Οπως και Αγγειακή πρόθεση Αυτό είναι ένα εμφύτευμα που αντικαθιστά τα φυσικά αιμοφόρα αγγεία. Χρησιμοποιείται κυρίως για χρόνια αγγειοσυστολή, επεμβάσεις παράκαμψης ή για σοβαρή αγγειοδιαστολή.
Τι είναι η αγγειακή πρόθεση;
Μια αγγειακή πρόθεση αντικαθιστά τα φυσικά αιμοφόρα αγγεία και χρησιμοποιείται όταν υπάρχει σοβαρή βλάβη σε μια αρτηρία. Σε αυτήν την περίπτωση, η ροή του αίματος δεν μπορεί πλέον να καθοριστεί με τη βοήθεια ενός stent. Κατά τη διάρκεια μιας επέμβασης, τα στενά αιμοφόρα αγγεία ανταλλάσσονται ή τα μεγεθυμένα αιμοφόρα αγγεία αντικαθίστανται.
Μια πρόσθεση χρησιμοποιείται επίσης για αγγειακούς τραυματισμούς, όπως μετά από ατυχήματα. Στα μέσα του 19ου αιώνα έγιναν οι πρώτες προσπάθειες αντικατάστασης αρτηρίας, με προσπάθειες εμφύτευσης σωλήνων από καουτσούκ, ασήμι ή γυαλί. Ωστόσο, αυτές οι προσπάθειες απέτυχαν επειδή τα εμφυτεύματα έκλεισαν θρομβωτικά.
Στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, οι Guthrie και Carrell ερεύνησαν αυτήν την περιοχή και πραγματοποίησαν πειράματα με αλλοπλαστικά, αυτόλογα και ετερόλογα αντικαταστάσεις. Για αυτό, ο Carrell έλαβε το βραβείο Νόμπελ το 1912. Η ανακάλυψη ήρθε με τους Αμερικανούς Jaretzki, Blakemere και Voorhees, οι οποίοι εμφύτευσαν πλαστικούς σωλήνες για πρώτη φορά.
Λειτουργία, αποτέλεσμα και στόχοι
Τα αγγειακά προσθετικά χρησιμοποιούνται για μια μεγάλη ποικιλία αγγειακών παθήσεων. Αυτά περιλαμβάνουν:
- Αθηροσκλήρωση με απόφραξη και περιορισμούς
- Στεφανιαία νόσος
- Αρτηριακή αποφρακτική νόσος του ποδιού και των πυελικών αρτηριών
- Στένωση της καρωτιδικής αρτηρίας
- Περιορισμός των σπλάχνων και των νεφρικών αρτηριών
Τα αγγειακά προσθετικά συνήθως κατασκευάζονται από πλαστικό, όπως πολυτετραφθοροαιθυλένιο (PTFE) ή τερεφθαλικό πολυαιθυλένιο (ΡΕΤ). Οι προθέσεις PET χρησιμοποιούνται κυρίως για την αορτή, τις μηριαίες αρτηρίες και τις εσωτερικές και εξωτερικές πυελικές αρτηρίες. Αυτές οι προθέσεις έχουν διπλωμένη δομή, η οποία εξασφαλίζει μεγάλη ευελιξία. Οι προθέσεις PTFE, από την άλλη πλευρά, χρησιμοποιούνται για εργασίες παράκαμψης και για μικρότερα σκάφη. Οι προθέσεις επικαλύπτονται με ένα στρώμα πρωτεΐνης από κολλαγόνο, ζελατίνη ή λευκωματίνη, το εσωτερικό είναι επενδεδυμένο με ινώδες και αιμοπετάλια λόγω της ροής του αίματος.
Για την παραγωγή αγγειακών προσθέσεων, το πλαστικό τήκεται και μεταποιείται σε νήματα. Στη συνέχεια, οι σωλήνες πλέκονται ή υφαίνονται από αυτό. Αυτές οι δύο προθέσεις έχουν το πλεονέκτημα ότι μπορούν να εμφυτευτούν απευθείας χωρίς να πρέπει να τις προκαλέσουν προηγουμένως. Για προκατασκευή, το αίμα τραβιέται και η πρόσθεση εμποτίζεται μέσα και έξω με αίμα. Ο χειρουργός πρέπει να τεντώσει την πρόσθεση αρκετές φορές, έτσι ώστε οι κοιλότητες να βρέχονται επίσης. Υπάρχουν επίσης αυτόλογες μεταμοσχεύσεις, πράγμα που σημαίνει ότι οι αρτηρίες ή οι φλέβες του ίδιου του σώματος χρησιμοποιούνται ως υποκατάστατα αγγείων. Οι βιοπροθέσεις κατασκευάζονται από ετερόλογα ή ομόλογα αγγεία, και οι πτωχές φλέβες ή οι αρτηρίες χρησιμοποιούνται συχνά ως ομόλογα αγγεία.
Αυτό περιλαμβάνει επίσης την πρόσθεση Dardik από φλέβες του ομφάλιου λώρου. Τα ετερόλογα αγγεία είναι αγγεία από ζώα όπως χοίρους ή βοοειδή. Τα αγγειακά προσθετικά χρησιμοποιούνται είτε ως περιβάλλοντα ή ως γεφυρωτικό μόσχευμα, όπου η επιλογή της πρόσθεσης εξαρτάται από την ενδοφθάλμια πίεση, το αγγειακό διαμέτρημα και την πορεία του μοσχεύματος. Η επιλογή μιας κατάλληλης αγγειακής πρόσθεσης είναι πολύ σημαντική, καθώς η πρόσθεση με λανθασμένες διαστάσεις μπορεί να αποκρύψει τα αγγειακά κλαδιά ή να αλλάξει. Μια αγγειακή πρόθεση συνήθως εισάγεται με καθετήρα και στη συνέχεια αγκαλιάζει το τοίχωμα του αγγείου, όπου κρατά το αγγείο ανοιχτό ήμειώνει την αρτηριακή πίεση που δρα στα τοιχώματα των αγγείων.
Κατά κανόνα, μια αγγειακή πρόθεση είναι σωληνοειδής και αποτελείται από ένα συρματόπλεγμα που καλύπτεται με υφαντικό ύφασμα ή πλαστικό. Για πολύ ειδικές περιοχές εφαρμογής υπάρχουν επίσης διακλαδισμένες προσθέσεις, οι οποίες ονομάζονται Υ-προσθέσεις και χρησιμοποιούνται, για παράδειγμα, για ένα κοιλιακό ανεύρυσμα. Οι προθέσεις μπορούν να είναι σε ένα κομμάτι ή μπορούν να αποτελούνται από μεμονωμένες ενότητες.
Μπορείτε να βρείτε το φάρμακό σας εδώ
➔ Φάρμακα για τον πόνοΚίνδυνοι, παρενέργειες & κίνδυνοι
Περίπου το 90% των προθέσεων εξακολουθούν να λειτουργούν πέντε έως δέκα χρόνια μετά την εμφύτευση. Στην περίπτωση των προθέσεων που έχουν διάμετρο μόνο περίπου έξι έως οκτώ χιλιοστά, η πιθανότητα επιτυχίας μετά από πέντε χρόνια είναι μικρότερη από 50 τοις εκατό. Οι πιο συχνές επιπλοκές που μπορεί να προκύψουν είναι μπλοκαρίσματα λόγω υπερβολικού σχηματισμού ιστού, προβλήματα με το υλικό ή σχηματισμός ανευρύσματος ή ψευδοανευρύξεων.
Σε αντίθεση με ένα stent, εμφυτεύονται τεχνητά αγγειακά. Αυτό αυξάνει τη συχνότητα εμφάνισης λοιμώξεων, οπότε οι τακτικοί έλεγχοι πληγών κατά τις δύο πρώτες εβδομάδες και μετά με κάθε φυσική εξέταση έχουν μεγάλη σημασία. Συνιστάται επίσης να λαμβάνετε αναστολέα συσσωμάτωσης αιμοπεταλίων κάθε μέρα μετά την εμφύτευση. Το υψηλότερο ποσοστό μόλυνσης εμφανίζεται με μεγαλύτερη παράκαμψη, αλλά οι άνθρωποι κινδυνεύουν επίσης μετά από εγχείρηση στην περιοχή της βουβωνικής χώρας. Από την άλλη πλευρά, ο κίνδυνος φλεγμονής είναι πολύ χαμηλός σε ασθενείς που είχαν υποβληθεί σε εγχείρηση στην κύρια αρτηρία.
Οι λοιμώξεις προκαλούνται κυρίως από σταφυλόκοκκους. Αυτά φτάνουν στην πρόθεση, για παράδειγμα, όταν το εμφύτευμα έρχεται σε επαφή με την επιφάνεια του σώματος κατά τη διάρκεια της επέμβασης. Ο βακτηριακός αποικισμός είναι επίσης δυνατός μέσω βλάβης των ιστών στην περιοχή της πρόσθεσης, για παράδειγμα εάν τρίβεται στο έντερο. Τα βακτήρια στη συνέχεια καλύπτονται με μια βλεννώδη κάψουλα έτσι ώστε τα αντιβιοτικά να μην μπορούν να λειτουργήσουν. Ωστόσο, ο ρυθμός μόλυνσης μπορεί να μειωθεί εάν στον ασθενή δοθεί αντιβιοτικά πριν ή κατά τη διάρκεια της επέμβασης.
Εάν μια αγγειακή πρόθεση φλεγμονή, το μολυσμένο υλικό πρέπει να αφαιρεθεί, τότε η πληγή καθαρίζεται και εισάγεται μια νέα πρόσθεση. Υπάρχει επίσης η επιλογή εμφύτευσης ειδικής πρόσθεσης. Αυτές οι προθέσεις είναι επικαλυμμένες με ασήμι και μπορούν επίσης να εμποτιστούν με αντιβιοτικά. Αυτός είναι ένας καλός τρόπος για την αποτροπή λοιμώξεων.
.jpg)
