μπιζέλι

Αρακάς είναι από τα πιο δημοφιλή όσπρια και μεταποιούνται είτε φρέσκα είτε αποξηραμένα. Γλυκά μπιζέλια μπορεί να καταναλωθεί ωμά ως το μόνο όσπριο. Τα πράσινα μπιζέλια είναι κυρίως κατεψυγμένα ή κονσερβοποιημένα, με τα κατεψυγμένα μπιζέλια να γίνονται όλο και πιο δημοφιλή επειδή εξακολουθούν να περιέχουν όλες τις βιταμίνες.

Τι πρέπει να γνωρίζετε για το μπιζέλι

Τα μπιζέλια θεωρούνται πολύ υγιή. Μειώνουν τη χοληστερόλη, είναι χαμηλές σε θερμίδες και πλούσιες σε βιταμίνες. Τα μπιζέλια θεωρούνται αποτελεσματική θεραπεία για τη δυσκοιλιότητα επειδή, χάρη στις φυτικές ίνες τους, διεγείρουν την πέψη.

Τα μπιζέλια προέρχονται από τη Μικρά Ασία, αλλά εξαπλώθηκαν σε μεγάλα μέρη της Ευρώπης τις πρώτες μέρες. Τα αρχαιότερα αρχαιολογικά ευρήματα είναι άνω των δέκα χιλιάδων ετών και προέρχονται από τη Συρία. Το 7000 π.Χ. Τα μπιζέλια καλλιεργήθηκαν επίσης στην Κύπρο.

Στη Γερμανία και την Κεντρική Ευρώπη, τα μπιζέλια ήταν επίσης μια από τις πρώτες καλλιέργειες της Εποχής του Χαλκού. Σήμερα καλλιεργούνται παγκοσμίως, με την Ινδία να καλλιεργεί μακράν τα περισσότερα μπιζέλια. Τα μπιζέλια αισθάνονται πιο άνετα στα πήλινα εδάφη. Δεδομένου ότι ωριμάζουν πολύ νωρίς το χρόνο και έχουν θετική επίδραση στο έδαφος, συχνά καλλιεργούνται στον ίδιο αγρό πριν από τις βιασμούς και τις χειμερινές καλλιέργειες. Υπάρχουν περίπου εκατό διαφορετικοί τύποι μπιζελιών που θεωρούνται καλλιεργημένα φυτά. Σε γενικές γραμμές, ωστόσο, υπάρχουν τέσσερις διαφορετικές κύριες ποικιλίες. Το μπιζέλι, που θεωρείται ιδιαίτερα χονδροειδές και πολύ πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά, χρησιμοποιείται ως τροφή για βοοειδή και πουλερικά. Τα μπιζέλια είναι συνήθως αποξηραμένα και μεταποιούνται ως αποξηραμένα μπιζέλια στην κουζίνα.

Τα ιδιαίτερα ευαίσθητα μπιζέλια πολτού είναι πιο πράσινα και πιο γλυκά και καταψύχονται ή πωλούνται σε κονσέρβες. Τα γλυκά μπιζέλια μπορούν να καταναλωθούν ωμά. Όταν είναι φρέσκα στην αγορά, οι πυρήνες δεν είναι ακόμη ώριμοι και δεν έχουν αναπτυχθεί πλήρως. Γι 'αυτό είναι ιδιαίτερα χαριτωμένοι. Η φλούδα είναι ακόμα πολύ λεπτή σε αυτό το πρώιμο στάδιο και επομένως μπορεί να καταναλωθεί. Τα φρέσκα, πράσινα μπιζέλια θεωρούνται πανηγύρια της άνοιξης και, μαζί με τα σπαράγγια, δεν πρέπει να λείπουν σε καμία ποικιλία της Λειψίας. Τα μπιζέλια ήταν από τα πρώτα τρόφιμα στην ιστορία που διατηρήθηκαν.

Τα μπιζέλια δεν τρώγονται φρέσκα μέχρι τον 17ο αιώνα, όταν νέες ποικιλίες μπορούσαν επίσης να καταναλωθούν άγουρα. Μέχρι τότε, το μπιζέλι βρισκόταν στην κουζίνα μόνο όταν στεγνώσει. Το διάσημο «λουκάνικο μπιζελιού» κυκλοφόρησε στην αγορά ήδη από τον 19ο αιώνα και ήταν ο πρόδρομος όλων των μεταγενέστερων σούπας πακέτων.

Σημασία για την υγεία

Δεδομένου ότι τα αποξηραμένα μπιζέλια είναι πολύ πλούσια σε πρωτεΐνες, ήταν πάντα ένα πολύ σημαντικό φαγητό σε περιόδους κρίσης. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Σύμμαχοι διανέμουν αποξηραμένα μπιζέλια στον πληθυσμό για να αποφύγουν την πείνα.

Στο Σλέσβιχ-Χόλσταϊν και στην Ανατολική Frisia, τα «γκρίζα μπιζέλια» τρώγονται ακόμη στο Shrove Tuesday. Η παράδοση χρονολογείται από τον Πόλεμο των Τριάντα χρόνων, όταν οι οικογένειες μπόρεσαν να επιβιώσουν μόνο κατά τη διάρκεια ενός μεγάλου λιμού χάρη σε λίγους σάκους γκρίζου μπιζελιού. Σήμερα τα μπιζέλια έχουν χάσει αυτήν τη στοιχειώδη σημασία. Αλλά τα μπιζέλια θεωρούνται πολύ υγιή. Μειώνουν τη χοληστερόλη, είναι χαμηλές σε θερμίδες και πλούσιες σε βιταμίνες. Τα μπιζέλια θεωρούνται αποτελεσματική θεραπεία για τη δυσκοιλιότητα επειδή, χάρη στις φυτικές ίνες τους, διεγείρουν την πέψη. Μειώνουν επίσης τα επίπεδα τριγλυκεριδίων.

Αυτά τα λιπίδια του αίματος επηρεάζουν σημαντικά την ανάπτυξη καρδιακών παθήσεων. Τα μπιζέλια έχουν θετική επίδραση στα νεύρα και λέγεται ότι προλαμβάνουν τον καρκίνο. Τα φρέσκα μπιζέλια περιέχουν χλωροφύλλη. Η φυτική ύλη είναι υπεύθυνη για το πολύ πράσινο χρώμα. Η χλωροφύλλη παγιδεύει καρκινογόνες ουσίες στο σώμα και διασφαλίζει ότι ο οργανισμός δεν μπορεί να τις απορροφήσει. Ωστόσο, αυτός ο τομέας της έρευνας είναι ακόμα πολύ νέος και δεν είναι ακόμη σαφές πόσα μπιζέλια θα χρειαστούν για να επιτευχθεί αυτό το αποτέλεσμα.

Συστατικά & θρεπτικές αξίες

Διατροφικές πληροφορίες	Ποσό ανά 100 γραμμάρια
Θερμίδες 81	Περιεκτικότητα σε λίπος 0,4 γρ
χοληστερίνη 0 mg	νάτριο 5 mg
κάλιο 244 mg	υδατάνθρακες 14 γρ
πρωτεΐνη 5 γρ	Ινα 5 γρ

Τα μπιζέλια είναι τα πιο πλούσια σε πρωτεΐνες όσπρια. Οι διαφορές μεταξύ νωπών και αποξηραμένων μπιζελιών είναι τεράστιες. Τα νωπά μπιζέλια περιέχουν έως 7% πρωτεΐνη, ενώ τα αποξηραμένα μπιζέλια περιέχουν έως και 20%. Ο λόγος: Τα φρέσκα μπιζέλια, τα οποία τρώγονται επίσης ωμά ή ελαφρά στον ατμό, δεν είναι ακόμη πλήρως ώριμα.

Τα μπιζέλια που πρόκειται να στεγνώσουν, από την άλλη πλευρά, συγκομίζονται όταν είναι ώριμα. Όσο πιο ώριμο είναι το μπιζέλι, τόσο υψηλότερη είναι η περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες. Τα μπιζέλια περιέχουν επίσης β-καροτένιο, το οποίο είναι τόσο σημαντικό για τα μάτια, και ένα σύμπλεγμα Β-βιταμινών που αποτελείται από βιταμίνες Β1, Β2 και Β6, το οποίο έχει θετική επίδραση στο νευρικό σύστημα. Τα μπιζέλια είναι επίσης πλούσια σε βιταμίνη C και βιταμίνη Ε.

Ανοχές και αλλεργίες

Τα μπιζέλια έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε πουρίνες, η οποία μπορεί να προκαλέσει προσβολή ουρικής αρθρίτιδας. Επομένως, στους ασθενείς με ουρική αρθρίτιδα είτε δεν επιτρέπεται να τρώνε μπιζέλια καθόλου είτε μόνο σε περιορισμένο βαθμό. Μπορούν επίσης να αυξήσουν τα επίπεδα ουρικού οξέος και ως εκ τούτου είναι ταμπού για τους ασθενείς με νεφρά. Επιπλέον, η ίνα στο μπιζέλι δεν χωνεύεται από το στομάχι.

Η πέψη λαμβάνει χώρα μόνο στο παχύ έντερο με τη βοήθεια εντερικών βακτηρίων. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, προκύπτουν άνεμοι, το αποτέλεσμα είναι ένα αίσθημα πληρότητας και αερίου. Ωστόσο, αυτό το αποτέλεσμα είναι πολύ ατομικό · μερικοί άνθρωποι είναι πιο επιρρεπείς σε μετεωρισμό από άλλους. Τα φρέσκα μπιζέλια είναι λιγότερο πιθανό να προκαλέσουν πεπτικά προβλήματα από τα αποξηραμένα μπιζέλια που έχουν μαγειρευτεί. Οι αλλεργίες στα μπιζέλια είναι σπάνιες. Ωστόσο, εκείνοι που πάσχουν συνήθως έχουν πολύ σοβαρές αλλεργίες και ακόμη και προσβολές άσθματος.

Συμβουλές για ψώνια και κουζίνα

Τα φρέσκα μπιζέλια διατίθενται κυρίως την άνοιξη, αλλά σήμερα προσφέρονται επίσης μερικές φορές μέχρι τα τέλη του καλοκαιριού. Το κέλυφος πρέπει να λάμπει φρέσκο, δεν πρέπει να έχει λεκέδες και πρέπει να είναι κλειστό παντού. Η βάση λουλουδιών πρέπει να είναι πράσινη και να μην έχει κιτρινωπό χρώμα.

Εάν όλα αυτά είναι σωστά, τα μπιζέλια είναι φρέσκα. Οι σπόροι μπιζελιού πρέπει στη συνέχεια να αποφλοιωθούν από το κέλυφος. Για μια συνταγή με 500 γραμμάρια μπιζέλια χρειάζεστε δύο κιλά μπιζέλια. Τα μπιζέλια πρέπει να υποβάλλονται σε επεξεργασία το συντομότερο δυνατό μετά τις αγορές σας. Μπορούν να διατηρηθούν σε ένα υγρό πανί στο ψυγείο για έως και τρεις ημέρες. Τα αποξηραμένα μπιζέλια μπορούν να διαρκέσουν για πολλά χρόνια σε ένα ξηρό, δροσερό ντουλάπι και σε ένα κλειστό δοχείο.

Η διάρκεια ζωής των τριών ετών θεωρείται γενικά σήμερα. Ο χρόνος εμποτισμού είναι μερικές ώρες. Όσο μεγαλύτερα είναι τα αποξηραμένα μπιζέλια, τόσο περισσότερο πρέπει να εμποτιστεί. Τα σπασμένα μπιζέλια, από την άλλη πλευρά, δεν χρειάζεται να μουλιάσουν καθόλου και μπορούν να μαγειρευτούν αμέσως σε σούπα. Τα μπιζέλια έχουν το πλεονέκτημα ότι το νερό μούσκεψης μπορεί να ανατραπεί και να αντικατασταθεί. Με αυτόν τον τρόπο, αποφεύγεται η δυσάρεστη μετεωρισμός, καθώς όλες οι ουσίες που προκαλούν μετεωρισμό καταλήγουν στο νερό μούσκεψης.

Συμβουλές προετοιμασίας

Τα φρέσκα μπιζέλια πρέπει να μαγειρεύονται σε βραστό νερό μόνο για λίγα λεπτά. Όπως τα ζυμαρικά, έχουν την καλύτερη γεύση «al dente». Τα φρέσκα μπιζέλια μπορούν επίσης να μαγειρευτούν απαλά σε βούτυρο με λίγη ζάχαρη. Δεν πρέπει να λείπουν σε κανένα κλασικό Leipziger Allerlei και προστίθενται ως το τελευταίο φυτικό συστατικό στο στιφάδο λίγο πριν το σερβίρετε. Υπάρχουν πολλές συνταγές για αποξηραμένα μπιζέλια. Συνήθως μαγειρεύονται με κλαδάκια θυμάρι και κρεμμύδια. Με το κύμινο και το κόλιανδρο παίρνουν μια ανατολίτικη πινελιά και είναι πιο εύπεπτα.