Ουρηθροσκόπηση

Σε ένα Ουρηθροσκόπηση ο γιατρός εισάγει ένα ενδοσκόπιο στην ουρήθρα. Αυτό του επιτρέπει να κοιτάζει και να εξετάζει την ουρήθρα.

Τι είναι η ουρηθροσκόπηση;

Κατά τη διάρκεια μιας ουρηθροσκοπίας, ο γιατρός εισάγει ένα ενδοσκόπιο στην ουρήθρα. Αυτό του επιτρέπει να κοιτάζει και να εξετάζει την ουρήθρα.

Με την ουρηθροσκόπηση, ο θεράπων ιατρός, συνήθως ο ουρολόγος, έχει την ευκαιρία να βρει παθολογικές αλλαγές στην ουρήθρα. Ο τεχνικός όρος για τον κατοπτρισμό της ουρήθρας είναι Ουρηθροσκόπηση.

Πραγματοποιείται ουρηθροσκόπηση, για παράδειγμα, εάν υπάρχει αίμα στα ούρα (αιματουρία), ακράτεια ούρων, πόνος στην κάτω κοιλιακή χώρα ή εάν επαναληφθούν λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος. Εάν είναι απαραίτητο, μικρές επεμβάσεις μπορούν να πραγματοποιηθούν με τοπική αναισθησία στο πλαίσιο της εξέτασης. Η ουρηθροσκόπηση ως διαδικασία εξέτασης είναι παρόμοια με τη διαδικασία κυστεοσκόπησης. Ωστόσο, το επίκεντρο της εξέτασης είναι στην ουρήθρα και όχι στην ουροδόχο κύστη. Συχνά, ωστόσο, και οι δύο μέθοδοι εξέτασης πραγματοποιούνται το ένα μετά το άλλο. Βασικά, η ουρηθρική εξέταση είναι μια απλή διαγνωστική μέθοδος που μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσα σε λίγα λεπτά.

Λειτουργία, αποτέλεσμα και στόχοι

Κατά τη διάρκεια μιας ουρηθροσκοπίας, ένα ενδοσκόπιο εισάγεται στην ουρήθρα. Στους άνδρες, η πρόσβαση γίνεται μέσω των βλεφαρίδων, στις γυναίκες μέσω του κόλπου. Ένα λεγόμενο κυτταροσκόπιο χρησιμοποιείται για την εξέταση. Η εξέταση του ασθενούς πραγματοποιείται ξαπλωμένη.

Βασικά, μπορούν να χρησιμοποιηθούν δύο διαφορετικοί τύποι κυστεοσκοπίων. Το άκαμπτο κυστεοσκόπιο είναι ένα όργανο πολλαπλών μερών κατασκευασμένο από μέταλλο. Χωρίζεται σε έναν εξωτερικό άξονα, έναν λεγόμενο αποφρακτήρα, μια συσκευή εργασίας και ένα οπτικό. Το εύκαμπτο κυστεοσκόπιο αποτελείται από ένα μόνο μέρος. Ο άξονας είναι εύκαμπτος και εξοπλισμένος με ελεγχόμενο και επίσης πολύ εύκαμπτο άκρο. Υπάρχει ένας φακός στην άκρη του εύκαμπτου κυστοσκοπίου. Αυτό συνδέεται με το προσοφθάλμιο φακό μέσω ινών γυαλιού. Μέσα στο κυστεοσκόπιο υπάρχει ένας συνδυασμός καναλιού εργασίας και καναλιού άρδευσης. Ένα τοπικό αναισθητικό πραγματοποιείται σχεδόν πάντα πριν από την ουρηθροσκόπηση.

Κατόπιν ρητού αιτήματος, η εξέταση μπορεί επίσης να πραγματοποιηθεί υπό γενική αναισθησία. Για τοπική αναισθησία, ο θεράπων ιατρός εφαρμόζει λιπαντικό τζελ με αναισθητικό στην αρχή της ουρήθρας. Στη συνέχεια, η ουρηθρική είσοδος καθαρίζεται σχολαστικά. Μόλις το numbing gel τεθεί σε ισχύ, ο γιατρός εισάγει προσεκτικά το κυστεοσκόπιο στην ουρήθρα ενώ ξεπλένει με νερό. Εδώ κοιτάζει προσεκτικά τη δομή της ουρήθρας. Δίνει προσοχή στους περιορισμούς (στενώσεις), στις αλλαγές στο επιθήλιο ή στους όγκους. Η φλεγμονή μπορεί επίσης να διαγνωστεί με βάση την ερυθρότητα ή το πρήξιμο στον τοίχο της ουρήθρας.

Η ουρηθροσκόπηση ενδείκνυται εάν υπάρχει αίμα στα ούρα. Η αιματουρία μπορεί να υποδηλώνει φλεγμονή των νεφρών, ουροδόχου κύστης ή ουρήθρας. Ένας όγκος στην ουρήθρα μπορεί επίσης να προκαλέσει αίμα στα ούρα. Η ακράτεια ούρων είναι επίσης μια ένδειξη για μια καθρέφτη εικόνα της ουρήθρας. Το ίδιο ισχύει και για επαναλαμβανόμενες λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος. Οι συνεχώς επαναλαμβανόμενες λοιμώξεις της ουροδόχου κύστης ή οι λοιμώξεις της νεφρικής πυέλου μπορεί να προκληθούν από μια χρόνια εστία φλεγμονής στην ουρήθρα. Η χρόνια φλεγμονή ή τραυματισμός στην ουρήθρα μπορεί να προκαλέσει ουλές στην ουρήθρα.

Οι ουλές μπορεί να προκαλέσουν στένωση της ουρήθρας. Αυτά τα στενώματα είναι επίσης γνωστά ως στενώσεις. Οι καταστάσεις μπορεί να οδηγήσουν σε επώδυνη ούρηση. Μπορούν εύκολα να διαγνωστούν με τη βοήθεια μιας ουρηθρικής εξέτασης. Επιπλέον, οι βραχείες συστολές κατά τη διάρκεια του καθρέφτη μπορούν να αντιμετωπιστούν αμέσως με τοπική αναισθησία. Η ενδοσκοπική διαδικασία κοπής χρησιμοποιείται για αυτό. Ωστόσο, πρέπει να εκτελούνται μακρύτερες ή έντονες διαταραχές της εγκυμοσύνης στο νοσοκομείο υπό γενική αναισθησία.

Η ουρήθρα δεν μπορεί μόνο να μειωθεί από σημάδια αλλαγής, ένας διευρυμένος προστάτης μπορεί επίσης να περιορίσει την ουρήθρα του άνδρα. Ο προστάτης περιβάλλει την ουρήθρα έτσι ώστε όταν μεγαλώνει να πιέζει την ουρήθρα. Αυτό οδηγεί σε προβλήματα ούρησης.

Η ουρηθροσκόπηση χρησιμοποιείται επίσης θεραπευτικά για την ουρηθρική εκκολπίδα. Η εκκολπίδα της ουρήθρας είναι επίσης γνωστή ως κύστεις παραουρήθρας. Τις περισσότερες φορές οι γυναίκες επηρεάζονται από αυτήν την κατάσταση. Ένα εκκολλητικό ουρήθρας είναι μια προεξοχή της ουρήθρας. Τα ούρα μπορούν να συγκεντρωθούν σε αυτόν τον σάκο, ο οποίος μπορεί γρήγορα να οδηγήσει σε φλεγμονή. Η ουρηθρική εκκολπίδα μπορεί να εντοπιστεί και να ξεπλυθεί κατά τη διάρκεια της ουρηθροσκόπησης. Με τη βοήθεια της ουρηθρικής εξέτασης, μπορούν να ανιχνευθούν αξιόπιστα ξένα σώματα και όγκοι στην ουρήθρα.

Κίνδυνοι, παρενέργειες & κίνδυνοι

Δεν πρέπει να πραγματοποιείται ουρηθροσκόπηση εάν ο προστάτης, η ουροδόχος κύστη ή η ουρήθρα είναι έντονα φλεγμονή. Ως εκ τούτου, πρέπει να πραγματοποιείται εξέταση ούρων πριν από κάθε ουρηθροσκόπηση, ώστε να αποκλείεται η μόλυνση του ουροποιητικού συστήματος.

Η ουρηθροσκόπηση είναι στην πραγματικότητα μια απλή διαδικασία. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να προκύψουν επιπλοκές. Μετά την εξέταση, μια λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος μπορεί να αναπτυχθεί μέσω εισαγόμενων παθογόνων. Εκτός από τη φλεγμονή της ουρήθρας, μπορεί επίσης να εμφανιστεί φλεγμονή των νεφρών ή του προστάτη. Η ουρήθρα μπορεί να τραυματιστεί μέσω του ενδοσκοπίου. Αυτό οδηγεί σε πόνο και δυσφορία κατά την ούρηση. Μια συνδυασμένη εξέταση της ουρήθρας και της ουροδόχου κύστης μπορεί επίσης να τραυματίσει τον μυ σφιγκτήρα της ουροδόχου κύστης ή της ίδιας της ουροδόχου κύστης. Μια βλάβη του μυϊκού σφιγκτήρα μπορεί να προκαλέσει προσωρινή ακράτεια.

Περιστασιακά, συμπτώματα όπως αίσθημα καύσου κατά την ούρηση ή αίμα στα ούρα εμφανίζονται μετά την ουρηθροσκόπηση. Συνήθως αυτά τα συμπτώματα μπορούν να εντοπιστούν στον μηχανικό ερεθισμό του ιστού μέσα στην ουρήθρα. Έτσι, αυτά τα παράπονα θεωρούνται ακίνδυνα και εξαφανίζονται μόνοι τους σε σύντομο χρονικό διάστημα. Εάν τα συμπτώματα επιμένουν, ο θεράπων ιατρός πρέπει να ενημερωθεί.

Ο κίνδυνος μόλυνσης αυξάνεται σε ανοσοκατεσταλμένους ασθενείς. Άτομα με μεταβολικές ασθένειες όπως ο σακχαρώδης διαβήτης είναι επίσης πιο πιθανό να υποστούν λοιμώξεις μετά από ουρηθρική εξέταση. Προκειμένου να αποφευχθεί η μόλυνση, στις ομάδες κινδύνου δίνεται συχνά ένα αντιβιοτικό ως προληπτικό μέτρο.