπορείτε να το κάνετε μόνοι σας

Τα μέσα αυτοβοήθειας περιορίζονται στον υπογεννητισμό. Όσοι πάσχουν από αυτή την ασθένεια εξαρτώνται πάντα από ιατρική εξέταση και θεραπεία για να ξεπεραστούν τα συμπτώματα της νόσου.

Η περαιτέρω θεραπεία του υπογεννητισμού εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την υποκείμενη ασθένεια, αλλά συνήθως πραγματοποιείται με τη βοήθεια ορμονών. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η ιατρική θεραπεία περιορίζει εντελώς τα συμπτώματα έτσι ώστε οι ασθενείς να μπορούν να ζήσουν μια φυσιολογική καθημερινή ζωή. Συγκεκριμένα, η έγκαιρη διάγνωση της νόσου οδηγεί σε ταχεία θεραπεία χωρίς επιπλοκές. Όσοι επηρεάζονται εξαρτώνται μόνο από την τακτική πρόσληψη των ορμονών. Εάν η ασθένεια διαγνωστεί αργά, μπορεί να οδηγήσει σε διαταραχές στην ανάπτυξη του παιδιού. Αυτές οι διαταραχές πρέπει να εξισορροπούνται μέσω εντατικής θεραπείας. Συχνά οι γονείς μπορούν να υποστηρίξουν ανάλογα το παιδί τους, προκειμένου να αποφευχθούν συμπτώματα στην ενηλικίωση.

Σε περίπτωση ψυχολογικών καταγγελιών ή συμπτωμάτων κατωτερότητας, οι συζητήσεις με ψυχολόγο ή θεραπευτή μπορούν επίσης να βοηθήσουν. Οι συνομιλίες με μέλη της οικογένειας ή φίλους είναι επίσης κατάλληλες εδώ. Μέσω της επαφής με άλλα άτομα που επηρεάζονται από τον υπογεννητισμό, μπορούν να συλλεχθούν χρήσιμες πληροφορίες για την καθημερινή ζωή.