Κυνόδοντες

Απο κυνικός (Dens caninus) βρίσκεται μπροστά από τα προμοριακά δόντια και πίσω από τους κοπτήρες, όπου το όνομα αναφέρεται στο στρέμμα που κάνει το οδοντικό τόξο σε αυτό το σημείο.

Τι είναι οι κυνόδοντες;

Ο σκύλος είναι επίσης γνωστός ως «δόντι των ματιών» επειδή η φλεγμονή προκαλεί πόνο στην πίεση ή ερυθρότητα κάτω από το μάτι.

Ο καθένας έχει συνολικά τέσσερα δόντια σκύλων, τα οποία βρίσκονται στην τρίτη θέση. Στην πρόσθια περιοχή, είναι το μεγαλύτερο δόντι που μπορεί ήδη να βρεθεί στον φυλλοβόλο οδοντοστοιχία. Οι μόνιμοι κυνόδοντες εκρήγνυνται περίπου στην ηλικία των 11, με τους κάτω να εμφανίζονται συνήθως πριν από τους άνω.

Ανατομία & δομή

Ο σκύλος έχει μια ρίζα στην οποία μπορεί να βρεθεί ένα περιθώριο. Η ρίζα του δοντιού είναι ελαφρώς πεπλατυσμένη. Ένα σαφές χαρακτηριστικό της ρίζας είναι η καμπυλότητα των οπίων στα άνω δόντια του σκύλου. Οι ρίζες των άνω σκύλων είναι επίσης μακρύτερες από τις κάτω.

Αντί για μια μάσημα επιφάνεια, ο σκύλος έχει μόνο ένα άκρο (που ονομάζεται επίσης άκρο ακμής), το οποίο έχει δύο ακμές κοπής. Οι αιθουσαίες επιφάνειες αποτελούνται από δύο μέρη: ένα μακρινό (πίσω) μισό και ένα μεσαίο (εμπρός) μισό. Αυτά χωρίζονται από μια κεντρική γραμμή που εκτείνεται κάθετα. Οι σκύλοι έχουν σφαιρικό σχήμα και είναι ελαφρώς καμπυλωμένοι από την αιχμή μέχρι το λαιμό του δοντιού. Το άκρο του σκύλου δεν είναι ακριβώς στη μέση, αλλά μετατοπίζεται ελαφρώς.

Το άκρο της μεσαίας κοπής είναι μικρότερο και πιο απότομο από το άπω άκρο, και υπάρχουν δύο περιθωριακές κορυφογραμμές και μια κεντρική κορυφογραμμή στο πίσω μέρος της κορώνας, που συναντιούνται σε ένα λεγόμενο tubercle (ακμή). Οι άνω κυνόδοντες είναι επίσης μεγαλύτεροι από τα κάτω δόντια. Με αυτά, ο άξονας της κορώνας είναι επίσης κάπως «λυγισμένος», ο οποίος είναι γνωστός ως «κατάρα της κορώνας».

Λειτουργία & εργασίες

Οι κυνόδοντες σχηματίζουν τη μετάβαση μεταξύ πρόσθιου και οπίσθιου δοντιού. Η δουλειά τους είναι να κρατούν ή να σκίζουν τα τρόφιμα. Κατά το δάγκωμα, η περιοχή του σκύλου χρησιμοποιείται ως επί το πλείστον ενστικτωδώς, καθώς οι ρίζες των δοντιών είναι ιδιαίτερα δυνατές. Σε γενικές γραμμές, οι κυνόδοντες είναι τα ισχυρότερα δόντια στην ανθρώπινη οδοντοστοιχία και δρουν ως ένα είδος «κυνόδοντων» επειδή έχουν εξαιρετικά αιχμηρή αιχμή.

Τα δόντια του σκύλου αναφέρονται συχνά ως «δόντια σκύλου» επειδή είναι κάπως παρόμοια με τα δόντια του σκύλου. Παρόμοια με τα σκυλιά, τα δόντια εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται καθημερινά ως «απειλητικές χειρονομίες». Από αυτό προέρχονται διάφορες εκφράσεις όπως "δείξτε τα δόντια σας", "αισθανθείτε τα δόντια σας" ή "βάλτε ένα δόντι". Δεδομένου ότι το σοβαρό σχίσιμο δεν είναι πλέον απαραίτητο λόγω της χρήσης μαχαιριού και πιρουνιού ή λόγω των πιο ποικίλων τύπων παρασκευής τροφής, τα δόντια του σκύλου έχουν υποχωρήσει με την πάροδο του χρόνου.

Μπορείτε να βρείτε το φάρμακό σας εδώ

Ασθένειες

Οι ακόλουθες οδοντικές ασθένειες μπορεί να εμφανιστούν σε σκύλους:

• Τερηδόνα
• Πνευμονία
• κορυφαία οστετίτιδα

Το Caries είναι μια ασθένεια των δύο σκληρών ιστών του δοντιού, της οδοντίνης και του σμάλτου. Στη διαδικασία, αρχικά σχηματίζονται αφαλατώσεις, οι οποίες αρχικά είναι λευκές, αλλά μπορούν στη συνέχεια να γίνουν σκοτεινές. Εφόσον η φθορά των δοντιών επηρεάζει μόνο το στρώμα σμάλτου, μπορεί να ανανεωθεί. Εάν η τερηδόνα διεισδύσει στην οδοντίνη, εμφανίζεται πονόδοντος.

Η pulpitis είναι μια φλεγμονή του πολτού των δοντιών (πολτός) που προκαλείται από χημικό, θερμικό και μηχανικό ερεθισμό. Εκείνοι που πάσχουν πάσχουν από πονόδοντο · εάν ο ερεθισμός επιμένει, η φλεγμονή μπορεί επίσης να γίνει χρόνια. Ως μέρος της κορυφής της οιστίτιδας, η άκρη του δοντιού γίνεται φλεγμονή. Πρόκειται για βακτηριακή φλεγμονή, καθώς τα βακτήρια περνούν από το κανάλι ρίζας στην άκρη της ρίζας. Η οξεία οιστίτιδα μπορεί να είναι πολύ επώδυνη, αλλά μερικές φορές η φλεγμονή είναι χωρίς πόνο. Επιπλέον, οι κυνόδοντες συχνά μετατοπίζονται και διατηρούνται, με τον λόγο να είναι ένας μάλλον αργός χρόνος έκρηξης. Σε πολλά παιδιά, το οστό είναι ήδη συμπαγές και τα γειτονικά δόντια έχουν ήδη εκραγεί.

Εάν υπάρχει έλλειψη χώρου, αυτά στη συνέχεια αντικαθιστούν το σκύλο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, το δόντι εκρήγνυται έξω από τη σειρά των δοντιών και πολύ συχνά βρίσκεται πάνω από την άνω γνάθο. Μερικές φορές ο σκύλος βρίσκεται πολύ ψηλά στο οστό της γνάθου, έτσι ώστε μια σχετικά μεγάλη απόσταση πρέπει να καλυφθεί πριν το δόντι σπάσει. Η αποτυχία των σκύλων, ωστόσο, είναι εξαιρετικά σπάνια ή δεν είναι γνωστή. Αυτό συμβαίνει πολύ πιο συχνά με τα δόντια σοφίας ή τους κοπτήρες. Σε ενήλικες, τα εκτοπισμένα και συγκρατημένα δόντια σκύλου αφαιρούνται πολύ συχνά χειρουργικά, σε εφήβους το στέμμα των δοντιών συχνά εκτίθεται. Αφού επουλωθεί η πληγή, τότε ρυθμίζεται με τη βοήθεια ενός βραχίονα ή μιας λεγόμενης ορθοδοντικής συσκευής.

Σε ορισμένες περιπτώσεις είναι επίσης απαραίτητο να τεντώσετε την άνω γνάθο για να δημιουργήσετε περισσότερο χώρο. Οι δυσπλασίες εμφανίζονται επίσης σε σχέση με το σχιστόλιθο και τον ουρανίσκο. Κανονικά, το σχιστό χείλος στην άνω γνάθο κυμαίνεται μεταξύ του δεύτερου κοπτήρα και του σκύλου, αλλά δυσμορφίες μπορεί να οδηγήσουν σε προσκόλληση, μερική συντήξεις ή συντήξεις.

Εάν οι σειρές των δοντιών είναι κλειστές, τότε τα κάτω ή τα άνω δόντια του σκύλου αγγίζουν το ένα το άλλο και με κινήσεις μάσησης υπάρχει ένα κενό μεταξύ της κάτω και της άνω επιφάνειας μάσησης, το οποίο ονομάζεται "καθοδήγηση σκύλου". Ειδικά με οδοντοστοιχίες όπως γέφυρες και κορώνες, είναι απαραίτητο να αποκατασταθεί αυτός ο οδηγός σκύλου. Με πλήρεις οδοντοστοιχίες, ωστόσο, δεν δημιουργείται καθοδήγηση για σκύλους, καθώς η οδοντοστοιχία θα μπορούσε διαφορετικά.

Τυπικές & κοινές οδοντικές ασθένειες

• Απώλεια δοντιών
• Πουρί
• Πονόδοντος
• Κίτρινα δόντια (αποχρωματισμός των δοντιών)